Αρχική » 2023 (Σελίδα 16)

Αρχείο έτους 2023

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
024399
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Ιανουάριος 2023
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ…

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 175, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Μεταξουργείο, μερικές γωνίες, κοντά στην πλ. Καραϊσκάκη

18 Σεπτεμβρίου 2023 / Σχολιάστε

Είχαμε καιρό να το κάνουμε, αλλά φαίνεται ότι έφτασε η ώρα. Καθώς ξαναγυρνάμε στις παλιές συνήθειες μας. Θέλουμε να γνωρίζουμε γωνιές της πόλης που ζούμε. Σήμερα λοιπόν θα σας πάμε στο Μεταξουργείο και θα ξεκινήσουμε από τη γωνία Πούκεβιλ και Φαβιέρου, κάπου κοντά στην πλατεία Καραϊσκάκη… Ένα παλιό κτίριο, κόσμημα κάποτε, ερείπιο σήμερα και χωρίς σκεπή, βεβηλωμένο από τα χαζά γκράφιτι που δεν έχουν να προσφέρουν απολύτως τίποτα.

Λίγο πιο δίπλα, Βίκτωρος Ουγκώ και Ψαρών είναι αυτό το κτίριο. Δεν είναι τόσο παλιό, όσο το προηγούμενο. Η σημαία πάνω του, είναι δείγμα ότι υπάρχει ζωή μέσα του. Αν και όμορφο αρχιτεκτονικά, δεν παύει να έχει πάνω του τα σημάδια της εγκατάλειψης. Πολλές φορές αναρωτιέμαι, πώς είναι δυνατόν, τόσα διαμερίσματα στο κέντρο της Αθήνας να είναι κλειστά ή τουλάχιστον να μην έχουν εμφανή σημεία ανθρώπινης ζωής. Δεν έχω πάντα τις απαντήσεις.

Πολύ κοντά, είναι η γωνία Βίκτωρος Ουγκώ και Ακομινάτου. Το κτίριο είναι αρκετά πιο σύγχρονο. Ίσως και της δεκαετίας του 70, τότε που έκαναν οι εργολάβοι σπίτια χωρίς σχέδια, εμπειρικά και προτιμούσαν τα μικρά μπαλκονάκια που ούτε ένα τραπεζάκι με δυο καρέκλες δε χωρούσαν για να μπορεί κάποιος να καθίσει και να πιεί τον καφέ του. Και γιατί όλα αυτά; Για να εξοικονομήσουν άχρηστους χώρους, όπως η σαλοτραπεζαρία που ήταν πάντα κλειστή και άνοιγε μόνο σε κάποια γιορτή.

Ένα μεσημέρι, στο σπίτι των παιδιών, στα Σεπόλια…

17 Σεπτεμβρίου 2023 / Σχολιάστε

Σάββατο μεσημέρι, μετά το έργο, πήγαμε μια βόλτα στο σπίτι των παιδιών, στη Νισαίας. Φύσαγε ένα ελαφρό αεράκι, δροσιστικό κι εγώ κάθισα στη βεράντα για να γράψω αυτό το σημείωμα. Έχει διαμορφωθεί πολύ όμορφα με το τραπέζι και τις καρέκλες που έβαλαν τα παιδιά. Και παρά το γεγονός ότι είχε ήλιο, η θερμοκρασία δεν ξεπερνούσε του 32 C, οπότε, μάλλον είχα διαλέξει το κατάλληλο μέρος για να καθίσω.

Η Σούλα είχε να ασχοληθεί με κάποιες δουλειές που έπρεπε να γίνουν. Που δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν τα παιδιά, τα οποία μέχρι την τελευταία ώρα πριν φύγουν, ήταν εδώ και πάσχιζαν να μην αφήσουν εκκρεμότητες πίσω τους. Αλλά και κάποιες μικρές που έμειναν, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Εμείς θα τις προχωρήσουμε και όλα θα γίνουν με τον κατάλληλο τρόπο στον κατάλληλο καιρό. Γι’ αυτό πήγαμε το μεσημέρι του Σαββάτου και θα ξανάρθουμε όσες φορές χρειαστεί.

