Είσαι Παρίσι και τα παιδιά, θέλουν ιταλικό εστιατόριο!

Η ατμόσφαιρα του εστιατορίου στην εικόνα, με την πλούσια διακόσμηση από κόκκινα και κίτρινα λουλούδια, τις κρεμαστές λάμπες και τις κόκκινες καρέκλες, είναι πράγματι πολύ χαρακτηριστική και παρόμοια με αυτή που βλέπουμε σε εστιατόρια του Ομίλου Big Mamma στο Παρίσι.

Τα εστιατόρια του ομίλου Big Mamma, όπως τα East Mamma, Pink Mamma, Ober Mamma, Biglove Caffè κ.α., φημίζονται για τη ζωηρή και πολυσύχναστη ατμόσφαιρα. Εντυπωσιακή και “Instagram-ready” διακόσμηση, συχνά με πολλά λουλούδια και φυτά, ζεστό φωτισμό και ιδιαίτερες λεπτομέρειες.

Αυθεντική ιταλική κουζίνα με φρέσκα, ποιοτικά υλικά, χειροποίητα ζυμαρικά και πίτσες από ξυλόφουρνο. Παρόλο που δεν υπάρχει εμφανής πινακίδα με το όνομα στην εικόνα, η συνολική αισθητική ταιριάζει απόλυτα με το ύφος των εστιατορίων του Big Mamma Group.
“Ιερή” εκμετάλλευση των πιο όμορφων συναισθημάτων

Στο Παρίσι… Εδώ η ρωμαιοκαθολική εκκλησία της Ιερής Καρδιάς, έτσι την ονομάζουν αυτή την εκκλησία. Την φτιάξανε τάχα προς τιμή του Ιησού και είναι αφιερωμένη για την αγάπη του προς τους ανθρώπους. Αυτή είναι η πρώτη προσέγγιση… Προσέξτε στις επόμενες φωτογραφίες τι συμβαίνει… Έξω από αυτήν οι άνθρωποι, βάζουν κλειδαριές παντού, για να “δέσουν” λέει οι ερωτευμένοι την αγάπη τους.

Μια περίεργη ανάμειξη της θρησκείας. Πρόκειται για μια παράδοση, όπου ζευγάρια γράφουν τα αρχικά τους (ή ένα μήνυμα) πάνω σε ένα λουκέτο, το κλειδώνουν σε μια δημόσια κατασκευή (όπως μια γέφυρα, ένα κάγκελο, ή ακόμα και ειδικά διαμορφωμένα σημεία για αυτόν τον σκοπό) και στη συνέχεια πετούν το κλειδί, συχνά σε ένα ποτάμι από κάτω. Συμβολίζει την αθάνατη και αναλλοίωτη αγάπη τους.

Στη Μονμάρτη, μπορεί να δείτε ακόμα λουκέτα σε διάφορα σημεία, παρά τις προσπάθειες των αρχών να περιορίσουν το φαινόμενο. Είναι μια συνεχής μάχη μεταξύ του ρομαντισμού των επισκεπτών και της διατήρησης των ιστορικών μνημείων. Ε, δεν είναι και ότι πιο ωραίο αισθητικά. Και πρόκειται για κάτι που στην ουσία, δεν προσφέρει απολύτως τίποτα…
Galeries Lafayette, ένα πολυκατάστημα, μια εμπειρία

Η Galeries Lafayette Haussmann είναι ένα από τα πιο διάσημα και εμβληματικά πολυκαταστήματα στον κόσμο, σύμβολο του παριζιάνικου στυλ και της πολυτέλειας. Βρίσκεται στο Boulevard Haussmann στο 9ο διαμέρισμα του Παρισιού. Έτος Ίδρυσης: 1893. Ιδρυτές: Οι ξαδέρφοι Théophile Bader και Alphonse Kahn. Ξεκίνησε ως ένα μικρό κατάστημα “μοντέρνων ειδών” (magasin de nouveautés) σε μια μικρή επιφάνεια, στη γωνία της Rue La Fayette και της Chaussée d’Antin.

