Αρχείο κατηγορίας Κρήτη

Ονομάζεται Mirsini Lambraki. Δεν γνωριζόμαστε από κοντά. Την παρακολουθώ όμως μέσα από την ομάδα της “Πάμε για Χόρτα (Μαζεύουμε και διασκεδάζουμε)”. Αντιγραφούμε από μια ανάρτηση της: “Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κρήτη! Ένας  τόπος ευλογημένος που με τις πρώτες βροχές θυμάμαι τις γιαγιάδες μου με τα μαχαιράκια τους με σακούλες, ή μικρά υφαντά σακουλάκια να ξεδιαλέγουν τα καλύτερα, τα πιο τρυφερά και νόστιμα δώρα της κρητικής  γης, τα άγρια βρώσιμα χόρτα της!

Μετά πήγαιναν στο σπίτι, τα άπλωναν στην ποδιά τους να τα ξεδιαλέξουν! Σε άλλη λεκάνη τα βράστα γουλωτά ραδίκια, σε άλλη τα γιαχνερά, αλλού τα ασκολίμπρια και χώρια η σαλάτα με τα μυριστικά χόρτα! Πάμε μαζί λοιπόν για χόρτα! Ας γίνουμε μια ομάδα που θα ανταλλάξουμε γνώσεις για την βρώσιμη χλωρίδα της Ελλάδας  και αγάπη για την ελληνική φύση και τους διατροφικούς  θησαυρούς της!” Δεν τη βρίσκω άσχημη ως ιδέα…

Το είδαμε στην ομάδα GreekFlora, ανεβασμένο από τον Christopher Cheiladakis  με το σχόλιο: Adonis cretica. Κίσσαμος, Χανιά. Μάρτιος 2025. Και μας άρεσε πολύ… Αν και αγαπούμε πολύ τα λουλούδια συνεχίζουμε να μαθαίνουμε γι ‘αυτά… Ψάχνοντας μάθαμε ότι το Adonis microcarpa , κοινώς γνωστό ως μικρόκαρπο φασιανό ή κόκκινο χαμομήλι , είναι ένα ετήσιο ποώδες φυτό . Το είδος είναι εγγενές στη δυτική Ασία και τη νότια Ευρώπη και έχει πολιτογραφηθεί στην Αυστραλία . Αυξάνεται σε ύψος 50 εκατοστών, έχει λεπτά μοιρασμένο φύλλωμα και κόκκινα άνθη με μαύρα κέντρα. Αν ξέρετε κάτι περισσότερο, ευπρόσδεκτη κάθε πληροφορία…

Το είδαμε στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ, στην εκπομπή “Όπου υπάρχει Ελλάδα”. Ο φακός τους ταξίδεψε ώς το χωριό μας, το Θραψανό, βρήκε τον Κώστα Χουλάκη, έναν αγγειοπλάστη που αγωνίζεται με τον πηλό στο εργαστήριο του και μίλησε μαζί του. Στην ιστοσελίδα skai.gr δημοσιεύτηκε αυτό το βίντεο. Εκεί το είδαμε κι εμείς, από εκεί το πήραμε και το αναδημοσιεύουμε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Κώστα, σε ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια! Άνθρωποι σαν εσένα, δίνουν ζωή στην παράδοση και κρατάνε οικονομικά όρθιο το χωριό μας σε εποχές δύσκολες… 

Η εικόνα άγριων παπαρούνων σε ένα ανθοδοχείο είναι πραγματικά μαγευτική. Ιδιαίτερα όταν αυτές οι παπαρούνες είναι μαζεμένες από τα χέρια της αδελφής μου, Στασούλας! Αυτά τα κομψά λουλούδια με τα έντονα μωβ πέταλά τους φέρνουν μια αίσθηση ζωντάνιας και φυσικής ομορφιάς στον χώρο. Μαζεμένες από τα χωράφια, οι άγριες παπαρούνες διατηρούν την αίσθηση της άγριας φύσης και της ανεπιτήδευτης χάρης τους. Η αντίθεση των ζωντανών μωβ πετάλων με το πράσινο των στελεχών και τα φύλλα τους δημιουργεί μια όμορφη και εντυπωσιακή σύνθεση. Η απλότητα και η φυσική ομορφιά των άγριων παπαρούνων μπορούν να φωτίσουν κάθε δωμάτιο και να φέρουν μια αίσθηση φρεσκάδας και ελευθερίας. Αλλά εδώ, στο τραπέζι της κουζίνας της, δίνουν άλλη χάρη….