Αχ αυτή η βεράντα του 7ου ορόφου! Είναι από μόνη της ένας θησαυρός… Και καθώς μπαίνουν τα πράγματα στη θέση τους, όλα θα γίνουν ακόμα καλύτερα. Τη φαντάζομαι και με τη μελέτη του πράσινου που θέλουν να βάλουν τα παιδιά. Όλα θα είναι πιο όμορφα. Κι αξίζει πραγματικά να προχωρήσουν. Εξάλλου ο Οκτώβρης δεν είναι και πολύ μακριά. Θα το κάνουμε κι αυτό. Όπως και τόσα άλλα, που κάναμε μέχρι τώρα…

Η ώρα της αναχώρησης, δεν ήταν και η πιο εύκολη…

16 Σεπτεμβρίου 2023 / Σχολιάστε

Δεν θέλω να «φύγω» εύκολα από αυτό το θέμα. Μπορεί να μεσολάβησαν τα χθεσινά «δημοσιογραφικά», επειδή έτσι συνηθίζουμε, χρόνια τώρα, να κάνουμε τις Παρασκευές, αλλά αυτό σε καμιά περίπτωση δε σημαίνει ότι θα αφήναμε μια τέτοια ανθρώπινη στιγμή να απουσιάζει από τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Την Πέμπτη το πρωί, προνοητικά ξεκινήσαμε πολύ νωρίς για το αεροδρόμιο. Αν και η πτήση τους ήταν στις 12:10, φύγαμε από το σπίτι στις 8:30!

Και καλά κάναμε… Διότι όταν μπήκαμε από τη Λένορμαν στον Κηφισό προς την Αττική Οδό και μέχρι εκεί, είχε τόση κίνηση που χρειαστήκαμε μιάμιση ώρα! Φοβερό, αλλά το εκπληκτικό είναι πως κάποια στιγμή, εκεί που είχαμε πια απογοητευτεί, «άνοιξε» ο δρόμος και φτάσαμε μάλιστα σχετικά νωρίς στον προορισμό μας. Φυσιολογικές ανθρώπινες αντιδράσεις και συναισθήματα. Άγχος, χαρά, χαμόγελα και… κλάματα που έφευγαν τα παιδιά μας!

Το SUBARU  μας έβγαλε ασπροπρόσωπους όλες αυτές τις μέρες. Συνεχώς στο δρόμο από τον Ιούνιο, ούτε για μια στιγμή δεν πρόδωσε την εμπιστοσύνη μας αν και έκλεισε τα 23α του. Τη Δευτέρα που μας έρχεται, έχω ραντεβού με το συνεργείο για ένα τσεκάπ και ένα σέρβις, Το χρειάζεται… Κι αυτός ζωντανός οργανισμός είναι. Και πόσες φορές, αυτό το καλοκαίρι, δεν πήγε και δεν ήρθε στο αεροδρόμιο, για να παραλάβει ή να αφήσει ανθρώπους μας στο ταξίδι τους!

Σε τι ελπίζουν αυτοί οι άνθρωποι, ότι θα δουν λίγο φως;

15 Σεπτεμβρίου 2023 / Σχολιάστε

Τις τελευταίες μέρες δυστυχώς γίναμε μάρτυρες μιας πρωτόγνωρης καταστροφής με ανυπολόγιστες επιπτώσεις για την περιοχή και τους κατοίκους της Θεσσαλίας αλλά και ολόκληρη την χώρα. Χωριά θάφτηκαν κάτω από τόνους νερού και λάσπης, μετρώντας απώλειες ανθρώπινων ζωών, χιλιάδων ζώων, καταστροφές σπιτιών και ολόκληρων περιουσιών.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 16/09/2023

Παρακολουθούμε σχεδόν ένα δεκαήμερο τώρα, όσα συμβαίνουν στην καρδιά της Ελλάδας, στη Θεσσαλία με αφορμή την κακοκαιρία Daniel που έφερε την απώλεια ανθρώπινων ζωών και την καταστροφή ολόκληρων χωριών στο κάμπο Και περιουσιών… Τεράστιο το πρόβλημα. Και να ήταν το πρώτο και το μόνο…

Το 2010, οι ίδιοι άνθρωποι βίωσαν τη χρεοκοπία της χώρας και την έλευση των μνημονίων. Κι έδωσαν, όπως όλοι μας, τη μάχη για να ανακάμψουν. Διαδικασία επίπονη, σκληρή, μεγάλης διάρκειας, αλλά κάποιο ημίφως άρχισε να φαίνεται στο τούνελ από το 2018 και ύστερα.

