Αρχική » 2023 (Σελίδα 18)
Αρχείο έτους 2023
Ο Κώστας και η Άννυ για μπάνιο, στο Παλιούρι Χαλκιδικής
Από χθες, Κυριακή το πρωί, ο Κώστας και η Άννυ, είναι στη Θεσσαλονίκη. Κι αφού τους καλωσόρισαν οι συγγενείς της Άννυς τους πήραν και πήγαν στο Παλιούρι της Χαλκιδικής, για μπάνιο. Υπέροχη παραλία, με μια άμμο αξιοζήλευτη. Από εδώ θα είναι σήμερα το κομμάτι μας. Διότι ο κόσμος τελικά είναι πολύ μικρός. Αρκεί να το κατανοήσουμε κάποια στιγμή.
Και τι είναι το Παλιούρι; Είναι ένα χωριό του νομού Χαλκιδικής. Διοικητικά ανήκει στον Δήμο Κασσάνδρας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας (πρόγραμμα Καλλικράτης). Από το 1999 έως το 2010 σύμφωνα με την τότε διοικητική διαίρεση της Ελλάδας, αποτελούσε οικισμό του ομώνυμου δημοτικού διαμερίσματος του Δήμου Παλλήνης.
Με βάση την απογραφή πληθυσμού του 2001 οι κάτοικοι είναι 788. Αλλά το καλοκαίρι γίνεται το αδιαχώρητο! Ανάμεσα στα άλλα υπάρχει νηπιαγωγείο και Δημοτικό Σχολείο (Παλιουρίου/Αγ. Παρασκευής), Γυμνάσιο, αγροτικό ιατρείο, Κ.Α.Π.Η, τοπική ομάδα που αγωνίζεται στο νότιο όμιλο στη Β΄ ερασιτεχνική κατηγορία. Εδώ η Άννυ με τη θεία της, Σοφία.
Ένα πουλάκι κάθισε δίπλα μας, τόσο μα τόσο ανέμελα!
Δεν συμβαίνει συχνά, μάλλον πολύ σπάνια, γι’ αυτό το αξιολογήσαμε ότι άξιζε τον κόπο να του δώσουμε ένα βήμα προβολής στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Επειδή μας άρεσε πολύ να χαλαρώσουμε με την παρέα μας στην ταβέρνα «Μαϊστρος» και έχει έρθει ένα ελεύθερο πουλί, να επιλέξει να καθίσει δίπλα μας, τιτιβίζοντας, διεκδικώντας, όχι με απαιτητικό τρόπο, να πάρει κάποια ψίχουλα.
Αυτό που μας έκανε εντύπωση σε μια εποχή φόβου για ανθρώπους, πουλιά και ζώα, είναι ότι καθόλου δεν ανησύχησε από την παρουσία μας. Το αντίθετο μάλιστα. Σα να έδειχνε να παιχνιδίζει μαζί μας. Πρόλαβα να τραβήξω με το κινητό μου κάποιες φωτογραφίες, μα αυτές της Άννυς ήταν πολύ καλύτερες, οπότε και τις προτίμησα. Και καλά έκανα, άξιζαν!
Στιγμές, λοιπόν, που δημιουργούνται ξαφνικά και απροειδοποίητα, τις περισσότερες φορές, εκεί που δεν το περιμένεις. Πόση χαρά μπορεί να δώσει ένα πουλάκι που μπαίνει τόσο διακριτικά για λίγα λεπτά έως δευτερόλεπτα στη ζωή σου; Μ’ αρέσουν! Πέρα από την αισιοδοξία σου τονώνει ολόκληρη τη μέρα, παρ’ όλα τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίζεις.
