Αρχική » 2023 » Απρίλιος (Σελίδα 2)

Αρχείο μηνός Απρίλιος 2023

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
024270
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Απρίλιος 2023
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ…

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 175, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Έχετε δει ανθισμένα αρμυρίκια; Εμείς πρώτη φορά είδαμε!

23 Απριλίου 2023 / Σχολιάστε

Το αλμυρίκι είναι ένα κοινό δέντρο που αναπτύσσεται δίπλα στη θάλασσα, όμως, εμείς ανθισμένο δεν το είχαμε δει ποτέ! Είδαμε τα αλμυρίκια, ανθισμένα, στην παραλία στο Καβούρι, σε μια πρόσφατη βόλτα μας, να δίνουν ένα υπέροχο χρώμα σε όλο το δρόμο. Και ήταν πραγματικά ένα πολύ όμορφο θέαμα σε όλη την παραλιακή!

Όταν καθίσαμε σε ένα παγκάκι, αρχίσαμε να περιεργαζόμαστε το κλαδάκι μας. Διαπιστώσαμε πως έχει ένα απίθανο χρώμα το οποίο μοιάζει με αυτό της λεβάντας. Ενώ εγκαλούσαμε τον εαυτό μας σχετικά με την άγνοιά μας περί ανθoφορίας του αλμυρικιού, έγινε κάτι που μας έκανε να νοιώσουμε καλύτερα… Κι άλλοι, δεν ήξεραν ότι το αλμυρίκι ανθοφορεί!

Το αλμυρίκι είναι δέντρο αυτοφυές πολλών παραθαλάσσιων περιοχών της Ελλάδας και της Μεσογείου. Το συναντάμε κοντά σε παραλίες, όχθες ποταμών και ρέματα, εκεί όπου ο υδάτινος ορίζοντας είναι υφάλμυρος. Το αλμυρίκι έχει γερό ριζικό σύστημα. Πηγή: https://www.voltarakia.gr/daily-photos/item/1046-anthismeno-almyriki

Ανάγκη να πάρουμε καμιά φορά, τα όρη και τα βουνά;

22 Απριλίου 2023 / Σχολιάστε

Με το χέρι στην καρδιά απαντήστε μου παρακαλώ στον τίτλο – ερώτηση αυτού του δημοσιεύματος. Εμείς, ως άνθρωποι, βάζουμε τα όρια μας ως εκεί που εκτιμούμε ότι μας επιτρέπουν οι δυνάμεις μας. Και ιδιαίτερα για όσους ζουν στα όρια της πόλης, την νοιώθουν την ανάγκη αυτή. Τους καταλαβαίνουμε. Και τους αφιερώνουμε από καρδιάς τα λόγια και τις εικόνες που σκαρώσαμε σήμερα.

Το ιδανικό βέβαια θα ήταν να βγούμε, να περπατήσουμε, να δούμε και να θαυμάσουμε τη φύση που βρίσκεται στα καλύτερα της αυτή την εποχή της Άνοιξης, με τα ασταθή της χαρακτηριστικά. Αλλά ακόμα και μέσα από το Ι.Χ. μας ή το πούλμαν, θα δεις και θα απολαύσεις αυτή την ομορφιά. Και θα εισπράξεις αυτά τα υπέροχα συναισθήματα που έχει όταν ολοκληρώνεται ένα ταξίδι. Στα όρη, στ’ άγρια βουνά λοιπόν. Εκεί θέλουμε να πάμε!

Κι ας είναι όπως θέλει ο καιρός! Σιγά τώρα που θα μας χαλάσει την καλή διάθεση… Αποκλείεται. Εμείς θα βλέπουμε και θα φανταζόμαστε ακόμα περισσότερα, επειδή το θέλουμε και το επιθυμούμε. Και επειδή, όπως αναφέραμε και πιο πάνω, υπάρχει αυτή η ανάγκη και πρέπει να την καλύψουμε. Ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ βάζει ιδέες για να εμπλουτίσει τις δικές σας, να τους δώσει χρώμα και άρωμα και τελικά να προσθέσει ζωή στη ζωή σας.

Αληθινό, το πλεονέκτημα της δικαιοσύνης, στην πολιτική;

21 Απριλίου 2023 / Σχολιάστε

Στην πολιτική δεν υπάρχει ηθική με την έννοια που θέλουν να της δίνουν οι άνθρωποι. Και σ’ αυτό το σύστημα, η δικαιοσύνη είναι ζητούμενο. Το σημερινό κομμάτι στο ΡΕΘΕΜΝΟΣ που αναδημοσιεύεται εδώ, στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, απευθύνεται σε υπεύθυνους και νοήμονες πολίτες που δεν έχουν επιλέξει να φανατιστούν και να ακολουθούν ως οπαδοί, τυφλά, ένα (οποιοδήποτε) πολιτικό κόμμα εξουσίας. Αν εντοπίζετε ότι ως αναγνώστης μας, είστε ένας τέτοιος δεν υπάρχει λόγος να διαβάσετε το κείμενο. Έτσι παρουσίασε η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ το θέμα, την Τετάρτη 19/4/2023.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 22/4/2023

