Αρχική » 2022 (Σελίδα 3)
Αρχείο έτους 2022
Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…
Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
Τα σχόλια σας!
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.
Γειά σας αγαπημένοι φίλοι μας Νικόλα και Σούλα. Η αλήθεια είναι ότι μας έχει κλέψει την καρδιά η γλυκιά μας…
Καλό απόγευμα
αγαπητέ φίλε...και αδελφέ μου ήσασταν όμορφη παρέα μαζί με την υπέροχη Σούλα σου, και στην φωτογραφία όσοι είναι ήταν μια…
Και για μας, φίλε Βασίλη, είναι τιμή! Οι καιροί είναι δύσκολοι και όλοι έχουμε ανάγκη από καθαρούς και ειλικρινείς ανθρώπους…
Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Πολλοί λατρεύουν να είναι αυτή την εποχή στην Καστοριά!
Η Καστοριά είναι πόλη της Μακεδονίας, έδρα του δήμου Καστοριάς και πρωτεύουσα της Περιφερειακής Ενότητας Καστοριάς στην δυτική Μακεδονία. Και οι φωτογραφίες που βλέπεται έχουν παρθεί από φίλους που μας σκέφτηκαν και μας τις έστειλαν. Πολύ θα θέλαμε κι εμείς αυτή την εποχή να ήμασταν εκεί, αλλά δε γίνεται πάντα αυτό που θέλουμε.
Ο πληθυσμός της πόλης ανέρχεται στους 16.909 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011.Είναι χτισμένη πάνω σε χερσόνησο της λίμνης Ορεστιάδας, σε υψόμετρο 703 μ. από την επιφάνεια της θάλασσας, ανάμεσα στα βουνά Βίτσι και Γράμμο. Περιβάλλεται από τη ομώνυμη λίμνη της και συνδέεται με την ξηρά μέσω μιας ευρύτερης λωρίδας γης από επιχωματώσεις, δίνοντας την εντύπωση νησιού.
Στην μακραίωνη ιστορία της, μιάμιση χιλιετία από κτίσεως της, γνώρισε πολιορκίες και κατακτήσεις από Βουλγάρους, Νορμανδούς και Τούρκους, διατηρώντας όμως μέχρι σήμερα σημαντικό αριθμό κειμηλίων και αρχοντικών ως τεκμήρια της κατά καιρούς ακμής της, λόγω της επιτυχημένης εμπορίας και διακίνησης των γουναρικών σε σημαντικά κέντρα της Ευρώπης.
Η Ελληνίδα πολιτικός πιάστηκε «με την γίδα στην πλάτη»…
Τα ΜΜΕ «έπαιξαν» με το ωραίο νεανικό παρουσιαστικό της, επίσης με το όνομα της «Εύα», αλλά κυρίως με το γεγονός ότι είχε εκλεγεί στο αξίωμα της Αντιπροέδρου της Ευρωβουλής και ότι είναι από την Ελλάδα, τη χώρα της διαφθοράς. Και λοιπόν τι; Οι τίτλοι κάνουν τους ανθρώπους; Η περίπτωση της κ. Καϊλή απέδειξε πως μόνο έτσι δεν είναι…
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 17/12/2022
Και ξαφνικά μέγα σκάνδαλο προέκυψε. Κι αυτή τη φορά μας ήρθε από τις… Βρυξέλλες. Η σύλληψης της Εύας Καϊλή δημιουργεί ορισμένα ερωτηματικά και αρκετούς προβληματισμούς. Για φαντάσου, άλλη μια πολιτικός που αγωνίζεται σθεναρά για την τσέπη της.
Για πρώτη φορά παρακολουθώντας τη σχετική ειδησεογραφία βλέπουμε ανθρώπους, αρθρογράφους να πλησιάζουν στην άποψη μας ότι πρέπει κάποιος είναι ιδιαίτερα αφελής ή πολύ “θρησκόληπτος” κομματικά για να πιστεύει πως το βασικό κίνητρο του πολιτικού προσωπικού είναι ο αλτρουισμός και η διάθεση υπηρέτησης του δημόσιου συμφέροντος.
Ας είμαστε ρεαλιστές: Η πολιτική είναι μια δουλειά σαν όλες τις άλλες. Το ζητούμενο είναι κάποιος να μπορεί να την ασκεί αποτελεσματικά για το δημόσιο συμφέρον έχοντας υπό έλεγχο τη δεδομένη βουλιμία για το ιδιωτικό. Αν αυτό βεβαίως, είναι εφικτό να συμβεί.
