Αρχική » 2022 (Σελίδα 7)

Αρχείο έτους 2022

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
024301
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Ιανουάριος 2022
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 175, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Ακαδημία Αθηνών, επιβλητικό κτίριο στο κέντρο της πόλης

Η Ακαδημία είναι μια από τις κεντρικότερες περιοχές της Αθήνας. Βρίσκεται ανάμεσα στην Ομόνοια, στην Πλατεία Κάνιγγος, στα Εξάρχεια και στο Κολωνάκι. Διασχίζεται από τρεις παράλληλες οδούς (Σταδίου, Πανεπιστημίου, Ακαδημίας). Είναι η πιο πολυσύχναστη περιοχή της Αθήνας και είναι γεμάτη εμπορικά καταστήματα, τράπεζες, υπηρεσίες και πνευματικά ιδρύματα.

H Aκαδημία Aθηνών υπήρξε ο πρώτος ερευνητικός φορέας της χώρας. Στον Iδρυτικό της νόμο, το 1926, η επιστημονική έρευνα περιλαμβάνεται στους σκοπούς της, για την επίτευξη των οποίων προβλέπεται η ίδρυση “Eργαστηρίων επιστημονικής έρευνας” και η ενθάρρυνση και ενίσχυση ερευνών.

Στο πλαίσιο αυτό η Aκαδημία Aθηνών, αμέσως μετά την ίδρυσή της, ενέταξε στους κόλπους της, δύο επιστημονικά αρχεία – κέντρα που λειτουργούσαν ήδη: το Iστορικόν Λεξικόν (ίδρυση 1914) σήμερα Kέντρο Έρευνας των Nεοελληνικών Διαλέκτων και Iδιωμάτων, και το Λαογραφικό Aρχείο (ίδρυση 1918) σήμερα Kέντρο Έρευνας της Eλληνικής Λαογραφίας.

Μνήμη Πολυτεχνείου του 1973. Οι νέοι ανοίγουν δρόμους!

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν μαζική και δυναμική εκδήλωση της λαϊκής αντίθεσης στο καθεστώς της Χούντας των Συνταγματαρχών που έλαβε χώρα στην ελληνική επικράτεια τον Νοέμβριο του 1973. Μέρα μνήμης…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 19/11/2022

Πέρασαν κιόλας 49 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου… Ήμουν κάπου 18 χρονών, όταν το 1978, επιχειρήσαμε και, κόντρα στις απαγόρευση του λυκειάρχη μας, το γιορτάσαμε για πρώτη φορά στο σχολείο που πηγαίναμε τότε, με ομιλία και έκθεση φωτογραφίας καθώς και τα ηχητικά ντοκουμέντα που κυκλοφορούσαν σε δίσκο. Μόνοι μας, οι μαθητές. Εννοείται ότι δεν ήταν επίσημη αργία. Πήραμε απουσίες, αλλά κανείς δεν μπήκε στην τάξη!

Ήμασταν νέοι, γεμάτοι δύναμη για ζωή Η καρδιά μας φτερούγιζε για ελευθερία και θέλαμε ακόμα να αλλάξουμε τον κόσμο και να τον αλλάξουμε γρήγορα…

Διαβάζω τώρα, από μια ανακοίνωση της Ανώτατης Γενικής Συνομοσπονδίας Συνταξιούχων Ελλάδας για τη φετινή επέτειο του Πολυτεχνείου: Η εξέγερση των νέων ενάντια στην ξενοκίνητη δικτατορία, καθώς ο αγώνας για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία αποτελούν Εθνικό Ορόσημο.

Οι συνταξιούχοι, όπως σύσσωμος ο Ελληνικός Λαός, τιμά τους αγώνες για τα ατομικά και τα πολιτικά δικαιώματα. Οι περισσότεροι από εμάς γνώρισαν τις δύσκολες ημέρες της χούντας και στάθηκαν αλληλέγγυοι στους αγώνες των φοιτητών, εάν δεν συμμετείχαν ως Νέοι.

Το μήνυμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου θα εμπνέει πάντα τους πολίτες για ένα διαφορετικό κόσμο, με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και ισχυρή κοινωνία.

Τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα δεν μπορεί παρά να συμβολίζουν και να συνυπάρχουν με τα κοινωνικά. Με αξιοπρέπεια στην εργασία και τη ζωή. Με ευκαιρίες για μόρφωση, πρόοδο και προκοπή, αλλά και διασφάλιση μιας άνετης διαβίωσης στα “στερνά του Βίου”.

Τον αγώνα για αξιοπρέπεια στην Τρίτη ηλικία δίνει καθημερινά η Ανώτατη Γενική Συνομοσπονδία Συνταξιούχων Ελλάδος. Με δράση για ποιότητα ζωής, για ατομικά, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα.

Με νηφαλιότητα και ψύχραιμα τώρα που όλα τελείωσαν και τα φώτα της γιορτής έσβησαν, ας θυμηθούμε λίγο τα γεγονότα εκείνων των ημερών .

Στις 14 Νοεμβρίου 1973 φοιτητές του Πολυτεχνείου αποφάσισαν αποχή από τα μαθήματα και ξεκίνησαν διαδηλώσεις εναντίον του βάναυσου στρατιωτικού καθεστώτος. Οι φοιτητές που αυτοαποκαλούνταν «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», οχυρώθηκαν μέσα στο κτίριο της σχολής, επί της οδού Πατησίων και ξεκίνησαν τη λειτουργία του ανεξάρτητου ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου.

Ο πομπός κατασκευάστηκε μέσα σε λίγες ώρες στα εργαστήρια της σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών. Το, πλέον ιστορικό, μήνυμά τους ήταν: «Εδώ Πολυτεχνείο! Λαέ της Ελλάδας το Πολυτεχνείο είναι σημαιοφόρος του αγώνα μας, του αγώνα σας, του κοινού αγώνα μας ενάντια στη δικτατορία και για την Δημοκρατία».

Οι διαδηλώσεις, τα συλλαλητήρια και οι εκδηλώσεις κατά του καθεστώτος της Χούντας αυξήθηκαν. Κυρίως στην Αθήνα, αλλά και σε σημεία της επαρχίας, δημιουργήθηκαν συνθήκες εξέγερσης. Από τις 14 μέχρι και τις 17 Νοεμβρίου (και πιο περιορισμένα μέχρι τις 18) στήθηκαν οδοφράγματα και διεξήχθησαν οδομαχίες μεταξύ εξεγερμένων και αστυνομίας.

Στις 3 π.μ. της 17ης Νοεμβρίου, και ενώ οι διαπραγματεύσεις για ασφαλή αποχώρηση των φοιτητών από το χώρο του Πολυτεχνείου βρίσκονταν σε εξέλιξη, αποφασίστηκε από τη μεταβατική κυβέρνηση η επέμβαση του στρατού και ένα από τα τρία άρματα που είχαν παραταχθεί έξω από τη σχολή, γκρέμισε την κεντρική πύλη. Επίσης, από τα συντρίμμια τραυματίστηκε σοβαρά, με συντριπτικά κατάγματα στα πόδια, η φοιτήτρια Πέπη Ρηγοπούλου.

Ο σταθμός του Πολυτεχνείου έκανε εκκλήσεις στους στρατιώτες να αψηφήσουν τις εντολές των ανωτέρων τους και στη συνέχεια ο εκφωνητής απήγγειλε τον Ελληνικό Εθνικό Ύμνο. Η μετάδοση συνεχίστηκε ακόμα και μετά την είσοδο του άρματος στον χώρο της σχολής. Μνήμες από τη ζώσα ιστορία. Εγώ ήμουν στην Κρήτη τότε, στο χωριό μου και δεν ήξερα και πολλά πράγματα για όλα αυτά.

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί στην έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας κρητικής εφημερίδας ΡΕΘΕΜΝΟΣ που κυκλοφορεί αύριο Σάββατο 19/11/2022 στα περίπτερα…

Ρόκα της θάλασσας! Την είδαμε στο διαδίκτυο, από το Πήλιο

Η Κακίλη η παράλια (Cakile maritima) με κοινή ονομασία Ρόκα της θάλασσας, ανήκει στην οικογένεια των Σταυροφόρων ή Σταυρανθών (Cruciferae) στην οποία ανήκουν επίσης πολλά γνωστά μας λαχανικά όπως το λάχανο, το κάρδαμο, το ρεπάνι, το σινάπι, η ρόκα κ.ά. Οι φωτογραφίες είναι του Andreas Koutsolampros, δημοσιευμένες στην ομάδα Greek Flora.

