Αρχική » 2023 (Σελίδα 14)
Αρχείο έτους 2023
Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…
Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
Τα σχόλια σας!
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.
Γειά σας αγαπημένοι φίλοι μας Νικόλα και Σούλα. Η αλήθεια είναι ότι μας έχει κλέψει την καρδιά η γλυκιά μας…
Καλό απόγευμα
αγαπητέ φίλε...και αδελφέ μου ήσασταν όμορφη παρέα μαζί με την υπέροχη Σούλα σου, και στην φωτογραφία όσοι είναι ήταν μια…
Και για μας, φίλε Βασίλη, είναι τιμή! Οι καιροί είναι δύσκολοι και όλοι έχουμε ανάγκη από καθαρούς και ειλικρινείς ανθρώπους…
Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Με φίλους μοιραζόμαστε πράγματα κι αυτό είναι ωραίο!
Από τον τρίτο όροφο μιας πολυκατοικίας, κοντά στα Κάτω Πατήσια και τον σταθμό του ΗΣΑΠ, στον Άγιο Νικόλαο. Η βεράντα, όταν είναι καλός ο καιρός, ακόμα και με κατεβασμένη την τέντα, είναι μια θαυμάσια περίπτωση να δεις κάτω στο δρόμο τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και τις γραμμές του τρένου. Είναι μεσημέρι και ελάχιστοι άνθρωποι κυκλοφορούν. Κι εμένα μου αρέσει αυτή η ώρα… Ιδιαίτερα όταν είσαι με φίλους.
Με τους φίλους μοιράζεσαι κομμάτια της ζωής σου. Μιλάς, ακούς, συμμετέχεις στην κουβέντα, παρέα με το φαγητό που είναι μαγειρεμένο με πολύ αγάπη, για τους ανθρώπους που φιλοξενείς. Κι ύστερα, μαζί με λίγο κρασί, όλα γίνονται πιο απλά, ακόμα και τα δυσνόητα ή αυτά που περιέχουν και λίγο… μυστήριο. Και έτσι όλα γίνονται πιο όμορφα. Το νοιώθεις!
Δεν θέλει ο άνθρωπος πολλά για να νοιώσει καλά. Τι πιο σημαντικό, σε ένα κόσμο γεμάτο προβλήματα σαν αυτόν που ζούμε; Φροντίζουν γι’ αυτό, οι άνθρωποι και το σύστημα που μας περιβάλλει, να μας φορτώνουν συνεχώς με προβλήματα. Και το ζήτημα είναι, να έχουμε κάπου να κρατηθούμε, ν’ ακουμπήσουμε, να εμπιστευτούμε και να νοιώσουμε πως δεν είμαστε μόνοι μας. Το στήριγμα μας, είναι η σιγουριά μας. Και η εμπιστοσύνη μας σε Εκείνον είναι που μας δίνει σιγουριά και αυτοπεποίθηση.
Το ορόσημο του Σεντ Λούις στις ΗΠΑ με την υπέροχη θέα
Μισό αιώνα από την έναρξη της κατασκευής του, το Missouri’s Gateway Arch είναι: ένα μνημείο στα ιστορικά σύνορα του Thomas Jefferson, μια ανάμνηση της επικής αποστολής του Lewis και του Clark – και, πιο πρόσφατα, ένα εθνικό πάρκο. Κατά τη διάρκεια ενός πανεθνικού διαγωνισμού το 1947-48, το εμπνευσμένο σχέδιο του αρχιτέκτονα Eero Saarinen για μια αψίδα από ανοξείδωτο χάλυβα 630 ποδιών επιλέχθηκε ως τέλειο μνημείο στο πνεύμα των πρωτοπόρων της Δύσης. Εδώ ο Κώστας.
Επανασχεδιασμένο στις 22 Φεβρουαρίου 2018, το νέο καθεστώς του πρώην Εθνικού Μνημείου Επέκτασης του Τζέφερσον μπερδεύει πολλούς: Με έκταση 91 αστικών στρεμμάτων, το 60ο εθνικό πάρκο των Ηνωμένων Πολιτειών δεν μοιάζει με τα άλλα. Όμως οι τεράστιες ανακαινίσεις και ένα υπερσύγχρονο αμερικανικό μουσείο ιστορίας, υπογραμμίζουν τη σημασία αυτού του μνημειώδους ορόσημου. Δείτε πώς να το προγραμματίσετε στην επόμενη επίσκεψή σας.