Στις αρχές του 2020, ήρθε η πανδημία της Covid-19. Πάνω στις παλιές οικονομικές και κοινωνικές πληγές άνοιξαν κι άλλες. Αρκετοί από τους 37.100 θανάτους συνέβησαν στις δικές τους οικογένειες. Η απότομη οικονομική ύφεση, η εκτίναξη τιμών και η πρόδρομη ενεργειακή κρίση, ασφαλώς τους επηρέασε και αυτούς.

Τον Σεπτέμβριο του 2021 ο κυκλώνας «Ιανός» σαρώνει τη Θεσσαλία, αφήνοντας πίσω του τεράστιες ζημιές. Είναι απίστευτο, αλλά σε πολλές περιπτώσεις πληγέντων, οι αποζημιώσεις εκείνες, ακόμη αναμένονται.

Στην αρχή του 2022 η Ρωσία εισβάλλει στην Ουκρανία. Κορύφωση της ενεργειακής κρίσης, εκτίναξη τιμών, αισχροκέρδεια, υποβάθμιση του επιπέδου ζωής. Ασφαλώς τους επηρέασαν και αυτούς.

Τον Σεπτέμβριο του 2023 ο «Daniel» σαρώνει τη Θεσσαλία με πρωτοφανή ύψη βροχής, προκαλώντας ανυπολόγιστες καταστροφές.

Κανείς δεν είναι σε θέση προς το παρόν να διαβεβαιώσει πόσος καιρός θα χρειαστεί για να αποκατασταθεί η υδροδότηση, να ξαναστηθούν τα νοικοκυριά στα πόδια τους, να γίνουν λειτουργικά τα σπίτια, οι επιχειρήσεις, οι κτηνοτροφικές, βιοτεχνικές και βιομηχανικές μονάδες και οι καλλιέργειες.

Κανείς δεν γνωρίζει πότε θα ξαναλειτουργήσουν οι γειτονιές, τα χωριά, τα σχολεία. Αν ξαναλειτουργήσουν ποτέ. Αν οι άνθρωποι θα έχουν το κουράγιο, τις δυνάμεις, τις προϋποθέσεις, τη στήριξη, να μείνουν εκεί ή θα πάρουν των αματιών τους και θα αναζητήσουν αλλού μια, όπως – όπως επιβίωση.

Κανείς δεν γνωρίζει για πόσους η καταστροφή είναι οριστική και για πόσους τόσο αβάσταχτη ώστε – λόγω ηλικίας, συσσωρευμένων με τα χρόνια ζημιών, παλαιών και νέων «κόκκινων» δανείων, απώλειας περιουσιών και κεφαλαίου – να διακόψουν διά παντός τις προηγούμενες δραστηριότητές τους.

Κανείς δεν γνωρίζει, αν η κυβέρνηση θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και των απαιτήσεων. Αν θα βάλει στόχο να συνεχιστεί η ζωή και, έστω με αργό – αλλά βιώσιμο – ρυθμό, να επουλωθούν οι πληγές. Ή αν θα επιλέξει την πεπατημένη των αποζημιώσεων, τις οποίες πολλοί θα πάρουν – μαζί με τις οικογένειές τους – και θα αναζητήσουν κάπου αλλού, όση τύχη μπορούν να διεκδικήσουν φοβούμενοι τον επόμενο «Ιανό» ή τον επόμενο «Daniel».

Στην πραγματικότητα κανείς δεν γνωρίζει το παραμικρό για το μέλλον των ανθρώπων του Θεσσαλικού κάμπου. Επειδή το ελληνικό κράτος δεν μας έχει συνηθίσει, ούτε να προλαμβάνει τις καταστροφές, ούτε να σχεδιάζει μακροπρόθεσμα. Μακάρι να πέσουμε έξω στις εκτιμήσεις μας.

