Αρχική » 2022 » Σεπτέμβριος (Σελίδα 4)

Αρχείο μηνός Σεπτέμβριος 2022

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
024280
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Σεπτέμβριος 2022
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ…

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 175, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Ανάσα ζωής, οι μικρές διακοπές του Σεπτέμβρη!

9 Σεπτεμβρίου 2022 / Σχολιάστε

Κάτι που θα μας βοηθήσει να τα καταφέρουμε είναι να δίνουμε στον εαυτό μας την ευκαιρία για μικρά διαλείμματα που μας αξίζουν. Τα έχουμε ανάγκη και τα χρειαζόμαστε. Αυτές οι μικρές ανάσες είναι που θα μας κρατήσουν όρθιους στη ζωή. Και θα μας δώσουν τη χαρά να ζήσουμε στιγμές, που κάποια συγκεκριμένα κέντρα θα ήθελαν πολύ να ξεχάσουμε…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 10/09/2022

Πως είναι να κάνεις σχέδια και όνειρα για μια εβδομάδα μικρών διακοπών τον Σεπτέμβρη, προκειμένου να πας κάπου να χαλαρώσεις; Όσοι το έχουν δοκιμάσει, ξέρουν καλά πως αποτελεί μεγάλο προνόμιο να μπορείς να το καταφέρεις.

Καταρχήν υπάρχει μεγάλη ησυχία από πλευράς κινητικότητας, ενώ ο καιρός συνεχίζει να είναι καλός με μικρά, πολύ μικρά διαλείμματα αστάθειας. Τα ανοιχτά μαγαζιά στην εστίαση, σε προσέχουν περισσότερο. Έχει ελαττωθεί αισθητά η πελατεία τους, οπότε είσαι ένας από τους μοναδικούς πελάτες που πρέπει να προσέξουν.

Η θάλασσα είναι ακόμα ζεστή, αν θέλεις να κάνεις το μπάνιο σου. Τα παιδιά έχουν πάει ή ετοιμάζονται για το σχολείο τους. Και γενικά όλα δείχνουν να συνωμοτεί το σύμπαν για να περάσεις καλά, σε όποιον προορισμό επιλέξεις να πας. Όχι, δεν είναι διηγήσεις τρίτων, τα παραπάνω. Σε ένα προσωπικό άρθρο, δεν είναι ωραίο να μεταφέρεις απόψεις ανθρώπων που δεν γνωρίζεις. Κι εγώ, κάτι που δεν μ’ αρέσει, προσπαθώ να μην το κάνω.

Αντιθέτως, επιδιώκω να χρησιμοποιώ προσωπικές εμπειρίες. Μ’ αρέσει να το έχω ζήσει και μετά να το διηγηθώ. Η αλήθεια το κάνει ακόμα πιο ζωντανό. Και οι αναγνώστες που μας τιμούν με το να στρέφουν την προσοχής τους στο κομμάτι μου, επιθυμούν να έχουν το σεβασμό μου με τις αλήθειες μου.

Ο Σεπτέμβρης ήταν πάντα ένας όμορφος μήνας, στο μυαλό μου. Μπορεί να έχει τις δυσκολίες του καθώς, μετά τις διακοπές έχουν συσσωρευτεί ένα σωρό υποχρεώσεις και πληρωμές, αλλά η θερμοκρασία πάντα έπεφτε λίγο κι ένα μπουφανάκι ελαφρύ, το χρειαζόσουν το απόγευμα. Γενικά παρέπεμπαν σε κάτι διαφορετικό από την καλοκαιρινή ραστώνη.

Φυσικά ο φετινός Σεπτέμβρης διαφέρει από τους προηγούμενους ως προς την προετοιμασία, από πολλές πλευρές. Είναι πολλά αυτά που μας καλούν να αποδεχτούμε χωρίς συζήτηση και αφορούν τα πιο απαισιόδοξα σενάρια για τον οικογενειακό προϋπολογισμό.

Ναι, είναι τόσο το θράσος και η παραπληροφόρηση που καθημερινά δεχόμαστε ακόμα και στους τίτλους τους (δες, ας πούμε, τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ) και προσπαθήσουν να μας πείσουν ότι όλα είναι μια χαρά. Μάλιστα χωρίς ντροπή βάζουν στο στόχαστρο, ιδιαίτερα τους συνταξιούχους. Κάποιοι άλλοι καλλιεργούν φρούδες ελπίδες περιμένοντας από τον πρωθυπουργό της χώρα να τοποθετηθεί πάνω σε όλα αυτά τα ζητήματα, στην ομιλία του, στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο της ΔΕΘ.

