Αρχική » 2023 (Σελίδα 13)

Αρχείο έτους 2023

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
024346
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Ιανουάριος 2023
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 175, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Μέρα κάλπης για δημοτικούς, περιφερειακούς άρχοντες

Έχουμε λόγους ισχυρούς, να μη συμμετέχουμε σε όλο αυτό που «στήνεται» από το πρωί, σήμερα, σε ολόκληρη την Ελλάδα. Κάλπες για άλλη μια φορά, για την εκλογή δημοτικών και περιφερειακών αρχόντων, αυτή τη φορά. Δικαίωμα μας να επιλέξουμε να μείνουμε μακριά, αφού έχουμε στηρίξει αλλού τις ελπίδες μας για ένα καλύτερο, παντοτινό μέλλον. Γι’ αυτό λοιπόν λέμε να σας ξεναγήσουμε στο Άλσος Κηφισιάς.

Δίπλα στον τερματικό σταθμό του ΗΣΑΠ στην Κηφισιά, υπάρχει αυτό το υπέροχο Άλσος. Δείτε το μαζί μας πώς είναι ένα απογευματάκι. Με τον ήλιο να κάνει τα παιχνίδια του, πίσω από τα δέντρα και τα φύλλα τους να δείχνουν πως το φθινόπωρο, έστω και σύντομο, είναι εδώ. Μου άρεσε που το έζησα όλο αυτό. Αν και, συγκεκριμένη δουλειά μας έφερε ως εδώ, είχα την ευκαιρία και το έκανα με χαρά, να περπατήσω και να απολαύσω τον περίπατο μου.

Έχουμε ωραίες εμπειρίες από την Κηφισιά. Από παλιά, αλλά και πρόσφατα. Εδώ έχουμε δει εκθέσεις λουλουδιών που γίνονται, εκεί κατά τον Μάιο, όπως και πέρσι πριν πάμε το ταξίδι που θέλαμε στο Πήλιο. Η Κηφισιά, τόπος εξοχής, όχι πολύ παλιά, αλλά πάντα με ωραίες αναμνήσεις. Εδώ χαλαρώνεις και μπορείς να κάνεις τη διαδρομή με τον Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο.

Ήρεμα, ήσυχα κι απλά, στο όμορφο πάρκο της γειτονιάς μας

Αυτές τις μέρες του φθινοπώρου που ο καιρός έχει γλυκάνει και η θερμοκρασία έχει ισορροπήσει κάπως, τα απογεύματα είναι υπέροχο να επιχειρείς μικρές βόλτες στο ανοιχτό αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα. Μόλις 10 λεπτά περπάτημα είναι από το σπίτι μας και αποτελεί πραγματική απόλαυση, όταν καταφέρνουμε να το κάνουμε. Η ώρα που μας αρέσει, είναι λίγο πριν νυχτώσει. Το δειλινό, την πιο όμορφη ώρα!

Οι φωτογραφίες είναι παρμένες με το κινητό μου. Όπως κάνω πάντα, όταν θέλω να αποτυπώσω στιγμές. Γι’ αυτές ζούμε, σ’ αυτές δίνουμε κομμάτια από τη χαρά μας. Ο ουρανός με τα υπέροχα χρώματα και το πράσινο χαλί που αρχίζει να ντύνει με την ομορφιά του τη γη και ήρθε με τις πρώτες φθινοπωρινές βροχές… Σιγά – σιγά, αλλά σταθερά και σίγουρα, θυμίζει σε μας, τους ανθρώπους της πόλης, ότι κάτι αλλάζει γύρω μας.

Το πάρκο αυτό το αγαπώ! Έχω περάσει πολλές ώρες περπατώντας το, ιδιαίτερα όταν ήμουν μόνος, αλλά και τώρα με τη Σούλα. Έχω εξερευνήσει κάθε γωνιά του και ξέρω πού θα βρω φρούτα από τα δέντρα του, να «τρυγήσω» τον κατάλληλο καιρό, αν δεν με προλάβουν άλλοι φυσικά, επειδή υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση και το μόνο που χρειάζεται είναι να έχεις διάθεση για να πας. Και έχω κάνει αμέτρητες αναρτήσεις τόσο εδώ, όσο και στο αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

