Αρχική » 2023 (Σελίδα 5)

Αρχείο έτους 2023

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
024287
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Ιανουάριος 2023
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 175, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Είδα το ρημαγμένο πατρικό της μάνας μου, στο χωριό…

Έλεγα μέσα μου, τώρα που είμαι εδώ θα πάω να δω το πατρικό των Στρουμπάκηδων, το σπίτι που γεννήθηκε και μεγάλωσε η μητέρα μου. Ο καιρός περνάει και πάνε χρόνια τώρα, που έχουν φύγει όλοι από την οικογένεια εκείνη, γονείς και παιδιά. Και τώρα μένουν πίσω τα παιδιά των παιδιών τους. Οι εικόνες είναι σοκαριστικές, καθώς έχει πληγεί και από τον σεισμό του 2021.

Υπό διάλυση! Κατεδαφισμένο από φυσικά αίτια και από την εγκατάλειψη. Συμβαίνουν αυτά. Δυστυχώς. Η κληρονόμος, μια ξαδέλφη μου, μου είπε ότι δεν μπορεί να το φτιάξει, ούτε και το θέλει, μιας και έχει το σπίτι της. Αν τα παιδιά τους που δεν έχουν πια καμιά μνήμη από αυτό, θέλουν να το φτιάξουν ή να το κατεδαφίσουν εντελώς και να φτιάξουν κάτι άλλο, είναι δικαίωμα τους. Καταλαβαίνω.

Φοβάμαι πως αν διαρκέσει πολύ αυτό το σύστημα πραγμάτων, κάπως έτσι θα γίνει και το δικό μου, Σε ποιον θα λέει “κάτι” και ποιος θα έχει την αγάπη που έχω εγώ γι’ αυτόν τον τόπο; Συνήθως οι κληρονόμοι το “ξεφορτώνονται” για δυο δεκάρες και πάμε γι’ άλλα. Παρ’ όλα αυτά, όσο ζούμε θα το φροντίζουμε και θα το αγαπάμε. Δεν θα θέλαμε να καταντήσει έτσι…

Μετά το Ηράκλειο, πήγαμε μια βόλτα στη Χερσόνησο…

Η Χερσόνησος είναι ένα χωριό στη βόρεια ακτή της Κρήτης και ανήκει στα πιο δημοφιλή τουριστικά θέρετρα του νησιού. Συνδυάζει ευχάριστες διακοπές δίπλα στη θάλασσα. Εμείς το επισκεφτήκαμε την περασμένη Πέμπτη ύστερα από μια επίσκεψη για δουλειές στο Ηράκλειο. Επιστρέψαμε από το Καστέλι, μια διαδρομή, ιδιαίτερα γνωστή σε μας.

Η Χερσόνησος, ένα από τα πιο δημοφιλή κρητικά παραθαλάσσια θέρετρα, είναι στις κορυφαίες επιλογές στην περιοχή του Ηρακλείου για όσους θέλουν ταυτόχρονα διακοπές, νυχτερινή ζωή, καλές ταβέρνες και μία υπέροχη παραλία. Κατά μήκος της μοντέρνας παραλίας, η ατελείωτη σειρά από εστιατόρια και καταστήματα με σουβενίρ δίνει ακόμη περισσότερη ζωή και χρώμα στο χωριό.

Το λιμάνι της Χερσονήσου χτίστηκε πάνω από ένα αρχαίο Ρωμαϊκό λιμάνι, ενώ μερικά από τα ερείπιά του είναι ορατά σε κάποια μέρη κάτω από τη θάλασσα. Η περιοχή του λιμανιού είναι δημοφιλής στους επισκέπτες κατά τις ώρες που πέφτει ο ήλιος, ενώ τα απογεύματα μπορείτε επίσης να τα απολαύσετε σε ένα από τα πολλά beach bar κατά μήκος της ακτής.

Δυσεύρετο, πανάκριβο το λάδι φέτος. Ελάχιστη παραγωγή

Τέτοιες φορτωμένες ελιές, δεν θα συναντήσεις εύκολα γυρνώντας στα χωράφια. Περπατώντας ανάμεσα στα λιόδεντρα, νομίζεις πως έχουν κιόλας ραβδιστεί. Μόνο που τα ελαιουργεία δεν έχουν τίποτα σε τσουβάλια στην αναμονή για να αλέσουν. Και οι ίδιοι οι παραγωγοί, είναι απελπισμένοι, φαντάσου οι καταναλωτές που πρέπει να το αγοράσουν για το σπίτι τους, σε εξωφρενικές τιμές…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 2/12/2023

Τι συμβαίνει φέτος με το λάδι; Προβληματισμένοι είναι οι καταναλωτές που βλέπουν τις τιμές στα προϊόντα του σούπερ μάρκετ να αυξάνονται διαρκώς. Είναι χαρακτηριστικό της ακρίβειας που επικρατεί στην αγορά, ότι το ελαιόλαδο (ένα λίτρο) πωλούνταν τον Σεπτέμβριο έναντι 12,25 ευρώ, τον Οκτώβριο προς 13,70 και το Νοέμβρη «άγγιξε» τα 15 ευρώ, καταγράφοντας αύξηση 21,7% μέσα σε μόλις δύο μήνες.

