Αρχική » 2022 (Σελίδα 21)
Αρχείο έτους 2022
Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…
Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
Τα σχόλια σας!
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…
Γειά σας αγαπημένοι φίλοι μας Νικόλα και Σούλα. Η αλήθεια είναι ότι μας έχει κλέψει την καρδιά η γλυκιά μας…
Καλό απόγευμα
αγαπητέ φίλε...και αδελφέ μου ήσασταν όμορφη παρέα μαζί με την υπέροχη Σούλα σου, και στην φωτογραφία όσοι είναι ήταν μια…
Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Πριν από 4 χρόνια, ήμασταν Αρεόπολη με την Έστερ
Είναι απίθανες οι εκπλήξεις που μπορεί να σου κάνουν οι εφαρμογές, ας πούμε της Google. Καθώς είμαστε Αθήνα τέτοιες Αυγουστιάτικες μέρες, έφερε μπροστά μας φωτογραφίες από την Αρεόπολη που είχαμε πάει με την κόρη της Σούλας Έστερ και τα παιδιά της, Βικτώρια και Χλόη, πριν τέσσερα χρόνια. Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε τότε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Φέτος δεν θα μπορέσουν να έρθουν και θα μας λείψουν!
Η μνήμη μας βοηθάει να θυμηθούμε, βλέποντας τις εικόνες που ήρθαν μπροστά μας… Ήταν υπέροχο το Κτήμα που μείναμε, τόσο που επειδή άρεσε και στα παιδιά, μείναμε μια επιπλέον μέρα, από αυτές που είχαμε σχεδιάσει. Εδώ σε μια μεριά του κήπου στο Κτήμα, πολύ κοντά στην πισίνα. Από εκεί κοντά είναι και η φωτογραφία της Σούλας, λίγο πιο πάνω. Παλιές, ξαναδημοσιευμένες, αλλά πολύ «επίκαιρες».
Η Μάνη γενικότερα, αλλά και η Αρεόπολη, όπως θα έχετε δει και από το σίριαλ «Η Γη της Ελιάς» που προβάλλεται στο MEGA την χειμερινή περίοδο, έχει πολύ πέτρα. Και όπου υπάρχει πέτρα, υπάρχουν φραγκόσυκα, όπως αυτά της φωτογραφίας, που ευδοκιμούν. Αν και θέλει προσοχή στον τρόπο που θα τα καθαρίσεις, επειδή τα αόρατα αγκάθια τους, μπορεί να πληγώσουν. Αλλά όποιος έχει φάει ξέρει ότι τα φραγκόσυκα είναι πολύ νόστιμα.
Το ΡΕΘΕΜΝΟΣ κατεβάζει ρολά. Πάει για λίγο… διακοπές!
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 13/08/2022
Μια βδομάδα θα είναι μόνο, που θα σας λείψουμε. Μια εβδομάδα, για να πάρουν και οι άνθρωποι που είναι πίσω από τις τυπωμένες σελίδες αυτής της εφημερίδες, μια ανάσα και να επιστρέψουν πιο δυνατοί ώστε να συνεχίσει να υπάρχει αυτή καλή η ποιότητα στην ενημέρωση από το ΡΕΘΕΜΝΟΣ.
Βέβαια όλοι το ξέρουμε πόσο γρήγορα περνά ο καιρός ιδιαίτερα όταν είσαι σε διακοπές κι έτσι ούτε που θα το καταλάβουν για πότε έφυγαν και πότε επέστρεψαν. Κι εδώ που τα λέμε οι μέρες που έρχονται θέλουν να είναι πιο ραχατλίδικες, πιο χαλαρές με λιγότερες ευθύνες, αυτό που λέμε καλοκαιρινές!
Εσείς πήγατε διακοπές φέτος ή το σχεδιάζετε ακόμα; Μερικοί ανάμεσα μας ούτε αυτό το σχεδιασμό δεν μπορούν να κάνουν, έτσι όπως έχουν στριμωχτεί οικονομικά. Πού και πώς να πας; Πώς να απολαύσεις μερικά πράγματα που στο όχι πολύ μακρινό παρελθόν, τα είχες;
Ας κάνουμε λοιπόν κι εμείς μια βουτιά στη μνήμη. Τότε που αγαπούσαμε να πηγαίνουμε στον Πλακιά τα καλοκαίρια μας και να περνάμε όμορφες μέρες εκεί, κοντά σε φίλους καλούς, με μια σειρά από πολιτιστικές εκδηλώσεις, μουσικές και θεατρικές, που έδωσαν πνοή και ζωή στον τόπο, με φόντο το Λιβυκό Πέλαγος.