Στην πορεία για τις εκλογές και σε μια απέλπιδα προσπάθεια των πολιτικών κομμάτων να αρπάξουν ψηφοφόρους από το αντίπαλο στρατόπεδο, διάλεξαν τον πιο λάθος τρόπο προκειμένου να τονίσουν, όχι την ποιοτική διαφορά τους, αλλά το πόσο κακός και ανήθικος είναι ο άλλος. Εν τω μεταξύ η ηθική και η δικαιοσύνη, δεν είναι τα καλύτερα τους σημεία, με δεδομένο το βίο τους και το ιστορικό τους, που έχει καταγραφεί στην καθημερινότητα τους.

Κι ενώ μέχρι σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρούσε ότι είχε το πλεονέκτημα, δεδομένου ότι από την κυβερνητική πλευρά, έχουν αποκαλυφθεί δεκάδες περιπτώσεις βουλευτών με παραβατική συμπεριφορά που έχει να κάνει με την αθέμιτη κερδοσκοπία, ήρθε στο φως το σκάνδαλο του ευρωβουλευτή κ. Γεωργούλη να μας δείξει τις πραγματικές διαστάσεις του ζητήματος. Η αποκάλυψη μπορεί να έγινε τώρα, για την κακοποιητική συμπεριφορά του ευρωβουλευτή και ηθοποιού πάνω σε μια γυναίκα, αλλά με μια ματιά στις ειδήσεις αντιλαμβάνεσαι ότι η όλη υπόθεση έχει πίσω της μια ουρά που φτάνει τα τρία χρόνια.

Και γιατί τώρα, θα πείτε; Διότι απλά τώρα είναι οι εκλογές! Τώρα τους ενδιαφέρει ένα τέτοιο θέμα, με την έννοια ότι εύκολα περνάει η άποψη «όλοι ίδιοι είναι», «δεν βαριέσαι, όποιον και να διαλέξω, δεν πρόκειται να δω διαφορά, σ’ αυτόν τον τομέα της ηθικής και της δικαιοσύνης». Βεβαίως μια τέτοια αντίληψη είναι ισοπεδωτική και ίσως να αδικεί κάποιους, αλλά ποιος κάθεται τώρα να το ψάξει το θέμα για να αποδώσει δικαιοσύνη; Το κακό με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι διάλεξε για την προεκλογική καμπάνια του να επενδύσει στο μότο «Δικαιοσύνη παντού», εκτιμώντας ότι έτσι θα πλήξει το γόητρο του αντιπάλου του. Και στην αρχή φάνηκε να κερδίζει πόντους.

Η πορεία όμως, δείχνει ότι τείνει να λειτουργήσει ως μπούμεραγκ και αντί να εισπράξει όφελος (που να αποτυπώνεται σε ψήφους) να του κοστίσει, τελικά. Διότι ποιος άνθρωπος έχει τα κότσια να μιλήσει και να εφαρμόσει αληθινή δικαιοσύνη, χτυπώντας τα κάθε είδους συμφέροντα, στη ρίζα τους;

Σ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων, αυτό που κυριαρχεί και μπορεί να το διαπιστώσει και ο πιο αδαής, είναι η αδικία, όχι η δικαιοσύνη. Η ελεύθερη αγορά που έχουν φτιάξει και έχουν θεοποιήσει, κάνει πράξη σε όλες τις μορφές της, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Όπου θύτης είναι ο πιο ισχυρός και θύμα ο πιο ευάλωτος και ευπαθής, κυρίως από οικονομική άποψη.

Είναι σε θέση ο άνθρωπος να το αλλάξει πραγματικά αυτό; Η ιστορία έχει δείξει πως όσες φορές προσπάθησαν να το κάνουν, είτε απέτυχαν οικτρά, είτε δε βρήκαν συνεργάτες με τα κατάλληλα προσόντα που θα τους στήριζαν στο εγχείρημα τους, είτε τους ανέτρεψαν πολύ γρήγορα, εκείνοι οι οποίοι θα βλάπτονταν από τέτοιες πολιτικές.

Έτσι κάποιοι από εμάς, υποψιασμένοι, κάθε φορά που ακούμε τους διάφορους κήνσορες της Δικαιοσύνης, να τονίζουν αυτήν την αρετή και να υπόσχονται βαθιές τομές και αλλαγές σε βάθος, γελάμε. Επειδή «χαϊδεύουν τα αυτιά» σε εκείνους που θα ήθελαν να ακούσουν κάτι τέτοιο (και δεν είναι λίγοι), αλλά δεν έχουν καμιά πρακτική αξία, αφού δεν είναι σε θέση να τα εφαρμόσουν.

