Αρχική » 2023 » Απρίλιος (Σελίδα 3)

Αρχείο μηνός Απρίλιος 2023

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
024276
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Απρίλιος 2023
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 175, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Μια άσπρη λαδανιά που είδαμε στο διαδίκτυο και μας άρεσε

Ο κίστος ή λαδανιά (Cistus creticus, Cistaceae) είναι αειθαλής θάμνος που αποτελεί χαρακτηριστικό φρύγανο της ανατολικής Μεσογείου και μελισσοκομικό φυτό. Η ανθοφορία και το αρωματικό του φύλλωμα τον κατατάσσουν στα καλλωπιστικά φυτά. Οι στήμονες δίνουν λαμπερό κίτρινο χρώμα στο κέντρο του άνθους. Ο κίστος ανθίζει την άνοιξη από τον Απρίλιο μέχρι το Μάιο, αλλά υπάρχουν και είδη που η ανθοφορία τους παρατείνεται μέχρι τον Ιούνιο.

Το όμορφο αυτό αγριολούλουδα το είδαμε στην Ομάδα “Natura Hellenica” σε φωτογραφίες του διαδικτυακού μας φίλου Konstantinos Barsakis. Βοτανικά ανήκει στην οικογένεια Cistaceae που είναι γνωστή και σαν «rock-rose family» και στην οποία ανήκουν 170 – 200 περίπου είδη. Τα περισσότερα είδη της οικογένειας κατάγονται από τις χώρες της Μεσογείου και κάποια από τη βόρεια Αμερική.

Στη χώρα μας αυτοφύονται πέντε (5) είδη του γένους Cistus με πιο γνωστό το C. creticus. Είναι φυτό ιδιαίτερα διαδεδομένο από την αρχαιότητα και στις διάφορες περιοχές της Ελλάδας, ονομάζεται αλαδανιά, αλάδανος, ξισταριά ή κουνουκλιά. Τα πέταλα είναι συνήθως λευκά, ρόδινα ή μοβ, ωστόσο υπάρχουν και είδη με κίτρινα άνθη και πέταλα με κηλίδες.

Μνήμες από τα καλιτσούνια που έφτιαχνε η μάνα μου

Εγώ ελάχιστα πράγματα σκαμπάζω από κουζίνα, ζαχαροπλαστική ή ότι έχει σχέση με φαγώσιμα και την προετοιμασία τους. Όμως στη φάση της κατανάλωσης, ήμασταν πάντα πρώτοι! Κι εδώ που τα λέμε, ως παιδιά, λαχταρούσαμε να φτιάξει αυτή την εποχή η μάνα μου τα καλιτσούνια. Μου τα θύμισε η αδελφή μου Στασούλα που συνεχίζει να τα κάνει, κάθε χρόνο.

Δείτε τη φετινή παραγωγή της, στο τραπέζι της κουζίνας της. Μεγάλα και μπόλικα! Βέβαια η μάνα μου έφτιαχνε ένα ολόκληρο κοφίνι, ήμασταν φαγανοί τότε, σε μέγεθος διπλάσιο από αυτά που βλέπετε. Και το κοφίνι δεν κράταγε πάνω από μια εβδομάδα. Ήταν που κάναμε κι εμείς το μέρος μας στην κατανάλωση, οπότε πού να φτάσουν;

Η Στασούλα συνεχίζει να τα κάνει όλα αυτά και για να πω την αλήθεια, εγώ τη χαίρομαι, επειδή το απολαμβάνει και όσοι είναι κοντά της, τα χαίρονται από πρώτο χέρι. Τα καλιτσούνια έχουν ένα περίβλημα με γλυκό ψωμί σαν τσουρέκι και μέσα έχουν τυρί γλυκό με κανέλα και αρωματικά βότανα που τα κάνει γευστικότατα και χορταστικά. Στο χωριό, τα φτιάχνουν οι νοικοκυρές, αυτές τις μέρες.

Οικονομικά ισχυροί, «παίζουν» παιχνίδια, στο διαδίκτυο!

Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει στη ζωή… Άνθρωποι που έχουν καταφέρει να λύσουν τα οικονομικά προβλήματα τους και δεν έχουν κανένα άγχος για την καθημερινή επιβίωση τους, μοιράζουν τα δισεκατομμύρια τους για το κέφι τους και αγοράζουν εφαρμογές που έχουν μπει για τα καλά στη ζωή των ανθρώπων, όπως το Twitter, έτσι, για να περνάνε την ώρα τους… Ακούγεται κάπως, αλλά δυστυχώς συμβαίνει…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 15/4/2023

Το Twitter, για όσους δεν το γνωρίζουν, είναι ένας ιστοχώρος κοινωνικής δικτύωσης (ή αλλιώς μια εφαρμογή στα κινητά τηλέφωνα) που επιτρέπει στους χρήστες του, να στέλνουν και να διαβάζουν, σύντομα μηνύματα, τα οποία ονομάζονται τουίτς. Οι διευκρινήσεις δίνονται για τους συνομιλήκους μου, που δεν θέλουν να μπουν στο κόπο να δημιουργήσουν νέους τρόπους επικοινωνίας και ενημέρωσης, αλλά επιμένουν στους παραδοσιακούς, εφημερίδες, ραδιόφωνο, τηλεόραση, άντε και κανένα SMS.

Για τους νέους της εποχής μας, αυτά είναι αυτονόητα πράγματα, κομμάτι της ζωής που επιλέγουν να έχουν. Σεβαστά, ως ένα βαθμό και αποδεκτά, Όμως για την οικονομία της συζήτησης, θεώρησα αναγκαίο να κάνω αυτόν τον πρόλογο.

Πριν καμιά δεκαριά μέρες, επικράτησε πανικός από τους χρήστες του διαδικτύου όταν είδαν ότι το Twitter μετά την απόφαση του νέου ιδιοκτήτη, Έλον Μασκ, αντικατέστησε το εμβληματικό μπλε πουλί του δημοφιλούς social media με τον σκύλο του Dogecoin.

Το είπε και το έκανε! Και λίγες ώρες αφού ο ιδιοκτήτης του Twitter τοποθέτησε ως logo την φιγούρα του σκύλου που συνδέεται με το Dogecoin, η αξία του κρυπτονομίσματος εκτοξεύθηκε. Από 0,08 δολ., η αξία του Dogecoin έφτασε σε άνω του 0,10 δολ.. Μία αύξηση την τάξεως του 20%.

Ο Έλον Μασκ, που μετρά 133 εκατομμύρια ακολούθους στο Twitter, χρησιμοποιεί εδώ και καιρό το μέσο κοινωνικής δικτύωσης για την προβολή του ιδίου και του ιδιότυπου χιούμορ του και έχει προωθήσει μέσω της πλατφόρμας το dogecoin, ένα κρυπτονόμισμα υψηλής διακύμανσης που δημιουργήθηκε αρχικά για πλάκα.

Το dogecoin δημιουργήθηκε το 2013 και ήταν μία ειρωνική απάντηση σε δύο φαινόμενα του web: τα κρυπτονομίσματα, που πλήθυναν μετά την εμφάνιση του bitcoin, και τα memes «Doge» με τον σκύλο ράτσας Shiba Inu που είχαν κατακλύσει το διαδίκτυο.

Ενισχυμένο από μία φρενίτιδα αγορών τέτοιου είδους τίτλων στις αρχές του 2021 σε συνδυασμό με πλειάδα θετικών μηνυμάτων του Έλον Μασκ στο Twitter, το dogecoin εκτοξεύθηκε σε επίπεδο άνω των 70 σεντς τον Μάιο 2021, για να υποχωρήσει μετά την μετάδοση σατιρικής εκπομπής στην οποία ο Μασκ χαρακτήριζε «απάτη» το κρυπτονόμισμα.

Ένας επενδυτής που έχασε χρήματα στοιχηματίζοντας στο dogecoin κατέθεσε τον Ιούνιο 2022 αγωγή ζητώντας 258 δισεκατομμύρια δολάρια αποζημίωση από τον Έλον Μασκ και τις εταιρείες του Tesla και SpaceX. Ο δισεκατομμυριούχος, όπως ήταν φυσικό, αρνήθηκε τις κατηγορίες.

Η αλλαγή του logo του Twitter έγινε, αλλά προκάλεσε βροχή μηνυμάτων. O Έλον Μασκ ανέβασε στην πλατφόρμα μία φωτογραφία από συνομιλία που είχε το 2022 με έναν χρήστη, κατά την οποία έδινε την υπόσχεση ότι όταν αγοράσει το Twitter, θα κάνει logo του το «Doge».

Αλλά αυτό δεν κράτησε πολύ… Λίγες μέρες μετά ο Έλον Μασκ, αντικατέστησε και πάλι τον σκύλο του κρυπτονομίσματος Dogecoin με το γαλάζιο πουλί. Πλέον σε όλους τους λογαριασμούς στο Twitter είναι ορατό και πάλι το χαρακτηριστικό logo.