Τι λέει ο αρμόδιος υπουργός Ανάπτυξης, Κώστας Σκρέκας; «Έχουμε επιβάλλει 9 εκατομμύρια ευρώ πρόστιμα και από αυτά έχουν ήδη εισπραχθεί ή έχουν βεβαιωθεί στη ΔΟΥ προς είσπραξη, περίπου το 70%. Και βεβαίως, όποιο πρόστιμο δεν πληρώνεται εγκαίρως, βεβαιώνεται στην εφορία». Αλλά λύνονται έτσι τα προβλήματα;

Την ίδια στιγμή που το ράλι της ακρίβειας δεν έχει τέλος και γονατίζει τα νοικοκυριά, μία ιστορία που μπορεί να κρύβει στο βάθος ακόμη και πρακτικές καρτέλ σε βασικά προϊόντα, έρχεται στο «φως» από την επιτροπή ανταγωνισμού.

Οι τιμές ανεβαίνουν και όλα αυτά είναι πλασματικά για τους παραγωγούς, γιατί στην πραγματικό τητα, δεν υπάρχει λάδι. Όσον αφορά τους καταναλωτές από την στιγμή που θα είναι δυσεύρετο, δεν ξέρουμε που θα φτάσει. Θα πούμε το λάδι, λαδάκι. Δεν θα υπάρχει πλαφόν στην τιμή, θα πουλάει ο καθένας όσο θέλει. Η πλήρης ασυδοσία, δηλαδή.

Και φυσικά όλο και πιο συχνά είναι τα φαινόμενα νοθείας στο ελαιόλαδο, την ώρα που η τιμή του στο ράφι έχει ξεπεράσει, όπως αναφέραμε, κάθε προηγούμενο. Οι ειδικοί λένε σχετικά: «Το ελαιόλαδο είναι ένα από τα πιο δύσκολα τρόφιμα, γιατί μπορεί εύκολα να αναμειχθεί με άλλα έλαια και να πλασαριστεί στην αγορά σαν εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο.

Και ας είμαστε ειλικρινείς το χρώμα στο ελαιόλαδο, δεν είναι ενδεικτικό κριτήριο για το κατά πόσο έχει υποστεί ή όχι επεξεργασία, ενώ το πιο σύνηθες κόλπο είναι η πρόσμιξη με ηλιέλαιο, εξηγώντας πώς εάν το ελαιόλαδο προσμιχθεί με ένα 10% ηλιέλαιου, δεν είναι δυνατόν να ανιχνευθεί η νοθεία, ούτε στη γεύση, αλλά ούτε και στην όσφρηση, παρά μόνο εάν το λάδι υποστεί χημικές αναλύσεις.

Το ελαιόλαδο είναι η μοναδική λιπαρή ύλη που έχει πολυφαινόλες, οπότε μία εύκολη τεχνική ώστε να ανιχνεύσουμε αν είναι εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο είναι να γίνει ανάλυση στις πολυφαινόλες. Αλλά στις μικρές ποσότ6ητες ποιος κάθεται τώρα να κάνει κάτι τέτοιο.

Όσο προχωράει η συγκομιδή του ελαιοκάρπου, αναδεικνύεται ένα ακόμα πρόβλημα, εκτός από τις συνεχείς ανατιμήσεις, το διατροφικό πρόβλημα. Το είδαμε και με τα μάτια μας. Δεν υπάρχουν ελιές πάνω στα λιόδεντρα. Δακτυλοδεικτούμενες είναι φορτωμένες που θα δώσουν παραγωγή.

Σύμφωνα με τους ελαιοπαραγωγούς, η φετινή μείωση της παραγωγής είναι πρωτόγνωρη, ενώ το βέβαιο είναι ότι θα οδηγήσει σε ελλείψεις στην ελληνική και όχι μόνο αγορά. Είδαμε ελαιουργεία να μην έχουν στην αναμονή, κανένα τσουβάλι ελιές. Πού άλλες χρονιές! Τα πράγματα, ήταν εντελώς διαφορετικά.