Από εδώ κόβεις, για να κάνεις τσιμούλια. Εδώ υπήρχε κάποτε ένα λάχανο. Όσοι έχουν ασχοληθεί με το κήπο τους, ξέρουν. Και μη θαρρείτε κι εμένα οι γνώσεις μου πάνω σ’ αυτά τα ζητήματα είναι από τότε που ως παιδί είχαμε τον κήπο μας, στην Περβόλα. Μνήμες είναι…

Η μάνα μου λοιπόν άφηνε τις ρίζες από το λάχανο, όταν το έκοβε για το τραπέζι μας κι έτσι μπορούσε να κόψει τα τσιμούλια για να κάνει αυτά τα υπέροχα βραστά που τα συνόδευε συνήθως με πατάτες τηγανητές που επίσης βγάζαμε από τον κήπο μας ή ήταν λασηθιώτικες που έφερνε ο πατέρας μου από τις βεντέμες στα πιθάρια.

Κι άμα μας περίσσευαν, πού πάντα περίσσευαν, την άλλη μέρα σκάρωνε ένα νέο φαγητό, το σφουγγάτο ή ομελέτα όπως τη λένε στην Αθήνα. Βέβαια στην ανάρτηση που είδαμε χθες στην Ομάδα ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΛΑΣΙΘΙΟΥ: ΤΟ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ, η Μαρία Καρυωτάκη που ανέβασε αυτές τις φωτογραφίες, το… απογειώνει!

Βάζει κι άλλα πράγματα μέσα και γίνεται πολύ νόστιμή! Ωστόσο και οι δικές μου οι μνήμες, αν και πολύ πιο φτωχικό το σφουγγάτο, ήταν από τα καλύτερα πιάτα που γινόταν σχετικά γρήγορα και άρεσε πολύ σε μας τα παιδιά. Να είσαι καλά Μαρία. Δεν γνωριζόμαστε, αλλά η ανάρτηση σου έβαλε “φωτιές” στη μνήμη μου!

Οι παπούλες ειναι καλλιεργήσιμο φυτό και μπορείς να το βρεις αυτό τον καιρό από εκείνους που ξέρουν τι είναι και το εκτιμούν για να φτιάξουν τη σαλάτα τους, μαζί με αγκινάρες και χλωροκούκια. Ιδανικά συνοδεύουν του μπουμπουριστούς χοχλιούς. Οι φωτογραφίες είναι της Μαρίας Καρυωτάκη, δημοσιευμένες στην ομάδα ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΛΑΣΙΘΙΟΥ: ΤΟ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ.

Και φυσικά μαζί με λουμπούνια και ελιές, αποτελούν εξαιρετικό μεζέ για τη ρακή. Παλιά τις έτρωγαν και σκέτες με αλάτι και λαδόξυδο, αφού έβγαζαν τα εξωτερικά σκληρότερα φύλλα κι έκοβαν τα “μουστάκια” τους. Τις έκοβαν σε μεγάλα κομμάτια ή ακόμα και ολόκληρες… Μόνο όποιος έχει φάει από αυτές μπορεί να αντιληφθεί τη νοστιμιά τους.

