Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…
Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
Τα σχόλια σας!
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.
Γειά σας αγαπημένοι φίλοι μας Νικόλα και Σούλα. Η αλήθεια είναι ότι μας έχει κλέψει την καρδιά η γλυκιά μας…
Καλό απόγευμα
αγαπητέ φίλε...και αδελφέ μου ήσασταν όμορφη παρέα μαζί με την υπέροχη Σούλα σου, και στην φωτογραφία όσοι είναι ήταν μια…
Και για μας, φίλε Βασίλη, είναι τιμή! Οι καιροί είναι δύσκολοι και όλοι έχουμε ανάγκη από καθαρούς και ειλικρινείς ανθρώπους…
Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Από το φοινικόδασος στο Βάι. Της φίλης μας Μαρίνας
Το Φοινικόδασος του Βάι βρίσκεται στην Κρήτη, στο νομό Λασιθίου. Τη τοποθεσία τους θα τη βρείτε στο ανατολικό άκρο της Κρήτης, δίπλα στη θάλασσα, συγκεκριμένα στις κρητικές ακτές του Καρπάθιου πελάγους, λίγο βορειότερα από το χωριό Παλαίκαστρο και σε απόσταση 20 περίπου χιλιομέτρων από τη Σητεία. Είναι ένα από τα 19 Αισθητικά Δάση της Ελλάδας στα οποία εντάχθηκε το 1973.
Ο λόγος ένταξής του στην κατηγορία προστατευόμενων φυσικών περιοχών είναι η ύπαρξη του ενδημικού Κρητικού φοίνικα. Ο συγκεκριμένος φοίνικας είναι γνωστός από τη Μινωική εποχή και ονομάζεται φοίνικας του Θεόφραστου. Η έκταση του δάσους είναι 20 εκτάρια και η ονομασία του προέρχεται από την τοπική διάλεκτο, στην οποία οι φοίνικες ονομάζονται Βάγιες ή Βάγια → Βάι.
Είναι η πιο μεγάλη έκταση φοινίκων Phoenix theophrastii που υπάρχει στην Κρήτη, καθώς στις άλλες περιοχές του νησιού (περίπου 10) απαντώνται μόνο μικρές συστάδες ή άλση (Πρέβελη, Άγιος Νικήτας), δεν υπάρχει όμως εκτεταμένο δάσος. Το φοινικόδασος είναι περιφραγμένο. Ευχαριστούμε τη καλή μας φίλη Μαρίνα, που μας ταξίδεψε σε τόσα όμορφα μέρη στην Κρήτη…
Καιρό είχαμε να πάμε μια βόλτα, βόρεια, στη Θεσσαλονίκη
Όντως, έχουμε καιρό να ταξιδέψουμε βόρεια ώς τη Θεσσαλονίκη, όπου έχουμε καλούς φίλους. Δυο χρόνια τώρα γεμάτα από τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης και τα ταξίδια που περιορίστηκαν ή και κόπηκαν εντελώς. Αλλά τον σταματάς τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ; Αν δεν πάμε εμείς έρχονται οι φίλοι μας. Μέσα από τις φωτογραφίες που στέλνουν και την αγάπη τους.
Σ’ αυτή την παραλία, μπροστά από τον Λευκό Πύργο, έχουμε περπατήσει πολλές φορές… Ακόμα και τώρα με τις ψυχρούλες, τα βράδια, οι άνθρωποι βγαίνουν για να ξεσκάσουν. Δείτε μια καθημερινή μέρα. Πέρα από το περπάτημα, στα παγκάκια μπορείς να διαβάσεις το βιβλίο σου ή και να μιλήσεις ήρεμα με τους φίλους σου. Γίνονται κι αυτά στις μέρες μας.
Όμορφη πόλη η Θεσσαλονίκη. Να σας θυμίσουμε κάποια δημοσιεύματα που έχουμε κάνει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, από το αρχείο μας; Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Όλη η γλύκα και η ομορφιά σε τόσο διαφορετικές στιγμές. Η πόλη έχει το δικό της αέρα και κάθε ανάσα σου σε αυτήν, δεν μπορεί παρά να είναι αναζωογονητική.
Εικόνες για να ξεκουραστούν τα μάτια και η ψυχή μας
Οι φωτογραφίες του σημερινού δημοσιεύματος είναι παρμένες από το διαδίκτυο και ευτυχώς έχουν πάνω τους τη στάμπα του ανθρώπου που αγωνίστηκε για να βάλει στο κάδρο του όλη αυτή την ομορφιά. Όπως αυτές της Μαίρης Παναγιώτου. Προσέξτε μια φοβερή σύνθεση: Μερικά άγρια κυκλάμινα φύλλα και καρπός από την καστανιά και κάπου εκεί κι ένα ξεραμένο φύλλο πλατάνου.
