Αρχείο κατηγορίας Επικαιρότητα

Δεν είναι για πολλά πράγματα, αυτές οι μέρες. Οι υψηλές θερμοκρασίες απαιτούν άλλους ρυθμούς, πιο χαλαρούς. Κι αυτό κάνουμε κι εμείς, αν και μιλώντας με φίλους διαπιστώνω ότι πιο πολύ οι άνθρωποι έχουν τρομοκρατηθεί με όσα ακούν από τις ειδικούς στην τηλεόραση και αποσύρονται από κάθε είδους δραστηριότητα. Μήπως, άραγε, πρώτη φορά ζούμε τέτοιες ζεστές μέρες; Αλλά θα μου πεις, έχει αλλάξει και το κλίμα και όλα είναι πιο επικίνδυνα, πια…

Έτσι, αποφασίσαμε να γυρίσουμε πίσω το χρόνο, ένα μήνα… Τότε που δεν είχε τόση ζέστη και όλα ήταν σχετικά καλύτερα, από άποψη καιρικών συνθηκών. Πάμε λοιπόν στον ισθμό της Κορίνθου. Ήταν η μέρα που πήγαμε ολοήμερη εκδρομή στο Ναύπλιο με τον Στηβ και την Έστερ. Εδώ κάναμε μια στάση. Και φυσικά, εκτός από το εντυπωσιακό θέαμα «τσιμπήσαμε» κι από ένα καλαμάκι σουβλάκι με την μπύρα να το συνοδεύει.

Έτσι ήταν πάντα, πριν να φτιαχτεί ο μεγάλος δρόμος, η Ολύμπια Οδός και πάψει να χρησιμοποιείται αυτό το πέρασμα. Τότε γινόταν πανηγύρι, εδώ. Ήταν η πρώτη στάση, όταν φεύγαμε από την Αθήνα, μετά την οδύσσεια της Κακιάς Σκάλας και η τελευταία, όταν επιστρέφαμε… Σήμερα έχει λιγοστέψει πολύ η κίνηση. Αλλά έστω κι έτσι, ο Στηβ συνέχιζε να θαυμάζει όλο αυτό το πράγμα και εγώ να καταγράφω στιγμές του.

Σε νέα επικαιροποίηση του έκτακτου δελτίου επικίνδυνων καιρικών φαινομένων προχώρησε η ΕΜΥ καθώς ο καύσωνας Κλέων θα σαρώνει τη χώρα τις επόμενες ώρες με ακραίες θερμοκρασίες με κορύφωση του καύσωνα την Παρασκευή και το Σάββατο. Ας είμαστε προσεκτικοί ότι κι αν έχουμε επιλέξει στην καρδιά μας να κάνουμε.

Τα καλά νέα είναι μπροστά μας… Μικρή υποχώρηση αλλά με πάλι με υψηλές θερμοκρασίες από την Κυριακή, που την κατάσταση θα βοηθήσει από το βράδυ το βοριαδάκι. Λίγο ακόμα θα υποχωρήσει η θερμοκρασία τη Δευτέρα, όμως πολύ πιθανόν από την Τρίτη και από τα δυτικά να ανέβει και πάλι. Μικρά σκαμπανεβάσματα μέχρι να ισορροπήσει το πράγμα.

Το καλό είναι ότι σε καμία περίπτωση, όπως μας διαβεβαιώνουν οι μετεωρολόγοι, δεν πρόκειται να σημειωθούν οι θερμοκρασίες της Παρασκευής και του Σαββάτου, τη νέα εβδομάδα. Μάλιστα στο Αιγαίο θα ενισχυθούν και λίγο οι άνεμοι Κυριακή και Δευτέρα, θα δροσίσουν, όμως θα αυξήσουν και τους κινδύνους εξάπλωσης πυρκαγιών. Δείτε ΕΔΩ πώς αντιμετωπίζουμε τον καύσωνα…

Ύστερα από τρία χρόνια παύσης λόγω της πανδημίας και μετά το παγκόσμιο τριήμερο συνέδριό τους στην Αθήνα το 2019, το οποίο στέφθηκε με επιτυχία, με πάνω από 36.000 παρόντες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά επιλέγουν και πάλι την πόλη της Αθήνας για να φιλοξενήσει δυο τριήμερα συνέδρια το αμέσως επόμενο διάστημα.

Οι εκδηλώσεις αυτές εντάσσονται σε μια σειρά από 6.000 συνέδρια που θα λάβουν χώρα παγκοσμίως το 2023, με το γενικό θέμα «Κάντε Υπομονή» με Μακροθυμία!». Άλλωστε, τέτοιου είδους δωρεάν δημόσια συνέδρια διοργανώνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εδώ και πάνω από 100 χρόνια σε γήπεδα, συνεδριακά κέντρα και θέατρα σε όλο τον κόσμο. Το καλοκαίρι του 2023 θα συγκεντρωθούν, για πρώτη φορά μετά την άρση των περιορισμών λόγω της πανδημίας, σε μεγάλες συνελεύσεις σε όλο τον κόσμο.