Μακάρι τα πράγματα να εξελιχθούν τα πράγματα έτσι, που να μας ξαφνιάσουν. Ειλικρινά, πολύ θα το θέλαμε! Αλλά η μέχρι σήμερα εμπειρία για το πώς λειτουργεί ένα ραχατλίδικο κράτος μας πείθει για το αντίθετο. Δεν αντέχουμε να διαβάζουμε καθημερινά για τις εικόνες καταστροφής που αποκαλύπτονται, καθώς τα νερά στον κάμπο υποχωρούν.

Και δεν θέλουμε με τίποτα να ξαναδούμε τέτοια έργα – προχειροδουλειές που δείχνει πως η έγνοια των υπευθύνων ήταν να απορροφηθούν κρατικά κονδύλια χωρίς να γίνουν τα απαραίτητα έργα που πρόβλεπαν οι μελέτες.

Και κάτι τελευταίο που μας αφορά όλους στη νοοτροπία να κάνουμε τα πάντα στα μέτρα μας. Η αποξηραμένη λίμνη Κάρλα επέστρεψε στην πρότερη μορφή της, αυτή που ήταν ώς το 1962 από αποξηράθηκε. Τι περίμεναν; Η φύση δεν θα έβρισκε το δρόμο της; Το είδαμε! Εύκολα τον βρήκε, με όλες αυτές τις συνέπειες…

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 16/9/2023 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου “Επισημάνσεις”.

Αποχαιρετισμός στην «Μεταξού» για Κώστα και Άννυ

14 Σεπτεμβρίου 2023 / Σχολιάστε

Την ώρα που θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές, ο Κώστας και η Άννυ θα είναι μαζί μας, καθοδόν προς το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος», είτε μέσα στο αεροπλάνο για την επιστροφή τους στον Καναδά. Οι μέρες των διακοπών τους, ολοκληρώθηκαν. Το σημερινό σημείωμα έχει αυτό το νόημα. Ένας αποχαιρετισμός από ένα δείπνο που είχαμε την Τρίτη το βράδυ στη «Μεταξού», ένα μαγαζί που μας αρέσει πολύ.

Αυτή η εικόνα δεν έχει ιδιότητα alt. Το όνομα του αρχείου είναι metaxu2.120923-768x1024.jpeg

Θέλαμε να έχει ένα πολύ όμορφο χρώμα αυτή η βραδιά. Η «Μεταξού» είναι πολύ κοντά μας. Με τα πόδια πήγαμε. Και περάσαμε πολύ ωραία, κάτω από τους ήχους με την παραδοσιακή μουσική αυτής της ομάδας των νέων παιδιών. Το μαγαζί γέμισε ασφυκτικά και μέσα και στα τραπέζια της αυλής και έξω στον πεζόδρομο. Για να έρχεται τόσος κόσμος, από όλη την Αθήνα, δεν μπορεί, κάτι καλό θα έχει.

Στις 9 βέβαια ήμασταν λίγοι. Δείτε τη φωτογραφία που τράβηξε ο Κώστας εκείνη την ώρα. Πριν ακόμα έρθει ο Γιάννης που άργησε λιγάκι στο ραντεβού, έχοντας λόγους πολύ σοβαρούς. Μετά έγινε ο χαμός. Και κατά τις 10:30 έρισαν να χορεύουν παραδοσιακούς χορούς. Εμείς φύγαμε κατά τις 11, πολύ ικανοποιημένοι και από το περιβάλλον και από το μενού και από το σέρβις. Ήταν πολύ καλή η επιλογή της Σούλας. Φεύγοντας τα παιδιά πήραν μαζί τους κάτι πολύ όμορφο από την Ελλάδα.

Δυο όψεις της Λούτσας, εδώ θα σας δώσουμε την καλή

13 Σεπτεμβρίου 2023 / Σχολιάστε

Την είδατε τη χθεσινή ανάρτηση; Δείτε ΕΔΩ. Μιλάει για την όμορφη Λούτσα που γνωρίσαμε. Την επόμενη μέρα διαβάζαμε στις εφημερίδες: Επεισόδιο με πυροβολισμούς σημειώθηκε το απόγευμα της Δευτέρας στη Λούτσα και συγκεκριμένα μεταξύ των οδών Αρίωνος και Ακροπόλεως με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους έξι άτομα.