Εδώ είναι μερικά βατόμουρα. Αν έχεις την τύχη και περπατάς μέσα στο δάσος θα τα δεις αυτά. Κι αν πρόκειται για μένα σίγουρα θα σταθώ και θα κόψω μερικούς από αυτούς τους ώριμους υπέροχους καρπούς για να τους απολαύσω επιτόπου. Είναι πολύ ευαίσθητα και δεν μπορείς να τα κρατήσεις κάπου για το σπίτι. Μόνο επί τόπου τα απολαμβάνεις.
Κι ακόμα ένα φανταστικό πλάνο… Ένα πλατανόφυλλο, είτε στημένο, είτε τυχαία τοποθετημένο πάνω στον κορμό ενός δέντρου. και δίπλα του κι άλλα ξεραμένα πια. Αυτό δεν έχει προλάβει ακόμα να ξεραθεί. Αλλά έτσι είναι αυτή η εποχή που μεσολαβεί πριν τον χειμώνα. Μ’ αρέσουν πολύ και κάθε φορά που τις πετυχαίνω στην “τσάρκα μου” στο διαδίκτυο, κοντοστέκομαι…
Δύσκολοι, κακοί καιροί, για ανθρώπους καλούς θέλησης!
Με πόση ευκολία εφημερίδες (ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ) στην προσπάθεια τους να στηρίξουν την φιλική τους κυβέρνηση, ψεύδονται ασύστολα, δημιουργώντας προσδοκίες στου συνταξιούχους ότι από τη νέα χρονιά θα δουν αυξήσεις στις συντάξεις. Αλλά δεν λένε αν αυτές, εφόσον έρθουν, θα μπορέσουν να εξισορροπήσουν κάπως τις τεράστιες ανατιμήσεις στα είδη λαϊκής κατανάλωσης και στα τιμολόγια ενέργειας… Λες και δεν τα ζουν άνθρωποι όλα αυτά και δεν τα ξέρουν
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 22/10/2022
Δεν θέλω να σας «μαυρίσω» την καρδιά, αλλά όλοι εδώ ζούμε και ξέρουμε πολύ καλά τι μας περιμένει το χειμώνα που έρχεται… Ο πιο ήπιος χαρακτηρισμός είναι «δύσκολος», ο πιο σκληρός περικλείεται στην αγωνία που εκφράζεται με τη σκέψη «πως θα τα βγάλουμε πέρα;»
Όλα έχουν πάρει την ανηφόρα! Το έχετε νιώσει στην τελευταία αναγκαία επίσκεψη σας στο σούπερ μάρκετ, καθώς πήγατε να προμηθευτείτε τα απαραίτητα πράγματα για το σπίτι. Παντού αυξήσεις και όπου δεν έχουν γίνει εμφανώς, έχουν μειώσει την ποσότητα του περιεχομένου του προϊόντος.
Ο μισθός ή η σύνταξη εξανεμίζονται γρήγορα καθώς την ανηφόρα και μάλιστα μεγάλη, συνεχίζουν να ακολουθούν τα καύσιμα και τα τιμολόγια ηλεκτρική ενέργειας. Εκεί, κατά τις 20 του μήνα «χτυπά κόκκινο». Ακόμα και στη λαϊκή, που υποτίθεται ότι οι τιμές είναι λίγο πιο ισορροπημένες, θα το δεις αυτό.
Παντού, στον φούρνο, στα καφέ, στην παροχή υπηρεσιών. Και είναι εντυπωσιακό πόσο «ψύχραιμα» το παρακολουθεί, όλο αυτό η κυβέρνηση που έχει την άμεση ευθύνης διαχείρισης του προβλήματος. Εξαντλείται σε επιδόματα, που στην ουσία είναι μικρά μπαλώματα, τα οποία δεν λύνουν, αλλά διαιωνίζουν το πρόβλημα.
Σα να ζουν αλλού, επειδή ίσως η βουλευτική ή υπουργική αποζημίωση είναι αρκετά υψηλή, με αποτέλεσμα να μη «διακρίνουν» το πρόβλημα. Και μάλλον έτσι πρέπει να είναι. Επιπλέον, δε βγαίνουν έξω, δε μιλάνε με ανθρώπους, δεν γνωρίζουν τις δυσκολίες που περνάνε, φαντάζομαι δεν ξέρουν ούτε τι μισθό παίρνουν οι περισσότεροι εργαζόμενοι, αν πληρώνονται στην ώρα τους, αν τους έχουν «μέσα» με καθυστερούμενα, τίποτα.