Το ερώτημα είναι τι μπορεί να κάνεις; Πόσο και για πόσο, θα είναι σε θέση να βάζει χέρι στον κρατικό προϋπολογισμό, έτσι ώστε να παρουσιάζουν κάποια μπαλώματα με τις ενισχύσεις που δίνονται για το ρεύμα, το φυσικό αέριο, την επιταγή ακρίβειας για το σούπερ μάρκετ και τόσα άλλα έξοδα που «πνίγουν» τα νοικοκυριά στην καθημερινότητα τους.

Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι όλα γύρω μας είναι μαύρα κι άραχνα. Αλλά εμείς δεν θα σταθούμε σε αυτό. Δεν είναι ο σκοπός μας μέσα σ’ αυτές τις 600 λέξεις να σας μαυρίσουμε κι άλλο την ψυχή. Ξέρουμε ότι, γι’ αυτό φροντίζουν άλλοι. Εδώ θέλουμε να σας δώσουμε μια νότα αισιοδοξίας. Να σας πούμε ότι όλα όσα ζούμε είναι κομμάτια μιας ζωής που μας αφορά, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, αλλά σίγουρα υπάρχει κάτι καλύτερο για τον καθέναν.

Μόνο που δεν πρέπει να περιμένουμε να… πέσει από τον ουρανό, ούτε και να μας προσφερθεί ως δώρο. Είναι κάτι που χρωστάμε στον εαυτό μας, να το επιδιώξουμε εμείς, με μέθοδο και σταθερά βήματα στους στόχους που έχουμε θέσει. Έτσι δεν θα πέσουμε στην παγίδα που έντεχνα μας στήνουν. Θέλουν να είμαστε ευάλωτοι, τρομαγμένοι, χωρίς ελπίδα για το αύριο για να μπορούν χωρίς ιδιαίτερο κόπο να μας χειραγωγούν, όπως άλλωστε ξέρουν καλά να κάνουν χιλιάδες χρόνια. Μια ματιά να ρίξετε στον ρου της ιστορίας θα το διαπιστώσετε με βεβαιότητα.

Ας μην τους κάνουμε λοιπόν αυτή τη χάρη. Ας προχωρήσουμε μπροστά βάζοντας , βάζοντας στόχους ρεαλιστικούς, στόχους που είμαστε σε θέση να υλοποιήσουμε και ας αφήνουμε στην κάθε μέρα τα προβλήματα που θα φέρνει. Όλα μαζί είναι ένα ασήκωτο βάρος για τις πλάτες μας.

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί στις 10/9/2022 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις»

Τον γνωρίζετε τον τηλέγραφο; Αυτό το υπέροχο λουλούδι;

8 Σεπτεμβρίου 2022 / Σχολιάστε

Τις φωτογραφίες τις ανέβασε η Soti Mertika στην ομάδα “GreekFlora” τραβηγμένες στην τοποθεσία Varkiza Beach. Τι λουλούδι είναι; Η Marieta Fyrou αναφέρει σε σχόλιο της ότι στα Κύθηρα το λένε τηλέγραφο. Όντως! Το ψάξαμε λιγάκι και είδαμε ότι έχει απόλυτο δίκιο.

Ο τηλέγραφος (Tradescantia pallida) είναι φυτό της οικογένειας των κομμελινοειδών το οποίο είναι ιθαγενές στις ακτές του κόλπου του Μεξικού. Ο βοτανολόγος Έντουαρτ Πάλμερ ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που παρατήρησε και έδωσε λατινική ονομασία στο είδος το 1909.

Ο τηλέγραφος είναι αειθαλές, πολυετές φυτό. Διακρίνεται από επιμήκη, μυτερά φύλλα κόκκινου ή μοβ χρώματος και φέρει μικρά άνθη λευκού, ροζ ή μοβ χρώματος τα οποία έχουν τρία πέταλα. Το φυτό συνήθως πεθαίνει από τους παγετούς του χειμώνα, αλλά ξαναφυτρώνει από τις ρίζες του.

