Αρχική » Δημοσιογραφικά (Σελίδα 4)
Αρχείο κατηγορίας Δημοσιογραφικά
Άλλη μια εφημερίδα του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ στο τυπογραφείο
Αυτές τις μέρες έχω βάλει μπροστά και σχεδιάζω το 175 τεύχος της διμηνιαίας εφημερίδα ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος. Δεκαέξι σελίδες ταμπλόιντ που μπορείτε να δείτε, αν βλέπετε αυτό το site από υπολογιστή στην αριστερή πλευρά του, όπου υπάρχει μόνιμα ή αν το βλέπετε από το κινητό σας θα χρειαστεί να πάτε επτά δημοσιεύματα κάτω και μετά καθώς θα προχωρείτε, θα το βρείτε μπροστά σας.
Η διαδικασία είναι η ίδια πάντα. Έχουμε κλείσει από πολύ νωρίς ραντεβού για το πότε θα κατέβω στο Σωματείο τους, πάνω από τον τερματικό σταθμό του ΗΣΑΠ στον Πειραιά, με είσοδο από την πλατεία Λουδοβίκου. Και αφού ανέβεις δυο ορόφους, με τις σκάλες ή το ασανσέρ, βγαίνεις σ’ αυτόν το διάδρομο με το μωσαϊκό. Γεμάτοι οι τοίχοι του από εικόνες – πορτραίτα από την ιστορία του ΗΣΑΠ.
Είναι εντυπωσιακό αλλά αυτούς τους ανθρώπους τους γνώρισα επαγγελματικά πριν από 30 χρόνια, όταν με κάλεσαν στην Μενάνδρου, στην Αθήνα ήταν τότε το Σωματείο, για να μου προτείνουν την ανάθεση της έκδοσης του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ, έχοντας τη δημοσιογραφική ευθύνη και επιμέλεια. Ξεκινήσαμε δειλά – δειλά, κάθε μήνα, με οκτώ σελίδες και δίχρωμη, για να γίνουν στη συνέχεια 12 και μετά 16 σελίδες και τετράχρωμη, αλλά δίμηνη πια, μέχρι και σήμερα…
Αλλάζουν τα πεζοδρόμια στην Αθήνα, πλ. Κλαυθμώνος
Σε εξέλιξη βρίσκεται από τον Δήμο Αθηναίων, το μεγάλο έργο αναβάθμισης των πεζοδρομίων της πόλης, το οποίο αλλάζει σταδιακά τις γειτονιές και δημιουργεί καλύτερες συνθήκες για την ασφάλεια και άνεση των πεζών. Αν και εμείς εδώ, σήμερα, προβάλλουμε κάτι στο κέντρο, ίσως αποτελεί μια συνέχεια του έργου, από τον προηγούμενο δήμαρχο της Αθήνας, τον κ. Μπακογιάννη.
Πρόκειται για μια παρέμβαση που “απλώνεται” και στις επτά δημοτικές κοινότητες της πρωτεύουσας, με προϋπολογισμό ύψους 24 εκατ. ευρώ. Σε αυτόν, περιλαμβάνεται η αποκατάσταση, συντήρηση και επισκευή των πεζοδρομίων της Αθήνας. Εμείς όμως σήμερα σας έχουμε φωτογραφίες από το έργο αλλαγής στα πλακάκια της Ιωάννου Παπαρηγοπούλου. Είναι η μια πλευρά της πλατείας Κλαυθμώνος.
Ψάχνοντας βρήκαμε ότι μέσα σε τρία χρόνια, ο Δήμος Αθηναίων έχει ανακατασκευάσει πεζοδρόμια στο κέντρο και τις γειτονιές της πόλης, συνολικής επιφάνειας 74.062 τ.μ., έκταση που καλύπτει 11 φορές το Ολυμπιακό Στάδιο (ΟΑΚΑ). Φοβερό, αν το σκεφτείτε και αναγκαίο για την ποιότητα ζωής των πολιτών που ζουν εκεί.