Εντελώς θεωρητικά, γνωρίζουνε ότι δεν έχουν πάρει αυξήσεις, ούτε ένα ευρώ, λόγω της δεκάχρονης οικονομικής κρίσης και αγνοούν ότι σε πολλές περιπτώσεις οι εργοδότες τους έχουν ζητήσει εκβιαστικά και έχουν πετύχει, μειώσεις μισθών, λόγω του λοκ ντάουν της δίχρονης ταλαιπωρίας του κορονοϊού Covid-19.
Αλλά εκεί έξω, υπάρχει ένα καζάνι που βράζει από οργή και αγανάκτηση. Πώς θα εκδηλωθεί άραγε όλο αυτό; Μερικοί πιστεύουν ότι η σημερινή ησυχία, «παγωμάρα» και απόσυρση, κάποια στιγμή θα ξεσπάσει με έντονη κοινωνική βία και αποσταθεροποίηση. Μακάρι να μην δικαιωθούν, όλοι εκείνοι που προβλέπουν κάτι τέτοιο.
Επειδή όμως η ζωή κάνει κύκλους και η ιστορία έχει καταγράψει ανάλογες καταστάσεις στο παρελθόν, γι αυτό καλό είναι να είμαστε προσεκτικοί, ψύχραιμοι και σε επαγρύπνηση.
Έτσι δεν θα «πέσουμε από τα σύννεφα», όταν δούμε την κοινωνία γύρω μας να καταρρέει με πάταγο. Και ήδη έχει σπάσει το σπυρί της ηθικής με όλα όσα ακούμε να συμβαίνουν. Θα διαπιστώσουμε τότε, ότι η επιβίωση επιβάλλει μικρά, προσεκτικά βήματα και όχι μεγάλα σχέδια και όνειρα, επειδή το μέλλον του κόσμου, όπως τον ξέρουμε, μάλλον δεν θα είναι και τόσο μακρύ.
Ίσως σκεφτείτε πως ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία, η ζωή δεν ήταν και τόσο εύκολη και πάντα υπήρχαν προβλήματα. Δεν αντιλέγω. Μόνο που τόσα πολλά μαζί και σε τέτοια έκταση, πρώτη φορά συμβαίνει να τα ζούμε τώρα.
Σύσταση της στήλης: Μη χάνεται τη χαρά σας, μη σας παίρνει από κάτω το άγχος και η αγωνία για το αύριο. Ας μάθουμε να ζούμε με λιγότερα ή αλλιώς με όσα έχουμε και να απολαμβάνουμε τις μικρές καθημερινές μας στιγμές. Γιατί κι αυτές έρχονται και παρέρχονται και δεν πρέπει να τις θεωρούμε δεδομένες.
Ας επανεξετάσουμε τους στόχους μας και ας θέσουμε προτεραιότητες, ρεαλιστικές. Με βάση τα σημερινά δεδομένα και όχι εκείνα που κάποτε βιώναμε, επειδή μπορούσαμε και σας άρεσαν. Και μην παρασυρόμαστε από τα ΜΜΕ και τα μέσα κοινωνική δικτύωσης, στο διαδίκτυο. Προωθούν έναν τρόπο ζωής που απέχει πολύ από την αλήθεια και τον «πασπαλίζουν» με τη χρυσόσκονης της υπερβολής που τείνει να φτάνει στο ψέμα.
Ξαναδείτε σε νέα βάση τις ανθρώπινες σχέσεις. Επανεξετάστε τις φιλίες σας. Δοκιμάστε να διευρύνετε τον κύκλο σας. Μην ξεχνάτε όλα αυτά να τα κάνετε με χαμόγελο και καλή διάθεση, ακόμα κι αν έχετε αιτία για θλίψη. Να θυμάστε ότι το χαμόγελο είναι μεταδοτικό!
- Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2022, στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις»
Πατησίων, κοντά στις πλατείες Ομονοίας και Κάνιγγος…
Περπατώντας στην Αθήνα, οδός Πατησίων, κάπου κοντά στις πλατείες Ομονοίας και Κάνιγγος. Θα το έχετε δει αυτό το ξενοδοχείο στην οδό Χαλκοκονδύλη. Έψαχνα να βρω ένα ανταλλακτικό για το στυλό μου. Και ήξερα ότι εδώ, στην Πατησίων θα έβρισκα τα παλιά βιβλιοχαρτοπωλεία, για να το ζητήσω. Νόμιζα, γιατί δεν υπήρχε πια, ούτε ένα. Όλα έχουν κλείσει. Φοβερό αυτό…
Αλλά, γιατί μου κάνει εντύπωση; Οι νέοι δεν γράφουν πια. Δεν χρησιμοποιούν, ούτε στυλό, ούτε χαρτί, Τάχα μου το κάνουν από οικολογική ευαισθησία, αλλά στην πραγματικότητα τη ζημιά την έκαναν τα σμάρτφον, τα νέας γενιάς κινητά τηλέφωνα. Εδώ γράφουν και σχολιάζουν ψηφιακά. Και νομίζουν ότι το χαρτί και το στυλό είναι πια ξεπερασμένα. Πόσο λάθος κάνουν!
