Αρχική » 2022 » Σεπτέμβριος (Σελίδα 2)

Αρχείο μηνός Σεπτέμβριος 2022

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
024263
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Σεπτέμβριος 2022
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 175, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Απελπισμένοι άνθρωποι, καταφεύγουν στο θάνατο…

Η απελπισία είναι αρνητικό συναίσθημα. Είναι η απόλυτη έλλειψη ελπίδας και πίστης ότι μια κατάσταση θα βελτιωθεί ή θα αλλάξει. Και αν δεν το προλάβεις μπορεί να σε οδηγήσει στην παραίτηση και το θάνατο. Ας είμαστε προσεχτικοί σ’ αυτό και ας εκτιμούμε τη ζωή ως δώρο.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 24/09/2022

Είναι φοβερό, αλλά κάθε μέρα, 3.000 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο δίνουν τέλος στη ζωή τους. Η Αγία Γραφή αναφέρει έναν βασικό λόγο για τον οποίο πολλοί φτάνουν σε τέτοια απόγνωση. Εξηγεί ότι ζούμε σε “καιρούς κρίσιμους, δύσκολους στην αντιμετώπισή τους”.

Οι άνθρωποι νιώθουν τις πιέσεις της ζωής να τους σφυροκοπούν. Αν ένα άτομο σαρώνεται από τις ανησυχίες της ζωής, ίσως σκέφτεται την αυτοκτονία ως διέξοδο από τον πόνο. Τι μπορείτε να κάνετε αν έχουν περάσει και από το δικό σας μυαλό τέτοιες σκέψεις;

Σας φαίνονται υπερβολικά όλα αυτά; Δεν είναι. Δείτε, μόλις πριν λίγες μέρες, μια είδηση από την Κρήτη:

Μία νέα τραγωδία, η δεύτερη μέσα σε ένα 24ωρο, καταγράφηκε το απόγευμα του Σαββάτου στην Κρήτη με έναν ακόμα άνθρωπο να δίνει, όπως όλα δείχνουν, τέλος στη ζωή του.

Το τραγικό περιστατικό καταγράφηκε σε χωριό του Δήμου Αμαρίου, έξω από το Ρέθυμνο, όταν στις 6 περίπου το απόγευμα ένας 64χρονος άνδρας εντοπίστηκε απαγχονισμένος μέσα σε αποθήκη.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το άψυχο σώμα εντόπισε ο ανιψιός του, ο οποίος έντρομος ενημέρωσε τις αρχές, ωστόσο ήταν ήδη αργά για τον 64χρονο.

Η αστυνομία διενεργεί προανάκριση προκειμένου να αποσαφηνιστούν οι λόγοι που οδήγησαν τον 64χρονο να δώσει τέλος στη ζωή του.

Κι ακόμα μια είδηση:

Σε αυτοχειρία αποδίδουν οι Αστυνομικές Αρχές και τον θάνατο της 86χρονης γυναίκας που το μεσημέρι του Σαββάτου βρέθηκε νεκρή μέσα σε πηγάδι στις Βούτες Ηρακλείου. Την γυναίκα αναζητούσαν τα συγγενικά της πρόσωπα, ενώ έξω από το πηγάδι βρέθηκαν προσωπικά της αντικείμενα.

Κάτι τέτοιες ώρες οι άνθρωποι που είναι απελπισμένοι προσπαθούν να πιαστούν από κάπου. Αξίζει, να θυμάστε ότι δεν είστε μόνοι και ότι δυστυχώς σχεδόν όλοι αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα σήμερα.

Αν και προς το παρόν ίσως φαίνεται πως το πρόβλημά σας δεν πρόκειται να λυθεί ποτέ, τα πράγματα συνήθως βελτιώνονται με την πάροδο του χρόνου. Στο μεταξύ, όμως, πώς μπορείτε να βοηθηθείτε;

Μιλήστε για αυτό που νιώθετε σε έναν ώριμο, έμπιστο φίλο. Ο δίκαιος Ιώβ, που αναφέρεται στη Γραφή, εξέφρασε τα αισθήματά του σε άλλους σε μια ταραγμένη περίοδο της ζωής του. Όταν ένιωθε ότι είχε “σιχαθεί τη ζωή του”, είπε: «Θα εκδηλώσω την ανησυχία που έχω για τον εαυτό μου, θα μιλήσω με πίκρα στην ψυχή μου!»