Έκθεση φωτογραφίας σε ένα μαγαζί εστίασης στον Κολωνό
Σε μια εποχή πριν από τα ξενοδοχεία και τα παραλιακά κλαμπ, οι ταξιδιώτες αγκάλιαζαν την ακατέργαστη ομορφιά της Ελλάδας, συχνά κοιμόντουσαν κάτω από τα αστέρια, διασχίζοντας τραχιά τοπία πάνω σε μουλάρια. Οι εικόνες αποτυπώνουν την ουσία μιας Ελλάδας που, ακόμη και σήμερα, διατηρεί μια αίσθηση απορίας —αν ξέρετε πού να κοιτάξετε. Όλα αυτά θα τα δείτε στην έκθεση φωτογραφίας της Γιούλια Κοβάλ, κινηματογραφικού και ψηφιακού καλλιτέχνη.
Όλες οι εικόνες αυτής της σειράς γυρίστηκαν σε φιλμ, διατηρώντας την αυθεντική ζεστασιά και τους φυσικούς τόνους. Η χρήση φιλμ υπογραμμίζει τη διαχρονική ποιότητα αυτών των εκτυπώσεων, προσφέροντας μια γνήσια σύνδεση με το παρελθόν. Αυτές οι εκτυπώσεις προσκαλούν να κάνουμε ένα βήμα πίσω στο χρόνο, επανασυνδεόμενοι με τις απλές χαρές της ζωής. Ξυπνούν τη νοσταλγία για μια εποχή που η γοητεία της Ελλάδας βρισκόταν στη φυσική ομορφιά της και στην περιπέτεια της ανακάλυψης.
Σε αυτό το γαλήνιο και ανέγγιχτο περιβάλλον, μπορεί κανείς να ξεφύγει στιγμιαία από την πολυπλοκότητα της σύγχρονης ζωής, να γίνει ξανά σαν παιδί, να χοροπηδάει στα κρυστάλλινα νερά με εγκατάλειψη. Κάθε έργο τέχνης διατίθεται σε περιορισμένη έκδοση 15 + 1 και τυπώνεται σε χαρτί ποιότητας του Μουσείου Καλών Τεχνών. Όλα αυτά θα τα απολαύσετε στο χώρο εστίασης «Η Ταβέρνα των Φίλων», στον Κολωνό.
Κάπως έτσι γράφτηκε το τέλος, για μένα, στο ΡΕΘΕΜΝΟΣ
Δεν ήταν ομολογουμένως κάτι εύκολο για μένα, επειδή αγαπώ τη δημοσιογραφία. Αλλά έπρεπε να βάλω στη σωστή σειρά τις αγάπες μου… Έγραψα λοιπόν ένα e-mail το έστειλα στη διεύθυνση της εβδομαδιαίας εφημερίδας ΡΕΘΕΜΝΟΣ, υπόψη της διεύθυνσης και των συναδέλφων. Ήταν ο πιο ανώδυνος τρόπος, να τους πω ότι ο κύκλος αυτός ολοκληρώθηκε για μένα.
Έτσι έκανα γνωστό, ότι σταματώ να αρθρογραφώ στην εφημερίδα. Κάτι που το έκανα και μου άρεσε, από το ξεκίνημα της εφημερίδας. Οι συνάδελφοι έκριναν ότι έπρεπε να ενημερωθούν και οι αναγνώστες και το έβαλαν στη θέση του άρθρου… Αυτό είναι το φύλλο. Και η σελίδα 7 στο εξής θα φιλοξενεί, ολόκληρη, επίκαιρα σχόλια. Χαρούμενος, που η απόφαση μου δεν δημιούργησε πρόβλημα στην εφημερίδα…
Σας έχω και το πρωτοσέλιδο του φύλλου που δημοσιεύτηκε. Ήταν το φύλλο 1.200. Μαζί πορευτήκαμε όλα αυτά τα χρόνια… Κι ευχαριστώ που με τον ωραίο τρόπο τους, επικοινώνησαν και με τους αναγνώστες μου. Λίγοι ή πολλοί, άξιζε να γνωρίζουν την απόφαση μου, όχι μέσα από φήμες, αλλά με τον τρόπο που επέλεξα εγώ.
