Στον Κολωνό δεν χιόνισε, χιόνισε σε όλο το Λεκανοπέδιο
Πιο δυνατό απ’ όλα ήταν το κρύο και η παγωνιά. Και μπορεί στην περιοχή που μένουμε στον Κολωνό να μην είδαμε χιόνια, αλλά χιόνια, έστω και λίγα στρώθηκαν στο κέντρο της Αθήνας την Ακρόπολη. Αυτή είναι η οπτική από την Πλάκα. Η φωτογραφία είναι της Fany Andravidioti από την ομάδα “Ελεύθεροι φωτογράφοι”.
Κατά τα άλλα χθες υπήρχαν ώρες με δυνατή ηλιοφάνεια… Στην οδό Στουρνάρη είδαμε λίγα χιόνια στα παρμπρίζ των παρκαρισμένων αυτοκινήτων, εκεί γύρω στις 11 το πρωί. Η φωτογραφία που βλέπετε είναι του Panagiotis Loukas από την ομάδα “Ελεύθεροι φωτογράφοι” αυτή τη φορά από την πλατεία Αγίου Λαζάρου στο Βύρωνα.
Τελικά κάνοντας μια βόλτα στο Facebook με τα μάτια των φλιλων μας ερασιτεχνών φωτογράφων είδαμε ότι χιόνισε κι αλλού. Η Maria Mani δημοσιεύει αυτή τη φωτογραφία στην ομάδα “Ελεύθεροι φωτογράφοι”με την ένδειξη γενικά, Νότια Προάστια. Αυτή η ασάφεια θα μας φάει. Μας αρκεί που ξέρουμε εμείς;
Για μας το χιόνι έχει τη δική του ομορφιά. Και θα ξυπνά μέσα μας παιδικές αναμνήσεις όπου τα χιόνια, δυσεύρετα στην Κρήτη ήταν κάτι το σπέσιαλ και το καταπληκτικό. Έτσι τα βλέπω ακόμα και τώρα. Από τη χιονισμένη Κηφισιά. Μια φωτογραφία της Stamatia Zafiri από την ομάδα “Ελεύθεροι φωτογράφοι”.
Μάχη με τα χιόνια. Από την ασφάλεια του σπιτιού μας!
Η αλήθεια είναι ότι μου φάνηκαν υπερβολικά, όλα όσα ακούγαμε από το βράδυ του Σαββάτου για την επερχόμενη κακοκαιρία. Όπως και το μήνυμα του 112 το απόγευμα της ίδιας μέρας και ο τρόπος που αυτό εμφανίζεται στο κινητό μαζί με τον ήχο μιας σειρήνας που το συνοδεύει. Αλλά τελικά είχαν δίκιο. Η χιονισμένη Στενή Ευβοίας.
Από το πρωί χθες παρακολουθώ, ευτυχώς από το διαδίκτυο, αφού υπακούσαμε τις οδηγίες της Πολιτικής Προστασίας και δεν βγήκαμε έξω, τη χιονόπτωση που υπάρχει σε όλη την Ελλάδα, ακόμα και στην Αττική. Θυμήθηκα τις δημοσιογραφικές βάρδιες μου στην εφημερίδα, όταν έπρεπε να κάνουμε αλλαγή στο πρωτοσέλιδο, λόγω εξελίξεων. Η φωτογραφία είναι της Νικολέτας Τσαγκαλίδου από το όρος Τρόοδος της Κύπρου.
Στην πραγματικότητα καμιά σχέση δεν έχει το ένα με το άλλο. Εδώ έχεις τη θέρμανση σου και όλο το χρόνο με το μέρος σου, χωρίς καμιά πίεση από το χρόνο. Εκεί, ήταν ένα ολόκληρο σύστημα που περίμενε εσένα. Το πιεστήριο για να αλλάξει τη νέα σελίδα και να συνεχίσει την εκτύπωση και τα αυτοκίνητα του πρακτορείου, για να προωθήσουν στους τόπους πώλησης τις έκτακτες αυτές εκδόσεις. Από τον Λαλιά των Σερρών και την ομάδα “Ορεινές Περιπλανήσεις” σε μια φωτογραφία του Νίκου Ζλατάνη.