Χρειάστηκαν επτά χρόνια, 13 εκατομμύρια δολάρια και 43.226 τόνοι ανοξείδωτου χάλυβα για να κατασκευαστεί η μεγαλύτερη τεχνητή αψίδα στον κόσμο. Αν και δεν μπορείτε να ανεβείτε τα 1.076 σκαλοπάτια του, μια διαδρομή τεσσάρων λεπτών με το τραμ (μετά από μεγαλύτερη αναμονή στην ουρά) σας μεταφέρει μέσα από τα κοίλα πόδια της καμάρας στον θάλαμο προβολής ύψους 630 ποδιών. Μια καθαρή μέρα προσφέρει θέα 30 μιλίων στον ορίζοντα του St. Louis και στον ποταμό Μισισιπή.
Η είσοδος στο μουσείο περιλαμβάνεται σε οποιοδήποτε εισιτήριο για το τραμ. Ορισμένα πακέτα εισιτηρίων περιλαμβάνουν το ντοκιμαντέρ 35 λεπτών, Monument to the Dream , το οποίο δείχνει πλάνα από την κατασκευή της δεκαετίας του 1960 σε μια συναρπαστική υπενθύμιση ότι οι άνδρες έχτισαν τη δομή στον αέρα και τη βροχή, εκατοντάδες πόδια στον αέρα, με ένα λεπτό περιθώριο για λάθος.
Η ακρίβεια, κάνει αβίωτη την καθημερινότητα μας…
Χρειάζονται άραγε εκθέσεις – έρευνες σαν αυτή που σας έχουμε σήμερα, για να μας υπενθυμίζουν πόσο δύσκολα περνάμε από την ακρίβεια που μαστίζει την αγορά στοχευμένα στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, χωρίς κανέναν προφανή λόγο; Μάλλον ναι, διότι έρχονται όλα τα κακά, το ένα πίσω από το άλλο και δεν προλαβαίνουμε, ούτε μια ανάσα ζωής να πάρουμε.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 30/09/2023
Αν και δεν έτυχε μεγάλης προβολής, αυτή έρευνα για την ακρίβεια που έγινε από το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθήνας, αποκαλύπτει ένα μεγάλο πρόβλημα που βιώνουμε όλοι αυτόν την καιρό. Τα πάντα γύρω μας ακριβαίνουν και μόνο ο μισθός ή η σύνταξη, μένουν σταθερά. Λογικά λοιπόν οι άνθρωποι σκέφτονται πώς θα τα βγάλουν πέρα, ενώ η κυβέρνηση παρακολουθεί από μακριά, σα να μην τον αφορά αυτό το ζήτημα…
Την καθολική επιρροή της ακρίβειας, την οποία μάλιστα η συντριπτική πλειονότητα θεωρεί ως σημαντικό πρόβλημα, αποτυπώνει η νέα μεγάλη έρευνα, από την PulseRC σε συνεργασία και για λογαριασμό του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, στην Περιφέρεια Αττικής. Ενδιαφέροντα στοιχεία προκύπτουν και για τις συνέπειες της κλιματικής κρίσης, τον δείκτη ανησυχίας για το μέλλον, καθώς και τον δείκτη αισιοδοξίας / απαισιοδοξίας.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, το 95% των συμμετεχόντων συμφωνούν ότι υπάρχει σήμερα πρόβλημα αυξήσεων τιμών και ακρίβεια. Μάλιστα, οι έξι στους δέκα (57%) απαντούν ότι είναι κυρίως «θέμα της χώρας μας», ενώ τέσσερις στους δέκα (38%) ότι είναι κυρίως «διεθνές θέμα». Αντίστοιχα είναι τα ποσοστά και μεταξύ των επιχειρηματιών/επαγγελματιών της Αττικής που συμμετείχαν στην έρευνα.
Από όσους απάντησαν ότι υπάρχει πρόβλημα αυξήσεων τιμών και ακρίβεια, το 87% το χαρακτηρίζει ως «Πολύ» ή «Αρκετά» σημαντικό.
Τα βασικά αγαθά (φαγητό, τρόφιμα, ποτά, super market) από έξι στους δέκα συμμετέχοντες και η ενέργεια (ηλεκτρικό ρεύμα, καύσιμα, θέρμανση) από τρεις στους δέκα, είναι οι δύο κατηγορίες εξόδων που εξακολουθούν να προβληματίζουν περισσότερο τα ελληνικά νοικοκυριά.