Έχω χρόνια να πάω προς τα κει, αλλά θα το ήθελα πολύ. Δεν θέλω να πω ονόματα, ξέρουν αυτοί, αλλά φαντάζομαι τον εαυτό μου ξαπλωμένο στην παραλία την ώρα του δειλινού κι απέναντι μου, φωτισμένο το παλίγκρεμο με όλη τη φυσική ομορφιά του…
Ξέρω, διάβασα ότι θέλουν να χτίσουν ξενοδοχειακό συγκρότημα εκεί πάνω κι ευτυχώς που ξεσηκώθηκαν όλοι οι άνθρωποι που αγαπούν τον τόπο τους βάζοντας ένα λιθαράκι, στην προσπάθεια να αποτρέψουν να γίνει κάτι τέτοιο. Είδα κι εδώ στο ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ να γίνεται πρωτοσέλιδο και καλά έκαναν. Μερικές φορές χρειάζεται ένα σοκ για να αφυπνιστούν συνειδήσεις.
Γιατί άραγε στο όνομα του τουρισμού να καταστραφεί ένα τόσο όμορφο, άγριο μέρος στη νότια Κρήτη από τη μεριά του Ρεθύμνου; Δεν θα μπορούσαν να βρουν ένα άλλο μέρος να κάνουν την επένδυση της. Μακάρι να μην τους περάσει κι όποιος επιλέγει να έρχεται στον Πλακιά να ζει πράγματα ξέγνοιαστε μέρες. Έχει άλλωστε και ξενοδοχεία πολύ όμορφα και μια σειρά από ενοικιαζόμενα που διαθέτουν πολύ καλό επίπεδο παροχής υπηρεσιών.
Θυμάμαι τόσα πράγματα, ανθρώπους, καταστάσεις, τόσα όμορφα καλοκαίρια εκεί… Τις παρέες μας, τα ποτά μας και τις συναντήσεις μας στο φωτογραφείο του Δημήτρη, τους πίνακες ζωγραφικής της Άρτεμις. Ακόμα έχω ένα στο σπίτι μου στο Θραψανό που αγόρασα σε μια έκθεση της.
Έχω χρόνια να πάω και δεν ξέρω πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα εκεί. Και είμαι βέβαιος ότι θα υπάρχουν. Αλλά το σπουδαίο είναι ότι, θα τον επέλεγα ξανά ως τόπο ξεκούρασης, συνδυάζοντας μικρές τοπικές εκδρομές στις γύρω θάλασσες με την ξεχωριστή ομορφιά του ή το καΐκι για μια γύρω βόλτα ή μέχρι το κοντινό νησί τη Γαύδο, ξεχασμένο από τον κόσμο και τον πολιτισμό.
36 χλμ μόλις, νότια του Ρεθύμνου, περίπου μισή ώρα με το αυτοκίνητο, στην εύφορη πεδιάδα που σχηματίζει ο Κοτσυφός ποταμός, ο οποίος έχει νερό όλο το χρόνο. Ο Πλακιάς ήταν ένα μικρό ψαροχώρι στα τέλη του 20ου αιώνα, το οποίο τις τελευταίες δεκαετίες έχει αναπτυχθεί τουριστικά. Ιδιαίτερα την περίοδο του ’60 οι παραλίες της Γιαλιάς, όπως λέγεται το παραλιακό μέτωπο της περιοχής, ήταν ένας αγαπημένος προορισμός των χίπις.
Μπορείτε να επισκεφτείτε την πασίγνωστη παραλία του Πρέβελη, να κάνετε πεζοπορία στα φαράγγια του Κοτσυφού και του Κουρταλιώτη. Ωστόσο, αν προτιμήσετε να μείνετε στον Πλακιά, θα έχετε πολλές επιλογές καθώς η κωμόπολη είναι άρτια οργανωμένη με πληθώρα από ξενοδοχεία, εστιατόρια, μπαρ, καταστήματα, κέντρα για θαλάσσια αθλήματα και καταδύσεις, οργανωμένες πλαζ κ.α.
