Απελπισμένοι άνθρωποι, καταφεύγουν στο θάνατο…
Η απελπισία είναι αρνητικό συναίσθημα. Είναι η απόλυτη έλλειψη ελπίδας και πίστης ότι μια κατάσταση θα βελτιωθεί ή θα αλλάξει. Και αν δεν το προλάβεις μπορεί να σε οδηγήσει στην παραίτηση και το θάνατο. Ας είμαστε προσεχτικοί σ’ αυτό και ας εκτιμούμε τη ζωή ως δώρο.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 24/09/2022
Είναι φοβερό, αλλά κάθε μέρα, 3.000 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο δίνουν τέλος στη ζωή τους. Η Αγία Γραφή αναφέρει έναν βασικό λόγο για τον οποίο πολλοί φτάνουν σε τέτοια απόγνωση. Εξηγεί ότι ζούμε σε “καιρούς κρίσιμους, δύσκολους στην αντιμετώπισή τους”.
Οι άνθρωποι νιώθουν τις πιέσεις της ζωής να τους σφυροκοπούν. Αν ένα άτομο σαρώνεται από τις ανησυχίες της ζωής, ίσως σκέφτεται την αυτοκτονία ως διέξοδο από τον πόνο. Τι μπορείτε να κάνετε αν έχουν περάσει και από το δικό σας μυαλό τέτοιες σκέψεις;
Σας φαίνονται υπερβολικά όλα αυτά; Δεν είναι. Δείτε, μόλις πριν λίγες μέρες, μια είδηση από την Κρήτη:
Μία νέα τραγωδία, η δεύτερη μέσα σε ένα 24ωρο, καταγράφηκε το απόγευμα του Σαββάτου στην Κρήτη με έναν ακόμα άνθρωπο να δίνει, όπως όλα δείχνουν, τέλος στη ζωή του.
Το τραγικό περιστατικό καταγράφηκε σε χωριό του Δήμου Αμαρίου, έξω από το Ρέθυμνο, όταν στις 6 περίπου το απόγευμα ένας 64χρονος άνδρας εντοπίστηκε απαγχονισμένος μέσα σε αποθήκη.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το άψυχο σώμα εντόπισε ο ανιψιός του, ο οποίος έντρομος ενημέρωσε τις αρχές, ωστόσο ήταν ήδη αργά για τον 64χρονο.
Η αστυνομία διενεργεί προανάκριση προκειμένου να αποσαφηνιστούν οι λόγοι που οδήγησαν τον 64χρονο να δώσει τέλος στη ζωή του.
Κι ακόμα μια είδηση:
Σε αυτοχειρία αποδίδουν οι Αστυνομικές Αρχές και τον θάνατο της 86χρονης γυναίκας που το μεσημέρι του Σαββάτου βρέθηκε νεκρή μέσα σε πηγάδι στις Βούτες Ηρακλείου. Την γυναίκα αναζητούσαν τα συγγενικά της πρόσωπα, ενώ έξω από το πηγάδι βρέθηκαν προσωπικά της αντικείμενα.
Κάτι τέτοιες ώρες οι άνθρωποι που είναι απελπισμένοι προσπαθούν να πιαστούν από κάπου. Αξίζει, να θυμάστε ότι δεν είστε μόνοι και ότι δυστυχώς σχεδόν όλοι αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα σήμερα.
Αν και προς το παρόν ίσως φαίνεται πως το πρόβλημά σας δεν πρόκειται να λυθεί ποτέ, τα πράγματα συνήθως βελτιώνονται με την πάροδο του χρόνου. Στο μεταξύ, όμως, πώς μπορείτε να βοηθηθείτε;
Μιλήστε για αυτό που νιώθετε σε έναν ώριμο, έμπιστο φίλο. Ο δίκαιος Ιώβ, που αναφέρεται στη Γραφή, εξέφρασε τα αισθήματά του σε άλλους σε μια ταραγμένη περίοδο της ζωής του. Όταν ένιωθε ότι είχε “σιχαθεί τη ζωή του”, είπε: «Θα εκδηλώσω την ανησυχία που έχω για τον εαυτό μου, θα μιλήσω με πίκρα στην ψυχή μου!»