Το τριήμερο που ξεκινά σήμερα Παρασκευή 30 Ιουνίου 2023 και αντίστοιχα το τριήμερο από Παρασκευή 7 Ιουλίου 2023, στο γήπεδο μπάσκετ Ο.Κ.Α.Λ., στα Άνω Λιόσια, αναμένονται συνολικά (και για τα δύο συνέδρια) περίπου 14.000 άτομα από την Κεντρική και Νότια Ελλάδα καθώς και από τα νησιά. Μαζί με τα συγκεκριμένα συνέδρια, σε όλη την Ελλάδα, έχουν προγραμματιστεί να διεξαχθούν, αυτή τη χρονιά, συνολικά 16 παρόμοιες εκδηλώσεις σε 5 διαφορετικές πόλεις.

Κατά τη διάρκειά τους, θα αναλυθεί το γιατί είναι τόσο σημαντικό να εκδηλώνουμε υπομονή και ανθρωπιά στις μέρες μας, με βάση το παράδειγμα ατόμων που αναφέρονται στην Αγία Γραφή. Το πρόγραμμα του Σαββάτου θα περιλαμβάνει επίσης το βάφτισμα νέων πιστών.

Η εκδήλωση είναι ανοιχτή στο κοινό και δεν απαιτείται κάποια χρηματική συνεισφορά. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα ή για τον εντοπισμό κάποιας τοποθεσίας ή ημερομηνίας διεξαγωγής της εκδήλωσης, παρέχονται στον ιστότοπο jw.org, στην καρτέλα «Σχετικά με Εμάς > Συνελεύσεις».

Εμείς τώρα είμαστε μακριά από το Λεκανοπέδιο Αττικής, αυτές τις μέρες… Και πολύ θα στεναχωρηθούμε που δεν θα μπορέσουμε να είμαστε στα εγκαίνια αυτής της Έκθεσης Φωτογραφίας που έχουν ετοιμάσει με τόση αγάπη και χαρά οι άνθρωποι του Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ. Κι αυτό γιατί, τους ανθρώπους τους γνωρίζω καλά, κοντά 30 χρόνια τώρα. Είναι εξαιρετικής ποιότητας, άνθρωποι.

Συνεργάζομαι μαζί τους, ως δημοσιογράφος. Ετοιμάζω, κάθε δίμηνο, τη συνδικαλιστική τους εφημερίδα «ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος» και μοιράζομαι τις στιγμές τους, καλές και κακές. Κυρίως καλές! Πολύ δραστήριοι, ακόμα και μέσα στην πανδημία. Προς το τέλος του Ιουνίου θα ετοιμάσουμε το καλοκαιρινό φύλλο τ. 166… Με συνέπεια, σταθερότητα και υπευθυνότητα, είναι πάντα εκεί, κοντά και δίπλα στο Σωματείο τους, έτοιμοι να υπερασπιστούν τα δικαιώματα τους.

Ξέρω με πόση αγάπη ετοίμαζαν όλες τις προηγούμενες μέρες αυτή την Έκθεση Φωτογραφίας. Βρήκαν παλιές φωτογραφίες από τη δουλειά τους, ασπρόμαυρες και χρωματιστές και τις επεξεργάστηκαν τεχνικά, ώστε να γίνουν μεγάλες και ευδιάκριτες, τις τοποθέτησαν σε ειδικά πάνελ και τώρα είναι έτοιμοι για τα εγκαίνια. Και δεν είναι και λίγες, κοντά τις 100 φτάνουν! Δείτε ΕΔΩ το site τους…

Αυτό που μ’ αρέσει στους εξαιρετικούς αυτούς ανθρώπους, είναι ότι δε στερεύουν από ιδέες. Συνεχώς σε εκπλήττουν με κάτι καινούριο και εντυπωσιακό. Αξίζει και για έναν ακόμα λόγο, να πάτε στην Έκθεση Φωτογραφίας που η είσοδός της είναι δωρεάν: Θα έχετε την ευκαιρία να δείτε και το υπέροχο μουσείο τους, στημένο κομμάτι – κομμάτι, με πολύ αγάπη. Όπως άλλωστε είναι και με ότι καταπιάνονται. Να, ένας ακόμα λόγος για να τους εκτιμώ ως συνεργάτες μου.

Στο τέλος αυτής της εβδομάδας, περιμένουμε να έρθουν στην Ελλάδα η κόρη της Σούλας, Έστερ με την οικογένεια της, τον σύζυγο της Στηβ και τα κορίτσια τους, Βικτώρια και Χλόη, για να καθίσουν κάπου ένα μήνα κοντά μας. Τους περιμένουμε πως και πως. Και μαζί τους θα πάμε για δέκα μέρες στην Πάρο. Μακάρι να μας δοθεί κι εμάς η ευκαιρία να γιορτάσουμε μαζί τους την επέτειο του γόμου τους.