“Μουγγές” οι εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση…

Κανένα ενδιαφέρον δεν έχουν οι άνθρωποι για τις εκλογές αυτής της Κυριακής, για την τοπική αυτοδιοίκηση, δημοτικές και περιφερειακές. Τι φταίει γι’ αυτό; Και πώς φτάσαμε στο σημείο κάθε μορφή της πολιτικής, να απαξιώνεται. Στις “Επισημάνσεις” που ακολουθούν, επιχειρούμε να διερευνήσουμε λίγο πιο βαθιά το θέμα, δημοσιογραφικά.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 7/10/2023

Δεν το έχω ξαναδεί αυτό το πράγμα που ζούμε… Να έχουμε την Κυριακή προγραμματισμένες εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση, δημοτικές και περιφερειακές και να μην έχω πάρει… είδηση ότι είναι στην ατζέντα. Τέτοια σιωπή, ούτε η Μαρία… στη γνωστή ελληνική ταινία της Finos Film που γυρίστηκε το 1973 και την υποδύονταν η Αλίκη Βουγιουκλάκη ως κωφάλαλη, δεν την είχε.

Και να πεις ότι δεν υπήρχε λόγος να πάρω μια… μυρωδιά; 150.000 είναι οι υποψήφιοι σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών στα ψηφοδέλτια που σε μερικές περιπτώσεις, στην Αθήνα τουλάχιστον, φτάνουν σε μήκος το ένα μέτρο! Επιπλέον κάποιοι έχουν τυπώσει αφίσες και διαφημιστικά φυλλάδια και έχουν στήσει προεκλογικά περίπτερα, σε συγκεκριμένα κεντρικά σημεία των πόλεων.

Τότε τι συμβαίνει; Και γιατί οι πολίτες δεν δείχνουν το παραμικρό ενδιαφέρον; Διότι προηγήθηκαν οι πυρκαγιές και οι πλημμύρες που κόστισαν σε ανθρώπινες ζωές και σε περιουσίες και είδαμε στις πληγείσες περιοχές, ποιος ήταν ο ρόλος της τοπικής αυτοδιοίκησης. Από ελάχιστος, μηδαμινός έως ανύπαρκτος.

Να, μια σοβαρή αιτία να μην συμμετάσχουν σ’ αυτό το… πανηγυράκι! Κι επιπλέον, είμαι βέβαιος ότι αυτή η φαινομενική αδιαφορία, θα εκφραστεί ως στάση υπευθυνότητας και στην προσέλευση στην κάλπη. Θα δούμε δηλαδή, αν αυτή τη φορά, η αποχή θα είναι μικρότερη ή μεγαλύτερη από την αποχή που καταγράφηκε στις τελευταίες πολιτικές εκλογές του Ιουνίου και δεν ήταν καθόλου αμελητέα.

Το γεγονός ότι για πρώτη φορά θέσπισαν κίνητρο στους πολίτες που έχουν διοριστεί να πλαισιώσουν τις Εφορευτικές Επιτροπές δείχνει κάτι. Κι αυτό το κίνητρο είναι η αμοιβή της τάξεως των 40 ευρώ την πρώτη Κυριακή, ενώ τη δεύτερη, όπου υπάρξει ανάγκη της τάξης των 30 ευρώ.

Τι αποδεικνύει αυτό; Πως ούτε οι διορισμένοι από τον νόμο και υποχρεωμένοι «εθελοντές» δεν πήγαιναν στην κάλπη, οπότε οι δικαστικοί αντιπρόσωποι έκαναν μόνοι τους, κάτι που προφανώς δυσκόλευε τα πράγματα ως προς την έκδοση των αποτελεσμάτων.

Τι περιμένεις μετά, να… ευαισθητοποιηθούν οι ψηφοφόροι; Τα χειρότερα βεβαίως τα συναντά κανείς στις μεγάλες πόλεις, όπου το όλο σύστημα λειτουργεί πιο απρόσωπα. Στην επαρχία τα πράγματα έχουν να κάνουν με συγγενείς και με τα… σόγια κι αυτό είναι ένα καθοριστικό στοιχείο, όταν τα επιτελεία των υποψηφίων σχεδιάζουν τις λίστες τους.