Στην περιοχή υπάρχουν όλες οι βασικές υποδομές, όπως μικρή μαρίνα, καταστήματα τραπεζών, πρατήρια καυσίμων, ιατρείο και οδοντιατρείο, φαρμακείο, ταχυδρομείο, κλπ. Να, εδώ θα θέλαμε να πάμε εμείς…
Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 13/8 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου “Επισημάνσεις”
Λίγη δροσιά θα θέλαμε, αν βέβαια αυτό είναι εφικτό…
Στη θάλασσα , ποιος δεν το θέλει και δεν το επιθυμεί, τέτοιες μέρες; Έστω λίγο περπάτημα και ας μην έχει η παραλία αμμουδιά ή το βότσαλο που θα θέλαμε. Αλλά θα είναι κινούμενα τα νερά και θα ακούγεται ο παφλασμός των μικρών κυμάτων που σκάνε μπροστά στα πόδια μας. Δεν ξέρω αν πραγματικά αυτό είναι η αιτία για δροσιά, αλλά εγώ την αισθάνομαι.
Κι όχι μόνο την αισθάνομαι, αλλά και τη ζω, Ήρεμα, ήσυχα, χωρίς κουβέντες. Μου αρκεί που είμαι εκεί την κατάλληλη, την πιο σημαντική ώρα για μένα. Τότε που έχω ανάγκη να μαζέψω το μυαλό μου, να το βάλω σε μια σειρά και να το καθαρίσω από τις περιττές σκέψεις που μόνο προβλήματα προσθέτουν, χωρίς να σε κάνουν να ξεκουράζεσαι.
Πλανεύτρα που είναι και πώς το κάνει αυτό, να νοιώθεις άλλος άνθρωπος… Και μόνος ο απαλός ήχος τους, είναι αρκετός για να σε ηρεμήσει! Τι μας συνδέει μαζί της; Πώς το πετυχαίνει αυτό; Πολλά λέγονται γύρω από αυτό, Σε δίνω και πολύ σημασία. Το αποτέλεσμα είναι που μετράει για μένα. Και το ξέρω καλά, όπως το ξέρουν και όσοι κατά καιρούς το έχουν δοκιμάσει στην πράξη.
Ανατολή ηλίου, ποίηση και ζωγραφιά από την Εύβοια!
Ο καλός μας φίλος, Πέτρος Πατσαλαρήδης, σηκώνεται νωρίς για τη δουλειά του. Πρέπει να είναι με το ξημέρωμα στη δουλειά του, στο δάσος για να μαζέψει από τα πεύκα τη ρητίνη. Έτσι λοιπόν έχει το προνόμιο να απολαμβάνει τέτοιες εικόνες σαν αυτή, στις 6 το πρωί. Ας τον έχει καλά ο Θεός που όλο αυτό το μεγαλείο της δημιουργίας, δεν το κρατάει αποκλειστικά για τον εαυτό του, αλλά τις φωτογραφίες τις ανεβάζει στο διαδίκτυο…
Και τις μοιράζεται μαζί μας… Όλους εμάς που αν και ξυπνούμε νωρίς το πρωί, δεν είναι δυνατόν να απολαύσουμε τέτοιες εικόνες στην πόλη, από τις πολυκατοικίες που υψώνονται σαν τοίχος ανάμεσα στους ανθρώπους. Ούτε και είναι δυνατόν να τις φανταστούν οι ξενύχτηδες νεαροί που ξυπνούν κατά τις 11 ή τις 12 το μεσημέρι κι έχουν χάσει το φως της μισής μέρας.