Είναι ωραίο τέτοιες σημαντικές ώρες να είσαι μαζί και κοντά με τους ανθρώπους που αγαπάς. Όπως στις φωτογραφίες που συνοδεύουν αυτή την ανάρτηση και είναι από το Βανκούβερ του Καναδά. Τα παιδιά του ζευγαριού και η θεία τους, οργάνωσαν αυτήν την έκπληξη. Και φαίνεται ότι άρεσε πολύ, έτσι όπως έγινε. Ας έχουν πάντα όρεξη και διάθεση για θετικές εκπλήξεις.

Φυσικά φρόντισαν και για κάποιες ατομικές φωτογραφίες. Από πάνω προς τα κάτω, είναι η Άννυ η σύζυγος του Κώστα με την Έστερ, μαζί και μετά παρέα και με τη θεία Τζίνα και σ’ αυτήν εδώ ο Κώστας με την Άννυ σε μια σέλφι από εκείνη τη μέρα στο σπίτι του Στηβ και της Έστερ. Μακάρι να είστε πάντα έτσι αγαπημένοι παιδιά και να προωθείτε πάντα όμορφα πράγματα και συνεργασίες.

Ένα γενικότερο πλάνο με τους καλεσμένους τους στο τραπέζι που ετοίμασαν. Δεν ξέρω ονόματα, πρόσωπα και πράγματα, αλλά για ένα είμαι βέβαιος και φαίνεται και στο στιγμιότυπο. Όταν κυριαρχεί η αγάπη, τότε οι φίλοι τους, θέλουν και δημιουργούν ευκαιρίες για να το κάνουν αυτό. Όπως εδώ στην επέτειο του γάμου της Έστερ και του Στηβ.

Τώρα, εγώ τεχνικός ούτε είμαι, ούτε και σκαμπάζω πολλά πράγματα, επειδή ανάλωσα τη ζωή μου γράφοντας ή σχεδιάζοντας σελίδες εφημερίδων στο γραφείο μου. Κι αυτό απαιτεί άλλου είδους δράση. Να ανασκουμπωθείς, να πιάσεις τα εργαλεία να κάνει τη δουλειά, κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες. Μου αρέσει όμως να παρακολουθώ τους μαστόρους στο έργο τους.

Την περασμένη εβδομάδα, είδα από κοντά πώς άλλαξαν οι υδραυλικοί το μπόιλερ ενός ηλιακού θερμοσίφωνα. Έπρεπε να αντικατασταθεί, αφού το προηγούμενο είχε τρυπήσει. Και χρειάστηκε να είμαι εκεί, για πρακτικούς λόγους, προκειμένου να διευκολύνω τους τεχνικούς στη δουλεία τους, οπότε και κατέγραψα φωτογραφικά όλη την προσπάθεια. Για μένα ήταν κάτι πρωτόγνωρο.

Τους έβλεπα να εργάζονται με άνεση στην ταράτσα του έβδομου ορόφου μιας πολυκατοικίας…. Και μόνο που τους έβλεπα ως παρατηρητής νόμιζα ότι κάτι θα πάθω. Φυσικά όλα ήταν στο μυαλό μου, αλλά τελικά είναι ωραίο να βλέπεις πώς δουλεύουν χειρονακτικά οι άνθρωποι που ξέρουν καλά πόσο κόπο και προσπάθεια θέλει για να βγει το ψωμί στο τραπέζι της οικογένειας. 

Το “Αυγό του Κόκορα”, αυτοσυστήνεται: Εκεί στην Κυψέλη, το 1982, σε ένα στενάκι στη Σποράδων 40 – δίπλα από τη Φωκίωνος Νέγρη, ξεκίνησε η ιστορία με το «Αυγό του Κόκκορα». Ένα μικρό εστιατόριο που άνοιγε τις πόρτες του κάθε απόγευμα στις οκτώ και έκλεινε το ξημέρωμα κατά τις έξι. Την εποχή εκείνη όλα τα “μαγαζιά”  κατέβαζαν ρολά στις δύο το βράδυ, υποχρεωτικά.

Υπήρχε βλέπετε ο σχετικός νόμος για την εξοικονόμηση ηλεκτρικής ενέργειας. Φυσικό λοιπόν ήταν “να μείνεις νηστικός” εάν ήσουν εργαζόμενος και “σχόλαγες” εκείνη την ώρα. Σ’ αυτό το πρόβλημα λοιπόν ο Νίκος Γρέβιας έδωσε την λύση. Χρησιμοποίησε κεράκια, για να φωτίσει τα τραπέζια του και τους γύρω χώρους. Η καινοτομία αυτή, έλυσε το πρόβλημα με τον “νόμο” και έδωσε διέξοδο στην εστίαση μετά τις δύο.

Το νέο αυτό μεταδόθηκε ταχύτατα σε όλη την Αθήνα και πολλοί Αθηναίοι άρχισαν να συρρέουν στο «Αυγό του Κόκκορα», για να γευθούν μια ζεστή κοκκορόσουπα και όλα τα υπόλοιπα υπέροχα εδέσματα του, κάτω από το φως των κεριών. Από εκεί πέρασε σχεδόν όλος ο καλλιτεχνικός κόσμος του θεάματος και της διασκέδασης. Σήμερα θα το βρείτε Λεωνιδίου 46 και Μυλλέρου στο Μεταξουργείο.