Ας το θέσουμε κι αλλιώς. Εσείς προσωπικά, μπορείτε να φανταστείτε ότι είναι δυνατόν να υπάρξει και να λειτουργήσει, ανεμπόδιστα, ένας οποιοσδήποτε πολιτικός με πλεονέκτημα την ειλικρίνεια, την ηθική και τη δικαιοσύνη; Μάλλον δύσκολο!

Η ζωή έχει δείξει, άλλα πράγματα. Υπάρχουν τα πολιτικά «τζάκια», όπου γενιές και γενιές έμαθαν να ζουν παρασιτικά, με μοναδικό εφόδιο την ενασχόληση τους με την πολιτική. Και υπάρχουν νέοι άνθρωποι που μπαίνουν στην πολιτική κονίστρα, με την υπόσχεση ότι θα αλλάξουν τα πράγματα, αλλά στην ουσία αυτό που διαπιστώνουμε σύντομα είναι ότι τους απορροφά το σύστημα και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να βολέψουν τους εαυτούς τους, άντε και την οικογένεια τους.

Θα μπορούσε να βοηθήσει το «Πόθεν Έσχες»; Κουρελόχαρτο το κατάντησαν. Καμία διαφάνεια δεν υπάρχει στα εισοδήματα τους. Συνεχίζουν να λειτουργούν ασύδοτα, χωρίς κανείς να τους ελέγχει, ουσιαστικά. Αυτά, ποιος δεν τα ξέρει;

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 22/4/2023 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Η ομορφιά του τριαντάφυλλου. Γνωστό μας και ως ρόδο!

20 Απριλίου 2023 / Σχολιάστε

Η τριανταφυλλιά (επιστ. ονομ.: Ροδή, Rosa) είναι γένος φυτών που ανήκει στην οικογένεια των Ροδοειδών (Rosaceae) Και οι τριες φωτογραφίες στη σημερινή ανάρτηση είναι του διαδικτυακού μας φίλου, Manos Karagiannis, ίσως από την περιοχή του Βόλου που μένει και δημοσιευμένες στην Ομάδα “Εραστές των ρόδων”. Είναι καλλωπιστικό και φυλλοβόλο φυτό. Υπέροχο, δε βρίσκετε;

Αποτελείται από τη ρίζα, τον βλαστό, τα φύλλα και τα μπουμπούκια της. Η ρίζα της τριανταφυλλιάς είναι αποξυλωμένη και διακλαδίζεται προς όλες τις κατευθύνσεις. Συνεχίζοντας, ο βλαστός της αρχικά είναι τρυφερός και πράσινος, ενώ κάποια στιγμή αρχίζει να σκληραίνει και να αποξηραίνεται. Επίσης, ο βλαστός εξωτερικά έχει αγκάθια, όπως και τα φύλλα στις άκρες τους.

Τα άνθη της τριανταφυλλιάς βγαίνουν στις άκρες των τρυφερών βλαστών. Στην αρχή είναι κλειστά τα μπουμπούκια της, ενώ σιγά σιγά αρχίζουν να ανοίγουν και να ξεπετάγονται τα πέταλα. Τα πέταλα έχουν διάφορα χρώματα όπως λευκό, κόκκινο, ροζ, κίτρινο και άλλα. Το χρώμα των λουλουδιών τους είναι ανάλογο με την ποικιλία της κάθε τριανταφυλλιάς.

Μια βόλτα στο Πόρτο Μπούφαλο για καφέ, κατέληξε άδοξα

19 Απριλίου 2023 / Σχολιάστε

Το Πόρτο Μπούφαλο είναι ένας γραφικότατος oικισμός, κτισμένος μέσα σε έναν μάλλον στενό όρμο, στις ακτές του νότιου Ευβοϊκού. Για να πάμε εκεί, κατευθυνόμαστε μετά το Αλιβέρι και τη διασταύρωση των Λέπουρων προς Κάρυστο και στρίβουμε δεξιά προς τη θάλασσα, στη διασταύρωση προς Πόρτο Μπούφαλο. Εμείς πήγαμε μετά τον Αλυροπόταμο αναζητώντας ένα ανοιχτό καφέ. Μάταια για Απρίλη. Στην Ελλάδα το Πάσχα, όλα είναι κλειστά!