Αν εκμυστηρευτείτε τις ανησυχίες σας σε άλλους, τα αισθήματά σας ίσως καταλαγιάσουν και μπορεί να δείτε με άλλο μάτι τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε. Ανοίξτε την καρδιά σας στον Θεό με προσευχή. Μερικοί νομίζουν ότι η προσευχή δεν είναι τίποτα παραπάνω από ψυχολογικό δεκανίκι, αλλά η Γραφή διαφωνεί. Το εδάφιο Ψαλμός 65:2 λέει πως ο Ιεχωβά Θεός είναι “Αυτός που ακούει προσευχή”, και το εδάφιο 1 Πέτρου 5:7 αναφέρει: «Αυτός ενδιαφέρεται για εσάς».

Η Γραφή τονίζει επανειλημμένα, πόσο σημαντικό είναι να στηριζόμαστε στον Θεό. Ακολουθούν μερικές χαρακτηριστικές δηλώσεις:

«Να εμπιστεύεσαι στον Ιεχωβά με όλη σου την καρδιά και να μη στηρίζεσαι στη δική σου κατανόηση. Σε όλες σου τις οδούς αυτόν να λαβαίνεις υπόψη, και αυτός θα κάνει ευθείς τους δρόμους σου». —ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ 3:5, 6.

«[Ο Ιεχωβά] θα εκπληρώσει την επιθυμία εκείνων που τον φοβούνται, και θα ακούσει την κραυγή που υψώνουν για βοήθεια και θα τους σώσει». —ΨΑΛΜΟΣ 145:19.

«Αυτή είναι η πεποίθηση την οποία έχουμε προς αυτόν, πως ό,τι και αν είναι αυτό που ζητάμε σύμφωνα με το θέλημά του αυτός μας ακούει». —1 ΙΩΑΝΝΗ 5:14.

«Ο Ιεχωβά είναι πολύ μακριά από τους πονηρούς, αλλά ακούει την προσευχή των δικαίων». —ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ 15:29.

Αν μιλήσετε στον Θεό για αυτά που περνάτε, εκείνος θα σας βοηθήσει. Εύλογα, λοιπόν, η Γραφή σάς προτρέπει “να εμπιστεύεστε σε αυτόν σε κάθε καιρό . . . Ενώπιόν του χύστε την καρδιά σας”. —Ψαλμός 62:8.

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 24/9/2022 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Ελάτε να σας δείξουμε τη λίμνη Κουρνά, στα Χανιά

Η λίμνη Κουρνά βρίσκεται στα Χανιά και είναι η μοναδική λίμνη γλυκού νερού που υπάρχει στην Κρήτη. Στην αρχαιότητα ήταν γνωστή με το όνομα Κορησία, αλλά αργότερα πήρε το σημερινό όνομά της από την αραβική λέξη για τη λίμνη. Βρίσκεται σε μια πολύ όμορφη τοποθεσία, σε ένα κοίλωμα ανάμεσα σε λόφους, περίπου 4χλμ μακριά από τη Γεωργιούπολη.

Η λίμνη Κουρνά είναι σχετικά μικρή με μέγιστο μήκος 1087 μέτρα και μέγιστο πλάτος 880 μέτρα. Καλύπτει έκταση 579 στρεμμάτων και είναι γενικά ρηχή με 22,5 μέτρα μέγιστο βάθος, ενώ βρίσκεται 20 μέτρα περίπου ψηλότερα από τη θάλασσα. είναι ιδανικός προορισμός για έναν απογευματινό περίπατο, ή μια κοντινή εκδρομή μέσα στην ημέρα. Πολλοί την προτιμούν και για ένα απογευματινό πικνίκ.

Στην λίμνη Κουρνά υπάρχουν δυο πηγές στη Νοτιο-Ανατολική όχθη, από τις οποίες η μια είναι ορατή στο τέλος του καλοκαιριού, το Μάτι ή Αμάτι, όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι. Η λίμνη τροφοδοτείται από τα νερά που κατεβάζουν τα γειτονικά βουνά και οι λόφοι, που τα πετρώματα της περιοχής διακόπτουν την υπόγεια ροή τους και δεν τους επιτρέπουν να συνεχίσουν την πορεία τους μέχρι τη θάλασσα.

