Αρχική » 2023 (Σελίδα 4)

Αρχείο έτους 2023

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
024281
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Ιανουάριος 2023
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ…

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 175, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Μια γη ξερή και απότιστη, δυσκολεύεται να βγάλει πράσινο

10 Δεκεμβρίου 2023 / Σχολιάστε

Αυτή είναι η κατάσταση που επικρατεί στο χωριό, τέλη Νοέμβρη, αρχές του Δεκέμβρη. Η γη απότιστη από τις λίγες βροχές δυσκολεύεται να βγάλει το πράσινο που άλλες χρονιές τέτοια εποχή βλάστιζε τόσο ώστε δυσκολευόσουν να απλώσεις τα μπαγκάλια (πανιά) για το ράβδισμα των ελιών. Και κοίτα να δεις, τώρα που είναι έτσι βολικά, δεν υπάρχουν ελιές!

Μόλις τώρα αρχίζει να βγάζει χορτάρι… Κι αυτό έχει πολλαπλές επιπτώσεις σε όλη τη φύση. Δεν υπάρχουν, ας πούμε, μανιτάρια. Ούτε ο Αγησίλαος που ξέρει πού μπορεί να τα βρει και άλλες φορές τα τρώγαμε, τώρα δεν υπήρχαν ούτε για δείγμα. Μια ξερή φύση που αγκομαχά να ζήσει. Τουλάχιστον τα λιόδεντρα μη ξεραθούν κι αυτά.

Και δεν είναι μόνο τα χωράφια… Παντού, το ίδιο πρόβλημα. Εδώ στη φωτογραφία πρόκειται για έναν ακάλυπτο χώρο οικοπέδου, μέσα στον οικισμό. Ε, όπως βλέπετε κι εσείς, ίδια είναι ακριβώς τα πράγματα. Ίσως με τις τελευταίες βροχές, γίνει κάτι. Αλλά είναι τόσο διψασμένα τα χώματα που θα χρειαστεί καιρό για να συνέλθει η γης.

Άλλο ένα στιγμιότυπο από τα λιόφυτα. Είναι παρμένο κάπου κοντά στην Μπάρκα, κατά Άγιο Νικόλαο μεριά. Απλά ενίσχυσε τη διαπίστωση μου ότι συμβαίνει κάτι που κανονικά θα έπρεπε να ανησυχεί και να προβληματίζει τους ανθρώπους. Αλλά εκείνοι, στον κόσμο τους, πιστεύουν ότι απλώς είναι μια κακή χρονιά που θα περάσει. Μακάρι να ήταν έτσι τα πράγματα. Αλλά φοβάμαι πως είναι πολύ πιο δύσκολα…

Μια πόλη, η Αθήνα, που την ομορφαίνουν λίγο τα γκράφιτι

9 Δεκεμβρίου 2023 / Σχολιάστε

Η Αθήνα, μια πολυάριθμη πόλη της Ελλάδας, όπου ζει σχεδόν ο μισός πληθυσμός της χώρας, σε τεράστιες πολυκατοικίες – κλουβιά, υπάρχουν και μερικά πράγματα που στην ουσία της δίνουν μια νότα ομορφιάς, όπως αυτά τα γκράφιτι Δεν ξέρω ποιος τα έκανε, αν είναι παραγγελία από κάποιον ή αν κάποιος χρηματοδότησε επαγγελματίες για να τα σχεδιάσουν. Τα είδαμε σε κεντρικού δρόμους της πόλης, καθώς κυκλοφορούμε. Αυτό είναι κάπου στην Πειραιώς, ψηλά, κοντά στην Ομόνοια.

Κι αυτό βρίσκεται κάπου στου Ψυρρή. Μοντέρνα τεχνοτροπία, καλύπτει κάμποσους ορόφους και έχει προσαρμοστεί στις ανάγκες ενός άδειου, άχαρου τοίχου. Συνήθως η υπογραφή του έργου είναι πολύ διακριτική. Αλλά τι σημασία έχει; Είναι ωραίο και δίνει μια ξεχωριστή νότα σε μια απρόσωπη πόλη, όπως είναι η Αθήνα. Προσωπικά είναι ασύγκριτα πιο ωραία από αντιαισθητικά γκράφιτι που κατακλύζουν την πόλη. Και υποβαθμίζουν ακόμα περισσότερο την ποιότητα ζωής των ανθρώπων.