Φυσικά πρέπει να υπάρχουν θεσμοί που ελέγχουν την εξέλιξη της περιουσιακής κατάστασης των πολιτικών και όλων όσων διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα. Αλλά να έχουν βάση και όχι σαν αυτά τα «Πόθεν Έσχες» πολιτικών, δημοσιογράφων και άλλως ομάδων που είναι διάτρητα από κάθε άποψη και όχι επαρκώς τεκμηριωμένα.
Θυμάστε τι γίνεται όταν αυτά «Πόθεν Έσχες» δίνονται, μια φορά το χρόνο στη δημοσιότητα, δήθεν χάριν της διαφάνειας; Κανείς δεν δίνει μια ερμηνεία από πού και πώς περιήλθαν στην κατοχή τους όλα αυτά τα ακίνητα, οι καταθέσεις στις τράπεζες και όλα όσα αποτελούν τα περιουσιακά τους στοιχεία.
Το ωραίο είναι ότι κάποιοι ακόμα προβληματίζονται που άλλη μια περίπτωση διαφθοράς Έλληνα πολιτικού αποκαλύπτεται από ξένες αρχές και όχι ελληνικές. Δηλαδή, πόσες αποκαλύψεις που να προέρχονται από ελληνικές αρχές. Πείτε πρόχειρα τον αριθμό των υποθέσεων, αν τον έχετε.
Το ίδιο είχε συμβεί και με την περίπτωση του Άκη Τσοχατζόπουλου όπως και με όλα τα σκάνδαλα που αφορούσαν μίζες. Οι αποκαλύψεις για εμβληματικά σκάνδαλα όπως της Siemens και της Novartis προέκυψαν από το εξωτερικό.
Η επ’ αυτοφώρω σύλληψη της Ελληνίδας Ευρωβουλευτού του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ συναρτάται με τις συλλήψεις ορισμένων Ιταλών ευρωβουλευτών, πρώην ευρωβουλευτών, υπαλλήλων ευρωβουλευτών και στελεχών ΜΚΟ που απ’ ό,τι φαίνεται ασκούσαν επιρροή σε αποφάσεις ευρωπαϊκών οργάνων, με οικονομικά ανταλλάγματα…
Η υπόθεση αυτή ενδέχεται να έχει σχέση με την παρακολούθηση και άλλου Έλληνα ευρωβουλευτή, η αποκάλυψη της οποίας έγινε αιτία να ξεκινήσει το γαϊτανάκι των υποκλοπών που συνεχίζει να δηλητηριάζει την καθημερινότητα των πολιτών.
Ένα άλλο ζήτημα είναι ο αντίκτυπος της σύλληψης της Ελληνίδας ευρωβουλευτού τόσο στο εξωτερικό όσο στο εσωτερικό. Στο εξωτερικό ο αντίκτυπος είναι ήδη αρνητικός, επειδή υπενθυμίζει στη διεθνή κοινή γνώμη, κυβερνήσεις και επενδυτές πως η Ελλάδα παραμένει η πιο διεφθαρμένη χώρα της Ε.Ε.
Στο εσωτερικό ήδη από τις πρώτες ώρες το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, παραβλέποντας το τεκμήριο της αθωότητας, διέγραψε την ευρωβουλευτή του κατηγορώντας την ως “Δούρειο Ίππο” της Νέας Δημοκρατίας. Περίεργες διαδρομές, συνηθισμένες ωστόσο στην πολιτική. Προσωπικά δεν μας εκπλήσσει το φαινόμενο.
Η εξέλιξη αυτή επαναφέρει στη μνήμη του εκλογικού σώματος τις στενές σχέσεις του “Πασοκικού” κομματικού μηχανισμού με τη διαφθορά, κάτι που θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις στην ενίσχυση της παρουσίας του τον τελευταίο χρόνο ως τρίτο κόμμα. Στην περίπτωση αυτή η επαναφορά του “ΠΑΣΟΚ” στον τίτλο ίσως αποδειχτεί επιζήμια.
Η ιστορία της σύλληψης μιας Ελληνίδας πολιτικού για διαφθορά θα μπορούσε να ερεθίσει τη δυσπιστία μιας σημαντικής μερίδας του εκλογικού σώματος προς το πολιτικό σύστημα συνολικότερα, καθώς είθισται στο σπίτι του κρεμασμένου να μην μιλάνε για σκοινί… Και η Ελλάδα κρύβει πολλούς κρεμασμένους σκελετούς στη ντουλάπα της.
Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 17/12/2022 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Λυπούμαστε να βλέπουμε τέτοιες εικόνες καταστροφής
Τα είδαμε πριν λίγες μέρες και τα καταγράψαμε με το φακό μας… Κάποιοι, με το καταστροφικό πνεύμα που τους διέπει, έσπασαν την τζαμαρία του Ψηφιακού Μουσείου Ακαδημίας Πλάτωνα… Ένας πολύ ωραίος χώρος και μια πολύ πρωτότυπη ιδέα για την Ελλάδα. Ένα Μουσείο που μέσα από μια διαδραστική εμπειρία μαθαίνει και δείχνει σε κάποιον τα πάντα για τον Πλάτωνα, αλλά και για άλλους φιλοσόφους.