Οι άνθρωποι ζουν σε μια πολύ δύσκολη περίοδο, όπου η ακρίβεια τσακίζει τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς. Η παράνοια έχει επιλεγεί να είναι μέρος της ζωής τους και αρνούνται να συμβιβαστούν με τη λογική και κάθε ισορροπημένη άποψη που ίσως αφορά στις ανάγκες του τόπου. Και το χειρότερο είναι ότι έχουν διαπιστώσει στην πράξη πως μερικά πράγματα γίνονται αποκλειστικά και μόνο επειδή το επιβάλλει ο νομοθέτης. Όπως, ας πούμε, οι εκλογές!

Έτσι έχουμε διαπιστώσει ότι όλοι αυτοί οι υποψήφιοι «σωτήρες», είτε εκλεγούν, είτε όχι, την επομένη θα εξαφανιστούν και μόνο κάποιο ξεχασμένο, παραπεταμένο φυλλάδιο τους, θα δείχνει τα όποια «σχέδια» τους, πράγμα που προφανώς δεν θα έχει καμιά αξία, μετά την απομάκρυνση από το ταμείο, όπως λέει ο σοφός λαός.

Να λοιπόν μερικοί λόγοι που κάνουν αυτή τη σιωπή… εκκωφαντική! Και την δήθεν αδιαφορία, να γίνεται στάση ζωής. Η αρχή βρίσκεται στο «Προσέχω εκείνους που με προσέχουν, που με έχουν στο νου τους και ενδιαφέρονται για τις ανάγκες μου, που προσφέρουν εθελοντικά και όχι για τις αποζημιώσεις που θα πάρουν καταλαμβάνοντας θέσεις ευθύνης ή θέσεις σε κάποιο Δ.Σ. ενός θεσμού, επ’ αμοιβή».

Δυστυχώς, για όσους προσπαθούν να υφαρπάσουν την ψήφο αθώων ανθρώπων, μέσα από δήθεν δημοκρατικές διαδικασίες, τα πράγματα δείχνουν, εδώ και χρόνια, καθαρά, πώς κινούνται και σε τι στοχεύουν. Και δεν τους εμπιστεύονται πλέον. Όπως και οι απειλές για ακυβερνησία που μπορεί να προκύψουν, όπως διατείνονται, από τη μη συμμετοχή των ψηφοφόρων στις κάλπες είναι εντελώς έωλες, αφού έχουμε δει στην πράξη πως συχνά και η όποια εκλογή άσχετων σε θέσεις ευθύνης, μπορεί να οδηγήσει άνετα στα ίδια ακριβώς αποτελέσματα. Χαμηλά οι τόνοι λοιπόν και θα περάσει και αυτό, όπως έχουν περάσει τόσα και τόσα άλλα ως τώρα.

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 7/10/22023 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου “Επισημάνσεις”.

Απόλυτη ξηρασία στο φράγμα του Λυγαρά, στο χωριό μου

Το ότι κάτι δεν πάει καλά το ξέρουμε, το καταλαβαίνουμε, το ζούμε… Δείτε αυτές τις φωτογραφίες, τραβηγμένες μόλις προχθές κι ενώ αλλού στον τόπο μας ρίχνει νερό σε τέτοιες μεγάλες ποσότητες που προκαλεί πλημμύρες και λασπουριά, όπως στη Θεσσαλία. Στο χωριό μου, υπάρχει ξηρασία! Εδώ που βλέπετε είναι το φράγμα, στον Λυγαρά ποταμό. Πάντοτε γεμάτο με νερό. Από κει πότιζαν τα διπλανά χωράφια, τα αμπέλια και τις ελιές. Και τώρα δεν υπάρχει πουθενά, πέρα από το κέντρο του, λίγο.

