Αρχική » 2023 (Σελίδα 19)

Αρχείο έτους 2023

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
024462
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Ιανουάριος 2023
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 175, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Στον αρχαιολογικό χώρο του Μυστρά, εκδρομή στη Σπάρτη

Η Κυριακή ήταν μέρα εκδρομής! Επισκεφτήκαμε τον αρχαιολογικό χώρο του Μυστρά στην Σπάρτη. Ακάματος οδηγός ο Κώστας με το βανάκι κι εμείς συνταξιδιώτες που μοιραζόμαστε εμπειρίες. Λειτουργήσαμε  όπως όλοι οι περιηγητές. Κόψαμε το εισιτήριο μας και περπατήσαμε στα στενά δρομάκια της βυζαντινής καστροπολιτείας που είναι χτισμένη σε ένα απότομο λόφο, δυσπρόσιτο για τα άτομα με κινητικά προβλήματα,

Δύσκολη ήταν και η ώρα που επιλέξαμε να πάμε. Μέχρι να ξυπνήσουμε όλοι, να φάμε πρωινό, να οργανωθούμε και να ξεκινήσουμε, μεσημέριασε. Είναι και η διαδρομή από τη Μάνη ως εδώ, κατά τη μία το μεσημέρι, φτάσαμε. Παρ’ όλα αυτά περπατήσαμε αρκετή ώρα. Όχι σε όλα τα μέρη, αλλά πήραμε μια καλή γεύση με το να καταλάβουμε τι ήταν, κάποτε, σ’ αυτά τα γκρεμισμένα σπίτια.

Ταξίδι στο χρόνο είναι όλο αυτό. Με αφετηρία τα μέσα του 13ου αιώνα, όταν η καστροπολιτεία του Μυστρά αρχίζει να γεννιέται ως τον 20ο αιώνα που έφυγαν και οι τελευταίοι κάτοικοι και ο χώρος απαλλοτριώθηκε από την πολιτεία για να εγγραφεί ως πολιτιστικό αγαθό στον κατάλογο πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco. Η ιστορία ζωντανεύει μπροστά σου, μέσα από τις τοποθετημένες επεξηγηματικές πινακίδες της Εφορίας Αρχαιοτήτων Λακωνίας.

Μπάνιο στην παραλία Σκουτάρι Γυθείου, στα «Καλαμάκια»

Η Google με τους χάρτες της που νόμιζε ότι θα μπορούσε να χαρτογραφήσει τον κόσμο και να τον έχει διαθέσιμο σε όσους προσβλέπουν στις υπηρεσίες της, τα βρήκε σκούρα να μας βρει την παραλία Σκουτάρι, κοντά στο Γύθειο, στη Μάνη, όπου θέλαμε να κάνουμε το μπάνιο μας, χθες. Τελικά, αφού είδαμε κι αποείδαμε, επιστρέψαμε στην παλιά κλασική αξιόπιστη μέθοδο του «ρωτώ και μαθαίνω» και την βρήκαμε στο λεφτό την παραλία…

Και αποδείχτηκε πολύ καλή επιλογή! Η αμμουδιά συνέχιζε και μέσα στη θάλασσα. ΟΙ ξαπλώστρες σε μια ανθρώπινη, λογική τιμή σε όσους δεν χρησιμοποιούσαν την ταβέρνα «Καλαμάκια» και η ίδια υπερυψωμένη, ότι καλύτερο στην ποιότητα των φαγητών της, αλλά και οι τιμές προσεγγίσιμες για μια μεσαία τσέπη. Στα παιδιά άρεσε τόσο που δε βιαστήκαμε να φύγουμε το μεσημέρι. Ήθελαν να κάνουν ένα ακόμα μπάνιο το απόγευμα. Και το έκαναν!