Ήρεμα, ήσυχα κι απλά, παρέα με τον Κώστα και την Άννυ…
Ως αύριο Κυριακή θα είμαστε παρέα με τον Κώστα και την Άννυ. Μετά σχεδιάζουν να ανέβουν για μερικές μέρες στη Θεσσαλονίκη, να δει η Άννυ τους συγγενείς της και θα επιστρέψουν πάλι για λίγο κοντά μας, ως τις 14 Σεπτεμβρίου, Μέχρι τότε τρέχουμε να καλύψουμε κάποιες ανάγκες που έχουν προκύψει στο νέο τους σπίτι, ώστε φεύγοντας να ελαχιστοποιήσουν τις ελλείψεις. Έτσι χθες βρεθήκαμε για δεύτερη φορά στο ΙΚΕΑ.
Την πρώτη φορά που ήρθαμε μόνο με την Άννυ, πήρε πολλά πράγματα. Τώρα με τη συμμετοχή και του Κώστα, άλλα τόσα. Το ΙΚΕΑ στον Κηφισό είναι ως κατάστημα, ένα χάος. Όνειρο για τις γυναίκες που μπορούν να βρουν χρήσιμα πράγματα για το σπίτι τους, «εφιάλτης» για τους άνδρες που συνοδεύουν τις γυναίκες και είναι “αναγκασμένοι” να διανύσουν χιλιόμετρα και ατέλειωτες ώρες, καθώς οι γυναίκες «ανακαλύπτουν» χρήσιμες λεπτομέρειες στα πράγματα που θέλουν να πάρουν.
Μπορεί και να μην καταλάβω ποτέ, τι είναι αυτό που δίνει τόση χαρά στη γυναίκα, όταν ψωνίζει, αλλά δεν με τρομάζει, επειδή αυτό είναι στη φύση της, μακριά και έξω από την ανδρική ορθολογική σκέψη. Αλλά μ’ αρέσει να το παρακολουθώ όλο αυτό, έστω και από την ασφάλεια του καφέ του ΙΚΕΑ, όπου περιμένω. Έχει ησυχία , σχετική δροσιά σε μια ζεστή μέρα, Wi Fi κι ένα σωρό πράγματα για να σε συνοδεύουν την ώρα που γράφεις. Το καλύτερο μου.
Ξεχάστε ότι ξέρατε για τα εργασιακά… Κάτι νέο γεννιέται…
Τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση το νέο νομοσχέδιο του υπ. Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Ιουνίου 2019 για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Απλοποίηση ψηφιακών διαδικασιών και ενίσχυση της Κάρτας Εργασίας – Ρυθμίσεις για την αναβάθμιση της επιχειρησιακής λειτουργίας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και της Επιθεώρησης Εργασίας».
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 2/09/2023
Κάτι νέο έρχεται στα εργασιακά… Νέες ευέλικτες μορφές απασχόλησης, όπως οι συμβάσεις «μηδενικής εργασίας» ή κατά παραγγελία, θέσπιση εργασίας σε πολλαπλούς εργοδότες και δοκιμαστική περίοδο έξι μηνών για τους νεοπροσλαμβανόμενους εργαζόμενους, περιλαμβάνει μεταξύ άλλων το σχέδιο νόμου του υπουργείου Εργασίας που βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση.
Η εργασία κατά παραγγελία παρέχεται εντός προκαθορισμένων ωρών και ημερών αναφοράς, οι οποίες πρέπει να γνωστοποιούνται υποχρεωτικά στον εργαζόμενο. Ο εργαζόμενος θα έχει ειδοποιηθεί εγγράφως από τον εργοδότη του (γραπτό μήνυμα μέσω κινητού τηλεφώνου – sms , μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου κ.α.) για την ανάληψη εργασίας, σε εύλογο χρόνο που δεν μπορεί να είναι μικρότερος των 24 ωρών, πριν την πραγματοποίησή της. Εάν η ανάληψη εργασίας ακυρωθεί από τον εργοδότη μέσα στις τελευταίες 24 ώρες, ο εργαζόμενος δικαιούται αποζημίωση που αντιστοιχεί στην αμοιβή της εργασίας που ακυρώθηκε.