Ακόμα κι αυτό το σχετικά απλοϊκό γκράφιτι από το Μοναστηράκι, δίπλα στο σταθμό του Μετρό, δίνει κάτι. Και στη συγκεκριμένη φωτογραφία μπορεί κανείς να συγκρίνει αυτή τη χρωματιστή ζωγραφιά, με τα τερατουργήματα, είτε στους τοίχους, στο ύψος που φτάνουν οι ανώνυμοι «καλλιτέχνες» εικαστικοί, είτε στο σταθμευμένο, για κάποιο άγνωστο λόγο για καιρό στο ίδιο σημείο, βανάκι. Επισημάναμε τρία μόνο κτίρια της πόλης με ειδικά γκράφιτι ή ζωγραφιές, πες τις όπως θες, που προσθέτουν και δεν αφαιρούν από την καλαισθησία της πόλης.

Η λέξη της εποχής. Αναζητείται αυθεντικός άνθρωπος

8 Δεκεμβρίου 2023 / Σχολιάστε

Σε μια εποχή που τα πάντα γύρω μας, αλλάζουν προς το χειρότερο, το να προσπαθεί κανείς να είναι αυθεντικός, είναι πολύ μεγάλη υπόθεση. Διότι θέλει πολύ δουλειά και υπομονή για να είσαι αυθεντικός είναι καλής πίστης άνθρωπος και να αναζητάς τους αληθινούς παντού, ακόμα και στο διαδίκτυο. Ήρθε λοιπόν η ώρα να ανοίξουμε ένα λεξικό , αν και θα έπρεπε να το συμβουλευόμαστε πιο συχνά για να είμαστε ακριβείς στις εκφράσεις μας και να δούμε τη σημασία της λέξης αυθεντικός…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 9/12/2023

Σ’ έναν κόσμο όπου η χειραγώγηση της εικόνας και η παραπληροφόρηση δεν παύουν να γνωρίζουν ολοένα και μεγαλύτερη διάδοση, το επίθετο “authentic” (αυθεντικός -ή -ό) ήταν η λέξη που αναζητήθηκε περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στις ΗΠΑ στην ψηφιακή έκδοση του λεξικού αγγλικών Merriam-Webster, ανακοίνωσε η συντακτική ομάδα του ιστοτόπου.

Αυθεντικό είναι ένα προϊόν, π.χ. ένα ζευγάρι sneakers, το οποίο φέρει σειριακό κωδικό της μάρκας και οι συλλέκτες γνωρίζουν ότι χάνει 50% της αξίας του με το που ανοίξεις το κουτί. Αυθεντικές, πολύ συχνά, χαρακτηρίζονται οι εμπειρίες που υπόσχονται τα ταξιδιωτικά γραφεία στους πελάτες τους, λέγοντας ότι θα ζήσουν κοντά στους ντόπιους. Ως αυθεντικό περιγράφουμε ένα άτομο το οποίο δρα αυθόρμητα, αφιλτράριστα και πηγαία,·που όπως λέμε, διαβάζεται σαν ανοιχτό βιβλίο.

Αυτό ακριβώς το λήμμα ήταν εκείνο που συμβουλεύτηκαν περισσότερο οι χρήστες, ανέφερε σε ανάρτησή της η συντακτική ομάδα της ψηφιακής έκδοσης του λεξικού, κρίνοντας πως το γεγονός αντανακλά τις ανησυχίες των Αμερικανών για την τεχνητή νοημοσύνη, την ταυτότητα, ή τους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης.

Όπως επισημαίνεται στο κείμενο, διασημότητες με τεράστια προβολή, όπως η τραγουδίστρια Τέιλορ Σουίφτ, επέμειναν φέτος στη σημασία που έχει να είναι κανείς αυθεντικός.