Μ’ άρεσε που στις εφαρμογές μας ενημέρωναν ότι κατά τις πέντε το απόγευμα θα είχαμε έντονα καιρικά φαινόμενα και κεραυνούς. Και τα είχαμε όντως, αλλά χωρίς βροχές δυνατές. Ο καιρός άλλαξε μέσα σε μια ώρα. Το μπάνιο μας φάνταζε λυτρωτικό στο Σκουτάρι. Και ένα ύπνος στην επιστροφή κάλυψε όλες τις ανάγκες μας. Μάλλον θα το είχαμε ανάγκη, δεν εξηγείται αλλιώς.

Επίσκεψη στα Σπήλαια Δυρού για τον Κώστα και τα παιδιά

Παρασκευή, λίγο πριν το μεσημέρι είπαμε να πάμε μια βόλτα στα του Δυρού. Ο Κώστας , η Άννυ και τα παιδιά ήθελαν να έχουν την εμπειρία από αυτή την ξενάγηση. Και παρ’ όλο που ήταν μπόλικη η ζέστη φτάσαμε εκεί πριν τις 12 το μεσημέρι. Χρειάστηκε βέβαια να ασκήσουν πολύ υπομονή γιατί είχε πολύ κόσμο και περίμεναν στην αναμονή μέχρι τις 2:30 το μεσημέρι μέχρι να μπουν.

Κι εμείς εκεί, μαζί τους. Περιμέναμε στο μικρό αναψυκτήριο, δίπλα στην είσοδο της Σπηλιάς. Ευτυχώς είχε ένα αεράκι δροσερό δίπλα στη θάλασσα και ίσκιο εκεί που περιμέναμε. Κι εκείνοι μαζί μας μέχρι να περάσουν την ουρά και να φτάσουν στην είσοδο. Είχε όμως καφέ και κρύο νερό. Κι έτσι τα καταφέραμε και τη βγάλαμε καθαρή.

Για το Σπήλαιο δεν θα σας πω πολλά πράγματα. Θα σας δώσω μόνο πληροφορίες από την επίσημη ιστοσελίδα ΕΔΩ καθώς κι ένα δημοσίευμα από το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ τότε που μπήκαμε κι εμείς μαζί με την Έστερ και τα κορίτσια της. Δείτε ΕΔΩ. Κι αν δεν έχετε πάει ακόμα σας το συστήνουμε να το βάλετε στόχο και να το κάνετε. Πρόκειται για ένα μοναδικό φυσικό θαύμα που αξίζει να δείτε στη ζωή σας.

Ξημερώματα, με τον πρώτο ήλιο, σε ένα υπέροχο μέρος

Μερικές μέρες στη Μάνη, το χρειαζόμασταν. Ήταν στο πρόγραμμα και κάναμε ότι καλύτερο μπορούσαμε για να το απολαύσουμε. Με μια μικρή πίεση ήταν το ταξίδι μας, μιας και έπρεπε να πάμε ως το αεροδρόμιο για να διευθετήσουμε κάποια πράγματα, πριν φύγουμε, αλλά χάρη στον Κώστα, τον οδηγό μας, όλα πήγαν καλά. Και να ‘μαστε τώρα στη Μάνη! Εδώ μας βρήκε το ξημέρωμα. Εδώ γράφτηκε και από εδώ έγινε η πρώτη ανάρτηση στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.

Σηκώθηκα γύρω στις 5:30. Νύχτα ακόμα έξω. Έφτιαξα καφέ και κάθισα να γράψω, περιμένοντας το ξημέρωμα. Θέλω να δω από πού θα βγει ο ήλιος. Να ζήσω τις πρώτες στιγμές, την ώρα που χαράζει η καινούρια μέρα, με τον ορίζοντα ανοιχτό από παντού. Και αναπνέω καθαρό αέρα. Όχι κάπνα, όχι την αποπνικτική ατμόσφαιρα της Αθήνας, από τις φωτιές γύρω. Μ’ αρέσει αυτή η απόλυτη ησυχία. Και το απολαμβάνω. Ένα ελαφρύ δροσερό αεράκι, κάνει ακόμα πιο όμορφα τα πράγματα.

