Ανοιξιάτικες εικόνες από Καισαριανή και τον Λόφο Αράπη
Σήμερα είναι μια ιδιαίτερη μέρα για μας. Από το πρωί θα είμαστε στο Ποδηλατοδρόμιο του ΟΑΚΑ στη Συνέλευση της Περιοχής μας με Εκπρόσωπο. Και γι’ αυτό θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας φωτογραφίες του διαδικτυακού μας φίλου, Vasilis Vartzakis, που δημοσίευσε στην Ομάδα ΠΕΖΟΠΟΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ, πανέμορφες και ανοιξιάτικες!
Είναι παρμένες από την τοποθεσία Λόφος Αράπης. Βρίσκεται πολύ κοντά στην Καισαριανή κι έχει αυτό το παράξενο όνομα. Γιατί; Ίσως γιατί ήταν σκοτεινό, μαύρο, μουτζούρα το βράδυ. Ίσως. Το βουνό των μύθων, των παιδικών παιχνιδιών, αλλά και των παιδικών φόβων, κάποιες φορές, ιδιαίτερα τις άγριες νύχτες του χειμώνα. Τότε που και τα παραμύθια χτίζονταν στην πραγματικότητα ή ίσως σε μια ηλικία που και η πραγματικότητα λειτουργούσε σαν παραμύθι.
Έτσι, καθώς η μέρα μας θα είναι γεμάτη με όμορφα πράγματα, όσοι από συνήθεια φτάνεται στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ σήμερα, θέλουμε να κρατήσετε αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες από τις παρυφές της πόλης της Καισαριανής, μιας περιοχής που δεν επισκεπτόμαστε συχνά, μιας και ο τόπος που μένουμε εμείς είναι ακριβώς στην άλλη μεριά του Λεκανοπεδίου Αττικής.
Το “Αυγό του Κόκκορα” στο Μεταξουργείο. Αξίζει να πάτε!
Το “Αυγό του Κόκορα”, αυτοσυστήνεται: Εκεί στην Κυψέλη, το 1982, σε ένα στενάκι στη Σποράδων 40 – δίπλα από τη Φωκίωνος Νέγρη, ξεκίνησε η ιστορία με το «Αυγό του Κόκκορα». Ένα μικρό εστιατόριο που άνοιγε τις πόρτες του κάθε απόγευμα στις οκτώ και έκλεινε το ξημέρωμα κατά τις έξι. Την εποχή εκείνη όλα τα “μαγαζιά” κατέβαζαν ρολά στις δύο το βράδυ, υποχρεωτικά.
Υπήρχε βλέπετε ο σχετικός νόμος για την εξοικονόμηση ηλεκτρικής ενέργειας. Φυσικό λοιπόν ήταν “να μείνεις νηστικός” εάν ήσουν εργαζόμενος και “σχόλαγες” εκείνη την ώρα. Σ’ αυτό το πρόβλημα λοιπόν ο Νίκος Γρέβιας έδωσε την λύση. Χρησιμοποίησε κεράκια, για να φωτίσει τα τραπέζια του και τους γύρω χώρους. Η καινοτομία αυτή, έλυσε το πρόβλημα με τον “νόμο” και έδωσε διέξοδο στην εστίαση μετά τις δύο.
Το νέο αυτό μεταδόθηκε ταχύτατα σε όλη την Αθήνα και πολλοί Αθηναίοι άρχισαν να συρρέουν στο «Αυγό του Κόκκορα», για να γευθούν μια ζεστή κοκκορόσουπα και όλα τα υπόλοιπα υπέροχα εδέσματα του, κάτω από το φως των κεριών. Από εκεί πέρασε σχεδόν όλος ο καλλιτεχνικός κόσμος του θεάματος και της διασκέδασης. Σήμερα θα το βρείτε Λεωνιδίου 46 και Μυλλέρου στο Μεταξουργείο.
Στο στόχαστρο ανήλικο κορίτσι, για να καλύψουν ενόχους
Η κοινωνία των Σεπολίων αν και έχει τις ευθύνες της που δεν κατάλαβε τίποτα από τα όσα θλιβερά γίνονταν δίπλα της, ξύπνησε, έστω κι αργά και εξέφρασε την έντονη συμπαράσταση της στο 12χρονο θύμα. Μήπως ήρθε η ώρα και η Πολιτεία να επανεξετάσει τη στάση της; Λέμε τώρα, αν και δεν περιμένουμε και πολλά πράγματα.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 8/4/2023
Όταν ξέσπασε αυτή η ιστορία με την 12χρονη τα Σεπόλια μας συντάραξε όλους. Πέρα το ανθρώπινο της υπόθεση, είχαμε να κάνουμε με ένα γεγονός που συνέβαινε στην αυλή μας. Και μείς δεν είχαμε πάρει χαμπάρι! Μήνες μετά την δημοσιοποίηση της υπόθεσης παιδεραστίας και βιασμών που κατήγγειλε η 12χρονη η ίδια συνεχίζει να ζει τον απόλυτο εφιάλτη.