Κι όμως είναι τόσο σπέσιαλ! Προσέξτε τις λίγο, παρακαλώ. Τα σχέδια και τα χρώματα στον ουρανό. Το καθετί που συνθέτει το κάδρο της φωτογραφίας. Αγαπώ αυτή ώρα! Κι αν βρεθώ στην επαρχία, όπου ο ορίζοντας είναι ανοιχτός, δεν χάνω την ευκαιρία. Όταν πάμε σ’ ένα καινούριο μέρος, είναι το πρώτο σημείωμα μου, που θα κάνω την επομένη στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Με αέρα στην πλ. Κοραή, μπροστά στο Πανεπιστήμιο…
Χθες φύσαγε ένας αέρας δυνατός στην Αθήνα. Σύμφωνα με την ΕΜΥ οι άνεμοι έπνεαν από βόρειες διευθύνσεις, στα δυτικά 4 με 5, στα ανατολικά 4 με 6 και κατά τόπους στα ανατολικά ηπειρωτικά και το Αιγαίο έως 7 μποφόρ. Σε τέτοιες περιπτώσεις δείτε τι γίνεται με τα σιντριβάνια στην πλατεία Κοραή… Τα περισσότερα νερά, χύνονται έξω. Αιτία, ο δυνατός αέρας…
Αλλά ο ουρανός ήταν καθαρός, χωρίς να είναι η ζέστη ανυπόφορη, λόγω του δυνατού αέρα που δημιουργούσε προβλήματα. Δείτε πόσο καθαρά διακρίνεται ο Λυκαβηττός, στο βάθος, μέσα από την πλατεία Κοραή. Γι’ αυτή την πλατεία έχουμε ξαναγράψει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε από το αρχείο μας ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ… Παλιότερα την πλατεία Κοραή την ξέραμε μόνο από τις συγκεντρώσεις. Δείτε ΕΔΩ.
Και βέβαια, η εικόνα της άδειας πόλης κυριαρχεί και εδώ, αν και υπάρχουν πολλοί ξένοι τουρίστες που κυκλοφορούν. Έχουν έρθει από μακριά για να γνωρίσουν την Αθήνα. Τα δυο προηγούμενα χρόνια που λόγω κορονοϊού έμειναν σπίτια τους, έβαλε “φωτιά” στις σκέψεις και στα όνειρα τους, για την πρωτεύουσα της Ελλάδας. Και τα κατάφεραν, ήρθαν να γνωρίσουν τους ανθρώπους και τα απομεινάρια του πολιτισμού τους.
Η Ακαδημία Πλάτωνα, στα καλύτερα της αυτή την εποχή
Όταν οι περισσότεροι έχουν εκδράμει εκτός Αθηνών αυτή την εποχή, ένας ωραίος τόπος που μας αρέσει να πηγαίνουμε με τη Σούλα για βόλτα, είναι το ανοιχτό αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα. Απογευματάκι για περπάτημα. Τις άλλες ώρες η πόλη φλέγεται, οπότε διαλέγουμε την καλύτερη. Μια στάση για ξεκούραση σε ένα παγκάκι, είναι μερικές φορές, απαραίτητη
Τέτοιες ομορφιές θα τις συναντήσεις στο δρόμο σου. Και μη θαρρείς, δεν είναι πάρα πολλοί οι άνθρωποι που θα συναντήσεις εδώ. Αν και με τη λογική θα πίστευες ότι οι άνθρωποι που δεν έχουν πάει διακοπές θα το “εκμεταλλεύονταν”, εντούτοις η κίνηση είναι σχετικά μικρή. Αλλά εμάς δεν μας δημιουργεί κανένα πρόβλημα κάτι τέτοιο. Προσπαθούμε να περνάμε καλά, κάτω από όλες τις καταστάσεις.
Τα λουλούδια της άνοιξης, μ’ αυτόν τον καύσωνα έχουν γίνει πια φρύγανα. Αυτός είναι ο σύντομος κύκλος της ζωής τους. Ναι έρχονται, ομορφαίνουν τον κόσμο γύρω τους και φεύγουν στην αφάνεια. Μήπως μερικές φορές, δε συμβαίνει έτσι και με τους ανθρώπους; Για ρίξτε μια ματιά γύρω σας, μέσα σας και θα δείτε πράγματα με μια άλλη ματιά, που μόνο καλό θα σας κάνει. Και από σε καιρό είναι καλό να το κάνουμε αυτό.
Κλείσαμε κιόλας, ένα μήνα, στο νέο μας διαδικτυακό σπίτι…
Μας αρέσουν οι απολογισμοί… Παρακολουθούμε και βλέπουμε τη δουλειά μας και ως αναγνώστες, όχι μόνο ως διαχειριστές, αυτού του site. Αυτός είναι ο πρώτος μήνας στο νέο διαδικτυακό τόπο… Ευχαριστούμε για την υποδοχή!