Κάθομαι έξω στο αίθριο του σπιτιού που μένουμε. Έχει τέσσερις μικρούς προβολείς στο πέτρινο τραπέζι του σπιτιού που μένουμε που με βοηθούν στο γράψιμο, ένα ικανοποιητικό σήμα από την COSMOTE, οπότε, όλα συνηγορούν στο να ξεκινήσω όμορφα τη μέρα μου, μέσα στα σχέδια που έχει κάνει η παρέα. Δεν ανησυχώ, δεν βιάζομαι, προσαρμόζομαι με τους ρυθμούς των άλλων και ζω την κάθε στιγμή, έτσι ακριβώς όπως είναι, ως σημαντική.

Καπνός και στάχτη από τις φωτιές παντού στην Ελλάδα…

Ο καπνός και η μυρωδιά του καμένου κάνουν πολύ δύσκολη της κατάσταση, ειδικά για όσους αντιμετωπίζουν αναπνευστικά προβλήματα. Και να, που οι καπνοί σκέπασαν και την Ακρόπολη, ενδεικτικό του μεγέθους που έχει λάβει η φωτιά που κινείται στις πλαγιές της Πάρνηθας, ενώ η μυρωδιά του καμένου, έχει φτάσει μέχρι και τις παραθαλάσσιες περιοχές.

Τα ίδια και στο Περιστέρι. Η φωτογραφία είναι δικιά μας, τραβηγμένη γύρω στις 7:40 το απόγευμα της Τρίτης. Οι πυρκαγιές που μαίνονται σε όλη τη χώρα και καταστρέφουν ό,τι βρίσκουν στο διάβα τους, προκαλώντας ανυπολόγιστες καταστροφές, έχουν καλύψει με καπνό τον ουρανό της χώρας, όπως αναφέρει το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών. Και είναι κάτι που τουλάχιστον το Λεκανοπέδιο Αττικής το ζήσαμε.

Αυτή η φωτογραφία είναι της καλής μας φίλης Λένας, από τη Θεσσαλονίκη. Τα ίδια και χειρότερο κι εκεί… Οι καπνοί από τις μεγάλες φωτιές που πλήττουν τις τελευταίες μέρες την Αλεξανδρούπολη, τη Βοιωτία και την Εύβοια έχουν φτάσει σε πολλές περιοχές της χώρας. Έφτασαν μάλιστα μέχρι το Ωραιόκαστρο απ’ όπου και η φωτογραφία. Ακόμα και στα νησιά του Ιονίου τις διέκρινε κανείς.

Και η Ζαγορά χθες το πρωί φωτογραφημένη από την καλή μας φίλη, Βικτώρια… Χαιρόμαστε που οι άνθρωποι μας λειτούργησαν με… επαγγελματική ευσυνειδησία, θα λέγαμε και ανταποκρίθηκα άμεσα στην έκκληση μας για μια φωτογραφία από τον τόπο τους, σε σχέση με το πρωινό ξημέρωμα. Μια αληθινή δημοσιογραφία, χωρίς κραυγές που αποτυπώνει την σκληρή πραγματικότητα.

Έτσι γνωρίσαμε και την παραλία Ψάθα Αττικής… Υπέροχη!

Όταν σκέφτεσαι σε ποια παραλία της Αττικής να πας για μπάνιο, η Ψάθα είναι σίγουρα στις πρώτες επιλογές σου και όχι άδικα. Δεν είναι καθόλου τυχαία μια από τις all time classic επιλογές και πάντα σε βγάζει ασπροπρόσωπο για τα καθαρά και βαθυγάλαζα νερά της και για τις επιλογές που σου προσφέρει γενικά η περιοχή.