Σήμερα όλα αυτά έχουν αλλάξει. Καμιά εφημερίδα δεν κάνει πια έκτακτες εκδόσεις. Αυτό το έργο το αναλαμβάνει το διαδίκτυο και οι ειδησεογραφικά site. Εύκολα και αδάπανα. Και φυσικά η τηλεόραση. Που έχει τη δυνατότητα να μεταδίδει ζωντανή εικόνα από τα σημεία που συμβαίνουν τα γεγονότα… Αλλάζουν οι εποχές! Από τα Χάνια του Πηλίου και την ομάδα “Ορεινές Περιπλανήσεις” σε μια φωτογραφία της Νέλλας Θεοτοκάτου.
Αθήνα 2023, λίγο πριν μας «πιάσει» ο χιονιάς που έρχεται…
Το ακούμε ως «απειλή» από τους μετεωρολόγους: Αλλάζει λέει ο καιρός από σήμερα Κυριακή. Μέχρι και χιόνια θα δούμε στην πόλη, λένε. Στο μεταξύ, εμείς περπατάμε σε μια ήρεμη, ήσυχη και… ηλιόλουστη Αθήνα και ας είναι λιγάκι έως πολύ, παγωμένη. Στη φωτογραφία το σιντριβάνι της πλατείας Ομονοίας. Έχουμε γράψει στο παρελθόν γι’ αυτό. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Περπατώντας στην οδό Σωκράτους, λίγο πριν συναντήσει την Αγίου Κωνσταντίνου. Στην πρώτη διασταύρωση, στρίβοντας αριστερά θα πέσεις πάνω στην Ομόνοια. Για αρκετά χρόνια, λίγο πιο κάτω, ήταν γραφεία της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, πριν «κατεβεί» στο Φάληρο. Κι εδώ πήγαινα τα απογεύματα, μετά την ΠΕΤ ΟΤΕ για δουλειά. Αλλά στην Ομόνοια που είναι πέρασμα μας αρέσει μας αρέσει πολύ. Δείτε μερικά δημοσιεύματα που έχουμε κάνει ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Η πλατεία Ομονοίας έχει τη δική της ιστορία. Κι αν την έχουμε ζήσει στα χρόνια που είμαστε στην Αθήνα. Σκεφτείτε μόνο ότι πολύ κοντά είναι η Βερανζέρου 34 που δούλεψα για πάνω από 35 χρόνια, πηγαίνοντας κάθε πρωί για ένα οκτάωρο από το 1981 έως και το 2017. Την πλατεία όμως την έχουμε ζήσει και με περίπτερα, λειτουργώντας ως ανθοκομική έκθεση. Δείτε μερικά δημοσιεύματα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ από το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.
Ο ταπεινός ζοχός από την Κύθνο, τραβά την προσοχή μας
Τις φωτογραφίες τις είδαμε στην ομάδα “Natura Hellenica”, δημοσιευμένες από τη διαδικτυακή μας φίλη Αγγελική Παπασταμοπούλου και μας άρεσε πολύ. Αυτό που μας τράβηξε την προσοχή, ήταν η απλότητα, σε ένα ταπεινό φυτό, τον ζοχό και ο τρόπος που τον προσέγγισε η φωτογράφος. Είναι ωραία να μένεις στην καθημερινότητα σου, σε απλά πράγματα.
Ο ζοχός ή ζοχιά (λέγεται σε πολλές περιοχές της Ελλάδας και τζοχός, ντζοχός ή σφογκός και στη Κύπρο γαλατούνα, είναι φυτό μονοετές, διετές ή πολυετές και έχει όρθιο βλαστό και χυμό σαν γάλα. Η επιστημονική του ονομασία είναι Sonchus oleraceus (Σόγχος ο λαχανώδης). Τα φύλλα του είναι απλά και πτερωτά και η βάση τους περιβάλλει το βλαστό.