Μνησικλέους, ήταν το τυπογραφείο της “Ελ. ΓΝΩΜΗΣ”
Περπατούσαμε χθες, για δουλειά την Ερμού. Και κάποια στιγμή βρέθηκα σε ένα μικρό στενό δρόμο, κάθετο στη Μητροπόλεως, την οδό Μνησικλέους. Και θυμήθηκα! Εδώ είχε το τυπογραφείο της, η πρώτη εφημερίδα που δούλεψα, επαγγελματικά. Η ΓΝΩΜΗ του Πώποτα! Και ήταν η εποχή που περνούσε ο τύπος από την κλασική τυπογραφεία με τις μηχανές και τη λινοτυπία, στην πρώτη μορφή της φωτοσύνθεσης. Στα 1983!
Θυμάμαι που μόλις είχα τελειώσει το στρατιωτικό και με έφεραν σε επαφή με τον δημοσιογράφο Κώστα Γερονικολό. Εκείνος με καλοδέχτηκε στο γραφεία του, κάπου στη Μητροπόλεως και μου είπε πως είχε κλείσει από δημοσιογράφους, αλλά αν ήθελα, θα μπορούσα να δουλέψω στη διόρθωση της εφημερίδας. Δεν είχα άλλη επιλογή. Τα χρήματα ήταν καλά. 35.000 δραχμές τότε, ήταν ένα ποσό πολύ μεγάλο.
Σαράντα χρόνια μετά… Μπήκα στο στενό δρομάκι της Μνησικλέους. Και προσπάθησα να θυμηθώ. Δεν είμαι βέβαιος αν ήταν σ’ αυτή την πόρτα η είσοδος ή στο προηγούμενο νούμερο, πάνε τώρα τόσα χρόνια από τότε και όλα έχουν αλλάξει… Αλλά θυμάμαι πως ήταν κάπου στον 4ο όροφο και καλοκαίρι όταν πήγαμε. Ίσως ακόμα από το 1982… Πολύ πριν βγει στα περίπτερα η εφημερίδα, εμείς βγάζαμε δοκιμαστικά φύλλα, για τα οποία και πληρωνόμασταν κανονικά.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις καθημερινές, τα απογεύματα που ερχόμασταν, η εφημερίδα ήταν πρωινή στα περίπτερα κι εγώ είχα μια 50ρα βέσπα τότε, δίχρονη και την άφηνα κάτω στον πεζόδρομο, όπως αυτή η παρκαρισμένη μηχανή. Κι από εδώ φεύγαμε, κατά τις 11-12 τα μεσάνυχτα, όταν κλείναμε το φύλλο. Θυμάμαι την Πόπη Γκανά που σήμερα έχει τις εκδόσεις “Μελάνι”, από τη διόρθωση, που με βοήθησε πολύ να σταθώ, στα πρώτα μου βήματα.
