Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
027204
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Απρίλιος 2025
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Ένας Θραψανιώτης Αγγειοπλάστης μιλά στην T.V.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 176

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ. 176, ΕΔΩ τ. 175, ΕΔΩ το τ. 174, ΕΔΩ το τ. 173, ΕΔΩ το τ. 172, ΕΔΩ το τ. 171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε δημοσιογραφικά...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 443

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 

Είμαστε στον 22ο χρόνο!

Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχει ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Οι εκδρομές του Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ

Κι αυτό ΕΔΩ είναι το πρόγραμμα των εκδρομών για το 2025 που εξέδωσε και φέτος το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ με το οποίο συνεργάζομαι σε επαγγελματική βάση.

Καλοδεχόμαστε τον Απρίλη στη ζωή μας, με δράσεις


Ο Απρίλιος ή Απρίλης είναι ο τέταρτος μήνας του έτους. Ανήκει στην εποχή της άνοιξης, στο βόρειο ημισφαίριο και στο φθινόπωρο στο νότιο ημισφαίριο, κατά το Ιουλιανό και το Γρηγοριανό ημερολόγιο. Είναι ο όγδοος μήνας κατά το εκκλησιαστικό ημερολόγιο, που αρχίζει τον Σεπτέμβριο, ο δεύτερος κατά το παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο και ο δέκατος στο αττικό ημερολόγιο ο οποίος ονομάζονταν Μουνιχιών και αντιστοιχούσε στο χρονικό διάστημα 24 Μαρτίου-22 Απριλίου του Γρηγοριανού ημερολογίου. Ο Απρίλιος περιλαμβάνει 30 ημέρες.

Στην οδό Ναυτίλου, κοντά, στο γειτονικό μας Περιστέρι…

Η οδός Ναυτίλου βρίσκεται στο κέντρο του Περιστερίου και συγκεκριμένα στην περιοχή της Νέας Ζωής. Ο ταχυδρομικός κώδικας της οδού Ναυτίλου είναι 12135. Ναυτίλου (Ναυτίλος); Μας έκανε εντύπωση και το ψάξαμε λίγο. Ακόμα και σε ένα τοπικό Blog, σε μια εργασία που είχαν κάνει μαθητες γυμνασίου καταγράφοντας τους δρόμους του Περιστερίου το ανέφεραν έτσι: Ο ναύτης, ο ναυτικός, ο ναυτιλλόμενος.

Χαρήκαμε που είχαν δώσει το όνομα το δρόμου σε έναν σκληρά εργαζόμενο, στα πλοία, άνθρωπο και μάλιστα ανώνυμα. Αλλά συνεχίσαμε να αναρωτιόμαστε πώς αυτό μπορούσε να συμβεί στο Περιστέρι, ένα μεγάλο δήμο στη δυτική Αθήνα που δεν συνορεύει με θάλασσα. Ας είναι, ψηλά πράγματα. Η ουσία είναι πως η μέρα ήταν καλή και απολαύσαμε τη βόλτα μας στη Ναυτίλου. Την ακολουθήσαμε ως παράλληλη της Εθνικής Αντιστάσεως, έναν πεζόδρόμο γεμάτο μαγαζιά.

Κι εδώ, στη Ναυτίλου τα μαγαζιά δεν είναι λίγα. Έχει μεγάλα, άνετα πεζοδρόμια και αντί για εμπορικά, καφέ. Και κάπου στους μικρούς κάθετους δρόμους που την ενώνουν με τον εμπορικό πεζόδρομο προσέξαμε μερικού τίτλους μεζεδοπωλείων που ανοίγουν μετά τις πέντε το απόγευμα. Και τα κρατήσαμε στη μνήμη μας. Συνήθως όλα αυτά κρύβουν εκπλήξεις, όμορφες… Κι εμάς μας αρέσουν κάτι τέτοια και τα βάζουμε στη ζωή μας.