Η αρχική τους φιλοσοφία ήταν να προσφέρουν μια μεγάλη ποικιλία προϊόντων για να προσελκύσουν πελάτες. Η επιτυχία τους οδήγησε σε γρήγορη επέκταση και στην αγορά γειτονικών κτιρίων, με σκοπό τη δημιουργία ενός μεγάλου πολυκαταστήματος. Το κτίριο είναι ένα αριστούργημα της Αρ Νουβό (Art Nouveau) αρχιτεκτονικής. Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό είναι ο τεράστιος μολυσματικός γυάλινος θόλος (coupole) ύψους 43 μέτρων, ο οποίος χτίστηκε το 1912. Σχεδιάστηκε από τον Ferdinand Chanut και κατασκευάστηκε από τον Jacques Grüber.

Είναι το σήμα κατατεθέν του καταστήματος και προσφέρει ένα μοναδικό φως στον κεντρικό χώρο. Οι περίτεχνες σκάλες που οδηγούν στους ορόφους, εμπνευσμένες από την Όπερα Garnier, προσθέτουν στην μεγαλοπρέπεια του χώρου. Το σημερινό κεντρικό κτίριο, με τον εμβληματικό του θόλο, εγκαινιάστηκε επίσημα το 1912. Είναι παγκοσμίως γνωστό για τις πολυτελείς μάρκες μόδας (haute couture και prêt-à-porter). Φιλοξενεί τα μεγαλύτερα ονόματα της γαλλικής και διεθνούς μόδας, καθώς και νεότερους σχεδιαστές.

Ο Γιώργος Παπαλάπας που γνώρισα στο νησί Σκόπελο

Η ζωή τα φέρνει καμιά φορά έτσι που είναι δυνατόν να τα ζήσεις και να τα φέρεις στα μέτρα σου. Με τον Γιώργο Παπαλάπα «γνωριζόμαστε» χρόνια, από τα πρώτα δικά μου βήματα στην αλήθεια ή πριν ακόμα κάνω μελέτη και μάθω γι’ αυτήν. Καθώς έγραφα στον παλιό ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ όσο πιο αντικειμενικά μπορούσα, μπήκε στη ζωή μου με ένα σχόλιο που έκανε για κάποιο δημοσίευμα μου. Ύστερα ήρθαμε σε επαφή με τα μέσα της εποχής. Με e-mail!

Στη διάρκεια της φετινής δεκαήμερης διαμονής μας στη Σκόπελο ήταν ο πρώτος που σκέφτηκα να δω και να γνωρίσω από κοντά.. Αλλά υπήρχαν μερικά ζητήματα. Όπως να έρθω σε επικοινωνία μαζί του και να φροντίσουμε να συναντηθούμε… Το μόνο στοιχείο που είχα για εκείνον, ήταν ότι συνέχιζε να είναι στη Σκόπελο με τη σύζυγο του και τα δυο του αγόρια, το Θοδωρή και το Έρνεστ. Και τα καταφέραμε!

Μια οικογένεια εξαιρετική, ξεκινώντας από τη σύζυγό του, Ευνίκη. Περάσαμε μερικές ώρες μαζί, εκδρομή και θαλάσσιο μπάνιο με το σκάφος του γιου του, Θοδωρή. Ύστερα είδαμε τη συνάθροιση της Κυριακής, σπίτι του, με σύνδεση ZOOM από τη εκκλησία, Βόλος Κέντρο. Και μοιραστήκαμε δυο βραδιές μαζί τους. Τους ευχαριστούμε για το φιλόξενο πνεύμα τους. Και τον ευχαριστώ προσωπικά και τον ίδιο. Η κατ’ ιδίαν συζήτηση μας ήταν τόσο εποικοδομητική! Δείτε ΕΔΩ ένα παλιότερο (23/8/2017) δημοσίευμα που κάναμε γι’ αυτόν, χωρίς να αναφέρουμε το όνομα του