Αστυνομικές πηγές κάνουν λόγο για ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Σύμφωνα με πληροφορίες τα θύματα της επίθεσης φέρονται να ήταν Τούρκοι και να είχαν στην κατοχή τους γαλλικές ταυτότητες. Οι κάλυκες που έχουν βρεθεί ανήκουν σε πιστόλι 9 χιλιοστών. Σε αυτοκίνητο με γερμανικές πινακίδες βρέθηκαν πέντε νεκροί και εκτός του αυτοκινήτου άλλος ένας.

Οι πυροβολισμοί όπως φαίνεται είχαν στόχο το συγκεκριμένο αυτοκίνητο με τις ξένες πινακίδες οι οποίες  μετά από έρευνα προέκυψε πως είναι πλαστές. Οι εκτελεστές «γάζωσαν» τα θύματά τους με πάνω από 25 σφαίρες. Δεν είναι ακόμα σαφές εάν υπήρξε ανταλλαγή πυρών ή ήταν εν ψυχρώ εκτέλεση.

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, εκτιμάται ότι οι δράστες είχαν στήσει ενέδρα και πυροβόλησαν πάρα πολλές φορές. Από την ΕΛΑΣ εξετάζεται εάν μεταξύ άλλων πρόκειται για μακελειό με αφορμή εμπόριο ναρκωτικών και εκβιασμούς. Από τη θέση που βρέθηκαν τα θύματα, αστυνομικές πηγές εκτιμούν πως ο έκτος νεκρός ήταν και ο οδηγός του οχήματος, ο οποίος δέχθηκε τις σφαίρες εκτός του αυτοκινήτου. Ένας τόπος, δυο ιστορίες, με διαφορά 4 ωρών…

Λούτσα, μια πόλη με πολλά πρόσωπα στις μέρες μας

12 Σεπτεμβρίου 2023 / Σχολιάστε

Η Δημοτική Κοινότητα Αρτέμιδας βρίσκεται στην περιοχή με το τοπωνύμιο Λούτσα που προέρχεται από την αρβανίτικη λέξη «λούτσα» δηλαδή υγρός – βαλτώδης τόπος, πιθανότατα εξαιτίας της ύπαρξη λίμνης ή έλους στην περιοχή που σήμερα ονομάζεται Λίμνη. Ποιος δεν την ξέρει από την εποχή που έχτισε εκεί ένα αυθαίρετο δίπλα στο κύμα για να περνά τα καλοκαίρια του;

Η Άρτεμις (Αρτέμιδα) είναι κωμόπολη και δημοτική κοινότητα του Καλλικρατείου Δήμου Σπάτων – Αρτέμιδος, στα Ανατολικά προάστια της Αθήνας και βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από το ιερό της Βραυρώνας όπου λατρευόταν η Άρτεμις, θεότητα του κυνηγιού. Και φυσικά δεν έχει καμιά σχέση μ’ αυτό που ξεκίνησε κάποτε αυθόρμητα. Εξελίσσεται σε μια μεγάλη πόλη, καθώς είναι πολύ κοντά στην Αθήνα και εύκολα προσβάσιμη.

Σήμερα είναι μια από τις μεγαλύτερες σε πληθυσμό περιοχές της ανατολικής Αττικής και μεταλλάσσεται με γρήγορο ρυθμό από παραθεριστική κωμόπολη των Μεσογείων σε τόπο μόνιμης κατοικίας, με εμπορικό και οικονομικό κέντρο τη Λούτσα. Εκεί πήγαμε μια βόλτα χθες… Και ήταν τόσο όμορφη και τόσο ήρεμη, όσο δείχνουν οι φωτογραφίες. Το απόγευμα της ίδιας μέρας, από το σπίτι μας, μάθαμε τα κακά μαντάτα….

Πλοήγηση άρθρων

← Προηγούμενα άρθρα Επόμενα άρθρα →