Αρχίζει να παίρνει σιγά – σιγά σχήμα, το έργο στα Σεπόλια

Το παρακολουθούμε. Το ζούμε κι εμείς, έστω και από μακριά, όλο αυτό που γίνεται στα Σεπόλια, στα έργα υπογειοποίησης των σιδηροδρομικών γραμμών του ΟΣΕ. Τουλάχιστον αυτό που μπορούμε να δούμε με τα μάτια μας. Γιατί δεν είμαστε σε θέση να δούμε τι γίνεται υπόγεια. Τα υλικά πάντως που βλέπουμε κοντά στο σταθμό Λαρίσης και η κινητικότητα, δείχνει ότι κάτι γίνεται και σ’ αυτόν το τομέα. Δύσκολο μου φαίνεται όλο αυτό να ολοκληρωθεί φέτος.

Παρ’ όλα αυτά, δεν θέλω να χάσω την αισιοδοξία μου. Οι μπουλντόζες και τα συνεργεία της ΑΚΤΩΡ που βλέπουμε να δουλεύουν καθημερινά, διαμορφώνουν τους χώρους. Και το εργοτάξιο αρχίζει όπως είπαμε και παίρνει σχήμα. Λες να μας κάνουν την έκπληξη; Μακάρι! Πολύ θα το χαιρόμασταν. Όπως και οι κάτοικοι στη γύρω περιοχή από τη μια και την άλλη πλευρά της Κωνσταντινουπόλεως που έχουν “φάει” πολύ χώμα και σκόνη.

Η υπομονή τους έχει να κάνει με την ελπίδα που έχουν πολύ σύντομα να έχουν μπροστά στο σπίτι τους έναν υπέροχο χώρο για να κάνουν τη βόλτα τους. Κι επίσης  την ποιότητα που θα έχει η ζωή τους από δω και πέρα. Ξέρουν πως έτσι θα πιάσει τόπο η υπομονή τους. Ζούμε για εκείνη τη στιγμή που θα περπατήσουμε κι εμείς πάνω σ’ αυτόν το όμορφο διαμορφωμένο χώρο. Και στο γεγονός ότι θα απομακρυνθούν για πάντα αυτές οι τριτοκοσμικές μπάρες στις διαβάσεις αυτοκινήτων.

Πώς είναι η λεμονιά και η μανταρινιά μας στο χωριό;

Είμαστε μακριά και είναι λογικό, από καιρό σε καιρό, να θέλουμε να ξέρουμε πώς είναι τα δέντρα που φυτέψαμε με τη Σούλα στην εξωτερική αυλή του πατρικού μας στο Θραψανό, το χωριό μου στην Κρήτη. Και ας είναι καλά οι άνθρωποι μας που ανταποκρίθηκαν στο αίτημα μας και πήγαν, τις είδα, τις φωτογραφήσαν και μας τις έστειλαν… Ζωντανές δείχνουν! Μεγαλώνουν προοδευτικά, αναπτύσσονται. Κάποια στιγμή φάγαμε και από τον καρπό τους. Ευχαριστούμε εκείνους που τα φροντίζουν. Το εκτιμούμε πάρα πολύ!

Γυρίσαμε τα ρολόγια μας μία ώρα μπροστά, σήμερα;

Σήμερα Κυριακή 30 Μαρτίου 2025, πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη αλλαγή ώρας, καθώς περάσαμε από τη χειμερινή στη θερινή ώρα. Στις 03:00 π.μ., οι δείκτες των ρολογιών θα πρέπει να μετακινηθούν μία ώρα μπροστά, ώστε να δείξουν 04:00 π.μ. Η μετάβαση στη θερινή ώρα σημαίνει ότι χάνουμε μία ώρα ύπνου, γεγονός που μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στον οργανισμό μας. Αν και οι περισσότεροι προσαρμόζονται μέσα σε λίγες ημέρες, κάποιοι ενδέχεται να εμφανίσουν κόπωση, υπνηλία και αυξημένο στρες, επηρεάζοντας την καθημερινή τους απόδοση σε εργασία και σχολείο. Έρευνες δείχνουν ότι τις πρώτες ημέρες μετά την αλλαγή της ώρας, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος εμφραγμάτων και εγκεφαλικών επεισοδίων, καθώς οι διαταραχές στον ύπνο επηρεάζουν τον κιρκάδιο ρυθμό του οργανισμού.

