Μέρες Αυγούστου, στη σχετικά άδεια πόλη της Αθήνας…
Πότε – πότε μας αρέσει να διαθέτουμε χρόνο προκειμένου να εκτιμήσουμε ότι είναι καλό να κάνουμε μια στάση και να κοιτάζουμε ήρεμα γύρω μας, μέσα μας. Μας αρέσει να κάνουμε μια εκτίμηση για το πού βρισκόμαστε στο ρεύμα του χρόνου.
Ο καιρός φεύγει… Τι κι αν είμαστε στην Αθήνα και τελικά δεν μπορέσαμε να πάμε κάπου, να αλλάξουμε παραστάσεις και να ξεκουραστούμε λίγο, αλλάζοντας τις συνήθειες και τις ταχτικές μας.
Άμα είσαι καλά μέσα σου, πάντα θα βρίσκεις κάτι καλό να κάνεις, να ασχοληθείς, να μην νιώθεις άσχημα. Ακόμα και οι επανειλημμένοι καύσωνες που ζήσαμε το φετινό καλοκαίρι, αντιμετωπίζονται, όχι πάντα με ευκολία, αλλά αντιμετωπίζονται.
Μερικές προσχεδιασμένες αποδράσεις βοηθούν σ’ αυτό… Ας πούμε στα τέλη Αυγούστου θα βρεθούμε για λίγο στη Τζιά, έναν τόπο που οι άνθρωποι του μας έχουν κάνει να τον αγαπήσουμε. Κλασικό κυκλαδίτικο νησί με τα βράχια του, την ξεραΐλα του, αλλά και τις ομορφιές τους, στις μικρές πόλεις και τα σοκάκια της,
Θα τα καταφέρουμε κι αυτή τη φορά, όπως τα έχουμε καταφέρει ως τώρα. Μερικές αντοχές είναι, δυο ανάσες και πάμε έναν ακόμα βήμα πιο πέρα, πιο μπροστά
Ευτυχώς η ΕΜΥ λέει ότι καιρός αλλάζει και οι θερμοκρασίες επιστρέφουν στα φυσιολογικά, για την εποχή επίπεδα. Μένει να το δούμε αυτό να υλοποιείται. Το χρειαζόμαστε κιόλας, όσο τίποτα άλλο…
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…