Σητεία, η πατρίδα του ποιητή Βιτσέντσου Κορνάρου

Η Σητεία είναι παραλιακή πόλη της ανατολικής Κρήτης και έδρα του ομώνυμου δήμου στην Περιφερειακή Ενότητα Λασιθίου. Βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του νομού, στο δυτικό μυχό του φερώνυμου όρμου, σε υψόμετρο 20 μέτρα. Απέχει 65 χιλιόμετρα από τον Άγιο Νικόλαο και 56 χιλιόμετρα από την Ιεράπετρα.

Η Σητεία όπως και το κοντινό Πισκοκέφαλο είναι η πατρίδα του ποιητή του «Ερωτόκριτου» Βιτσέντσου Κορνάρου. Όπως διαβάζουμε στο Wikipedia, η Σητεία διαθέτει μικρό αεροδρόμιο (με το όνομα Βιτσέντσος Κορνάρος), μέσω του οποίου συνδέεται με την Αθήνα και τα νησιά του Αιγαίου και αποτελεί τουριστικό θέρετρο.

Ο αρχαιολογικός χώρος Πετρά, βρίσκεται περίπου 1,5 χιλιόμετρο νοτιοανατολικά του κέντρου της Σητείας και 400 μέτρα νότια του όρμου της Σητείας, στη βόρεια ακτή της Κρήτης, στο Αιγαίο Πέλαγος. Επίσης έχει και την ποδοσφαιρική ομάδα, Α.Ο. Νίκη Σητείας..

Οι τελευταίες φωτογραφίες που πήραμε, πριν φύγουμε…

Σας έχουμε δώσει ήδη πολλά δημοσιεύματα ώς τώρα από τη βδομάδα που μείναμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Θεωρητικά έχουμε καλύψει και με το παραπάνω το πόσο ωραία περάσαμε στον ανανεωμένο ξύλινο οικίσκο που μας δόθηκε. Λίγο πριν φύγουμε τραβήξαμε μερικές φωτογραφίες, να κρατήσουμε τις τελευταίες εικόνες στο μυαλό μας.

Είναι κάτω από την παραλία. Επάνω η τραπεζαρία, όπως φαίνεται μέσα από τη συστάδα το δέντρων κι εδώ τέτοια διαφημιστικά είδαμε πολλά, διάσπαρτα, φέτος σε διάφορα σημεία να καταδεικνύουν ότι ο Ομοσπονδία Εργαζομένων του ΟΤΕ κατάφερε το 1984 να διεκδικήσει αυτή την “πολυτέλεια” για τους εργαζόμενους, αλλά και κάτι ανάλογο στο Φανάρι Κομοτηνής.

Κι εδώ στο μπαράκι δίπλα στη θάλασσα πήραμε το τελευταίο ποτό ή παγωτό μας. Ευκαιρία να δροσιστούμε από το αεράκι που ερχόταν από τη θάλασσα. Είχαμε μπροστά μας δρόμο για την Αθήνα. Αλλά ήμασταν γεμάτοι κι ευχαριστημένοι με όλα όσα ζήσαμε εκεί. Σε άλλους χρόνους και καιρούς θα σας ξαναδώσουμε μερικά πράγματα ή για τις εκδρομές που κάναμε από εκεί.

Το νησί Σπιναλόγκα με τα μάτια της φίλης μας Μαρίνας

Την ώρα που εμείς ήμασταν για μια εβδομάδα διακοπών δίπλα από το χωριό της την Ελίκυ, στην Τέμενη Αιγίου, η φίλη μας Μαρίνα ταξίδευε με τον άνδρα της, κάνοντας διακοπές στην Κρήτη. Σ’ αυτό και σε επόμενα δημοσιεύματα θα δούμε τοπία του νησιού που αποτύπωσε με τη φωτογραφική της μηχανή. Την ιστορία του, θα τη θυμάστε από την τηλεοπτική επιτυχία του MEGA “Το Νησί”.