Τα συμβαλλόμενα μέρη υποχρεούνται να συμφωνούν έναν ελάχιστο αριθμό αμειβόμενων ωρών εργασίας, αλλιώς η σύμβαση κατά παραγγελία είναι άκυρη. Εφαρμόζονται όλες οι προστατευτικές για τον εργαζόμενο διατάξεις που συνδέονται με τη σύμβαση ή σχέση εξαρτημένης εργασίας του και ειδικά για την υπερεργασία, την υπερωρία και τον χρόνο ημερήσιας ανάπαυσης.
Οι επιχειρήσεις που εφαρμόζουν οικειοθελώς την κάρτα δεν θα έχουν την υποχρέωση να καταχωρούν εκ των προτέρων τις αλλαγές στο ωράριο ή την υπερωριακή απασχόληση.
Εργαζόμενος με τουλάχιστον έξι μήνες υπηρεσία στον ίδιο εργοδότη, που έχει ολοκληρώσει τη δοκιμαστική περίοδο δύναται να υποβάλει αίτημα για την τροποποίηση της σύμβασής του, προκειμένου να απασχολείται εφεξής με πιο προβλέψιμους και ασφαλείς όρους εργασίας, εφόσον είναι διαθέσιμη αυτή η δυνατότητα απασχόλησης.
Ο εργοδότης υποχρεούται να παράσχει στον εργαζόμενο γραπτή αιτιολογημένη απάντηση επί του αιτήματος το αργότερο εντός ενός μήνα από την υποβολή του.
Η δοκιμαστική περίοδος πλέον μπορεί να διαρκέσει ένα εξάμηνο αντί 12 μήνες που είναι σήμερα. Ο εργοδότης μετά την δοκιμαστική περίοδο και την πάροδο του εξαμήνου δεν μπορεί να επικαλεστεί λόγο απόλυσης του εργαζόμενου ζήτημα σχετικά με την απόδοση, την ικανότητά του κλπ.
Για πρώτη φορά στη χώρα επιτρέπεται η απασχόληση και σε δεύτερο εργοδότη, ακόμη κι αν η πρώτη σύμβαση του εργαζόμενου προβλέπει οκτάωρη απασχόληση. Πλέον ο αρχικός εργοδότης δεν μπορεί να θέσει ρήτρες απαγόρευσης δεύτερης εργασίας εκτός κι αν υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι που το επιβάλλουν, όπως επιχειρηματικό απόρρητο, λόγοι ανταγωνισμού και υγείας.
Με τη νέα διάταξη, επιτρέπεται η εργασία σε δεύτερο εργοδότη εργαζόμενου που απασχολείται επί οκτάωρο αλλού, με ανώτατο όριο τις 4 ώρες και τις 48 ώρες (ωράριο αρχικής εργασίας + υπερωρίες αρχικής εργασίας + ωράριο δεύτερης εργασίας) ανά τετράμηνο ετησίως (3 τετράμηνα ετησίως).
Που σημαίνει πρακτικά ότι το τετράωρο της δεύτερης εργασίας δεν θα διατηρείται στην πράξη σταθερά και ανά ημέρα, αφού το προαναφερθέν πλαφόν των 48 ωρών εβδομαδιαίως ανά τετράμηνο το απαγορεύει.
Εάν η καταγγελία σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου υποβληθεί εντός του πρώτου 12μηνου, δεν απαιτείται ούτε προηγούμενη προειδοποίηση, ούτε καταβολή αποζημίωσης απόλυσης.