Από το site www.enikos.gr

Μπαρ γεμάτο πίνακες ζωγραφικής μέσα κι έξω υπέροχα!

Το μπαρ φαίνεται να έχει μια μοναδική και καλλιτεχνική ατμόσφαιρα, με τους τοίχους του να είναι γεμάτοι πίνακες ζωγραφικής που απεικονίζουν ιστορικές ή θρησκευτικές σκηνές. Τα λευκά αγάλματα και οι ροζ καρέκλες προσθέτουν μια αίσθηση πολυτέλειας και πολιτισμού στον χώρο. Είναι πιθανό να προσελκύει λάτρεις της τέχνης και της ιστορίας, προσφέροντας μια εμπειρία που συνδυάζει την αισθητική με την απόλαυση.

Η Φλωρεντία είναι γεμάτη από καφέ και εστιατόρια που συνδυάζουν την τέχνη με τη γαστρονομία. Ένα από τα πιο γνωστά είναι το Caffè Rivoire, που βρίσκεται στην Piazza della Signoria. Εκτός από την εξαιρετική του τοποθεσία, είναι γνωστό για τη διακόσμησή του και την ιστορική του ατμόσφαιρα, που θυμίζει έργο τέχνη. Και δεν είναι μόνο το περιβάλλον. Από το παράθυρό σου μπορείς να έχεις αυτή την εικόνα.

Αν ψάχνετε για κάτι πιο ιδιαίτερο, το Coquinarius είναι ένα wine bar και εστιατόριο κοντά στο Duomo, που συνδυάζει γαστρονομικές απολαύσεις με καλλιτεχνική ατμόσφαιρα. Μεγάλο προνόμιο αν βρεθείς στη Φλωρεντία. Οι ειδικοί την αναφέρουν ως ναό γαστρονιμικών απολαύσεων με νόσιμο street food, όπως το panini και το gelato και κάτι περισσότερο από ένα υπέροχο fine dining. Με τέτοια ποικιλία πώς να βρεις εύκολα τα διαμαντάκια. Μόνο αν πας συστημένος…

Δίλοφο, το καλύτερο διατηρημένο χωριό του Ζαγορίου

Το Δίλοφο είναι ορεινό χωριό του νομού Ιωαννίνων και ανήκει στο συγκρότημα των Ζαγοροχωρίων της Ηπείρου. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1.000 μέτρων στις πλαγιές της Τύμφης. Το Δίλοφο υπάγεται στον Δήμο Ζαγορίου ενώ έως το 2010 ανήκε στον δήμο Κεντρικού Ζαγορίου. Ο πληθυσμός τους σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ήταν 29 κάτοικοι, οι οποίοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία και τον τουρισμό. Απέχει 32 χιλιόμετρα από τα Ιωάννινα.

Ο οικισμός χρονολογείται από το 540, όταν εισέβαλαν οι Σλάβοι στην Ήπειρο κι οι κάτοικοι του Πιτουρνίου μετοίκησαν στην περιοχή όπου βρίσκεται σήμερα το χωριό. Αργότερα, και οι κάτοικοι ενός άλλου κοντινού χωριού με το τότε όνομα Ζλάροβο μετακινήθηκαν στο Σοποτσέλι, ίσως το 1583. Το 1870, το χωριό είχε 550 κατοίκους και ένα ελληνικό σχολείο, ενώ αργότερα δυο, ένα θηλέων κι ένα αρρένων. Το 1940 είχε 140 κατοίκους. Οι πληροφορίες είναι παρμένες την el.wikipedia.org Οι φωτογραφίες από το www.travel.gr