Η Σπιναλόγκα ή Καλυδώνα είναι ένα μικρό νησί με έκταση 0,100 τ.χλμ., το οποίο κλείνει από τα βόρεια τον κόλπο της Ελούντας στον δήμο Αγίου Νικολάου του νομού Λασιθίου Κρήτης. Οχυρώθηκε άριστα από τους Βενετούς τόσο από κατασκευαστικής και αρχιτεκτονικής άποψης όσο και από απόψεως αισθητικής του όλου τοπίου που και σήμερα ακόμη διατηρεί την ομορφιά του.

Εδώ έχουμε πάει κι εμείς στο παρελθόν. Και δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ πώς καταγράψαμε τότε στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ το γεγονός… Για την ιστορία στις 30 Μαΐου του 1903 υπογράφηκε η απόφαση για να μετατραπεί η Σπιναλόγκα σε νησί των λεπρών και στις 13 Οκτωβρίου 1904 μεταφέρθηκαν 251 ασθενείς, 148 άνδρες και 103 γυναίκες. Το νησί είναι επισκέψιμο σήμερα με καΐκια από την Πλάκα, απέναντι…

Ένα από τα βράδια μας στην Τέμενη… Μοναδική ομορφιά!

Η Σούλα κατέγραψε κι εγώ το κάνω θέμα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, εικόνες από ένα βράδυ μέσα στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ, θα ήταν νομίζω το βράδυ με την Πανσέληνο που κατεβήκαμε κάτω στα μαγαζιά της παραλίας να τσιμπήσουμε κάτι και να πιούμε ένα ποτό. Τώρα πια είμαστε σπίτι, οπότε στην ασφάλεια του σπιτιού, είναι καταγραμμένα αυτά.

Να το και το φεγγάρι, ανάμεσα στα φωτισμένα από τους προβολείς, δέντρα,  μέσα το κάμπινγκ. Έχει την ομορφιά, έτσι δεν είναι; Μου άρεσαν και είπα να τις μοιραστώ μαζί σας καθώς από σήμερα θα ξαναπιάσουμε το νήμα της καθημερινότητας και θα μπούμε με τα μπούνια σε ότι εκείνη μας ζητάει και οφείλουμε να ανταποκριθούμε.

Είναι που ακόμα και μάλλον αυτό θα κρατήσει για καιρό, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε όσα ζήσαμε στις ολιγοήμερες διακοπές μας στην Τέμενη Αιγίου… Αν και με λίγο κόσμο, αν και χωρίς εκδηλώσεις, ήταν για μας. αυτό ακριβώς που θέλαμε! Μια ανάσα ζωής που τη χρειαζόμαστε όσο τίποτα άλλο…

Φεύγουμε σήμερα, επιστρέφουμε στη βάση μας

Κατά το μεσημεράκι, παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής, σπίτι μας, στη βάση μας. Περάσαμε πολύ όμορφα επτά ημέρες εδώ, στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Κι ευχαριστούμε από καρδιάς εκείνους που μας έδωσαν αυτή τη δυνατότητα. Στο μεταξύ, τις προηγούμενες μέρες έπιασαν δουλειά οι άνθρωποι που το φροντίζουν, ώστε όλα να είναι έτοιμα για την επόμενη σεζόν ή όποτε ανοίξει ξανά.

Προσέξαμε και καταγράψαμε ένα συνεργείο που εργαζόταν στο κλάδεμα των μουριών. Κι έχει πολλές το παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ. Οι μουριές έχουν ένα πλατύ φύλλο που κάνει τον ίσκιο τους ιδανικό για το καλοκαίρι. Τις κλαδεύουν από τώρα, τουλάχιστον τα ψηλά κλαδιά και φροντίζουν να κινηθούν τα νέα σε μια κατεύθυνση που θα πολλαπλασιάσουν αυτόν τον ίσκιο τους το επόμενο καλοκαίρι.

Ωραίοι άνθρωποι! Τους ζήτησα την άδεια να τους φωτογραφίσω και μου την έδωσαν χαμογελώντας και λέγοντας ότι αυτές οι φωτογραφίες θα φτάσουν ως το Μέγαρο του ΟΤΕ, εννοώντας τη Διοίκηση του Οργανισμού. Φυσικά δεν υπάρχει τέτοια πρόθεση, εμείς για τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ τις τραβήξαμε, αλλά πάλι ποτέ δεν ξέρεις αν έχουμε κατά κεί αναγνώστες. Όπως και να ‘χει ας είναι καλά οι άνθρωποι.