Μετά τη Σκόπελο, πάμε Παρίσι στην εντυπωσιακή Όπερα

Και μετά τη Σκόπελο θα σας ταξιδέψουμε στο Παρίσι, με τα μάτια της Λαμπρινής. Ξεκινώντας από την Όπερα του Παρισιού… Ένα από τα πιο εμβληματικά κτίρια της γαλλικής πρωτεύουσας, η Όπερα Γκαρνιέ, εντυπωσιάζει με την αρχιτεκτονική της, την πλούσια διακόσμηση και την ιστορία της. Κατασκευασμένη τον 19ο αιώνα από τον αρχιτέκτονα Σαρλ Γκαρνιέ, αποτελεί ένα αληθινό στολίδι του νεομπαρόκ ρυθμού. Από τα μαρμάρινα κλιμακοστάσια μέχρι την οροφή του Marc Chagall, κάθε γωνιά της είναι μια εμπειρία αισθήσεων και τέχνης.

Και μόνο γι’ αυτό άξιζε τον κόπο που ήρθαμε Σκόπελο

Φεύγουμε σήμερα.. Οι μέρες μας ολοκληρώθηκαν στη Σκόπελο. Γεμάτοι με πολλές εμπειρίες από αυτές τις δέκα μέρες παραμονής στη νησί, το απόγευμα παίρνουμε το πλοίο της επιστροφής για Μαντούδι Εύβοιας κι από εκεί για Αθήνα. Θα θυμόμαστε πάντα με πολύ αγάπη τον Γιώργο Παπαλάπα, τη σύζυγο του Ευνίκη και τα παιδιά τους, τον Θοδωρή και τον Έρνεστ με τις συζύγους τους. Θα γράψουμε για όλα αυτά, εν καιρώ. Για την ώρα, αποχαιρετούμε τη Σκόπελο με ένα όμορφο στιγμιότυπο από ένα δειλινό στον Αγνώντα… Ευχαριστούμε τον Σπύρο και τη Αννίτα που μας έδωσαν αυτή τη χαρά…

Η Σκόπελος είναι, λένε, το πιο πράσινο νησί της Ελλάδας

Ένα από τα πράγματα που μας έκανε εντύπωση στη Σκόπελο, είναι που τα πεύκα που φτάνουν ώς τη θάλασσα. Η φράση «Στην πευκόφυτη Σκόπελο, τα δέντρα φτάνουν ώς τη θάλασσα» περιγράφει με ακρίβεια την ειδυλλιακή αίσθηση του νησιού. Στη Σκόπελο το περίπου 67 %–80 % της έκτασης καλύπτεται από πυκνά πευκοδάση, κυρίως χαλέπιο πεύκο, που φτάνουν σχεδόν μέχρι τον αφρό της θάλασσας

Ο συνδυασμός του βαθύ πράσινου των πεύκων και του γαλαζοπράσινου της θάλασσας δημιουργεί ένα σκηνικό φυσικής ομορφιάς που έχει αναγνωριστεί ως «πράσινο και γαλάζιο νησί» από διεθνείς οικολογικούς οργανισμούς. Το νησί της Σκοπέλου χαρακτηρίζεται από τα πυκνά δάση και το γαλάζιο της Θάλασσας, για αυτό και στις 5/7/97 ανακηρύχθηκε επίσημα ως πράσινο και γαλάζιο νησί από τον διεθνή οργανισμό Βιοπολιτικής.

Αυτό το μοναδικό «πάντρεμα» του δάσους με τη θάλασσα είναι μάρτυρας της φυσικής πολυμορφίας του νησιού και αποτελεί το κύριο χαρακτηριστικό που το καθιστά τόσο μαγευτικό. Το περπατήσαμε, όσο μπορέσαμε, στις δέκα μέρες που είχαμε στη διάθεση μας. Γνωρίσαμε τόπους, ανθρώπους… Και κάποια πράγματα τα καταγράψαμε εδώ. Τα περισσότερα όμως τα κρατήσαμε ακριβά φυλαγμένα στην καρδιά μας.

Υπέροχο ενημερωτικό δελτίο!!!