Έχει μικρά και κίτρινα άνθη, συγκεντρωμένα σε κεφάλια που περιβάλλονται από επιμήκη βράκτια. Το γνωστότερο είδος είναι ο Σόγχος ο λαχανώδης, ο οποίος έχει πτερόλοβα και οδοντωτά φύλλα. Το ύψος του φθάνει το 1 μ. Είναι φυτό γνωστό από τα αρχαία χρόνια, με το όνομα σόγχος (σόγχος του Θεόφραστου). Αναγνωρίστηκε κυρίως η φαρμακευτική του αξία.
Οι ιθαγενείς της Χιλής Μαπούτσε χρησιμοποιούσαν το ζοχό ως αντιπυρετικό και αιμοκαθαρτικό. Περιέχει βιταμίνη C και βιταμίνη Κ. την Ελλάδα υπάρχουν συνολικά πέντε είδη και συλλέγονται όταν είναι τρυφερά. Ο καρπός του λέγεται ζοχί, ζωχί, ζώχι – πληθυντικός ζοχιά ή ζώχια, είναι εδώδιμος (για τον άνθρωπο και, όταν ξεραθεί, για τα πτηνά ) και πολύ θρεπτικός.
«Καλάθια του νοικοκυριού» να δουν τα… μάτια σου!
Πολύς ντόρος γίνεται εδώ και μήνες για το «Καλάθι του νοικοκυριού». Κι ενώ οι καταναλωτές, που γι’ αυτούς υποτίθεται ότι έγινε, δεν βλέπουν κανένα ουσιαστικό όφελος, το αρμόδιο υπουργείο κοντεύει να το πιστέψει ότι επιτελεί το σκοπό του, οπότε ενόψει των γιορτών, θέλει να το προσαρμόσει στις… ανάγκες των ανθρώπων. Πόσο μακριά από την αληθινή ανάγκη τους, είναι!
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 04/2/2023
Κανονικά θα έπρεπε να κλαίμε, αν ζούσαμε σε ένα σοβαρό κράτος με υπεύθυνους πολίτες. Αλλά εδώ στον τόπο που ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα και όλα μας μοιάζουν… φυσιολογικά κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν να συμβεί. Παρακολουθούμε λοιπόν σιωπηλά, ακόμα κι εκείνα που μας αφορούν άμεσα. Έχετε ακούσει φαντάζομαι για το «καλάθι του νοικοκυριού». Ε, τώρα το διεύρυναν!
Μιλάνε πια για… τρία νέα «καλάθια» που σχεδιάζουν να ξεκινήσουν το προσεχές χρονικό διάστημα, ενόψει του Πάσχα. Τόσο επιτυχημένο αλήθεια θεωρούν το μέτρο ώστε το συνεχίζουν ή δεν θέλουν εν όψη εκλογών να παραδεχτούν την αποτυχία τους; Ερώτημα ρητορικό, επειδή εμείς την απάντηση την ξέρουμε.
Η είδηση συνέχιζε βαρύγδουπα: Σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων σχεδιάζει ένα καλάθι με νηστίσιμα είδη λόγω Σαρακοστής, στη συνέχεια θα υπάρξει ένα καλάθι με τα είδη που αφορούν στο πασχαλινό τραπέζι ενώ σχεδιάζεται να υπάρξει και ένα καλάθι για τα παιδιά, όπως συνέβη και στις εορτές των Χριστουγέννων.
Τι μας λένε λοιπόν; Ότι δοκιμάστηκε και είδαν επιτυχία; Και όλοι εμείς που πηγαίνουμε στο σούπερ μάρκετ, όχι ως χαρωποί επισκέπτες αλλά ως καταναλωτές από ανάγκη, γιατί όταν φτάνουμε στο ταμείο, διαπιστώνουμε το εντελώς αντίθετο πράγμα; Ότι δηλαδή όλα ακρίβυναν και ο οικογενειακό προϋπολογισμός δεν φτάνει πια για να καλύψει τις πραγματικές ανάγκες μας;
Ωραία είναι όταν τα γράφουν στο χαρτί, εν είδη δελτίου τύπου και θλιβερό να τα υιοθετούν άκριτα κάποιοι, κατ’ όνομα δημοσιογράφοι, αλλά το ψέμα λένε (και είναι αλήθεια) έχει κοντά ποδάρια και γρήγορα φαίνεται η αλήθεια!