Αν εκμυστηρευτείτε τις ανησυχίες σας σε άλλους, τα αισθήματά σας ίσως καταλαγιάσουν και μπορεί να δείτε με άλλο μάτι τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε. Ανοίξτε την καρδιά σας στον Θεό με προσευχή. Μερικοί νομίζουν ότι η προσευχή δεν είναι τίποτα παραπάνω από ψυχολογικό δεκανίκι, αλλά η Γραφή διαφωνεί. Το εδάφιο Ψαλμός 65:2 λέει πως ο Ιεχωβά Θεός είναι “Αυτός που ακούει προσευχή”, και το εδάφιο 1 Πέτρου 5:7 αναφέρει: «Αυτός ενδιαφέρεται για εσάς».
Η Γραφή τονίζει επανειλημμένα, πόσο σημαντικό είναι να στηριζόμαστε στον Θεό. Ακολουθούν μερικές χαρακτηριστικές δηλώσεις:
«Να εμπιστεύεσαι στον Ιεχωβά με όλη σου την καρδιά και να μη στηρίζεσαι στη δική σου κατανόηση. Σε όλες σου τις οδούς αυτόν να λαβαίνεις υπόψη, και αυτός θα κάνει ευθείς τους δρόμους σου». —ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ 3:5, 6.
«[Ο Ιεχωβά] θα εκπληρώσει την επιθυμία εκείνων που τον φοβούνται, και θα ακούσει την κραυγή που υψώνουν για βοήθεια και θα τους σώσει». —ΨΑΛΜΟΣ 145:19.
«Αυτή είναι η πεποίθηση την οποία έχουμε προς αυτόν, πως ό,τι και αν είναι αυτό που ζητάμε σύμφωνα με το θέλημά του αυτός μας ακούει». —1 ΙΩΑΝΝΗ 5:14.
«Ο Ιεχωβά είναι πολύ μακριά από τους πονηρούς, αλλά ακούει την προσευχή των δικαίων». —ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ 15:29.
Αν μιλήσετε στον Θεό για αυτά που περνάτε, εκείνος θα σας βοηθήσει. Εύλογα, λοιπόν, η Γραφή σάς προτρέπει “να εμπιστεύεστε σε αυτόν σε κάθε καιρό . . . Ενώπιόν του χύστε την καρδιά σας”. —Ψαλμός 62:8.
- Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 24/9/2022 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Ελάτε να σας δείξουμε τη λίμνη Κουρνά, στα Χανιά
Η λίμνη Κουρνά βρίσκεται στα Χανιά και είναι η μοναδική λίμνη γλυκού νερού που υπάρχει στην Κρήτη. Στην αρχαιότητα ήταν γνωστή με το όνομα Κορησία, αλλά αργότερα πήρε το σημερινό όνομά της από την αραβική λέξη για τη λίμνη. Βρίσκεται σε μια πολύ όμορφη τοποθεσία, σε ένα κοίλωμα ανάμεσα σε λόφους, περίπου 4χλμ μακριά από τη Γεωργιούπολη.
Η λίμνη Κουρνά είναι σχετικά μικρή με μέγιστο μήκος 1087 μέτρα και μέγιστο πλάτος 880 μέτρα. Καλύπτει έκταση 579 στρεμμάτων και είναι γενικά ρηχή με 22,5 μέτρα μέγιστο βάθος, ενώ βρίσκεται 20 μέτρα περίπου ψηλότερα από τη θάλασσα. είναι ιδανικός προορισμός για έναν απογευματινό περίπατο, ή μια κοντινή εκδρομή μέσα στην ημέρα. Πολλοί την προτιμούν και για ένα απογευματινό πικνίκ.
Στην λίμνη Κουρνά υπάρχουν δυο πηγές στη Νοτιο-Ανατολική όχθη, από τις οποίες η μια είναι ορατή στο τέλος του καλοκαιριού, το Μάτι ή Αμάτι, όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι. Η λίμνη τροφοδοτείται από τα νερά που κατεβάζουν τα γειτονικά βουνά και οι λόφοι, που τα πετρώματα της περιοχής διακόπτουν την υπόγεια ροή τους και δεν τους επιτρέπουν να συνεχίσουν την πορεία τους μέχρι τη θάλασσα.