Η πανέμορφη Κέρκυρα που έχουμε γνωρίσει και αγαπήσει…

7 Σεπτεμβρίου 2022 / Σχολιάστε

Αυτή την εποχή η εφαρμογή του Facebook ή Meta, όπως το λένε τώρα, μας δείχνει συνεχώς αναμνήσεις από την Κέρκυρα. Ήταν πέρσι τέτοιον καιρό που βρισκόμαστε με τα παιδιά μας, Κώστα και Άννυ σ’ αυτό το νησί. Μέναμε νότια, στη Vila Lou της φίλης μας Αλέκας, αλλά είχαμε την ευκαιρία να γυρίσουμε σχεδόν ολόκληρη την Κέρκυρα. Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε τότε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Όμως, επίσης χθες, η φίλη μας Αλέκα, είχε κατέβει στην πόλη της Κέρκυρας και ανέβασε τις φωτογραφίες που βλέπετε από την τοποθεσία “Ανεμόμυλος”. Υπέροχες φωτογραφίες! Το ξέρουμε αυτό το μέρος. Το 2016 στο πρώτο ταξίδι με αφορμή την επέτειο του γάμου μας ήρθαμε μια βδομάδα και το ξενοδοχείο μας βρισκόταν δυο βήματα από αυτό το σημείο, δίπλα στον Μον Ρεπό. Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε τότε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Ο “Ανεμόμυλος” είναι πολύ όμορφος. Σε ένα από τα καφέ του έχουμε καθίσει κι εμείς σε κάποια από τις βόλτες μας. Το τοπίο είναι υπέροχο, η Κέρκυρα μοναδική, όλα ξεχωρίζουν. Την Κέρκυρα θα την έχουμε πάντα στην καρδιά μας. Έχουμε ζήσει πολύ όμορφες στιγμές εκεί. Και μερικά πράγματα μένουν χαραγμένα για πάντα. Ιδιαίτερα, τα όμορφα…

Οι γονείς μου, ο Λευτέρης του Κουμαλή και η Παπαδιώ

6 Σεπτεμβρίου 2022 / Σχολιάστε

Μια όμορφη φωτογραφία των γονιών μου, τραβηγμένη πριν πολλά χρόνια στο τραπέζι του γάμου της Ελένης της Γιωργίας μας, στο κέντρο στα Πεζά…

Κάπως έτσι του θυμάμαι… Ο πατέρα μου, Λευτέρης του Κουμαλή και η μητέρα μου, Παπαδιώ του Κόκκινου, με το μαντίλι πάντα στα μαλλιά της. Χρειάστηκε χρόνο, κόπο και προσωπική προσπάθεια για να το αλλάξει αυτό. Και αποδέχτηκε αυτή την αλλαγή, λόγω των πεποιθήσεων της.

Μέχρι τότε, είχε διάφορα μαντίλια για το κεφάλι της στη ντουλάπα. Το καλό, το καθημερινό για τα χωράφια, μια λευκή μπολίδα, συνήθως.

Ο πατέρας μου, από την άλλη, ήταν πάντα αυστηρός, σκληρός, δυνατός, δουλευταράς και στα χωράφια ως αγρότης και στην αγγειοπλαστική ως μάστορας , με δικό του συνεργείο ή όπως το έλεγε, τακίμι, στα διάφορα μέρη της Κρήτης που πήγαιναν, από τον Μάη ώς τον Οκρώβρη.

Ήμασταν μια όμορφη οικογένεια. Εκπαιδευμένοι να συμμετέχουμε όλοι, παντού, έτσι ώστε να δικαιολογούμε το φαί μας στο τραπέζι. Και υπήρχε το υπόδειγμα για να ακολουθούμε. Και οι δυο ήταν μοναδικοί.

Εκείνος φρόντιζε με τα χρήματα που έφερνε από τη στραθιά να αγοράσει χωράφια, ελιές και κτήματα. Οι ελιές του έδιναν καρπό και λάδι και μ’ αυτό έκανε τους γάμους των κοριτσιών.

Τα χωράφια τα έσπερνε ότι χρειαζόταν στο σπίτι. Σιτάρι, κριθάρι, φακές, μπίζα, ρεβίθια, κουκιά και ταγή για τα ζώα. Τον γάιδαρο και το μουλάρι μας που ήταν κι αυτά κομμάτι της οικογένειας, «εργαλεία» στις αγροτικές δουλειές.