Η παραλία Ψάθα που απλώνεται στον Κορινθιακό έχει δύο βασικά πλεονεκτήματα, αρχικά έχει μεγάλη έκταση, άρα και πολύ κόσμο να έχει, δεν σε πειράζει και επιπλέον βρίσκεται σε απόσταση μόλις 60 χιλιομέτρων από το κέντρο της Αθήνας. Η πρόσβαση στην παραλία Ψάθα δεν είναι δύσκολη και γίνεται από τη διαδρομή Βίλια προς Ψάθα ή από τα Μέγαρα μέσω της παραλιακής οδού του Αλεποχωρίου.

Ωστόσο, τα σαββατοκύριακα, παρά τα 60 χιλιόμετρα της απόστασης, μπορεί να συναντήσετε αυξημένη κίνηση, οπότε καλύτερα να ξεκινήσετε νωρίς. Η απλωμένη και ελεύθερη παραλία της Ψάθας βρίσκεται κάτω από το όρος Πατέρας με θέα στον Κορινθιακό Κόλπο και αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη αν δεν έχεις βρεθεί στην περιοχή για μπάνιο κάποιο καλοκαίρι.

Στην Ψάθα θα βρεις πολύ χώρο για να απλώσεις την πετσέτα σου και να βάλεις την ομπρέλα σου αλλά μπορείς επίσης να εκμεταλλευτείς την σκιά που σου προσφέρουν τα δέντρα και να χαλαρώσεις από το θρόισμα των φύλλων και τον ήχο από το κύμα. Δεν χρειάζεται πάντως να έχεις φτάσει εκεί με προμήθειες, μιας και θα βρεις όλα όσα θες στα μαγαζιά της περιοχής. Οι πληροφορίες είναι από το https://exploringgreece.tv

Ταξιδεύει, με ημερήσιο πλοίο για την επιστροφή, η Μαλάμω

Για πότε πέρασε ο καιρός, ούτε που το κατάλαβε η Μαλάμω με τον Νικο, το σύζυγο της, καθώς πριν δυο μήνες και πλέον, αποφάσισαν να πάνε στο χωριό Θραψανό, το χωριό μας, να αλλάξουν λίγο περιβάλλον και να ξανανιώσουν, ιδιαίτερα η Μαλάμω μας, να αναβιώσει αναμνήσεις από εκεί που γεννήθηκε και μεγάλωσε. Και τώρα, ήρθε η ώρα της επιστροφής στην Αθήνα. Μπορώ να την νιώσω. Θα ήθελε να καθίσει κι άλλο, αλλά βλέπεις στις 28 παντρεύεται η εγγονή της, Μαρία.

Μαζί της και ο Νίκος, ο άνδρας της, πέρασε καλά. Ηρέμησε, ησύχασε, έζησε κι αυτός πράγματα κι ας μην είναι ο δικός του τόπος. Κάποια, ωστόσο, τα αισθάνεσαι από ένστικτο, όταν βλέπεις τον άνθρωπο σου να είναι καλά και γεμάτος ενέργεια. Χαρήκαμε κι εμείς πολύ και ας μην είμαστε εκεί, μαζί τους. Μέσα από τις φωτογραφίες που μας έστελνε η Στασούλα, μοιραστήκαμε πολλές όμορφες στιγμές της.

Κάποιες από αυτές τις στιγμές τις κάναμε θέμα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Ξαναδείτε μερικές ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Κάποιες άλλες τις κρατήσαμε για τον εαυτό μας. Προσωπικές! Βαλμένες στην καρδιά μας, ανεξίτηλα… Καλό ταξίδι σας εύχομαι, καλή μου. Να ‘ναι μπουνάτσα ο καιρός, στο ημερήσιο ταξίδι σας και να φτάσετε ξεκούραστα, όσο γίνεται, σπίτι σας. Και να το ξανακάνετε! Θα χαρώ πολύ να συμπέσουμε κάποια στιγμή και μαζί…