Χαρακτηριστικό είναι, επίσης, πως ένας στους τρεις συμμετέχοντες (34%) απάντησε ότι δεν έκανε διακοπές. Από τους υπόλοιπους, ένας στους τέσσερις (26%) απάντησε ότι ξόδεψε περίπου τα ίδια χρήματα (σε σύγκριση με τις περσινές του διακοπές), ενώ 18% απάντησαν ότι ξόδεψαν «περισσότερα» χρήματα στις φετινές διακοπές τους (σε σύγκριση με πέρυσι) -άλλοι τόσοι ξόδεψαν «λιγότερα».
Οι αυξήσεις τιμών και οι επιπλέον χρεώσεις είναι ο κύριος λόγος (κατά 62%) για όσους ξόδεψαν περισσότερα χρήματα στις διακοπές τους.
Την ίδια στιγμή, η κλιματική κρίση και οι συνέπειές της, απασχολούν («Πολύ» και «Αρκετά») οκτώ στους δέκα συμμετέχοντες. Σε υψηλό βαθμό (αν και κάπως μικρότερο: 65%) απασχολεί και τους επιχειρηματίες / επαγγελματίες («Πολύ» και «Αρκετά»).
Για το σύνολο των συμμετεχόντων, ο «ανθρώπινος παράγοντας άμεσα» κατά 81%, η «πολιτεία» κατά 75% και η «κλιματική κρίση» κατά 61%, ευθύνονται («Πολύ» ή «Αρκετά»), για την πρόκληση τόσο σοβαρών φυσικών καταστροφών στην χώρα μας.
Μικρή αύξηση (σε σύγκριση με την προηγούμενη έρευνα του Νοεμβρίου 2022) εμφανίζει ο ιδιωτικός τομέας (υπάλληλοι και αυτοαπασχολούμενοι) στον δείκτη ανησυχίας για το μέλλον και τη βιωσιμότητα της εργασίας τους, τους επόμενους έξι μήνες: 54% ανησυχούν (από 49%), ενώ 44% δεν ανησυχούν (ίδιο ακριβώς ποσοστό με την προηγούμενη μέτρηση). Αντίστοιχο ποσοστό ανησυχίας καταγράφεται και (μόνο) στον χώρο των επαγγελματιών και των επιχειρήσεων: 55% ανησυχούν (από 54%) και 43% δεν ανησυχούν (βελτίωση από το 38% της προηγούμενης φοράς)!
Περίπου αμετάβλητη εικόνα (αποτυπώνεται στον δείκτη αισιοδοξίας / απαισιοδοξίας για την ελληνική οικονομία, στο σύνολο των κατοίκων της Περιφέρειας Αττικής. Στο ερώτημα πώς αντιμετωπίζουν την πορεία της ελληνικής οικονομίας τους επόμενους μήνες απαντούν: 34% αισιόδοξα (από 36%) και 64% απαισιόδοξα (από 63%). Αντίστοιχη είναι η εικόνα και ανάμεσα στους επιχειρηματίες / επαγγελματίες, όπου το 39% (από 42%) απαντά αισιόδοξα και το 60% (από 58%) απαισιόδοξα.
Θα μας έκανε μεγάλη εντύπωση, αν βλέπαμε την υπεύθυνη κυβέρνηση να «πατούσε» πάνω σε μια τέτοια έρευνα και να δίνει λύσεις εκεί που είναι απόλυτα αναγκαίο, για να παταχθεί το φαινόμενο της ασυδοσίας στην αγορά. Αλλά, πού!
Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 30/9/2023 στην έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας κρητικής εφημερίδας ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Απότομα ήρθε και έτσι σταμάτησε, η δυνατή καταιγίδα
Ήρθε απότομα, μέσα στη νύχτα, η καταιγίδα κι έφυγε το ίδιο απότομα, καθώς «σηκώθηκε» η μέρα. Αλλά αυτός ο χρόνος ήταν αρκετός για να «τρομάξουμε» κι εμείς εδώ στην Αθήνα. Τι αστραπόβροντα ήταν αυτά! Και τι δύναμη είχε η βροχή! Ύστερα, βγήκε ήλιος… Κι όχι πολύ αργά, μετά τις 10:00. Ωστόσο πολλά πράγματα αναβλήθηκαν, επειδή υπήρχε ισχυρή σύσταση να μην κάνουμε άσκοπες μετακινήσεις…
Και επειδή δεν πήρα εγώ δικές μου φωτογραφίες, «δανείστηκα» από τον τοίχο του καλού μου φίλου, Πέτρου Πατσαλαρήδη στο Facebook. Δεν ξέρω αν είναι δικές του, αλλά τις έχει κατατάξει στα «αγαπημένα» του και δείχνουν τον καιρό χθες στη Χαλκίδα μετά την καταιγίδα. Την πόλη που μένει και αγαπά πολύ, ώστε με κάθε ευκαιρία να την προβάλλει κιόλας. Τον ευχαριστούμε. Είναι τόσο χαρακτηριστικές!