Πολλά πλεούμενα βρίσκουν αγκυροβόλιο εδώ, ιδίως τους θερινούς μήνες! Στον όρμο υπάρχει και φάρος. Λίγα ωστόσο τα σπίτια του και οι μόνιμοι κάτοικοι, οι οποίοι ασχολούνται με την αλιεία και τον τουρισμό. Εγώ έχω ξαναέρθει στο παρελθόν, μόνος μου, πριν κάμποσα χρόνια για ένα Σαββατοκύριακο. Δείτε τι κατέγραψα τότε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Όσοι δεν έχετε επισκεφτεί την γραφική αυτή Ευβοιώτικη γωνιά, στην πρώτη ευκαιρία κάντε προς τα εκεί μια βόλτα… θα σας ανταμείψει και με το παραπάνω! Προς το παρόν, μια ιδέα για το ιδιαίτερο Πόρτο Μπούφαλο, μπορείτε να πάρετε, από τις φωτογραφίες που δημοσιεύουμε… Για το κομμάτι αυτό χρησιμοποιήσαμε στοιχεία από ένα όμορφο άρθρο της εκπαιδευτικού Ναταλίας Νάτσου-Παπακωνσταντίνου.

Στον Αλμυροπόταμο, φάγαμε το μεσημεριανό μας φαγητό

18 Απριλίου 2023 / Σχολιάστε

Συνέχεια στο χθεσινό ρεπορτάζ μνήμης, από τα Ζάρκα της Εύβοιας… Αφού δε βρήκαμε κάτι να φάμε εκεί, επειδή η ταβέρνα του “Καπετάνιου” ήταν κλειστή, πήγαμε στον Αλμυροπόταμο. Αυτό βρίσκεται σε απόσταση 53 χλμ. ΒΔ. από την Κάρυστο (έδρα του δήμου) και 77 χλμ. Α.-ΝΑ. από τη Χαλκίδα. Φυσικά η Σούλα δεν έχασε την ευκαιρία να με καταγράψει, καθώς χάζευα στο κινητό μου.

Στη δυτική άκρη του περνάει η ΕΟ Αλιβερίου – Καρύστου, βόρεια είναι οι Ζάρακες, νοτιοανατολικά τα Μεσοχώρια και δυτικά η Παναγία, που αποτελεί επίνειο και παραλία του. Το χωριό είναι κτισμένο σε μια βραχώδη πλαγιά, σε υψόμετρο 141 μέτρα, με θέα τη μικρή κοιλάδα που διαρρέεται από τον χείμαρρο Διπόταμο.

Το όνομά του οφείλεται σε μια πλούσια φυσική πηγή νερού, τη “Μεγάλη Φλέβα”, η οποία αναβλύζει από τα ασβεστολιθικά πετρώματα κοντά στην παραλία και τα γλυκά νερά της οποίας κάνουν το νερό της θάλασσας υφάλμυρο (γλυφό). Ως οικισμός αναφέρεται από την περίοδο της τουρκοκρατίας και υπάρχει επίσημη αναφορά του για πρώτη φορά το 1546.

Η βόλτα στα Ζάρκα, ύστερα από χρόνια έφερε αναμνήσεις

17 Απριλίου 2023 / Σχολιάστε

Ο καιρός ήταν καλός χθες. Κατά τις 9 το πρωί αφήσαμε στην Αθήνα και πήραμε το δρόμο για τα Ζάρκα της Εύβοιας, από την μεριά του Αιγαίου, έναν προορισμό που γνώρισα όταν ήμουν μικρότερος από 17 χρονών. Εδώ περάσαμε δύο βδομάδες σε μια καλύβα με καλάμια, μαζί με τα φιλαράκια από τον Σκαραμαγκά, τον Στέλιο από το χωριό αυτό που μας έφερε και τον Βασίλη από την Πάτρα. Και με τους δυο στην πορεία των χρόνων χαθήκαμε.

Είχα περισσότερα από 12 χρόνια να έρθω ξανά και χθες που επισκεφτήκαμε αυτή την παραλία, όλα ήταν διαφορετικά. Έχουν χτιστεί πολλά και καλοφτιαγμένα σπίτια, αν και η ταβέρνα του “Καπετάνιου” ήταν κλειστή. Έτσι αναγκαστήκαμε να πάμε στον Αλμυροπόταμο, από την μεριά του Ευβοϊκού για φαγητό. Έχουμε γράψει, όμως στο παρελθόν, για τα Ζάρκα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα από το αρχείο μας.

Όμως η θάλασσα του, ήταν το ίδιο ωραία, όπως πάντα. Το βότσαλο της ψιλό και σαν μάρμαρο. Πριν πολλά χρόνια, έχω βγάλει αθερίνα εδώ και την πηγαίναμε στην ταβέρνα του “Καπετάνιου” που τότε ήταν και παντοπωλείο και μας την έφτιαχνε μεζέ για ούζο… Αλλά τότε όλα ήταν διαφορετικά. Και υπήρχε και το ταβερνάκι του μπάρμπα Βαγγέλη που το είδαμε να έχει γκρεμιστεί και στη θέση του έγιναν δωμάτια.

Πλοήγηση άρθρων

← Προηγούμενα άρθρα Επόμενα άρθρα →