Εξάλλου ο μεγιστάνας Ίλον Μασκ, που επίσης απασχολεί συχνά τα μέσα ενημέρωσης, κάλεσε ηγέτες και όσους παίρνουν αποφάσεις να εκφράζονται στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης “με αυθεντικό τρόπο”.

Το λήμμα της λέξης ξεπέρασε σε αριθμό τις αναζητήσεις για τη λέξη “deepfake”, η οποία περιγράφει την πειστική παραποίηση του περιεχομένου ηχητικών καταγραφών ή βίντεο.

Ανάμεσα στα λήμματα με τις περισσότερες αναζητήσεις και επισκέψεις φιγουράρει επίσης η λέξη “coronation” (στέψη), το ενδιαφέρον απογειώθηκε την περίοδο που ανέβηκε στον θρόνο ο μονάρχης Κάρολος Γ΄ στο Ηνωμένο Βασίλειο, τον Μάιο, πάντα κατά τη συντακτική ομάδα του λεξικού.

Ποιός είναι τελικά ο αυθεντικός άνθρωπος στις μέρες μας; Είναι αυτός που αγαπά πιο πολύ τον αγώνα από την νίκη. Αυτός, που η πίστη του είναι πιο δυνατή απ’ τον ορθό του λόγο, η καρδιά του πιο ανοιχτή κι έτοιμη από την ικανότητα του να κατανοεί και να βάζει σε λέξεις την ουσία.

Αυτός που αναγνωρίζει την αλήθεια περισσότερο μέσα στα μυστήρια, παρά σε ό,τι μπορεί να αντιληφθεί και να κατανοήσει. Που μπορεί να διακρίνει το μάταιο από το γνήσιο, το πλασματικό από το αληθινό. Που δεν νιώθει αυτολύπηση.

Στις δυσκολίες προτιμά να «τεντώνει» την ψυχή του στην προσευχή, στην αυτοπαράδοση και στο να σκέφτεται λιγότερο. Ο αυθεντικός αναζητητής της αλήθειας, δίνει συνεχή αγώνα για να μπορεί να διακρίνει το δικό του θέλημα από το θέλημα του Θεού, και να διευρύνεται ο ίδιος για να το χωρέσει.

Η οντότητα του αυθεντικού ανθρώπου δεν είναι κάτι που ήδη υπάρχει κι οφείλει ο καθένας μας να μιμηθεί. Είναι κάτι που λιθαράκι με λιθαράκι χτίζεται και καλείται ο καθένας μας να γεννήσει, και, δι’ αυτής, να γεννηθεί.

Σε κάθε περίπτωση, η αυθεντικότητα είναι αυτή που αναδεικνύει την ιερότητα και την μοναδικότητα του προσώπου. Αντίθετα, στον βαθμό που πληγώνει κανείς εντός του το επιτακτικό αίτημα της αυθεντικότητας, αναπτύσσει νευρωτικά συμπτώματα, στην ασυνείδητή απόπειρά του να αντισταθμίσει την ενοχή του για την προδοσία που επιτέλεσε ο ίδιος εναντίον του εαυτού του…

Οι ειδικοί τα έχουν επεξεργαστεί όλα αυτά. Αλλά το πιο σημαντικό είναι να το νοιώσεις στη ζωή σου. Και φανταστείτε πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος μας αποκλειστικά και μόνο με αυθεντικούς ανθρώπους. Θα πείτε, μα μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο; Ρεαλιστικά μιλώντας, έτσι όπως έχουν τα πράγματα, είναι αδύνατον. Όμως μπορεί να γίνει και θα γίνει πολύ σύντομα, όπως όλα δείχνουν, στο νέο κόσμο που σχεδιάζει ο Δημιουργός, όπως ακριβώς ήταν και ο αρχικός σκοπός του για τους ανθρώπους.