Έτσι λειτουργούν, όσοι έχουν χρήματα και δεν ξέρουν τι να τα κάνουν. Παίζουν με τις ζωές των άλλων, νομίζοντας ότι η μεγάλη οικονομική τους επιφάνεια τους επιτρέπει να κάνουν κάτι τέτοιο. Αλλά κάνουν λάθος! Η αξιοπρέπεια του ανθρώπου δεν έχει καμιά σχέση με τα χρήματα. Αν ψάξετε λίγο γύρω σας, θα δείτε ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν καθόλου χρήματα και όμως είναι απολύτως αξιοπρεπείς!

Φυσικά πού να τα ξέρει αυτά ο Έλον Μάσκ; Εκείνος «παίζει», κάνοντας την πλάκα του, αδιαφορώντας για το τι επιπτώσεις θα έχουν αυτά στις ζωές των άλλων. Και δεν αναφέρομαι στο Twitter, αλλά στα κρυπτονομίσματα Dogecoin που έχουν κάνει ανθρώπους να χάσουν την περιουσία τους, στο απατηλό κυνήγι του γρήγορου κέρδους.

Βεβαίως, όλοι έχουμε τις ευθύνες μας, καθώς χρειάζεται να έχουμε διάκριση και να μην παρασυρόμαστε από τις υποσχέσεις ανθρώπων για εύκολο και γρήγορο κέρδος. Τουλάχιστον αυτό! Ας το έχουμε πάντα κατά νου.

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί στο φύλλο του Σαββάτου 15/4/2023, της εβδομαδιαίας κρητικής εφημερίδας ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Βόλτα, με τη φαντασία μας, στο νησί Βανκούβερ του Καναδά

Καθώς πασχίζω καθημερινά, με αγάπη, να σας έχω κάτι ξεχωριστό και αν είναι δυνατόν όμορφο, μέσα σε έναν άσχημο και επικίνδυνο κόσμο, για να το μοιραστώ μαζί σας, θυμήθηκα αυτές τις φωτογραφίες που είναι κάμποσο «παρκαρισμένες» στην επιφάνεια της οθόνης του υπολογιστή μου, περιμένοντας μια κατάλληλη ώρα, προκειμένου να δημοσιευτούν. Και να, που ήρθε αυτή η ώρα. Δείτε ΕΔΩ για να σας θυμίσω από πού… ξέμειναν.

Ο Καναδάς είναι μια αχανής χώρα… Και αν και θα ήθελα πολύ να τον περπατήσω, από τη μια άκρη ως την άλλη, ξέρω πως σ’ αυτό το σύστημα είναι μάλλον αδύνατον, γι’ αυτό το αφήνω γι’ αργότερα. Προς το παρόν, περιορίζομαι σ’ αυτές τις ομορφιές που βρίσκονται από τη μεριά του Ειρηνικού Ωκεανού. Κι είναι ο ουρανός και η θάλασσα, τα χρώματα που σε ξεσηκώνουν και σου δημιουργούν θαυμάσιες εικόνες.

Μερικές φορές, δεν αφήνουμε τον ορίζοντα της σκέψης μας και του μυαλό μας ν’ ανοίξει και να δει τη μεγάλη εικόνα. Και ναι, είναι πολύ όμορφη η Ελλάδα, αλλά το ίδιο όμορφος είναι όλος ο κόσμος, επειδή ο κατασκευαστής και δημιουργός είναι ο ίδιος. Και είναι αμερόληπτος και ευθύς. Όλοι οι άνθρωποι θέλει να έχουν και να γεύονται με τις αισθήσεις τους, υπέροχα πράγματα. Δείτε εδώ τον Ειρηνικό Ωκεανό. Πόσες φορές τον έχετε δει στη ζωή σας;

Μπλέ κάρθαμος, ο ουρανόχρωμος, από τη Ζάκυνθο…

Τις φωτογραφίες τις είδαμε στην Ομάδα “GreekFlora”, τραβηγμένες από τη διαδικτυακή μας φίλη, Julia Crummay, στη Ζάκυνθο, όπου και μένει. Το φυτό ονομάζεται κάρθαμος και, όπως διαβάζουμε, καλλιεργήθηκε αρχικά για τα άνθη του που χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή κόκκινων, κίτρινων και μπλε χρωμάτων για ρούχα, αλλά και για την προετοιμασία τροφίμων.

Η επιστημονική του ονομασία είναι Carthamus caeruleus /Συνώνυμα: Carduncellus caeruleus  (Blue thistle). Ψάχνοντας για αυτό, μάθαμε ότι τώρα καλλιεργείται κυρίως για το λάδι των σπόρων του, το οποίο χρησιμοποιείται για τρόφιμα και άλλους βιομηχανικούς σκοπούς. Όσο το ψάχνω, τόσο μ’ αρέσει να μαθαίνω πράγματα για τα αγριολούλουδα.