Σε περιπτώσεις επιχειρήσεων ή εκμεταλλεύσεων συνεχούς λειτουργίας με σύστημα εναλλασσόμενων βαρδιών, στις οποίες οι εργαζόμενοι απασχολούνται σε πενθήμερη εβδομαδιαία εργασία, δύναται να επιτρέπεται, η απασχόλησή τους κατά την 6η ημέρα της εβδομάδας. Η απασχόληση των εργαζομένων, κατά την πρόσθετη ημέρα, δεν υπερβαίνει τις 8 ώρες. Κατά την ημέρα αυτή δεν επιτρέπεται η πραγματοποίηση υπερεργασίας και υπερωριακής απασχόλησης από τον εργαζόμενο. Στον εργαζόμενο καταβάλλεται το ημερομίσθιο της έκτης ημέρας, προσαυξημένο κατά 40%. Αλλάζει ολόκληρο το τοπίο της εργασίας όπως το αντιλαμβανόμαστε. Ξεχάστε ότι ξέραμε μέχρι τώρα…
Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μας “Επισημάνσεις”.
Οι 15 μέρες ολοκληρώθηκαν, για Δημήτρη και Άντονη
Πότε ήρθαν, πότε έφυγαν, ούτε που το πήραμε καλά – καλά είδηση. Ήταν ήσυχοι, συνεργάσιμοι, καλοί και οι δύο. Και ο Δημήτρης και ο Άντονη. Και δόθηκε και σε μας η δυνατότητα να τους γνωρίσουμε καλύτερα, καθώς περάσαμε χρόνο μαζί τους, τόσο εδώ στην Αθήνα, όσο και στα διάφορα μέρη της Ελλάδας που ταξιδέψαμε. Μάνη, Μονεμβασιά, Ναύπλιο κ.α. Εδώ είναι φωτογραφημένοι στην καστροπολιτεία της Μονεμβασιάς.
Αυτή η φωτογραφία είναι χθεσινοβραδινή στο ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ, στο κέντρο της πόλης, επάνω στο Olive Garden με θέα τη φωτισμένη Ακρόπολη και τον Λυκαβηττό. Θέλαμε να πάρουν, φεύγοντας μαζί τους, μια γεύση της νυχτερινής Αθήνας από ψηλά. Πήγαμε όλοι μαζί, όπως όλοι μαζί πάμε και στο αεροδρόμιο σήμερα, λίγο πριν το μεσημέρι, για να τους αποχαιρετίσουμε στο ταξίδι της επιστροφής τους. Θα μας λείψουν. Συνηθίσαμε την παρέα τους, τα αστεία τους, το χαμόγελο τους.
Κι από σήμερα είμαστε πίσω μείς μαζί με τον Κώστα και την Άννυ… Θα θυμόμαστε στιγμές με τα παιδιά… Όπως αυτή εδώ τη φωτογραφία που είναι τραβηγμένη καθώς παίρναμε το δρόμο της επιστροφής, από την εκδρομή μας στο Ναύπλιο. Μπροστά είναι ο Άντονη και πίσω ο Κώστας και ο Δημήτρης. Θα την κρατήσουμε για να θυμόμαστε πόσο όμορφα περάσαμε, όσο τους είχαμε κοντά μας. Μέχρι να τους ξαναδούμε στο επόμενο ταξίδι που θα καταφέρουμε να κάνουμε (ελπίζουμε…) εμείς στο Βανκούβερ του Καναδά.
Εκδρομή στο Ναύπλιο με το βανάκι μας και τα παιδιά…
Σχεδόν ολόκληρη τη μέρα μας, χθες, την περάσαμε στο Ναύπλιο. Θέλαμε κι αυτό να το δουν και να το ζήσουν, ο Δημήτρης με τον Άντονη. Κι έτσι βρεθήκαμε από νωρίς στο δρόμο με το βανάκι μας. Παρ’ όλο που οι «βοηθοί» κι εγώ, τραβήξαμε πολλές φωτογραφίες, επιλέξαμε να σας δείξουμε μόνο πρόσωπα. Όπως εδώ, με τη Σούλα και τους εγγονούς της, έξω από ένα μαγαζί, στο Ναύπλιο.