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 9/12/2024 στην κρητική εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Όταν «φτερουγίζει» η μνήμη σε αξέχαστες καταστάσεις

7 Δεκεμβρίου 2023 / Σχολιάστε

Βρέθηκα την περασμένη Τρίτη στο ΚΑΤ, για κάποιον φίλο. Είχα τον χρόνο και περπάτησα μέσα στο μεγάλο αυτό νοσοκομείο της Αθήνας. Ιδιαίτερα στην πίσω πλευρά του, εκεί όπου «φιλοξενήθηκα» για δέκα μέρες το 2012, ύστερα από ένα ατύχημα με τη μηχανή μου. Κι αυτή τη μεταλλική σκάλα που βλέπετε, την ανεβοκατέβηκα πολλές φορές για να φτάσω στο θάλαμο που ήταν το κρεβάτι μου. Γενικά ένοιωθα, νόμιζα, ότι ήμουν καλά , οπότε το είδα κάπως ως ιδιόμορφες «διακοπές».

Φυσικά δεν θα σύστηνα τέτοιες διακοπές, ούτε στο χειρότερο εχθρό μου. Αλλά σε ότι με αφορά, πραγματικά δεν πέρασα άσχημα. Σ’ αυτό εδώ το καφέ, πέρασα πολλές ώρες, γευόμενος τα καλούδια του, πέρα από τα όσα μου πρόσφεραν στο μενού ως ασθενή. Το θεωρούσα μικρό και τότε, μπορούσα να κάνω το κάτι παραπάνω. Εδώ, είδα φίλους που ήρθαν να με επισκεφτούν, τότε από αγάπη και τους ευχαριστώ ακόμα και τώρα. Δείτε μερικές αναρτήσεις που έκανα από το θάλαμο μου εκείνες τις μέρες ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Παρ’ όλο που το ΚΑΤ είναι νοσοκομείο που προσφεύγουν άνθρωποι, συνήθως έπειτα από κάποιο ατύχημα, εξυπηρετεί και για άλλα ζητήματα υγείας. Προσωπικά έχω καλές αναμνήσεις. Ήταν Οκτώβρης, θυμάμαι, και όχι τόσο κρύος ο καιρός, οπότε και από αυτή την άποψη τα πράγματα ήταν καλά. Κι αυτή η βουκαμβίλια η θεόρατη, είναι πάντα εκεί να ομορφαίνει τη ζωή ανθρώπων που έχουν ανάγκη από αισιοδοξία για τη ζωή.

Όμορφα, σύγχρονα σπίτια που είδαμε στο Θραψανό…

6 Δεκεμβρίου 2023 / Σχολιάστε

Υπάρχουν κι αυτά! Το χωριό δεν είναι μόνο παλιά γκρεμισμένα σπίτια, δοκιμασμένα από τον μεγάλο σεισμό τον Σεπτέμβρη του 2021. Είναι και νέα, σύγχρονα, όμορφα σπίτια, φτιαγμένα από ανθρώπους που μπορούν ακόμα να κάνουν σχέδια και όνειρα για τη ζωή. Άνθρωποι που θέλουν και ίσως τα καταφέρουν, να μείνουν σε μια κατοικία που να καλύπτει τις στοιχειώδεις ανάγκες, για μια ανθρώπινη διαβίωση.

Ξεχωρίζουν ανάμεσα στα κλασικά πετρόχτιστα μονόροφα σπίτια που υπάρχουν ακόμα και αν είναι βαριά λαβωμένα. Καλοβαμμένα, φροντισμένα με ευρύχωρες αυλές και με καλό σχεδιασμό για να βολεύουν και να είναι εργονομικά. Μ’ αρέσουν! Και κάτι τέτοιο ονειρευόμουν να φτιάξω κι εγώ στο πατρικό μου. Αλλά, διαπίστωσα, πως δεν είναι μόνο θέμα χρημάτων, αν και μπορεί να χαλάσει κανείς πολλά, χωρίς να έχει το αναμενόμενο αποτέλεσμα.

Αυτή η εικόνα δεν έχει ιδιότητα alt. Το όνομα του αρχείου είναι omorfa.spitia3-768x1024.jpeg

Τις φωτογραφίες που βλέπετε στο σημερινό σημείωμα τις έβγαλα από τις βόλτες στο χωριό μου. Δεν ξέρω σε ποιον ανήκουν (εκτός από αυτήν που λέει ότι πρόκειται για τον Αγροτικό Ελαιουργικό Συνεταιρισμό) και στόχος δεν είναι προβάλλω το κατόρθωμα του ιδιοκτήτη του. Όχι! Απλά μου άρεσαν. Είχαν κάτι πάνω τους που τα έκανε να ξεχωρίζουν. Ήμουν μόνο μου, χωρίς κάποιον που να μένει μόνιμα στα χωριό, ώστε να είναι σε θέση να μου δώσει συμπληρωματικές πληροφορίες. Όπως είπα, δεν τις ήθελα και δεν τις επεδίωξα.

