Ένα υπέροχο δειλινό φωτογραφίζει η Σούλα στο Ανάπλι
Σπεύδει να αποτυπώσει αυτή την ομορφιά στο κινητό της, η Σούλα. Κάπου πίσω από τα παλιά, τη βρήκαμε και την ξαναφέραμε μπροστά, επειδή μας άρεσε. Κι επειδή, μερικά τέτοια όμορφα πράγματα μένουν να γεμίζουν θετικά τις αναμνήσεις μας.
Θέλουμε, μας αρέσει να τις κουβαλάμε μαζί μας, μέσα μας, τέτοιες εικόνες. Είναι αυτές που μας θυμίζουν πόσο όμορφα περάσαμε κάποτε, όχι πολύ πίσω στο χρόνο, στο Ναύπλιο.
Μια όμορφη πόλη της Πελοποννήσου, όχι πολύ μακριά από την Αθήνα. Με τον καινούριο δρόμο, είσαι εκεί σε λιγότερο από μιάμιση ώρα. Και έχεις τόσες επιλογές… Από μπάνιο στην Καραθώνα, μέχρι περπάτημα στους δρόμους της παλιά πόλης ή άραγμα για καφέ στην παραλία.
Το Ανάπλι κουβαλά πάνω του μια ολόκληρη ιστορία και αξίζει να τη θυμηθείς, περπατώντας στα στενά δρομάκια της παλιά πόλης. Το άγαλμα του Καποδίστρια, θες δε θες, σε γυρνά πίσω σε εποχές δύσκολες που δεν τιμούν και τόσο την ιστορία μας.
Η πρώτη πρωτεύουσα του νεογέννητου ελληνικού κράτους, μετά την απελευθέρωση από την τουρκική σκλαβιά που κράτησε κοντά τετρακόσια χρόνια.
Και μετά; Μετά σου ‘ρχεται να κλάψεις, αν επισκεφτείς πάνω στο κάστρο του Παλαμηδιού τη φυλακή του Κολοκοτρώνη. Δυο μέτρα γης για κείνον που ηγήθηκε της επανάστασης κι έπαιξε καταλυτικό ρόλο με τη μαχητική παρουσία του.
Μια ιστορία που σε κύκλους, συνεχίζεται ώς τις μέρες μας και σε κάνει να μην έχεις καμιά εμπιστοσύνη στους πολιτικούς. Μια ματιά να ρίξετε στην ειδησεογραφία των ημερών, είμαι βέβαιος ότι θα δείτε να επαναλαμβάνονται τα ίδια πράγματα.
Αρνούμαι να τους παρακολουθήσω… Κρατάω από το Ναύπλιο τη λάμψη μιας άλλης εποχής. Τα χαμογελαστά πρόσωπα των ανθρώπων της, τη φιλοξενία τους και όλη την ομορφιά μιας επαρχιακής πόλης που έχει να σου προσφέρει εναλλακτικές τέτοιες που μόνο στην πρωτεύουσα θα βρεις.
Αν και στις μέρες μας, με τα καύσιμα στα ύψη και την ακρίβεια να χτυπά κόκκινο, σίγουρα οι πιο πολλοί θα έκαναν και μια δεύτερη σκέψη για ένα τέτοιο ταξίδι, εγώ θα το τολμούσα.
Αρέσει και στη Σούλα, οπότε γιατί όχι, αν μας δίνονταν η ευκαιρία…
Και κάπως έτσι πορευόμαστε καθώς προχωράμε στα τέλη του Αυγούστου… Γιατί πάντα μας αρέσουν τα όμορφα και όποτε μπορούμε κάνουμε πράξη τέτοιες όμορφες καταστάσεις.
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…