Μια θάλασσα στην καρδιά του χειμώνα. Την απολαύσαμε!
Πάμε να δούμε λίγο πως είναι η θάλασσα το χειμώνα… Το καλοκαίρι την ξέρουμε, Μας αρέσει και συχνά, όταν μας δίνεται η ευκαιρία πάμε συχνά. Μ’ αρέσει να ακούω το μικρό κυματάκι να σκάει στην αμμουδιά. Και μετά πάλι μέσα και ξανά να σκάει. Με τους δικούς της, ήρεμους ρυθμούς. Δεν ξέρω γιατί, αλλά μας ηρεμεί πολύ.
Το χειμώνα λοιπόν, Γενάρη που πήγαμε εμείς η κατάσταση ήταν κάπως έτσι. Ερημιά από κόσμο. Αν και είχε ήλιο μόνο, κάτι παιδιά ήταν τολμηρά και πλατσούριζαν στα νερά της. Οι άλλοι, οι πολλοί, προτίμησαν τις ταβέρνες, στο πλάι της παραλίας, προκειμένου να απολαύσουν την ηλιόλουστη μέρα. Κάποιοι μάλιστα τολμηροί έβγαλαν τραπέζια πάνω στην άμμο.
Δε χόρταινα το τοπίο. Και τράβηξα αρκετές φωτογραφίες για τις ανάγκες αυτού του δημοσιεύματος. Τίποτα δεν έδειχνε ότι ήταν Γενάρης. Τελικά η Ελλάδα είναι όμορφη όλες τις εποχές. Δεν έχουν άδικο οι φίλοι μας από το εξωτερικό που τους αρέσει πολύ να την επισκέπτονται. Εδώ αρέσει σε μας που τη ζούμε την κάθε μέρα της. Φαντάσου εκείνοι!
Σε μια ψαροταβέρνα στο Μαραθώνα. Ωραίος ο “Ψαράς”
Το κάναμε σαν εκδρομή με φίλους, χθες Κυριακή, πρώτη μέρα του 2023. Και πήγαμε μια βόλτα στο Μαραθώνα. Αλλά δεν πήγαμε βιαστικά, ούτε ψάχνοντας… Την έρευνα την έκαναν νωρίτερα οι φίλοι μας, μέσω του διαδικτύου και τηλεφωνικά, έκλεισαν τραπέζι για μεσημέρι. Μια μέρα σχετικά δύσκολη για ταβέρνες.
Παρ’ όλα αυτά μείναμε ευχαριστημένοι, από τα ψαρικά που γευτήκαμε… Και η ταβέρνα ήταν δίπλα στη θάλασσα. Αν και γενικά στην περιοχή έχουμε πάει πολλές φορές, στον “Ψαρά” ήταν η πρώτη φορά που πηγαίναμε. Και μας άρεσε! Χαμογελαστοί άνθρωποι, μας εξυπηρέτησαν πολύ γρήγορα. Τα φαγητά τους ήταν πολύ νόστιμα και οι τιμές, ανθρώπινες.
Το κρατάμε, γιατί μάλλον θα ξαναπάμε… Φαντάζομαι, το καλοκαίρι θα έχει περισσότερο κόσμο, μιας και είναι πάνω σε μια υπέροχη αμμουδιά, όπου στη θάλασσα του, μπορείς να κάνεις το μπάνιο σου και μετά να καθίσεις για να φας. Και η διαδρομή είναι ωραία και σχετικά κοντά, χρησιμοποιώντας την Αττική Οδό με έξοδο προς Ραφήνα.
Μπορεί αυτή η χρονιά να γίνει καλύτερη; Ναι, μπορεί!
Πρώτο σημείωμα στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ στο άνοιγμα μιας νέας χρονιάς, όπως είναι το 2023. Θέλουμε να έχει θετικό πρόσημο, κάνοντας σκέψεις, όνειρα, σχέδια, προσπαθώντας να τα βάλουμε σε μια σειρά και όσο περνά από το χέρι μας να τα υλοποιήσουμε. Είναι αλήθεια ότι τα περισσότερα πράγματα δεν περνάνε από το χέρι μας. Έρχονται, κατσικώνονται, επιβάλλονται, χωρίς καν να μας ρωτήσουν ή να λάβουν υπόψη τους την γνώμη ή την άποψη μας.
Χρειάστηκε περισσότερο από μισό αιώνα για να το εμπεδώσουμε αυτό… Και μέχρι να καταλήξουμε σ’ αυτό, το απολύτως λογικό, μιας και από τη φύση μας έχουμε περιορισμένο πεδίο δράσης, τρώγαμε τα μούτρα μας από τις απογοητεύσεις και κλεινόμαστε στο καβούκι μας. Και νομίζαμε ότι αυτό ήταν ζωή! Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε τη φετινή χρονιά τη διαφορά. Μπορούμε; Ο χρόνος θα δείξει. Αλλά εμείς, ας το παλέψουμε με συνέπεια και συνέχεια…
Και τι μπορεί να είναι αυτό; Να χαμογελάμε, να ανοίγουμε την καρδιά μας και τα αυτιά μας σε όσους έχουν προβλήματα και να κάνουμε το καλό, παντού, όπου και όπως μπορούμε… Και παρά τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, να είμαστε καλά με τον εαυτό μας και τους γύρω μας. Γεμάτοι με όσα έχουμε και όχι πικραμένοι για όσα μας λείπουν. Ας είναι πάντα αυτό το μέτρο μας. Και να δίνουμε πιο πολύ σε εκείνους από τους οποίους ξέρουμε ότι δεν θα τα πάρουμε ποτέ πίσω.
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…