Πόσο μακριά βλέπουν οι άνθρωποι όταν λένε ότι το σαρακοστιανό καλάθι αναμένεται να είναι έτοιμο τις τελευταίες μέρες του Φεβρουαρίου, δηλαδή, λίγες μέρες πριν την Καθαρή Δευτέρα, ενώ όσο πλησιάζουμε προς τη Μεγάλη Εβδομάδα θα ενταχθούν σε αυτό και προϊόντα που αφορούν στο εορταστικό τραπέζι και θα εξελιχθεί σε καλάθι του Πάσχα.
Στο μεταξύ, όπως δήλωσε πρόσφατα ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνις Γεωργιάδης, η πρωτοβουλία για το «καλάθι του νοικοκυριού», θα πάρει παράταση μέχρι και τον Ιούνιο προκειμένου να προστατευτούν οι καταναλωτές. Υπενθυμίζεται ότι το μέτρο είχε υπολογιστεί αρχικά να διαρκέσει έως και τον Μάρτιο. Εντάξει μη γελάτε, όταν βλέπετε να παίρνει παράταση, γιατί αυτό μάλλον σημαίνει ότι έχει πολύ μεγάλη επιτυχία.
Είναι όλα τόσο καλά “στημένα” που συνεχίζεις να γελάς, αν δεν εκνευρίζεσαι όταν διαβάζεις ότι το αμέσως προσεχές διάστημα, αναμένεται η απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού για να επιτραπεί η παράταση του μέτρου. Για το καλό μας πασχίζουν οι άνθρωποι, αν δεν το έχετε προσέξει.
Τελικά μερικά πράγματα πρέπει να έχουν ένα όριο. Αν τα αφήσεις έτσι, όταν παρατραβάει μοιάζει και κακόγουστο αστείο που δεν έχεις καμιά διάθεση να το ακολουθήσεις στον κατήφορο τους. Αν μπορούν να βάλουν φραγμό στην ακρίβεια ας το κάνουν χωρίς μεγάλα λόγια. Έτσι θα προστατέψουν την αξιοπιστία τους και το όνομα τους. Αν βέβαια τους ενδιαφέρει κάτι τέτοιο.
Αν όχι θα είναι κλασικοί πολι9τκάντηδες που παίζουν με τις ανθρώπινες ζωές και το μέλλον τους είναι προδιαγραμμένο. Έτσι κι αλλιώς πάει πολύ καιρό που οι άνθρωποι πια στις εκλογές δεν ψηφίζουν, καταψηφίζουν. Τιμωρούν εκείνους που άλλα τους έταξαν και άλλα έκαναν. Κάνουν τη δική τους άτυπη δικαιοσύνη. Δεν θα σκύβουν συνεχώς το κεφάλι και δεν θα ζουν με επιδόματα.
Θέλουν πραγματικούς μισθούς που θα καλύπτουν τις πραγματικές τους ανάγκες και ένα περιβάλλον με στοιχειώδη ελευθερία, όπου θα νιώθουν ασφαλείς. Επιθυμούν οι ηγέτες τους να έχουν σχέση με την αλήθεια και όχι να ακολουθούν το δικό τους δρόμο που τους κρατά δέσμιους στην ανέχεια και τη φτωχιά. Αρκετά τα έχουν δοκιμάσει όλα αυτά στο πετσί τους. Και αρνούνται να κάνουν εκπτώσεις για το τίποτα. Αυτό ας το κατανοήσουν έστω και την τελευταία ώρα.
Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ».