Αμπελώνας, τα φύλλα κιτρινίζουν και σε λίγο θα πέσουν

5 Δεκεμβρίου 2023 / Σχολιάστε

Αυτές τις κληματαριές τις είδα στο χωριό… Εμείς στο Θραψανό, το κλίμα με τα επιτραπέζια σταφύλια, το λέμε κρεβατίνα και τα προϊόντα της απορροφούνται στην ξένη κυρίως αγορά, ένα μεγάλο μέρος στη Γερμανία. Ψηλά, όπως είναι τα κλίματα, με την υποστήριξη των στύλων, έχουν το πλεονέκτημα να μην ακουμπούν τα σταφύλια στη γη, με αποτέλεσμα να είναι πολύ καλά, ποιοτικά.

Αλλά τώρα είμαστε εκτός εποχής. Τα σταφύλια, ακόμα και τα δεύτερα, τα καμπανάκια, έχουν τελειώσει. Και φτάνει η ώρα που τα φύλλα κιτρινίζουν, ξεραίνονται και πέφτουν. Το κλίμα είναι γυμνό, οπότε μπορεί να κλαδευτεί και να γίνει την Άνοιξη, εκείνο που θα δώσει νέο καρπό, εκεί κατά τον Αύγουστο. Κατέγραψα αυτές τις εικόνες, επειδή είχα μνήμες.

Η κρεβατίνα στη φωτογραφία είναι κοντά στο πατρικό μου. “Έπεφτα” πάνω της, κάθε φορά που πήγαινα στο φούρνο να πάρω κάτι ή να πετάξω σκουπίδια, από την καθαριότητα τους σπιτιού στους κάδους του Δήμου Μινώα, που τους άλλαξαν θέση και τους συγκέντρωσαν κοντά στα γηπεδάκια. Και μου άρεσε όλο αυτό, στη φάση που βρίσκονται.

Δρόμοι που περπατήσαμε, όσο βρισκόμασταν στο χωριό

4 Δεκεμβρίου 2023 / Σχολιάστε

Είμαστε πια σπίτι μας, επιστρέψαμε ύστερα από δυο βδομάδες στο χωριό μου Θραψανό, γεμάτοι αναμνήσεις. Κρατάμε ένα σάκο από όμορφες αναμνήσεις σε φωτογραφικό υλικό, οπότε θα χρειαστεί λίγο χρόνο για να το αποτυπώσουμε εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Αλλά σήμερα σας έχουμε δρόμους. Που περπατήσαμε όσο είμαστε εκεί, πολλές φορές.

Αυτός είναι ο περιφερειακός δρόμος που οδηγεί στο Ηράκλειο και στο Αρκαλοχώρι. Περνάει εξω από το σπίτι μου και με μια μικρή παράκαμψη οδηγεί και στο παλιό δημαρχείο Θραψανού. Τον έχουμε περπατήσει πολλές φορές στις λίγες μέρες που μείναμε, καθώς είχαμε να κάνουμε πολλά πράγματα. Πήγαμε πολλές φορές στο Ηράκλειο για δουλειές.

Η διασταύρωση, όπου αριστερά οδηγεί προς το Ηράκλειο και δεξιά στην κεντρική είσοδο του Θραψανού. Ίσια μπροστά η Περβόλα. Εκεί είχαμε τον κήπο μας, όταν ήμουν μικρός. Οπότε αυτό τον δρόμο, χωματένιο τότε, τον είχα κάνει πάρα πολλές φορές. Ασφαλτοστρωμένος, σήμερα και σε καλή κατάσταση, όπως μπορείτε να δείτε και μόνοι σας…

Πλοήγηση άρθρων

← Προηγούμενα άρθρα Επόμενα άρθρα →