Σητεία, η πατρίδα του ποιητή Βιτσέντσου Κορνάρου
Η Σητεία είναι παραλιακή πόλη της ανατολικής Κρήτης και έδρα του ομώνυμου δήμου στην Περιφερειακή Ενότητα Λασιθίου. Βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του νομού, στο δυτικό μυχό του φερώνυμου όρμου, σε υψόμετρο 20 μέτρα. Απέχει 65 χιλιόμετρα από τον Άγιο Νικόλαο και 56 χιλιόμετρα από την Ιεράπετρα.
Η Σητεία όπως και το κοντινό Πισκοκέφαλο είναι η πατρίδα του ποιητή του «Ερωτόκριτου» Βιτσέντσου Κορνάρου. Όπως διαβάζουμε στο Wikipedia, η Σητεία διαθέτει μικρό αεροδρόμιο (με το όνομα Βιτσέντσος Κορνάρος), μέσω του οποίου συνδέεται με την Αθήνα και τα νησιά του Αιγαίου και αποτελεί τουριστικό θέρετρο.
Ο αρχαιολογικός χώρος Πετρά, βρίσκεται περίπου 1,5 χιλιόμετρο νοτιοανατολικά του κέντρου της Σητείας και 400 μέτρα νότια του όρμου της Σητείας, στη βόρεια ακτή της Κρήτης, στο Αιγαίο Πέλαγος. Επίσης έχει και την ποδοσφαιρική ομάδα, Α.Ο. Νίκη Σητείας..
Οι τελευταίες φωτογραφίες που πήραμε, πριν φύγουμε…
Σας έχουμε δώσει ήδη πολλά δημοσιεύματα ώς τώρα από τη βδομάδα που μείναμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Θεωρητικά έχουμε καλύψει και με το παραπάνω το πόσο ωραία περάσαμε στον ανανεωμένο ξύλινο οικίσκο που μας δόθηκε. Λίγο πριν φύγουμε τραβήξαμε μερικές φωτογραφίες, να κρατήσουμε τις τελευταίες εικόνες στο μυαλό μας.
Είναι κάτω από την παραλία. Επάνω η τραπεζαρία, όπως φαίνεται μέσα από τη συστάδα το δέντρων κι εδώ τέτοια διαφημιστικά είδαμε πολλά, διάσπαρτα, φέτος σε διάφορα σημεία να καταδεικνύουν ότι ο Ομοσπονδία Εργαζομένων του ΟΤΕ κατάφερε το 1984 να διεκδικήσει αυτή την “πολυτέλεια” για τους εργαζόμενους, αλλά και κάτι ανάλογο στο Φανάρι Κομοτηνής.
Κι εδώ στο μπαράκι δίπλα στη θάλασσα πήραμε το τελευταίο ποτό ή παγωτό μας. Ευκαιρία να δροσιστούμε από το αεράκι που ερχόταν από τη θάλασσα. Είχαμε μπροστά μας δρόμο για την Αθήνα. Αλλά ήμασταν γεμάτοι κι ευχαριστημένοι με όλα όσα ζήσαμε εκεί. Σε άλλους χρόνους και καιρούς θα σας ξαναδώσουμε μερικά πράγματα ή για τις εκδρομές που κάναμε από εκεί.
Το νησί Σπιναλόγκα με τα μάτια της φίλης μας Μαρίνας
Την ώρα που εμείς ήμασταν για μια εβδομάδα διακοπών δίπλα από το χωριό της την Ελίκυ, στην Τέμενη Αιγίου, η φίλη μας Μαρίνα ταξίδευε με τον άνδρα της, κάνοντας διακοπές στην Κρήτη. Σ’ αυτό και σε επόμενα δημοσιεύματα θα δούμε τοπία του νησιού που αποτύπωσε με τη φωτογραφική της μηχανή. Την ιστορία του, θα τη θυμάστε από την τηλεοπτική επιτυχία του MEGA “Το Νησί”.
Η Σπιναλόγκα ή Καλυδώνα είναι ένα μικρό νησί με έκταση 0,100 τ.χλμ., το οποίο κλείνει από τα βόρεια τον κόλπο της Ελούντας στον δήμο Αγίου Νικολάου του νομού Λασιθίου Κρήτης. Οχυρώθηκε άριστα από τους Βενετούς τόσο από κατασκευαστικής και αρχιτεκτονικής άποψης όσο και από απόψεως αισθητικής του όλου τοπίου που και σήμερα ακόμη διατηρεί την ομορφιά του.