Με τριαντάφυλλα, κλείνουμε έναν κύκλο στο ΡΕΘΕΜΝΟΣ
Τριαντάφυλλα από την Ομάδα ROSES, δια χειρός Sudhas Sudha. Ας μιλήσουμε λοιπόν γι’ αυτά, σήμερα μιας και όπως σας είχα συνηθίσει τα τελευταία χρόνια την Παρασκευή, είχατε το προνόμιο να διαβάζετε πρώτοι το άρθρο που θα δημοσιεύονταν στη στήλη μου “Επισημάνσεις” που για αρκετές δεκαετίες, φιλοξενούνταν στην 7η σελίδα της εβδομαδιαίας κρητικής εφημερίδας ΡΕΘΕΜΝΟΣ. Και από αυτή την εβδομάδα σταματάνε…
Μόνο που έκρινα πως, ήρθε ο καιρός να καταθέσω τα… όπλα. Έγκαιρα, ειδοποίησα τους συναδέλφους μου στην εφημερίδα, που ξέρω ότι μοχθούν για να βγάλουν, κάθε Σάββατο, στο περίπτερο αυτό το έντυπο, σχετικά με την πρόθεση μου. Προηγουμένως ενημέρωσα τον εκδότη και φίλο μου Νίκο Καραγιαννάκη και τη γυναίκα του Γεωργία. Είχαμε πάντα μια καλή σχέση και ήθελα και μετά από αυτό να την κρατήσουμε.
Δεν είναι καλύτερα λοιπόν τα τριαντάφυλλα που σας έχω σήμερα; Μέσα από αυτόν τον χώρο, θα συνεχίσουμε να μιλάμε, να επικοινωνούμε, με πιο απλά, καθημερινά πράγματα. Τις αναλύσεις για ζητήματα επικαιρότητας, θα τις αφήσουμε σε άλλους συναδέλφους. Οι δικοί μας στόχοι, είναι πολύ διαφορετικοί και θέλουμε να επικεντρώσουμε σ’ αυτό.
Δεν θα σταματήσουμε να γράφουμε, όσο αντέχουμε και μπορούμε, επειδή αυτό είναι κάτι που αγαπούμε και μας αναζωογονεί. Απλά θα προσπαθούμε να εντοπίσουμε απλά θέματα μέσα από την καθημερινότητα που θα μας βοηθούν να γινόμαστε καλύτεροι και πιο χρήσιμοι άνθρωποι. Θα βγάζουμε τα σώψυχα μας, με τον τρόπο που ξέρουμε να κάνουμε, χωρίς υπερβολές και επιτηδεύσεις.
Μάστιγα είναι οι κλοπές καρπού από τα ελαιόδεντρα
Αυτός ο τίτλος είναι από ένα πρωτοσέλιδο της ΠΑΤΡΙΔΑΣ Ηλείας και αποτυπώνει τα τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες στην περιοχή αυτή. Και να ήταν μόνο η Ηλεία! Παντού όπου υπάρχουν ακόμα ελιές, αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα. Αιτία η τεράστια αύξηση της τιμής τους ελαιόλαδου που ξεκίνησε από πέρσι και συνεχίζεται…
Το φαινόμενο της κλοπής ελιάς υπήρχε και στο παρελθόν, αλλά όπως δείχνουν τα πράγματα φέτος είναι σε έξαρση. Κι αυτό οφείλεται στην υψηλή τιμή του ελαιόλαδου αλλά και στην μειωμένη παραγωγή και άρα υψηλή τιμή της επιτραπέζιας ελιάς.
Ο κ. Γρηγόρης Γρουζίδης, ελαιοπαραγωγός και πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Παγγαίου, τονίζει στον “ΑγροΤύπο” ότι «φέτος έχουμε μειωμένη παραγωγή ελιάς, λόγω ακαρπίας. Όμως και αυτή την λίγη παραγωγή δεν είναι σίγουρο ότι θα καταφέρουμε να την συγκομίσουμε γιατί έχουμε μεγάλο αριθμό κλοπών. Έρχονται στα χωράφια και μαζεύουν τις ελιές μας. Ακόμη και τις βραδινές ώρες, γίνονται κλοπές της παραγωγής μας.
Έχουμε κάνει εθελοντικές ομάδες και προσπαθούμε να φυλάξουμε τα ελαιόδεντρα μας. Όμως φοβόμαστε και να μην γίνει κάνα κακό όταν βρεθούμε με τους κλέφτες και τότε θα το πληρώσουμε εμείς.