Για το πρόβλημα που ανακύπτει οι άνθρωποι που περιμένουν να ζήσουν από αυτό λένε: Η κατάσταση είναι πολύ άσχημη με τη συγκομιδή ελιάς στην Κρήτη, αφού το κερασάκι στην τούρτα το έβαλαν οι δυνατοί άνεμοι, τα προηγούμενα 24ωρα. Είχαμε ελιές που ήταν δακοφαγωμένες και με τους ισχυρούς ανέμους έπεσαν. Αυτό σημαίνει περαιτέρω μείωση της παραγωγής, που ήδη ήταν σε πολύ χαμηλά επίπεδα.

Και προσθέτουν: Αυτό σημαίνει ότι πλέον δημιουργείται ένα τεράστιο διατροφικό πρόβλημα. Το οικονομικό πρόβλημα το ξέραμε ότι το είχαμε, τώρα πρέπει να αντιμετωπίσουμε και το διατροφικό. Δεν θα έχουμε λάδι να φάμε και αυτό θα το δούμε μετά τα μέσα Δεκεμβρίου. Θα τις ζήσουμε λοιπόν και τέτοιες καταστάσεις; Πολύ φοβάμαι ότι θα συμβεί.

Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις του υπουργείο Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (USDA), η παγκόσμια παραγωγή ελαιόλαδου, αναμένεται να ανέλθει σε 3 εκατ. τόνους. Αντίστοιχα, η παραγωγή στην ΕΕ, αναμένεται να φθάσει τους 1,8 εκατ. τόνους για την ελαιοκομική σεζόν 2023/2024. Μικρές ποσότητες μπροστά στις ανάγκες των ανθρώπων…

Μια ολοήμερη εκδρομή στον Άγιο Νικόλαο Λασιθίου

Το κάναμε την Τρίτη που μας πέρασε. Ύστερα από τόση δουλειά στο σπίτι είπαμε πως το χρωστούσαμε στο εαυτό μας, να πάμε μια ημερήσια εκδρομή. Και διαλέξαμε τον Άγιο Νικόλαο. Ο Άγιος Νικόλαος είναι η πρωτεύουσα του Νομού Λασιθίου. Είναι έδρα του δήμου Αγίου Νικολάου, καθώς και της ομώνυμης κοινότητας στην περιφερειακή ενότητα Λασιθίου της Κρήτης.

Η περιοχή του Αγίου Νικολάου κατοικούταν κατά την αρχαιότητα και λεγόταν Καμάρα σύμφωνα με με μια έρευνα που κάναμε. Κατά την ενετική περίοδο διέθετε κάστρο, γνωστό και ως Κάστρο Μιραμπέλλου, όμως ο οικισμός ερήμωσε κατά την οθωμανική εποχή, για να αρχίσει να κατοικείται ξανά τον 19ο αιώνα. Περπατήσαμε στην πόλη και βρήκαμε μια υπέροχη ταβέρνα για φαγητό, το «Μαϊστράλι».

Η ονομασία της πόλης μάθαμε προήλθε από το βυζαντινό εκκλησάκι που βρίσκεται στον όρμο Αγίου Νικολάου. Παλαιότερα ονομαζόταν Μαντράκι, καθώς υπήρχαν πολλές μάντρες με κατσίκια που ξεχειμώνιαζαν. Άλλη γνωστή ονομασία, που ακόμα χρησιμοποιούν οι κάτοικοι των γύρω χωριών, είναι Γιαλός.

Η οικονομία της περιοχής βασίζεται στον τουρισμό, στην καλλιέργεια ελιάς και στη μη σταβλισμένη κτηνοτροφία. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της πόλης είναι η λίμνη Βουλισμένη και οι πολλές παραλίες της, οι οποίες συχνά πιστοποιούνται για την καθαριότητα και τις παροχές τους. Επιστρέψαμε νύχτα πια, στο Θραψανό

Η Μαλάμω μας, στου Γρέγο, στον κήπο της Στασούλας μας…

Ο λαχανόκηπος της Στασούλας, η Μαλάμω και στο βάθος ο Ψηλορείτης, Χωρίς χιόνια ακόμα αν και η θερμοκρασία “έπεσε” στα φυσιολογικά για την εποχή επίπεδα, στους 10 βαθμούς C. Η Στασούλα τους πήρε και πήγαν μια βόλτα. Εμείς δεν πήγαμε, είχα να στήσω την εφημερίδα “ΤΥΠΟΣ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών”. Κι επιπλέον ήταν μεσημέρι κι εγώ που κουράζομαι, θέλω να ξαπλώσω λίγο, το μεσημέρι.

Έχει εκεί αυτή τη μοναδική συκιά που αν και σε λίγο μπαίνει ο Δεκέμβρης και φυσιολογικά έχουν πέσει τα φύλλα της, τα κλαδιά της είναι γεμάτα ώριμα σύκα. Φοβερό να το ζεις αυτό. Και φυσικά η Μαλάμω δεν έχασε την ευκαιρία να πάει και να μαζέψει μερικά, για να τα φάει, επιτόπου. Δεν ήταν όλα καλά. Κάποια είχαν σκάσει και ξίνιζαν, αλλά είναι εντυπωσιακό και μόνο να το βλέπεις.