Πρόκειται για ένα πολυετές και αγκαθωτό φυτό, ύψους έως 80 cm. Έχει ένα στέλεχος όρθιο, συνήθως μη διακλαδισμένο, κυλινδρικό, αλλά με παράλληλες και στενές αυλακώσεις, κιτρινωπό, καλυμμένο με αραχνοειδείς τρίχες. Η χρήση λουλουδιών (πέταλα) στο τσάι και άλλες παρασκευές τροφίμων είναι ασφαλής και έχει ευεργετικές ιδιότητες.

Ένα χωράφι με ελιές, σπαρμένο με κουκιά και βίκο…

Τις φωτογραφίες τις είδαμε στην Ομάδα “Οι Φίλοι της Ελιάς”. Είναι φωτογραφίες του διαδικτυακού μας φίλου, Τριαντάφυλλου Μπαλάφα, ίσως από τα Στύρα της Εύβοιας που είναι και ο τόπος καταγωγής του. Ίσως για πολλούς αναγνώστες μας, να φαίνεται περίεργη και παράξενη όλη αυτή η σύνθεση. Αλλά δεν είναι. Το έκανε και ο πατέρας μου.

Η μνήμη μου με πάει, μισό αιώνα πίσω, τότε που ως παιδί τον βοηθούσα στα χωράφια μας. Έβλεπα τι έκανε και… μάθαινα, άσχετα που ήρθαν έτσι τα πράγματα, ώστε δεν ασχολήθηκα ποτέ μ’ αυτά τα πράγματα. Ήταν όμως εποχές όμορφες και ίσως αν ξέραμε πώς οι γονείς μας έκαναν κουμάντο στα χωράφια τους, θα ήταν ωραίο να ζούμε από αυτά, αντί να τα βλέπουμε να ρημάζουν χέρσα.

Ο πατέρας μου, λοιπόν, έσπερνε τα πάντα… Ότι θα χρειαζόμασταν στη διάρκεια της χρονιάς, τόσο εμείς ως οικογένεια, όσο και τα ζώα (εμείς είχαμε έναν γάιδαρο κι ένα μουλάρι) που βοηθούσαν στις εργασίες ή στις μεταφορές. Τα όσπρια ήταν το κυρίως μέρος της μεσογειακής μας διατροφή. Κουκιά, μπίζα (ή μπιζέλια), φακές, ρεβίθια και ότι άλλο μπορούσες να φανταστείς, υπήρχαν σε αφθονία.

Φίλοι της ειρήνης, ένας θησαυρός που αξίζει να τον ψάξεις

Παρακολουθήσαμε χθες στο Ολυμπιακό Ποδηλατοδρόμιο στο Μαρούσι, μια εξαιρετική Συνέλευση Περιοχής μ’ αυτό το θέμα: “Φίλοι της Ειρήνης”. Και μάθαμε πόσο σπουδαίο είναι, να συνεχίσουμε να ψάχνουμε γι’ αυτούς, παντού. Υπάρχει κάποιος που μπορεί να μας βοηθήσει σ’ αυτό; Βεβαίως! Ο Άρχοντας Ειρήνης…

Ένα πρώτο μεγάλο καλό είναι ότι οι φίλοι της ειρήνης δεν μαθαίνουν πια τον πόλεμο. Κι επίσης, δεν νοιώθουν μόνοι. Βοηθούν ο ένας τον άλλον! Πώς μπορούν να το κάνουν αυτό; Με το να ανοίγουν διάπλατα την καρδιά τους, με το να βοηθούν τους νέους να αξιοποιούν τις δυνατότητες τους και με το να τιμούν του ηλικιωμένους.

Το πιο σημαντικό όμως είναι πως με γραφικές παραθέσεις από την Αγία Γραφή, μάθαμε πως μπορούν οι φίλοι της ειρήνης να νικούν το κακό με το καλό. Ακούγεται ουτοπικό στην εποχή μας; Σας διαβεβαιώνουμε ότι μπορεί να λειτουργήσει. Μας το υπόσχεται Εκείνος που είναι σε θέση να κρατά τις υποσχέσεις του!

Γεμάτοι από ευγνωμοσύνη στον μεγάλο Εκπαιδευτή μας, επιστρέψαμε το απόγευμα σπίτια μας, κουρασμένοι σωματικά, αλλά με χαρούμενη καρδιά και πλούσιοι από εμπειρίες που αποκομίσαμε από αυτή την όμορφη περίσταση. Ξαναθυμηθήκαμε πόσο όμορφα είναι να βρίσκεσαι κοντά σε αδελφούς, με φυσική παρουσία… Κάτι που είχαμε στερηθεί, στον καιρό της πανδημίας…