Ο καιρός φεύγει σαν αέρας… Σαν χθες μου φαίνεται που σχεδιάζαμε με τον Θάνο και και τον Πάνο το πώς θα κάνουμε να λειτουργήσει καλύτερα το νέο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, διατηρώντας όμως ως αρχείο και τον παλιό που έχει γράψει ιστορία στο διαδίκτυο.
Δεν ήταν εύκολο το εγχείρημα, αλλά άμα έχεις καλούς τεχνικούς με τους οποίους μπορείς να συνεννοηθείς, όλα μπορούν να γίνουν.
Και το αποτέλεσμα το βλέπετε καθημερινά, εδώ και ένα μήνα. Πιο λευκό, πιο καθαρό, πιο ευανάγνωστο, πιο άμεσο πιο καθαρό σε κάθε είδους συσκευή, είτε αυτή είναι κομπιούτερ, είτε τάμπλετ, είτε απλά κινητό με σύνδεση στο διαδίκτυο.
Η δυσκολία στο εγχείρημα δεν ήταν μόνο τεχνική, αλλά και το πώς θα “πείσουμε” τους φίλους αναγνώστες μας, από τη μια στιγμή στην άλλη θα έπρεπε να βρεθούν σε ένα εντελώς διαφορετικό γραφικό περιβάλλον. Και όμως τους πείσαμε. Κι έχουμε υπομονή, να έρθουν και οι υπόλοιποι.
Αν τον ιστότοπο αυτόν τον βλέπετε από κομπιούτερ με μεγάλη οθόνη, τότε θα δείτε επάνω αριστερά των αριθμό των επισκεπτών μας συνολικά, από την ώρα που βάλαμε τον μετρητή, μερικές μέρες μετά τη λειτουργία του. Ο οποίος θα αυξάνει με τον καιρό και με τα view. Στα κινητά smart εμφανίζεται διαφορετικά. (υπάρχει και φωτογραφία μέσα στο κείμενο για να σας βοηθήσει καλύτερα…)
Φυσικά ένας μετρητής απλός είναι, για να γνωρίζουμε τι θέματα αρέσουν στους αναγνώστες μας, όπως και κάτω από κάθε άρθρο υπάρχει χώρος για σχόλιο. Μας ενδιαφέρει η άποψη σας, η γνώμη σας.
Και βέβαια μας ενδιαφέρει, χωρίς αυτό πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει η αμφίδρομη επικοινωνία; Έτσι κι αλλιώς το site είναι προσωπικό, όπως ας πούμε ένα blog που προσφέρει δωρεάν η Google. Μόνο που εδώ έχουμε μισθώσει σέρβερ, για να μας φιλοξενεί κι έτσι δεν αγχωνόμαστε κάθε φορά που κάνουμε μια ανάρτηση, ούτε για τις λέξεις, ούτε και για τις φωτογραφίες που θα χρησιμοποιήσουμε.
Θέλουμε επίσης να σας ευχαριστήσουμε για τις ευχές σας και για τα καλά σας λόγια που εκφράσατε καθώς παρακολουθήσατε να εκτυλίσσεται μπροστά σας όλη αυτή η αλλαγή… Μερικά από τα σχόλια σας, είναι στην μπάρα αριστερά, στη στήλη.
Κάθε καινούριο σημείωμα μας, «ανεβαίνε» επάνω, αφού πρώτα δοθεί η έγκριση από εμένα. Επειδή, καμιά φορά, υπάρχουν και ψεύτικα ακάου, τόσο ανόητα που νομίζουν ότι μπορούν να προσπεράσουν τα όρια και να ακουστεί δωρεάν η φωνή των διαφημίσεων τους.
Αλλά εμείς επιλέξαμε σκόπιμα, αυτός ο ιστότοπος να είναι απαλλαγμένος από κάθε είδους εμπορική διαφήμιση. Δεν μας ενδιαφέρουν τα έσοδα από μια δράση όπως αυτή εδώ και δεν δείτε ποτέ, προκλητικούς τίτλους που απλά επιδιώκουν πολλαπλό αριθμό views για να το εξαργυρώσουν σε διαφήμιση…
Και συνεχίζουμε!
Καλοί μας φίλοι Νίκο και Σούλα, η αλήθεια είναι ότι πολύ το χαρήκαμε που σας έκανε και κάνει πολύ καλό…