Κατανέμεται στις ακτές της Μεσογείου και του Ατλαντικού, ενώ στην Ελλάδα κατανέμεται σε όλες τις παράκτιες περιοχές της χώρας. Αποτελεί ένα αλονιτρόφιλο είδος, από τα χαρακτηριστικά είδη φυτών των αμμοθινών, της ζώνης της κυμαγωγής της ακτογραμμής. Τα είδη αυτά είναι πολύ καλά προσαρμοσμένα στις δύσκολες περιβαλλοντικές συνθήκες που επικρατούν στους αμμόλοφους.

Συνήθως, είναι φυτά ανθεκτικά στις υψηλές μεταβολές αλατότητας, καθώς και στην έλλειψη υγρασίας, ειδικά κατά το θέρος και έχουν πολύ εκτεταμένες και βαθιές ρίζες, ώστε να συγκρατούν το έδαφος και να φθάνουν στο επίπεδο του υδροφόρου ορίζοντα. Δυστυχώς όμως, τα σημεία που αναπτύσσονται, αποτελούν και τα σημεία που επισκέπτονται και δραστηριοποιούνται οι λουόμενοι το καλοκαίρι, με αποτέλεσμα να απειλούνται όλο και περισσότερο.

Νύχτα στην κάτω πλ. Συντάγματος. Εμπειρία ξεχωριστή!

Βρεθήκαμε εκεί, στην κάτω πλατεία Συντάγματος από ανάγκη για την εξυπηρέτηση κάποιας σοβαρής εργασίας. Όχι πολύ αργά. Αν και νυχτερινά τα πλάνα, είναι μόλις δύο με δυόμιση ώρες από τη δύση του ήλιου, αλλά τα φώτα της πλατείας είναι ανοιχτά και η κίνηση αρκετά αυξημένη. Διότι μπορεί να έβγαλε το φυσιολογικό για την εποχή κρύο, αλλά οι άνθρωποι κυκλοφορούν.

Φωτισμένη η πλατεία και οι άνθρωποι παρέες – παρέες, περπατάνε προς την Ερμού, όπως δείχνει αυτή η φωτογραφία. Πάνε μόνο για βόλτα ή το συνδυάζουν και για ψώνια; Σε άλλες εποχές, καλύτερες, η απάντηση μου θα ήταν πιο εύκολη. Όχι όμως σήμερα που η ακρίβεια πνίγει τον μέσο οικογενειακό προϋπολογισμό. Και ο μισθός ή η σύνταξη εξανεμίζονται γρήγορα.

Το φωτισμένο σιντριβάνι είναι η αφορμή για μια σέλφι. Το κάνουν πολλοί. Άλλοι πάλι ζητούν από τους περαστικούς να τους φωτογραφίσουν. Και στο βάθος η φωτισμένη Βουλή των Ελλήνων. Οι περικοπές που ακούσαμε στο ηλεκτρικό ρεύμα ισχύουν μάλλον μόνο για μας και υπό την απειλή των αυξημένων τιμολογίων. Τα κρατικά κτίρια δεν έχουν και καμιά ιδιαίτερη ανάγκη. Και γι’ αυτά, εμείς πληρώνουμε, μέσω της φορολογίας.

Η Έστερ, η κόρη της Σούλας, σε εκδρομή με την οικογένεια

Ο Στηβ και η Έστερ, η κόρη της Σούλας και η οικογένεια τους, βρίσκονται ακόμα σε ένα από τα νησιά της πόλης που μένουν στο Βανκούβερ του Καναδά. Έτσι, για να πάρουμε μια γεύση από την ομορφιά του. Χειμώνας κι εκεί και μάλιστα πολύ πιο κρύος ο καιρός απ’ ότι ο δικός μας. Ώρα για λίγη ξεκούραση και χαλάρωση, οικογενειακώς. Χαρήκαμε με τις φωτογραφίες τους.

Η νήσος Βανκούβερ (Vancouver Island) είναι ένα νησί στον Ειρηνικό ωκεανό, το οποίο ανήκει στην καναδική επαρχία της Βρετανικής Κολομβίας. Με έκταση 31.285 τετραγωνικά χιλιόμετρα είναι το 11ο μεγαλύτερο νησί του Καναδά. Η Βικτωρία είναι η μεγαλύτερη πόλη της νήσου Βανκούβερ και η πρωτεύουσα της καναδικής επαρχίας της Βρετανικής Κολομβίας. Κοιτάξετε μια ομορφιά!