Η Κηφισιά του χειμώνα που ζήσαμε ένα πρωινό για λίγο…
Γενάρης του 2023 και είχαμε τη χαρά να συνδυάσουμε τη δουλειά μας στην Κηφισιά με μια μικρή βόλτα στους κεντρικούς δρόμους της. Το κρύο ήταν πολύ εκείνη τη Δευτέρα, φυσιολογικό για την εποχή σε αντίθεση με τις σχετικά υψηλές θερμοκρασίες των προηγούμενων ημερών στο κέντρο της πόλης. Από εκεί πήραμε και τις φωτογραφίες που βλέπετε.
Δεν είναι η πρώτη φορά που μας αρέσει να ανεβαίνουμε σ’ αυτό το βόρειο προάστιο της Αττικής. Και τον Μάη που μας πέρασε είχαμε ξαναπάει και είχαμε ανεβάσει και στο αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ σχετικό δημοσίευμα. Δείτε ο ΕΔΩ. Κι επειδή το έχουμε συχνά κάνει αυτό δείτε μερικά ακόμα δημοσιεύματα από την Κηφισιά ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Να περπατάς λοιπόν στους δρόμους της, χωρίς ωστόσο να έχουμε το κουράγιο, λόγω του κρύου, να ανέβουμε πιο ψηλά μέχρι το Κεφαλάρι. Έχουμε όμως πάει άλλη φορά με καλύτερο καιρό. Και δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε στον ιστότοπο μας ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Πάντα εκεί αποτυπώναμε τις εμπειρίες μας. Και αυτό κάνουμε και τώρα.
Ο νέος ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ συνεχίζει αυτή την τακτική. Έτσι κάνει και σήμερα αυτή την ανάρτηση για να μοιραστεί μαζί σας πράγματα που ζήσαμε και μας άρεσαν. Τι κι αν είναι χειμώνας; Αν η καρδιά μας είναι ζεστή κι αν συνεχίζουμε να αγαπάμε και να εκτιμούμε το δώρο της ζωής τίποτα και κανείς δεν θα είναι σε θέση να μας σταματήσει
Στο Νυμφαίο της Φλώρινας, έχει ιδιότυπους… σταλακτίτες!
Το χωριό Νυμφαίο (παλαιότερα Νιβέστα ή και Νέβεσκα είναι ορεινός οικισμός (υψόμ. 1.350) που έχει χαρακτηρισθεί από το 1978 ως «διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός». Υπάγεται στο Δήμο Αμυνταίου της Περιφερειακής Ενότητας Φλώρινας. Βρίσκεται στο νότιο άκρο του νομού Φλώρινας, στις ανατολικές κλιτύες του όρους Βέρνου, σε απόσταση 57 χλμ. από την πόλη της Φλώρινας μέσω του αυτοκινητοδρόμου 27 και του οδικού άξονα Ξινού Νερού.
Οι ταξιδιωτικοί οδηγοί το παρουσιάζουν ως ένα από τα δέκα ομορφότερα χωριά της Ευρώπης, ενώ στον παγκόσμιο διαγωνισμό της U.N.E.S.C.O. διεκδίκησε το Διεθνές Βραβείο Μελίνα Μερκούρη για την άριστη διαχείριση πολιτιστικού αποθέματος και φυσικού περιβάλλοντος. Ο οικισμός έχει μόνιμο πληθυσμό 132 κατοίκων σύμφωνα με την απογραφή του 2011.
Το Νυμφαίο οικίστηκε περί το 1385 από Βλάχους Οδίτες, δηλαδή λατινοφωνήσαντες αυτόχθονες Μακεδόνες, που επί 1.400 χρόνια φύλαγαν τη γειτονική Εγνατία Οδό και οι οποίοι κατέφυγαν τότε στα απρόσιτα βουνά, ύστερα από σκληρές μάχες με τους Οθωμανούς. Οι φωτογραφίες είναι του Μιχάλη Τσιρλή, δημοσιευμένες στην ομάδα “Νυμφαίου Δρώμενα. Φίλοι της φύσης και της πολιτιστικής κληρονομιάς Νυμφαίου”.
Καλοί μας φίλοι Νίκο και Σούλα, η αλήθεια είναι ότι πολύ το χαρήκαμε που σας έκανε και κάνει πολύ καλό…