Ή όπως εδώ, που φωτογραφήθηκε η Άννυ έξω από μια παραδοσιακή ξύλινη πόρτα σε ένα παραδοσιακό αρχοντικό, καθώς επιστρέφαμε στο αυτοκίνητο μας για να φύγουμε. Το ότι περάσαμε καλά μοιάζει, ίσως, υπερβολή να το τονίσω, αλλά έτσι έχουν τα πράγματα. Άλλη μια μέρα όλοι μαζί! Τις μετράμε, αφού τα αγόρια την Πέμπτη 31/8, θα είναι τα πρώτα που θα πάρουν το αεροπλάνο της επιστροφής για τον Καναδά.
Και τη γιαγιά Σούλα «έστησαν» για να τη φωτογραφήσουν. Όχι πως δυσκολεύτηκαν, δηλαδή, αφού η παρέα τους της αρέσει… Περνάει ώρες με αστεία μαζί τους. Κι εκείνοι το χαίρονται και είναι ένας ακόμα λόγος, να αγαπούν τη χώρα που ζει. Το Ναύπλιο θα έχει πάντα λόγους να μας εκπλήσσει, όσες φορές κι αν έρθουμε να το επισκεφτούμε. Γι’ αυτό και το αγαπάμε.
Κι εμένα με πήραν φωτογραφία τα αθεόφοβα, κάποια στιγμή που το βλέμμα μου ήταν προσηλωμένο αλλού. Βρισκόμουν στην παραλία από τη μεριά που είναι οι καφετέριες και το Μπούρτζι. Έτσι, για να υπάρχει και η δική μου παρουσία σ’ αυτό το δημοσίευμα, επειδή αυτό θα μείνει για πάντα, όσο δηλαδή είναι το δικό μας «πάντα». Επιστρέψαμε αργά το απόγευμα στη βάση μας.
Επιστροφή Αθήνα, μέσω… Μονεμβασιάς. Το λες και άθλο!
Επιστρέψαμε χθες στη βάση μας, ύστερα από πέντε μέρες στη Μάνη. Κουρασμένοι από το ταξίδι, αλλά γεμάτοι από εμπειρίες. Αν και εμείς με τον Κώστα και την Άννυ είχαμε ξαναπάει στη Μονεμβασιά, οι γονείς ήθελαν να γνωρίσουν τα παιδιά τους, αυτόν τον υπέροχο τόπο. Αγνόησαν λοιπόν το χρόνο, τον κόπο, το κόστος. Και κατά τις 8:30 το πρωί μαζέψαμε τα πράγματα μας και ξεκινήσαμε για τη Μονεμβασιά.
Χωρίς άγχος, αλλά με πολύ καλή διάθεση ξεκινήσαμε και κάναμε μια πρώτη στάση για πρωινό για καφέ στον “Φούρνο” του Δυρού, πάνω στο δρόμο. Ωραίοι άνθρωποι, νέα παιδιά με τη γιαγιά τους και με χαμόγελο. Αλλά γι’ αυτό θα κάνω μια άλλη ανάρτηση τις επόμενες μέρες, επειδή το αξίζουν για την αυθεντικότητα τους. Και επειδή μου αρέσουν τέτοιοι άνθρωποι. Το σημερινό όμως σημείωμα έχει φωτογραφίες αποκλειστικά από την Μονεμβασιά.
Επόμενη μικρή στάση στο Γύθειο. Σε όλη τη διαδρομή, ο Κώστας, ο Δημήτρης, η Σούλα και η Άννυ με τροφοδοτούν με φωτογραφίες. Είναι πολλές και όμορφες. Θα τις αξιοποιήσω όλες με τον καιρό… Ή τουλάχιστον τις περισσότερες. Όμως η Μονεμβασιά ήταν που άρεσε σε όλους. Λογικό! Δεν ξέρω αν θα μπορούσε να βρει κανείς ανθρώπος που να πιστεύει κάτι διαφορετικό, γι’ αυτόν τον μοναδικό τόπο που αξίζει να τον περπατήσει ο καθένας.
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…