Δείτε τον ξεραμένο «βυθό». Η λάσπη ξεράθηκε και «σπάει» μ’ αυτόν και με άλλους χειρότερους τρόπους. Βάλτε τώρα με το μυαλό σας, τι μπορεί να συμβαίνει στις καλλιέργειες… Τι καρπό θα δώσουν οι ελιές σε μια εποχή που το λάδι τραβά την ανηφόρα, σε ότι αφορά τις τιμές του; Και πώς θα ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι που δεν έχουν άλλα μέσα, πέρα από τα χέρια τους και τη δουλειά που ρίχνουν στη γη, καθημερινά;

Αυτή η εικόνα δεν έχει ιδιότητα alt. Το όνομα του αρχείου είναι fragma3.020923-772x1024.jpg

Ευτυχώς που υπάρχουν οι φίλοι! Στην πρώτη φωτογραφία είναι η Στέλλα Σαμιώτη, στη δεύτερη η αδελφή μου Στασούλα και στην τρίτη ο Χρήστος, ο σύζυγος της Στέλλας. Πρώτα πήγαν στου Γρέγο και μάζεψαν σύκα (ακόμα υπάρχουν!) και μετά ήρθαν στο φράγμα, για να βρουν άγρια αχλάδια να μαζέψουν. Και βρήκαν! Τα αγκουτσάκια περισσεύουν εκεί. Και ο καρπός τους είναι, λένε, φάρμακο. Και έζησαν και είδαν από κοντά την ξεραμένη κοίτη του φράγματος. Την είδα κι εγώ και «πιάστηκε» η ψυχή μου. Δεν είναι και λίγο πράγμα να βλέπεις έτσι τη γη. Δεν το χωρά ο νους μου…

Στο βουνό, παρέα με αγαπημένους αδελφούς και φίλους!

Ο φίλος μου ο Ηλίας έχει το προνόμιο να ζει σε ένα χωριό των Σερρών, την Αναστασιά. Μεγάλη υπόθεση να το αποφασίσει αυτό με τη σύζυγο του Κατερίνα, μακριά από την πόλη και τα προβλήματα της. Παρ’ όλα αυτά, συχνά οργανώνει εκδρομές στο κοντινό βουνό με φίλους. Εκεί είναι ακόμα πιο ήσυχα, ακόμα πιο ωραία! Ο Ηλίας έχει ταλέντο να οργανώνει τους φίλους.

Το πιο σημαντικό είναι πως, ότι λέει το κάνει. Μου είπε λοιπόν από το πρωί χθες, ότι ετοιμάζεται με παρέα φίλους ακριβούς, να ανέβουν στο βουνό. Και το έκανε! Το απόγευμα μου έστειλε αυτές τις φωτογραφίες, όπως ακριβώς του ζήτησα. Η άποψη του: Πάνω από το χώμα, η ζωή είναι υπέροχη έστω και κάτω από αντίξοες συνθήκες… Να ζούμε το κάθε λεπτό σαν να είναι το τελευταίο

Αυτό προσπαθώ να κάνω, λέει, βρήκα αδερφούς και φίλους! Τους είπα: “Ελάτε να ζήσουμε την ομορφιά της φύσης, την ομορφιά τού Θεού μας πού είχε γούστο όταν δημιουργούσε. Εκείνος χαίρεται όταν χαιρόμαστε με τα έργα του. Όταν αναγνωρίζουμε τι έκανε για εμάς”. Και το έκανε πράξη. Με απλά πράγματα, αλλά με πολύ αγάπη και μοίρασμα καρδιάς!

“Όταν ζούμε μέσα στη φύση βλέποντας και απολαμβάνοντας την ομορφιά δοξάζουμε τον δημιουργό μας. Αυτό δεν το θέλει ο Σατανάς που δημιούργησε τις πόλεις – κλουβιά. Έδωσε μια ψεύτικη προσωρινή απόλαυση και οι άνθρωποι ξέχασαν τον Θεό, απολαμβάνοντας πράγματα υλικά… Αλλά εδώ, στο βουνό τον ξαναβρίσκεις”…

ΚΤΕΟ: Ο καθιερωμένος έλεγχος αυτοκινήτου και μηχανής

Όσο υπάρχει και είναι σε ισχύ ο νόμος που υποχρεώνει τους ιδιοκτήτες Ι.Χ. αυτοκινήτων και δίκυκλων μηχανών να περνούν ανά δυο χρόνια, τον απαραίτητο τεχνικό έλεγχο, εμείς θα το κάνουμε όχι μόνο γιατί είμαστε νομοταγείς πολίτες, αλλά και γιατί αυτό επιβάλλεται για την ασφάλεια μας. Η αλήθεια είναι ότι εγώ κινήθηκα… ανάποδα. Πρώτα πήγα στο συνεργείο, το SUBARU και του έκανα το απαραίτητο σέρβις και μετά πέρασα από το ΚΤΕΟ. Και… ξεμπέρδεψα πολύ γρήγορα και από τα δυο οχήματα.