Κούνια που τους κούναγε! Οι τεχνολογίες έρχονται και παρέρχονται, αλλά κάποια πράγματα παραμένουν κλασικά στο χρόνο. Είναι ωραίο να προσαρμοζόμαστε σε ότι μας εξυπηρετεί, αλλά να μην ξεχνάμε και τα βασικά πράγματα. Η δική μου γενιά έτσι μεγάλωσε. Και με το στυλό και το χαρτί ελέγχει καλύτερα τη σκέψη όταν χρειάζεται να τη βάλει σε μια τάξη. Έτσι γράφεται ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ. Εσείς βέβαια τον βλέπετε και τον διαβάζετε μέσω του διαδικτύου, ψηφιακά. Αλλά αυτό είναι η δεύτερη φάση…
Στην Πάρνηθα ύστερα από καιρό. Το απολαύσαμε πολύ…
Η χασαποταβέρνα του “Λάμπρου” στην Πάρνηθα είναι γνωστή στους αναγνώστες μας από τα δημοσιεύματα που έχουμε κατά καιρούς κάνει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε μερικά ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Και αφήστε τη φαντασία σας να… καλπάσει στα μέρη αυτά τα υπέροχα. Θα βοηθήσουμε κι εμείς λίγο με τις φωτογραφίες που πήραμε.
Ηρεμία, ησυχία, χαλάρωση, θα βρεις εκεί. Ξεχνάς για λίγο όλα τα δύσκολα και το χαμόγελο του ιδιοκτήτη, του Κώστα, σου φτιάχνει αμέσως τη διάθεση. Τα δε κρέατα του, στα κάρβουνα απογειώνουν τη γεύση. Όλα από το Κατσιμίδι, όπως και το κρασί που σερβίρει και είναι ιδανικό για να αντιμετωπίσεις το κρύο που υπάρχει στην περιοχή.
Απλά πράγματα. Κυριολεκτικά χασαποταβέρνα. Με τζάκι που το βρήκαμε αναμμένο και το απολαύσαμε, καθώς μας έδωσε ένα τραπέζι, δίπλα του. Το χρειαζόμαστε σαν αλλαγή από τον καιρό που στην Κρήτη ήταν καταστροφικός και πήρε μαζί τους ανθρώπινες ζωές, όπως είδαμε στη προχθεσινή ανάρτηση επικαιρότητας. Δες ΕΔΩ. Στη ζωή, υπάρχουν όλα.
Οι χοχλιοί (τα σαλιγκάρια) “βγήκαν” στην πρώτη βροχή…
Το είδαμε την Ομάδα ΜΕΤΕΩΚΡΗΤΕΣ δημοσιευμένες από τον Pantelis Sariklakis με το σχόλιο: “140 mm βροχή από την τρέχουσα κακοκαιρία — στην τοποθεσία Ορνό”. Το Ορνό είναι βουνό στο νησί της Κρήτης, στην Ελλάδα. Έχει υψόμετρο 1.237 μέτρων. Και οι χοχλιοί βγήκαν με την πρώτη δυνατή βροχή… Όπως ξέρουμε ότι κάνουν πάντα.
Το Όρος Ορνό βρίσκεται εντός του Δήμου Σητείας, στην Περιφερειακή Ενότητα Λασιθίου, στο ανατολικό τμήμα της Κρήτης. Η κορυφογραμμή του εκτείνεται από ανατολικά προς δυτικά, πλησίον των βόρειων ακτών του νησιού, βορειοανατολικά της οροσειράς Θρυπτή, από την οποία και χωρίζεται από κοιλάδα.
Η υψηλότερη κορυφή του Ορνού είναι γνωστή ως «Σπαθί». Αριθμός φαραγγιών βρίσκεται επί των πλαγιών του Ορνού, όπως, μεταξύ άλλων, το Φαράγγι του Ρίχτη, Φαράγγι του Τσιγκούνη και το Φαράγγι του Κουδουμή. Κι εμείς είδαμε στο διαδίκτυο τους πρώτους χοχλιούς να “σέρνονται” μετά τη βροχή!
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…