Αλλά καθώς ο πατέρας μου έφευγε για τις βεντέμες, όλο αυτόν τον καρπό, θα φρόντιζε να τον μαζέψει η μάνα μου, μαζί με τα μεγαλύτερα παιδιά. Και να τον αποθηκεύσει στα πιθάρια της αποθήκης.

Ο θέρος, ο τρύγος, το αλώνισμα, ήταν δική της δουλειά κι εμείς βοηθούσαμε όπου μπορούσαμε και όπου μας ανέθεταν εργασία.

«Δεν μπορώ» ή «δεν θέλω», δεν υπήρχε στο λεξιλόγιο μας. Λειτουργούσαμε ως ομάδα και γι΄ αυτό είχαμε επιτυχία με ότι καταπιανόμασταν. Έχω ζωντανά στη μνήμη μου πολλά πράγματα. Αλλά είναι αδύνατον να τα βγάλω όλα σε ένα σημείωμα, τόσο προσωπικό άλλωστε. Θα χρειαστεί να επανέλθω και θα το κάνω με χαρά, επειδή εκτιμώ τα πολλά πράγματα που πήρα και από τους δύο.

«Έφυγαν» σχετικά νωρίς… Κουρασμένοι από τη ζωή και ταλαιπωρημένοι από τις αρρώστιες. Δυο πράγματα ωστόσο μου έχουν μείνει. Νομίζω ότι, όπως τους γνώρισα ως παιδί, έτσι και έμειναν, σαν μη γέρασαν ποτέ. Και ήταν δραστήριοι και δημιουργικοί, πάντα.

Τους είχα και τους έχω πρότυπο στη δική μου ζωή. Προσπαθώ να σκέφτομαι, όπως σκέφτονταν και να ενεργώ με την ίδια στοχοπροσήλωση. Δεν είναι πάντα εύκολο, αλλά το παλεύω.

Το χρωστώ σ’ αυτούς τους δυο, τόσο ξεχωριστούς ανθρώπους που με έφεραν στον κόσμο και μου έδωσαν τις καλύτερες αρχές που μπορεί να πάρει άνθρωπος από ανθρώπους. Και μόνο γι’ αυτό τους ευχαριστώ και είμαι ευγνώμων…

Περιμένοντας, να κόψουν τα κρασοστάφυλα οι αγρότες

5 Σεπτεμβρίου 2022 / Σχολιάστε

Αχ βρε Απόστολε Κατσαντώνη τι μου θύμισες με τις φωτογραφίες που ανέβασες πριν λίγες μέρες στην ομάδα Γρεβενά – Βόρεια Πίνδος (Mountain Pindos)! Με τρέλανες με τα σταφύλια πάνω στις κουρμούλες, έτσι όμορφα, έτοιμα να… κοπούν και να πάνε για το πατητήρι. Έχω ζήσει τέτοιες στιγμές στο χωριό που μεγάλωσα, το Θραψανό Ηρακλείου Κρήτης και ήταν πραγματικά μοναδικές..

Πανηγύρι το κάναμε στον τρύγο. Ιδιαίτερα στα κρασοστάφυλα. Είχαμε ήδη, ένα μήνα πριν τελειώσει τα σουλτανιά και τα είχαμε απλώσει στους οψιγιάδες. Και τώρα, αυτό που έμενε ήταν να κόψουμε και τα κρασοτάφυλα. Στο μεταξύ είχαν γίνει και τα εναπομείναντα μικρά σταφύλια από τα σουλτανιά κι ο πατέρας μου τα έβαζε μέσα να ρίξει όπως έλεγε λίγο τα γράδα στο κρασί που πάντα ήταν γύρω στους 4 βαθμούς.

Θυμάμαι σαν χθες το “πατητήρι” στην ταράτσα της κουζίνας… Ο πατέρα μου χρησιμοποιούσε την κουτσουνάρα για τα βρόχινα νερά στο πιθάρι, προκειμένου να μαζέψει το μούστο. Κι εμείς χαιρόμαστε να τσαλαβουτούμε στα σταφύλια πάνω… Η μέρα εκείνη ήταν πανηγύρι, εκτός από τη  μέρα εκείνη που τσίμπησε μια σφίγγα τη μητέρα μου και κόντεψε να πεθάνει. Τρέχαμε σαν αλαφιασμένοι στους γιατρούς… 