Κάναμε συνάντηση με τον Αντιπεριφερειάχη Καβάλας, Αλέξη Πολίτη, από τον οποίο ζητήσαμε να μεταφέρει στην Περιφέρεια το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε. Ζητάμε να αναλάβουν την φύλαξη των ελαιόδεντων οι δασάρχες και αγροφύλακες αλλά και η αστυνομία.
Και η βρώσιμη ελιά κινδυνεύει…
Στο μεταξύ αναμένεται να ξεκινήσει η συγκομιδή της βρώσιμης πράσινης ελιάς ποικιλίας Χαλκιδικής. Η τιμή παραγωγού είναι από 2 έως 2,20 ευρώ το κιλό. Η ακαρπία στην περιοχή είναι μεγάλο πρόβλημα, ξεκινά από 70% και σε κάποια χωράφια είναι ολική».
Ανεξέλεγκτες διαστάσεις έχουν πάρει τους τελευταίους μήνες οι κλοπές ελιών και ελαιολάδου αφού οι ακραίοι καύσωνες που «χτύπησαν» τη Μεσόγειο επιβάρυναν την παραγωγή και ώθησαν την τιμή του «υγρού χρυσού» σε πολύ υψηλά επίπεδα. Οι τιμές παραγωγού, οι οποίες πριν από δύο χρόνια ήταν περίπου στα 3,5 ευρώ ανά κιλό, στις αρχές του 2023 σκαρφάλωσαν στα 4-4,5 ευρώ. Σήμερα, στο τέλος της ελαιοκομικής περιόδου, έχουν φτάσει τα 8-8,5 ευρώ. Παραγωγοί και έμποροι βρίσκονται σε απόγνωση μιας και σχεδόν καθημερινά το αστυνομικό δελτίο εμπλουτίζεται με περιπτώσεις κλοπών ελαιόλαδου αλλά καρπών ελιάς.
Λόγω της υψηλής τιμής του ελαιολάδου, πλέον οι ελαιοπαραγωγοί και οι έμποροι ζουν με τον φόβο μήπως είναι τα επόμενα θύματα των συμμοριών που σαρώνουν χωράφια και αποθήκες και δεν αφήνουν τίποτα στο διάβα τους. Οι επαγγελματίες του κλάδου, έχουν επιστρατεύσει κάθε μέσο προκειμένου να προφυλαχθούν όπως ειδικά gps σε σχήμα ελιάς που τοποθετούνται στα δέντρα και ειδοποιούν σε περίπτωση που κάποιος τα μετακινήσει. Τίποτα ωστόσο δεν φαίνεται ικανό να βάλει τέλος στη δράση των απατεώνων. Τα περιστατικά έχουν αυξηθεί δραματικά θέτοντας σε συναγερμό τις αστυνομικές Αρχές που ήδη επεξεργάζονται σχέδια προκειμένου να περιορίσουν το φαινόμενο. Οι αριθμοί είναι αδιάψευστος μάρτυρας.
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ., από την 1η Σεπτεμβρίου 2023 έως και τις 12 Νοεμβρίου καταγράφηκαν 13 περιπτώσεις κλοπών ελαιοκάρπου και 28 περιπτώσεις κλοπών ελαιολάδου.
Ειδικότερα, όσον αφορά στους καρπούς της ελιάς, εκλάπησαν συνολικά περισσότεροι από εννέα τόνοι, ενώ συνελήφθησαν για τέτοια αδικήματα τέσσερις Έλληνες.
Όσον αφορά στο ελαιόλαδο, στο παραπάνω χρονικό διάστημα αφαιρέθηκαν περισσότερα από 2.200 λίτρα, ενώ συνελήφθησαν για τέτοιου είδους κλοπές πέντε Έλληνες και ένας αλλοδαπός.
Σημεία των καιρών…
Καλοί μας φίλοι Νίκο και Σούλα, η αλήθεια είναι ότι πολύ το χαρήκαμε που σας έκανε και κάνει πολύ καλό…