Η παραλία του νησιού, με μια τεράστια αμμουδερή παραλία. Και με τους κορμούς που βγάζει έξω η θάλασσα. Τα είδαμε από κοντά το 2015 που ήμασταν εκεί. Είναι μια εμπειρία που δεν θα τη δεις ποτέ στο Αιγαίο και στις δικές μας θάλασσες. Ο ωκεανός έχει τη δική του γλύκα, αγριάδα και ομορφιά… Ευχόμαστε κάθε μέρα που μένουν εκεί να είναι όμορφη με τις παρέες τους.

Μοναστηράκι: Η βόλτα τα πρωινά της Κυριακής, είναι ωραία

Είχαμε καιρό να πάμε μια βόλτα πρωί στο Μοναστηράκι που έχει παζάρι την Κυριακή και φυσικά πολύ κόσμο για να δει τα εκθέματα και να ψωνίσει, από τα παλιά πράγματα που μπορείς να βρεις εκεί. Δεν είναι η πρώτη φορά που πηγαίναμε. Δείτε κι άλλες φορές από το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ που έχουμε καταγράψει ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Τα πάντα, μπορείς να βρεις εδώ. Παλιά αντικείμενα, δίσκοι, βιβλία, φωτογραφίες. Δεν είναι πια φτηνά όσο κάποτε, αλλά έχεις τη δυνατότητα να κάνεις παζάρι και να το εξασφαλίσεις, αν αυτό που θα δεις σε ενδιαφέρει, σε μια καλύτερη τιμή. Ναι, γενική διαπίστωση είναι αυτή και την ακούσαμε κι από άλλους, άγνωστους σε μας, καθώς περπατούσαμε.

Εδώ μπορείς να βρεις, ότι φαντάζεσαι. Ακόμα και πράγματα που ξεπερνούν τη φαντασία. Να πάρεις ιδέες για να φτιάξεις κάτι δικό σου ή ακόμα και να αλλάξεις χρήση σε κάτι που είδες και σου άρεσε και να το προσαρμόσεις στο δικό σου χώρο. Αρκεί να έχεις κέφι και διάθεση για ζωή, οπότε μπορείς να κάνεις όμορφα τα πρωινά της Κυριακής.

Ένα παλιό σινεμά στον Κολωνό, επί της Ναυπλίου…

Ο “Πλάτων” στη μορφή που τον βλέπετε, είναι ότι απέμεινε από ένα ένδοξο κινηματογράφο του Κολωνού. Υπάρχει ακόμα όρθιος, δεν έχει γίνει σούπερ μάρκετ, ούτε και ευόδωσε στο ότι κάποιος που έχει αφήσει ακόμα την πινακίδα πάνω του, το χρησιμοποίησε ως αποθήκη για τα υλικά του και το εργαστήριο του, καθώς έφτιαχνε τέντες και πέργκολες.

Τον είδαμε μια μέρα, ένα πρωινό αυτών των τελευταίων ημερών, που κάναμε τη βόλτα μας για περπάτημα, στην ευρύτερη περιοχή. Από εκεί είναι και οι άλλες φωτογραφίες σ’ αυτό το δημοσίευμα. Κρατήσαμε όμως πιο πολύ τον κινηματογράφο, επειδή είχαμε ακούσει ότι πολύ πριν την εισβολή της τηλεόρασης, όλες οι γειτονιές της Αθήνας, είχαν τις κινηματογραφικές αίθουσές τους.

Δεν ήταν μόνο το κέντρο… Μπορούσες να δεις μια καλή ταινία, σχετικά κοντά στο σπίτι σου. Ύστερα, όταν άρχισε η άνθιση του βίντεο, ένας – ένας έκλειναν. Και τώρα δεν υπάρχει κανείς. Μόνο αυτό το κτίριο ως μια παλιά θύμηση… Το άνοιγμα της λεγόμενης ελεύθερης τηλεόρασης, δηλαδή η ιδιωτική, πέρα από το μονοπώλιο της κρατικής, τα σάρωσε όλα.