Εδώ, στην Αθήνα, τα πράγματα ήταν λίγο πιο φωτεινά, δεν είχε τη μαυρίλα της Χαλκίδας. Τη χαρήκαμε, όσο γινόταν, επειδή την ίδια ώρα διαβάζαμε ότι σε πάρα πολλά μέρη της Ελλάδας οι άνθρωποι δέχτηκαν μια μεγάλη δοκιμασία, καθώς έβλεπαν και ζούσαν πολύ δύσκολες καταστάσεις με την ίδια τη ζωή τους να κινδυνεύει και τις περιουσίες τους να βλέπουν να εξανεμίζονται, από τη μια στιγμή την άλλη… Μια θλίψη για την πραγματική εικόνα.
Πλατεία Κολοκοτρώνη, από Βουλή, Ιστορικό Μουσείο
Στην πλατεία Κολοκοτρώνη δεσπόζει ο έφιππος ανδριάντας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Το ορειχάλκινο άγαλμα του αρχιστρατήγου της επανάστασης του 1821 είναι έργο του γλύπτη Λάζαρου Σώχου (1862-1911). Τοποθετήθηκε αρχικά (1904) σε μικρή νησίδα στην αρχή της οδού Κολοκοτρώνη. Στη σημερινή του θέση μεταφέρθηκε το 1954, στη διάρκεια έργων ανάπλασης του περιβόλου της Παλαιάς Βουλής.
Το Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής είναι άμεσα συνδεδεμένο με την ελληνική ιστορία: πρόκειται για την πρώτη μόνιμη στέγη του ελληνικού Κοινοβουλίου. Το νεοκλασσικό μέγαρο θεμελιώθηκε το 1858 από τη βασίλισσα Αμαλία και οικοδομήθηκε σε σχέδια του Γάλλου αρχιτέκτονα François Boulanger προκειμένου να στεγάσει τη Βουλή και τη Γερουσία.
Μετά την έξωση του βασιλιά Όθωνα και τη μεταπολίτευση του 1862 το σώμα της Γερουσίας καταργείται. Τα σχέδια του κτηρίου τροποποιήθηκαν από τον αρχιτέκτονα Παναγιώτη Κάλκο με κυριότερη μεταβολή την κατάργηση του αμφιθεάτρου της Γερουσίας. Το κτήριο του Κοινοβουλίου ολοκληρώθηκε το 1875. Στις 11 Αυγούστου 1875 πραγματοποιήθηκε η επίσημη έναρξη των συνεδριάσεων της Βουλής, με πρωθυπουργό τον Χαρίλαο Τρικούπη
Για 60 ολόκληρα χρόνια το κτήριο της οδού Σταδίου στέγαζε την πολυτάραχη πολιτική ζωή της χώρας. Το 1935 η Βουλή των Ελλήνων μεταστεγάστηκε στα Παλαιά Ανάκτορα, στην Πλατεία Συντάγματος, όπου λειτουργεί έκτοτε. Το κτήριο της Παλαιάς Βουλής παραχωρήθηκε με απόφαση του πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου στην Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος, προκειμένου να στεγάσει το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.
Η υλοποίηση της απόφασης καθυστέρησε λόγω του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Τελικά, η Εταιρεία εγκαταστάθηκε στο μέγαρο το 1960 και δύο χρόνια αργότερα άνοιξε για το κοινό η νέα έκθεση του Μουσείου της, στην οριστική του στέγη. Οι αίθουσες που την περιβάλλουν στεγάζουν τη μόνιμη έκθεση του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, ενώ το υπερώο αποτελεί τον χώρο των περιοδικών του εκθέσεων.
Ήταν μια εύκολη μέρα από πλευράς τηλεπικοινωνιών
Το είχαμε χθες, Δευτέρα, ένα μικρό πρόβλημα με τις τηλεπικοινωνίες, σπίτι μας. Αλλά τελικά δεν ήταν τόσο μεγάλο όσο νομίζαμε. Τον προηγούμενο μήνα, καθώς ήταν εδώ ο Κώστας και με την Άννυ, βρεθήκαμε μαζί για το δικό τους modem στη NOVA της Δυρραχίου, στα Σεπόλια. Και κει κάναμε μια κουβέντα για τις δικές μου συσκευές και μου έκαναν μια πρόταση, οικονομικά πολύ ελκυστική. Τόσο που ήταν αδύνατον να αρνηθώ. Μπήκα λοιπόν σε μια διαδικασία αλλαγής, υπογράφοντας τα σχετικά έγγραφα.
