Η διαδρομή από το αεροδρόμιο του Βανκούβερ ώς το σπίτι
Μέσα από το αυτοκίνητο του Κώστα και της Άννυς, είναι παρμένες οι φωτογραφίες του σημερινού δημοσιεύματος. Θέλουμε πολύ ήρεμα, να σας βάλομε στο κλίμα του τόπου που ζούμε, εδώ στο Νορθ Βανκούβερ του Καναδά. Και θα το κάνουμε σιγά – σιγά, απαλά, με τρόπο που να βγάζει προς τα έξω τα υπέροχα συναισθήματα που ζούμε. Επειδή είναι πράγματι πολύ ωραία, γιατί, όπως αντιλαμβάνεστε από τα καθημερινά δημοσιεύματα, περνάμε καλά.
Δρόμοι μιας μεγαλούπολης, όπως είναι το Βανκούβερ, με μια αυξημένη κίνηση τις απογευματινές ώρες. Ένα πρόβλημα, που θα το συναντήσεις παντού. Αλλά, όλη αυτή η ιστορία δεν είναι μονοδιάστατη. Λίγο να δεις από το πλαϊνό παράθυρο του αυτοκινήτου, η εικόνα είναι αυτή: Πράσινο παντού! Ατέλειωτα πάρκα που «ρίχνουν» τη θερμοκρασία, σε πιο ανθρώπινα επίπεδα. Μόλις χθες είχε 24οC, αλλά καμιά απολύτως σχέση, δεν είχε με την ίδια θερμοκρασία της Αθήνας.
Αχ αυτό το πράσινο! Με σεβασμό στο περιβάλλον. Κι αυτό αποδίδει στο μέγιστο βαθμό! Όχι πως κι εδώ δεν υπάρχει κερδοσκοπία και πολύ μεγάλη ανοικοδόμηση που κάνει την πόλη αγνώριστη, από χρόνο σε χρόνο. Το πνεύμα του κόσμου, είναι γενικά παντού το ίδιο. Υπάρχουν όμως και νόμοι και οι πολίτες τους σέβονται, γιατί έχουν ήδη αναπτύξει την υπευθυνότητα στην πράξη και το κράτος δεν λειτουργεί τιμωρητικά. Έχει πείσει, ως ένα βαθμό, ότι είναι μεγάλη ανάγκη να το κάνουν… Μακάρι να το ζούσαμε κι εμείς στη χώρα μας…
Μοναδικές στιγμές / Όμορφες μέρες στον Καναδά
Από σήμερα και για όσες μέρες θα είμαστε στον Καναδά, θα σας δίνουμε τη φωτογραφία της ημέρας από τους τόπους που κινούμαστε, στο Νορθ Βανκούβερ ή όπου αλλού βρισκόμαστε. Και κάθε τρεις μέρες θα κάνουμε μια “σούμα” και θα σας το δίνουμε ως δημοσίευμα ημέρας. Κι αυτό γιατί έχουμε πλούσιο φωτογραφικό υλικό και θέλουμε να το αξιοποιήσουμε κατάλληλα. Φωτογραφία πρώτη: Τι βλέπω από το παράθυρο μου, καθώς σκαρώνω τις αναρτήσεις μου…
Πρωινό ξύπνημα στο Νορθ Βανκούβερ του Καναδά…
Μ’ αρέσει να το κάνω πάντα εκεί που μένω. Ακόμα κι αν πρόκειται για ολιγοήμερη εκδρομή. Θέλω να βλέπω την ανατολή του ήλιου. Και τα έχει φτιάξει τόσο ωραία, ο Δημιουργός, ώστε να είναι πανέμορφα… Το γραφείο που μου έχουν παραχωρήσει στο σπίτι του Στηβ και της Έστερ είναι εκπληκτικό! Βλέπει μπροστά στο δρόμο, από το μεγάλο παράθυρο μου. Έτσι λοιπόν το πρώτο πρωινό εδώ, πρόσεχα την ώρα μέχρι να πετύχω την καλύτερη φωτογραφία.
Και χρειάστηκε να βγω τρεις φορές, να περπατήσω, να δω από πού βγαίνει ο ήλιος και να τον «πετύχω» στην κατάλληλη στιγμή. Είχε μια απόλυτη ησυχία… Ούτε άνθρωποι, ούτε αυτοκίνητα, στη μικρή συνοικία εδώ, στο Νόρθ Βανκούβερ που έχει γίνει μεγάλη πόλη πια. Λένε ότι φτάνει τους 125.000 κατοίκους. Αλλά έχουν έναν απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον.
Δείτε τι ήσυχοι που είναι οι δρόμοι του, τα πρωινά! Ψυχή δεν κυκλοφορούσε κατά τις 6 κι αυτό, προσωπικά, μου άρεσε πολύ. Το απόλαυσα! Και συνεχίζω να το απολαμβάνω, κάθε φορά που το κάνω. Αυτό είναι το ιδιαίτερο και ξεχωριστό Νορθ Βανκούβερ, που δεν έχει τεράστιες πολυκατοικίες. Αντίθετα, σπίτια σε μεγάλα περιποιημένα οικόπεδα, μονοκατοικίες δίπατες ή τρίπατες. Μια από τις επόμενες μέρες θα σας τα δείξω.
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…