Από την πλευρά του ο Καθηγητής Καλών Τεχνών και επιστημονικά υπεύθυνος του Προγράμματος Γιάννης Ζιώγας συνεχάρη τη Δημοτική Αρχή που ανταποκρίθηκε σε αυτό το μεγάλο εγχείρημα

Όπως τόνισε ο κύριος Ζιώγας: «Απ’ όλες τις Δομές που έχουν δημιουργηθεί ανά την Ελλάδα, το Θραψανό είχε τον υψηλότερο ανταγωνισμό, φτάνοντας σε επίπεδα ανταγωνισμού Ιατρικής ! Φέραμε ένα Πανεπιστήμιο στο Θραψανό και βλέπουμε ότι τα παιδιά παίρνουν γνώσεις, έρχονται στη Σχολή με ενθουσιασμό και ανακαλύπτουν την προοπτική που δίνει η παιδεία».

«Αυτή η Δομή έρχεται να καλύψει ένα μεγάλο κενό. Εμείς οι εκπαιδευτές θέλουμε να υφάνουμε ένα «δίχτυ» που θα μας συνδέσει με τα αγγειοπλαστεία της περιοχής, τα μουσεία, τα σχολεία, τον Πολιτιστικό Σύλλογο, κ.α. Στοχεύουμε σε δράσεις εξωστρέφειας μέσα από ένα διεπιστημονικό και διακαλλιτεχνικό πρότζεκτ, δίνοντας στον τόπο αυτό που του αξίζει», ανέφερε η κεραμίστρια και εκπαιδεύτρια της Δομής Ρένα Καστανάκη.

Βασικός σκοπός του προγράμματος κατάρτισης που ξεκίνησε το φθινόπωρο με τα δια ζώσης εργαστήρια είναι να εφοδιαστούν οι εκπαιδευόμενοι με παραγωγικές δεξιότητες και γνώσεις υψηλού επιπέδου κεραμικής, ενώ σημαντικά είναι τα οφέλη και για τη Δ.Ε Θραψανού και το Δήμο εν γένει. Ο Δήμος Μινώα Πεδιάδας και το Θραψανο  εντάσσονται στο Εθνικό Δίκτυο Πανεπιστημιακών Δομών Εκπαίδευσης για τη Χειροτεχνία και το Θραψανό αναγνωρίζεται πλέον ως κέντρο μάθησης και έρευνας στον τομέα της αγγειοπλαστικής, δημιουργώντας προοπτικές εξωστρέφειας και συνεργασίας με φορείς από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, αποτελώντας πόλο έλξης, ανάδειξης και αξιοποίησης των μεγάλων δυνατοτήτων που διαθέτει ο τόπος.

Τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν παρουσία πλήθους κόσμου, των Βουλευτών Ν. Ηρακλείου Κων/νου Κεφαλογιάννη, Φραγκίσκου Παρασύρη και Χάρη Μαμουλάκη, του Αντιπεριφερειαρχη Κρήτης Νίκου Ξυλούρη, του Περιφερειακού Συμβούλου Γιώργου Παπαδάκη, του Δημάρχου Αρχανών Αστερουσίων Μανώλη Κοκοσάλη, των πρώην Δημάρχων Μανώλη Λαδωμένου, Χαράλαμπου Γιαννόπουλου και Μανώλη Φραγκάκη, του πρώην Αντιπρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης Γιώργου Κοσιώρη, συνεργατών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, του Γενικού Γραμματέα του Δήμου, των Αντιδημάρχων, του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου, των Δημοτικών Συμβούλων, στελεχών και εργαζομένων του Δήμου και της Δημοτικής Αρχής αλλά και των φορέων του Δήμου και του Θραψανου.

Η Βουλευτής Ελένη Βατσινά και ο Αντιπεριφερειάρχης Νίκος Συριγωνάκης, εκπροσωπήθηκαν από συνεργάτες τους.

Μετά την τελετή εγκαινίων ακολούθησε ξενάγηση στο χώρο του Κέντρου Αγγειοπλαστικής και τραπέζι με το φημισμένο παραδοσιακό ψητό, από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Θραψανού!

Το ρεπορτάζ είναι από το site της ΝΕΑΣ ΚΡΗΤΗΣ

Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ δυο δημοσιεύματα από κρητικές εφημερίδες