Λίγες μέρες αργότερα, ένα μεσημέρι με πήρε τηλέφωνο στο κινητό μου μια ευγενέστατη κυρία από τη VODAFON και με ρώτησε αν είχαμε κάποιο πρόβλημα – παράπονο από εκείνους. Της είπα την αλήθεια με ειλικρίνεια. Το ζήτημα ήταν μόνο οικονομικό. Μου τόνισε ότι δεν ήθελε να με χάσει από πελάτη και ότι μπορούσε να μου δώσει τα ίδια πράγματα που έδινε η NOVA με ακόμα καλύτερη τιμή και να μου καλύψει τα πέναλτι τόσο της VODAFON όσο και της NOVA.
Η αλήθεια είναι ότι ο τρόπος της και οι μετέπειτα άμεσες ενέργειες της με έπεισαν. Και η αλλαγή έγινε στα κινητά και γρήγορα, χωρίς παρατράγουδα. Στη μεταφορά όμως του σταθερού «έπεσαν» παλικάρια! Ένας κύριος από τη NOVA, μόνο που δεν μου έδωσε τον ουρανό με τα’ άστρα για να μείνω έστω μόνο με το σταθερό. Δεν υπέκυψα. Έμεινα στη VODAFON και χθες έγινε το πέρασμα από τον έναν φορέα στον άλλον. Μια διαδικασία που χρειάστηκε μόλις μισή ώρα. Τέλος καλό, όλα καλά!
Μια νέα εβδομάδα ξεκινά γεμάτη όρεξη, διάθεση, δράση
Πρωινό Σαββάτου είναι τραβηγμένη αυτή η φωτογραφία, στα Σεπόλια, οδός Αγίας Σοφίας, με φόντο τον Άγιο Μελέτη. Κοντεύει 10 το πρωί και όπως μπορείτε να διαπιστώσετε κι εσείς, δεν κινείται τίποτα. Και κοντεύει να φύγει ο Σεπτέμβρης, δεν το λες και καλοκαίρι, αν και οι θερμοκρασίες μέχρι χθες ήταν αρκετά υψηλές για την εποχή. Από σήμερα μας λένε ότι αλλάζουν τα πράγματα και με έκτακτα δελτία η ΕΜΥ μας ενημερώνει για δύσκολα καιρικά φαινόμενα. Ας είμαστε προσεκτικοί σε ότι κι αν έχουμε αποφασίσει στην καρδιά μας να κάνουμε.
Συχνά, όταν είμαστε έξω, έχουμε ανάγκη από ένα παγωμένο νερό, ένα φρέσκο χυμό φρούτων, ένα καφέ στα όρθια… Δεν ξέρω αν τα έχετε δει αυτού του τύπου τα καφέ. Δεν έχουν τραπεζάκια να καθίσεις με την παρέα σου. Έχουν όμως ανθρώπινες τιμές. Και ψάχνοντας βρήκα ότι αυτού του τύπου τα καφέ, λέγονται Loving Family και η ιδέα για την δημιουργία τους, γεννήθηκε στην Ελλάδα στην αρχή της οικονομικής κρίσης και στηρίζεται στην ιδέα της αλληλοβοήθειας. Όλοι μαζί σαν μια “αγαπημένη οικογένεια” στηρίζουν ο ένας τον άλλον. Με χαμηλές τιμές, χωρίς μεσάζοντες, κατευθείαν από τους παραγωγούς.
Ο δρόμος μου με έφερε μπροστά σ’ αυτό το κτίριο που είναι πάνω στην πλατεία Κάνιγγος. Μέσα από την πλατεία έχει τραβηχτεί αυτή η φωτογραφία. Και τι μου θύμισε! Εδώ, στον 4ο ή 5ο όροφο, αν θυμάμαι καλά, στεγάζοντας τα γραφεί της ΠΟΣΣ, όταν πήγα στο ραντεβού που μου είχε δώσει ο τότε πρόεδρος Βασίλης Αποστολόπουλος, για να αναλάβω την έκδοση του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών». Πάνε τώρα κοντά 10 χρόνια που έχουν φύγει από εκεί και η παλιά πολυκατοικία μου δίνει την αίσθηση της ερειπωμένης. Πώς αλλάζει τα πράγματα η ζωή!
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…