Πρόκειται για έναν χώρο γεμάτο με οθόνες, στις οποίες ο επισκέπτης πατάει και βλέπει βίντεο εικόνες, διαβάζει, κάνει κουίζ και απατάει σε ερωτήσεις. Κάτι εκπληκτικό και ελκυστικό ακόμα και για κάποιον που δεν θεωρεί πως ένα Μουσείο μπορεί να γίνει εκπληκτικό και ελκυστικό. Αυτή την ομορφιά που τιμά και αναβαθμίζει την περιοχή, βρήκαν να καταστρέψουν! Δυστυχώς υπάρχουν κι αυτοί που δεν θέλουν τίποτα καλό να υπάρχει και να λειτουργεί.
Στο Μουσείο υπάρχουν αίθουσες όπου μέσα από βίντεο – κινούμενα σχέδια με χιούμορ και προσαρμοσμένα στις μέρες μας, κρατούν το ενδιαφέρον του επισκέπτη και του δείχνουν πώς ήταν η εποχή εκείνη και πώς συζητούσε ο Πλάτωνας με τους άλλους φιλοσόφους και του μαθαίνουν πράγματα που κανένα άλλο μουσείο δεν θα μπορούσε να του δείξει. Δείτε περισσότερα στοιχεία για το Ψηφιακό Μουσείο Ακαδημίας Πλάτωνα ΕΔΩ.
Πλ. Κλαυθμώνος, μετά την έκθεση κρητικών προϊόντων…
Θυμάστε που σας είχαμε γράψει κι εδώ και στο αρχείο μας για την έκθεση κρητικών προϊόντων; Ε, λοιπόν την περασμένη Δευτέρα, εντελώς συμπτωματικά, ήμασταν εκεί για άλλη δουλειά και είδαμε να… ξηλώνουν τις εγκαταστάσεις, προφανώς για να τις μεταφέρουν κάπου αλλού. Ιδού λοιπόν η… αποκλειστικότητα, όπως μας πρόεκυψε.
Η μέρα ήταν συννεφιασμένη, όλες αυτές τις μέρες ο καιρός είναι μια έτσι, μια αλλιώς, αλλά με θερμοκρασίες, αρκετά ανεβασμένες για την εποχή. Οι τεχνικοί είχαν αρχίσει από το πρωί να ξηλώνουν τα περίπτερα για να αφήσουν ξανά ανοιχτή και διαθέσιμη στους ανθρώπους, την πλατεία Κλαυθμώνος.
Έχουν έναν θεωρητικά εύκολο τρόπο να ξηλώνουν τις εγκαταστάσεις. Θα μου πεις είναι η δουλειά τους. Ναι, αλλά όταν το βλέπεις όλο αυτό ως παρατηρητής, προφανώς και είναι άλλο πράγμα Βρεθήκαμε την ώρα που χρειάζονταν, την κατάλληλη στιγμή και είπαμε να αποτυπώσουμε φωτογραφικά, όλα αυτά τα στιγμιότυπα…
“Τρομοκρατούν” τον κόσμο, κάθε τόσο, εκεί στην ΕΜΥ
Κάτι συμβαίνει τον τελευταίο καιρό με την ΕΜΥ. Δεν ξέρω αν, το να βγάζεις κάθε τόσο έκτακτα – επικαιροποιημένα δελτία καιρού με έμφαση στα καιρικά φαινόμενα, βοηθά κάπου. Δηλαδή, προχωρημένα στον Δεκέμβρη είμαστε, πώς θέλουμε να είναι ο καιρός; Θεωρούν φυσιολογικό θερμοκρασίες 18-19οC και προειδοποιούν ότι θα χαλάσει ο καιρός και θα βρέξει σε διάφορες περιοχές της χώρας;
Με το αίσθημα του σοβαρού παρατηρητή, επισημαίνω το θέμα εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Τις τελευταίες δυο φορές που είχαμε παρόμοιες προειδοποιήσεις με ενεργοποίηση του 112 γέλασαν και οι πέτρες καθώς ολοκληρώθηκαν τα φαινόμενα. Τίποτα το ιδιαίτερο! Φυσιολογικά για την εποχή, πράγματα. Και μετά… επιστρέψαμε στις δουλειές μας. Σα να είχε τελειώσει το διάλειμμα και βάλαμε τα κεφάλια μέσα…
Και τι είναι αυτή η καθημερινότητα; Είναι να γράψω αυτό το σημείωμα, να ασχοληθώ με το έργο μου και τις ευθύνες που απορρέουν από αυτό και μου αρέσουν. Τι χρειάζεται επίσης για να κάνεις κάτι καλά; Καλή διάθεση κι ένα χαμόγελο! Αυτά τα λίγα είναι υπέρ αρκετά, για να μπορέσεις να νιώσεις καλά, ότι κι αν συμβαίνει γύρω σου. Η πρώτη φωτογραφία και αυτή είναι του κ. Μάνου Γαμπιεράκη, από το διαδίκτυο.