Εδώ έχουμε πάει κι εμείς στο παρελθόν. Και δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ πώς καταγράψαμε τότε στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ το γεγονός… Για την ιστορία στις 30 Μαΐου του 1903 υπογράφηκε η απόφαση για να μετατραπεί η Σπιναλόγκα σε νησί των λεπρών και στις 13 Οκτωβρίου 1904 μεταφέρθηκαν 251 ασθενείς, 148 άνδρες και 103 γυναίκες. Το νησί είναι επισκέψιμο σήμερα με καΐκια από την Πλάκα, απέναντι…
Ένα από τα βράδια μας στην Τέμενη… Μοναδική ομορφιά!
Η Σούλα κατέγραψε κι εγώ το κάνω θέμα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, εικόνες από ένα βράδυ μέσα στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ, θα ήταν νομίζω το βράδυ με την Πανσέληνο που κατεβήκαμε κάτω στα μαγαζιά της παραλίας να τσιμπήσουμε κάτι και να πιούμε ένα ποτό. Τώρα πια είμαστε σπίτι, οπότε στην ασφάλεια του σπιτιού, είναι καταγραμμένα αυτά.
Να το και το φεγγάρι, ανάμεσα στα φωτισμένα από τους προβολείς, δέντρα, μέσα το κάμπινγκ. Έχει την ομορφιά, έτσι δεν είναι; Μου άρεσαν και είπα να τις μοιραστώ μαζί σας καθώς από σήμερα θα ξαναπιάσουμε το νήμα της καθημερινότητας και θα μπούμε με τα μπούνια σε ότι εκείνη μας ζητάει και οφείλουμε να ανταποκριθούμε.
Είναι που ακόμα και μάλλον αυτό θα κρατήσει για καιρό, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε όσα ζήσαμε στις ολιγοήμερες διακοπές μας στην Τέμενη Αιγίου… Αν και με λίγο κόσμο, αν και χωρίς εκδηλώσεις, ήταν για μας. αυτό ακριβώς που θέλαμε! Μια ανάσα ζωής που τη χρειαζόμαστε όσο τίποτα άλλο…
Φεύγουμε σήμερα, επιστρέφουμε στη βάση μας
Κατά το μεσημεράκι, παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής, σπίτι μας, στη βάση μας. Περάσαμε πολύ όμορφα επτά ημέρες εδώ, στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Κι ευχαριστούμε από καρδιάς εκείνους που μας έδωσαν αυτή τη δυνατότητα. Στο μεταξύ, τις προηγούμενες μέρες έπιασαν δουλειά οι άνθρωποι που το φροντίζουν, ώστε όλα να είναι έτοιμα για την επόμενη σεζόν ή όποτε ανοίξει ξανά.
Προσέξαμε και καταγράψαμε ένα συνεργείο που εργαζόταν στο κλάδεμα των μουριών. Κι έχει πολλές το παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ. Οι μουριές έχουν ένα πλατύ φύλλο που κάνει τον ίσκιο τους ιδανικό για το καλοκαίρι. Τις κλαδεύουν από τώρα, τουλάχιστον τα ψηλά κλαδιά και φροντίζουν να κινηθούν τα νέα σε μια κατεύθυνση που θα πολλαπλασιάσουν αυτόν τον ίσκιο τους το επόμενο καλοκαίρι.
Ωραίοι άνθρωποι! Τους ζήτησα την άδεια να τους φωτογραφίσω και μου την έδωσαν χαμογελώντας και λέγοντας ότι αυτές οι φωτογραφίες θα φτάσουν ως το Μέγαρο του ΟΤΕ, εννοώντας τη Διοίκηση του Οργανισμού. Φυσικά δεν υπάρχει τέτοια πρόθεση, εμείς για τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ τις τραβήξαμε, αλλά πάλι ποτέ δεν ξέρεις αν έχουμε κατά κεί αναγνώστες. Όπως και να ‘χει ας είναι καλά οι άνθρωποι.
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…