Αυτό που παρατήρησα, είναι ότι δεν υπήρχε συνωστισμός και ιδιαίτερη κινητικότητα. Είναι τόσο καλά οργανωμένο το συγκεκριμένο ιδιωτικό ΚΤΕΟ και γίνονται όλα άψογα; Στη μια ώρα που έμεινα και για τα δυο οχήματα, δεν νομίζω πως μπορούσα να βγάλω συμπέρασμα. Και δε με ενδιέφερε κιόλας. Προσωπικά μου άρεσε και η επικοινωνία και το ενδιαφέρον που έδειχναν οι υπάλληλοι και οι εργαζόμενοι για τον πελάτη. Και, επιτέλους, είδα ευγενείς, χαμογελαστούς ανθρώπους να με εξυπηρετούν. Πράγμα σπάνιο στις μέρες μας…

Είναι η τρίτη διετία που με εξυπηρετούσαν στο συγκεκριμένο κατάστημα και πραγματικά είμαι πολύ ευχαριστημένος. Αν και υπάρχουν πολλά ιδιωτικά ΚΤΕΟ κοντά μου, δεν βλέπω κανένα λόγο να φύγω από εδώ. Το ωραίο είναι ότι σε ειδοποιούν με SMS μήνυμα στο κινητό σου, ένα μήνα νωρίτερα, οπότε έχεις όλο το χρόνο να προετοιμαστείς και να μην το ξεχάσεις, πράγμα που, στις μέρες που ζούμε με την πίεση και το άγχος στην πρώτη γραμμή, δεν θα ήταν καθόλου δύσκολο να σου συμβεί.

Ζήσαμε την εκκίνηση του Race for the cure στην Αθήνα…

Δεκάδες χιλιάδες γυναίκες και άνδρες φόρεσαν τα αθλητικά τους παπούτσια μαζί με τα ροζ και λευκά μπλουζάκια τους και  έστειλαν το ηχηρό μήνυμα πως «Μαζί είμαστε πιο δυνατοί από τον καρκίνο του μαστού». Συνολικά 44.000 άτομα συμμετείχαν στον επετειακό Greece Race for the Cure, μετατρέποντας τους δρόμους της Αθήνας, αλλά και κάθε γωνιά της Ελλάδας σε ένα… ροζ ποτάμι δύναμης και ελπίδας.

Η διοργάνωση, η οποία συμπλήρωσε 15χρονια, άνοιξε το Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου με δράσεις πρόληψης και ενημέρωσης για τον καρκίνο του μαστού, μουσική, sponsors’ expo, sessions γυμναστικής, εργαστήρια για παιδιά και μια διαφορετική πεζοπορία στον Εθνικό Κήπο. Με αφορμή τον Οκτώβριο που είναι αφιερωμένος στην ενημέρωση και πρόληψη του καρκίνου του μαστού, το βράδυ του Σαββάτου το Ζάππειον Μέγαρον «ντύθηκε» στα ροζ

Το Greece Race for the Cure, η μεγαλύτερη αθλητική διοργάνωση για κοινωνικό σκοπό στην Ελλάδα και 2η μεγαλύτερη διοργάνωση Race for the Cure στην Ευρώπη, πραγματοποιείται από τον Πανελλήνιο Σύλλογο Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής» με την έγκριση της οργάνωσης Think Pink Europe σε συνδιοργάνωση με τον Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ).

Η συμμετοχή όλων σε αυτόν τον συμβολικό αγώνα, δίνει τη δυνατότητα να πραγματοποιούμε με ιδιαίτερη αφοσίωση και προσήλωση προγράμματα και δράσεις με ουσιαστικό αντίκτυπο στη ζωή των γυναικών με καρκίνο μαστού, αλλά και κάθε γυναίκας. Μαζί πάντα καταφέρνουμε περισσότερα ενάντια στον καρκίνο του μαστού. Οι φωτογραφίες είναι δικές μας. Τα κείμενα είναι από το site του ethnos.gr που έκανε μεγάλο αφιέρωμα.