Στο Θραψανό, μέσα από φωτογραφίες που μας έστειλαν
Ο φίλος μου, Δημήτρης Νιργιανάκης, διατηρεί taxi στο χωριό και μ’ αυτό οργώνει την Κρήτη, μεταφέροντας κυρίως με Γερμανούς τουρίστες, μιας και είναι σε θέση να μιλάει τα γερμανικά. Μας έστειλε λοιπόν αρκετές φωτογραφίες από το χωριό, άλλες γνωστές, άλλες όχι και τον ευχαριστούμε πολύ γι’ αυτή την πρωτοβουλία. Μας κάνει έτσι να νιώθουμε πως είμαστε εκεί αυτή την εποχή…
Ή σε ένα από τα πολλά αγγειοπλαστεία που διατηρούν ακόμα πολλά νέα παλικάρια παρά το γεγονός ότι δεν έχουν καμιά ιδιαίτερη στήριξη από την κυβέρνηση, σε ότι αφορά τα φορολογικά, προκειμένου να συνεχιστεί μια παράδοση που ξεκινά από πολύ πίσω στο χρόνο και φτάνει ως τις μέρες μας. Εδώ μόλις έχουν κατασκευαστεί και είναι μέσα, επειδή δεν ξέρεις πως θα γυρίσει ξαφνικά ο καιρός και μπορεί να βρέξει.
Να κάποια από αυτά την ώρα που τα βάζουν στο καμίνι για να ψηθούν. Θέλει πολύ προσοχή γιατί το άψητο, πολύ εύκολα ξαναγίνεται χώμα και πάει τσάμπα όλη η δουλειά. Δημιουργική εργασία, αλλά με ρίσκο. Την έζησα κοντά στον πατέρα μου ως παιδί και λίγο μεγαλύτερος, όσο εκείνος άντεχε και δούλευε στις βεντέμες μακριά από το χωριό ή στο πρώτο καμίνι που έκανε στο Λιγαρά και το κληρονόμησε ο ανιψιός μου Μανόλης που συνέχισε την τέχνη αυτή. Όπως και ο γιος του, ο Αγησίλαος…
Τα “Φώτα της Πόλης” του Τσάρλι Τσάπλιν, στο REX
Είχαμε την ευκαιρία την περασμένη Παρασκευή να πάμε στο θέατρο REX – σκηνή Μαρίκα Κοτοπούλη και να δούμε το θεατρικό έργο τα “Φώτα της Πόλης” του Τσάλι Τσάπλιν, από το Εθνικό Θέατρο. Με φόντο το οικονομικό κραχ της Αμερικής, το διαχρονικό και αξεπέραστο αριστούργημα του Τσάρλι Τσάπλιν, είναι μια ξεκαρδιστική κωμωδία και ταυτόχρονα μια αστική παραβολή που πραγματεύεται την κοινωνική αδικία, αλλά και την άδολη αγάπη.
Μια ταινία με το ωραιότερο φινάλε στην ιστορία του κινηματογράφου, ένα έργο – καθρέφτης της τραχιάς μεσοπολεμικής εποχής που αποθεώνει την ασυμβίβαστη ζωή, την ανιδιοτελή προσφορά και τον έρωτα χωρίς όρια. Οι φωτογραφίες και η βάση του κειμένου που βλέπετε εδώ, είναι από την ιστοσελίδα του Εθνικού Θεάτρου. Θέατρο REX – Σκηνή Μαρίκα Κοτοπούλη. Και τη χαρήκαμε! Ναι, μας άρεσε πολύ…
Η παράσταση διαδραματίζεται στον χώρο ενός κινηματογραφικού στούντιο και ακολουθεί την πλοκή της ταινίας του 1931, όπου ο Τσάρλι Τσάπλιν, ως άνεργος περιπλανώμενος Σαρλώ, ερωτεύεται μια τυφλή ανθοπώλισσα και κάνει τα πάντα προκειμένου να εξασφαλίσει τα χρήματα για την εγχείρηση που θα της χαρίσει την όραση. Ο μύθος γνωστός, αλλά η καλή ερμηνεία των ηθοποιών του REX, στο Εθνικό, απογείωσε την παράσταση.
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…