Μια έκθεση στο Βουρκάρι για τη βιοποικιλότητα στη Τζια

4 Σεπτεμβρίου 2022 / Σχολιάστε

Βρεθήκαμε βόλτα στο Βουρκάρι της Τζια, οπότε δε χάσαμε τη ευκαιρία να επισκεφτούμε την έκθεση Βιόσφαιρα Κέας, με τίτλο «Βιοποικιλότητα Κέας, Η χλωρίδα και η πανίδα του νησιού μας». Η έκθεση διοργανώνεται για τέταρτη χρονιά από τον Δήμο Κέας, υπό την επιμέλεια του μη κερδοσκοπικού πολιτιστικού φορέα Κέως Πολιτισμός και αποτελεί πλέον θεσμό. Συνδιοργανωτής φέτος είναι και η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου.

Μέσα από φωτογραφικό υλικό και συνοδευτικά κείμενα παρουσιάζονται οι ζωικοί και φυτικοί οργανισμοί που ζουν στο νησί. Καθώς δεν έχει γίνει συστηματική επιστημονική έρευνα για την χλωρίδα και την πανίδα της Κέας, μεγάλο μέρος του εκθεσιακού υλικού προέρχεται από ερασιτέχνες φυσιογνώστες, ανθρώπους που αγαπούν το νησί και την φύση του. Παρουσιάζονται, επίσης, τα βιβλία «Ψάρια Κέας» και «Μικρά μικρά της Κέας» με τα ζωγραφικά έργα του Αλέκου Φασιανού από τις εκδόσεις Βουρκαριανή.

Είδαμε, ακόμα, τα σχέδια της Judith Allen – Efstathiou από το βιβλίο της «Χαρτογραφώντας το μονοπάτι», εκδόσεις Καπόν, που ευγενικά παραχωρήθηκαν από τη ζωγράφο. Η έκθεση στοχεύει να συμβάλει στην συνειδητοποίηση της αξίας της βιοποικιλότητας και της ουσιώδους συμβολής της στην ευημερία και ευμάρεια του νησιού μας. Δείτε ΕΔΩ όλο τον κατάλογο της έκθεσης. Αξίζει να την επισκεφτείτε αν βρεθείτε κατά κει.

Όμορφη βόλτα τον Σεπτέμβρη, κάτω από την Ακρόπολη!

3 Σεπτεμβρίου 2022 / Σχολιάστε

Πάντα μας αρέσει μια βόλτα κάτω από την Ακρόπολη. Ακόμα και τώρα, αρχές Σεπτέμβρη, που το καλοκαίρι κρατά ακόμα, είναι υπέροχο να αφήνεις τη μηχανή στο Θησείο, να περπατάς την Αποστόλου Παύλου και να φτάνεις μέχρι αυτό το σημείο στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου, ακριβώς κάτω από την Ακρόπολη. Πεζόδρομος και υπαίθριοι μουσικοί στη άκρη του δρόμου. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κάτι από το παρελθόν, με δημοσιεύματα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.

Βλέποντας αυτή την πινακίδα, καταλαβαίνεις πού ακριβώς βρίσκεσαι. Δεν είναι πολλοί, όσοι έχουν κάνει τη δική μας σκέψη. Έτσι όλα γίνονται ακόμα πιο εύκολα. Μπορείς να κάνεις μια στάση για να ξεκουραστείς, άλλωστε περίπατος είναι, όχι αγώνας δρόμου. Και μετά να συνεχίσεις με ακόμα περισσότερο ζήλο και διάθεση… Μερικά ακόμα δημοσιεύματα δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ από μια όμορφη διαδρομή για βόλτα που πάντα μας άρεσε…

Όταν φτάνουμε σ’ αυτό το σημείο στον Άρειο Πάγο, όπου η τεράστια μαρμαρόπλακα έχει ένα απόσπασμα από το βιβλίο των Πράξεων (σε μετάφραση Βάμβα) και αναφέρεται πως εδώ δίδαξε ο απόστολος Παύλος, μας πιάνει ένα δέος. Σκέψεις στο μυαλό μας, μας γυρίζουν σχεδόν δυο χιλιετίες πίσω, για να στοχαστούμε και να προβληματιστούμε. Εκείνος είχε το θάρρος να το κάνει μέσα στην καρδιά της ειδωλολατρίας. Εμείς; Δείτε κάτι ακόμα ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Πλοήγηση άρθρων

← Προηγούμενα άρθρα Επόμενα άρθρα →