Ώρα να ξαποστάσουν λίγο. Απογευματάκι, την ώρα που πέφτει ο ήλιος. Ο Αγησίλαος, κάθισε κι αυτός λίγο κοντά τους. Κι ο Νίκος σιωπηλός, όπως πάντα. Αυτή την εποχή ο Αγησίλαος οργώνει με το τρακτέρ του. Το Zetor, ζει και βασιλεύει! Αθάνατο, επιμένει να είναι ο καλός βοηθός του… Πόσα χρόνια τώρα! Εγώ, το θυμάμαι πάρα πολλά. Αλλά, δες σε ένα όμορφο περιβάλλον, που είναι…

Καταφέραμε και βάψαμε την εσωτερική αυλή του σπιτιού

Ήταν μια πολύ δημιουργική περίοδος αυτή η εποχή, καθώς στο χωριό θέλαμε να κάνουμε μερικά πράγματα που απαιτούνταν για τη συντήρηση του σπιτιού μας στο χωριό. Και παρ’ όλο που δεν βοηθούσε ο καιρός, φυσιολογικά, Νοέμβρης μήνας είναι και είναι βροχερός, τα καταφέραμε και βάψαμε και την εσωτερική αυλή μας. Μετά την εξωτερική, δες ΕΔΩ.

Ο Νίκος Γιαγκάκης, να είναι καλά ο άνθρωπος, μας βοήθησε σ’ αυτό. Του είχαμε πάρει τα χρώματα και περιμέναμε τον δικό του προγραμματισμό για να μπορέσει να έρθει. Και ήρθε στην ώρα του. Εργατικός όπως ήταν, κατάφερε να έχει το καλύτερο αποτέλεσμα στο χρόνο που είχε υπολογίσει. Μ’ αρέσει αυτό, στους ανθρώπους. Κάνουν κάτι και το χαίρονται. Και απολαμβάνουν τους καρπούς των κόπων τους…

Έτσι σιγά – σιγά  και την ίδια μέρα, ο Νίκος έβαψε και την εσωτερική αυλή και την πόρτα της εισόδου και τα ξύλα της πέργκολας, με βερνίκι συντήρησης, αφού πρώτα τα έξυσε. Όμορφα πράγματα. Αν και όλη η διαδικασία μας κούρασε, ιδιαίτερα εμένα ως βοηθό, το χαρήκαμε το αποτέλεσμα. Επειδή, όλο αυτό γίνεται με πολύ αγάπη για έναν  τόπο που μας αρέσει και τον θέλουμε.

Ελιές, δυσεύρετες! Φοβερό το τι γίνεται αυτή την εποχή!

Το χωριό μου Θραψανό είναι σε ένα λοφώδες μέρος του νομού Ηρακλείου Κρήτης κι ας είναι 350 μέτρα υψόμετρο, αλλά με παραγωγικά εδάφη, όπου ευδοκιμεί η ελιά κι όπου το λάδι αποτελεί ίσως το μοναδικό εισόδημα για τους κατοίκους της περιοχής. Φέτος όμως, όσο κι αν περπατάμε με το αυτοκίνητο σε ένα δάσος από ελιές, δεν υπάρχει ούτε μια ελιά καρπός πάνω τους. Το άκουγα ότι θα ήταν μια κακή χρονιά φέτος, αλλά το είδα και με τα μάτια μου.

Προχθές, γυρνώντας από το Αρκαλοχώρι, «έπεσα» πάνω α’ αυτές τις φορτωμένες ελιές που δείχνουν οι φωτογραφίες της ανάρτησης, Και ούτε για μια στιγμή δεν το σκέφτηκα. Πάρκαρα το αυτοκίνητο μου στην άκρη του δρόμου και κατέβηκα να τις φωτογραφίσω. Και δες πώς αλλάζουν οι καιροί… Αυτό που μέχρι πέρσι θεωρούνταν φυσιολογικό και το συναντούσες συχνά στις ελιές, το ονομάζουν μάλιστα στην Κρήτη και βεντέμα, φέτος είναι σπάνιο και δυσεύρετο.

Όλα καλά λοιπόν! Το λάδι δυσεύρετο και πανάκριβο… Πέρσι το πούλησαν 5 ευρώ το κιλό και ήταν πολύ ευχαριστημένοι. Έδωσαν όσο πιο μεγάλη ποσότητα μπορούσαν για να βγάλουν κάποια χρήματα για το σπίτι τους. Δύσκολοι καιροί! Παντού πια η κίνηση είναι μειωμένη. Οι άνθρωποι, νιώθουν σκληρό πάνω τους, το βάρος της επιβίωσης…