Κι ενώ όλο αυτό τον καιρό μια δυσωδία καλύπτει την μικρή κοινωνία, όλο και κάποιοι συλλαμβάνονται από την Ασφάλεια και προφυλακίζονται. Αλλά η υπόθεση φαίνεται να μην έχει τέλος. Μάλιστα, όπως έκανε γνωστό η οικογένειά της, την περασμένη μόλις εβδομάδα, η θρασύτητα τους δεν έχει όρια.
Είδαν λοιπόν τα φώτα της δημοσιότητας, τέσσερα περιστατικά επίθεσης και απόπειρας αρπαγής του παιδιού από αγνώστους, από την στιγμή που κατήγγειλε τους βιασμούς και την μαστροπεία!
Νοιώθουν άραγε καλά, όλοι αυτοί που έκριναν ότι η μητέρα της πρέπει να παραμένει προφυλακισμένη ως τη δίκη και το παιδί να μένει μόνο του, εκτεθειμένο σε κάθε κίνδυνο; Είναι εντυπωσιακό πόσες διαδηλώσεις και πορείες έχουν κάνει τοπικές οργανώσεις γι’ αυτό το θέμα, αλλά δεν ιδρώνει το αυτί κανενός.
Απ’ την άλλη ο ιατροδικαστής επιβεβαιώνει ότι το παιδί έχει τραυματιστεί στο χέρι του από μαχαίρι ή κατσαβίδι και πλέον μετά την παρέμβαση της αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου, υπάρχει αυξημένη επιτήρηση για την ασφάλεια της από την αστυνομία.
Είχε προηγηθεί η καταγγελία της οικογένειας της ανήλικης για άλλη μια επίθεση αγνώστου σε βάρος της αυτή τη φορά με μαχαίρι από κουκουλοφόρο μέσα στο σπίτι όπου διαμένει η 12χρονη με τη θεία της κι ενώ ετοιμάζεται να κατονομάσει στις Αρχές κι άλλους άνδρες ως βιαστές της.
«Είναι ένας αόριστος αριθμός ανθρώπων αυτός που μπορεί να απειλείται από το ότι το παιδί μιλάει στις αρχές, γιατί δεν ξέρει θα πει το δικό μου όνομα τώρα; Υπάρχει κατά τη δική μου γνώμη και η προσπάθεια εκφοβισμού του παιδιού», δήλωσε η δικηγόρος, Αντωνία Λεγάκη.
Η 12χρονη κλήθηκε να καταθέσει στην αστυνομία για το νέο συμβάν και εξετάσθηκε από ιατροδικαστή. Σύμφωνα με πληροφορίες, αναφέρεται στη γνωμάτευση ότι υπάρχουν ευρήματα επίθεσης στο παιδί, χωρίς να έχει γίνει ακόμη γνωστό αν προκλήθηκαν από μαχαίρι, όπως ανέφερε η 12χρονη ή από κάποιο άλλο αιχμηρό αντικείμενο.
«Πιθανόν να μην είναι μαχαίρι, να είναι σουγιάς, να είναι κατσαβίδι, δεν ξέρω τι μπορεί να είναι, πάντως είναι σίγουρο ότι το παιδί έχει τραυματιστεί στο χέρι του από πάνω ψηλά μέχρι σχεδόν τον αγκώνα. Αυτό το έχω δει με τα μάτια μου σε φωτογραφίες», δήλωσε η δικηγόρος, Ασπασία Ταραχοπούλου.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ. γίνονταν περιπολίες στο σπίτι της, ανά τακτά διαστήματα, ωστόσο δεν υπήρχε μόνιμη φύλαξη λόγω μη υποβολής σχετικού αιτήματος. Τα τυπικά ξέρετε που πρέπει να ακολουθήσουν οι άνθρωποι και δεν ξέρω αν τους έχει κανείς συμβουλέψει να το κάνουν.
Την ίδια ώρα η οικογένειά της καταγγέλλει ότι έγιναν τουλάχιστον αλλά τέσσερα περιστατικά επίθεσης, ακόμη και απόπειρας αρπαγής του παιδιού, τα οποία διερευνήθηκαν από τις Αρχές και δεν επιβεβαιώθηκαν. Υπό διερεύνηση παραμένει και η νέα καταγγελία της 12χρονης.
Η ανήλικη χρειάζεται, όπως αναφέρουν οι άνθρωποι που έχουν αναλάβει τη νομική προστασία της, εκτός από αυξημένα μέτρα ασφαλείας και στήριξη από κοινωνική υπηρεσία στο σπίτι όπου ζει, με τη θεία της πλέον, καθώς η γυναίκα είναι σε αναζήτηση εργασίας.
Θα πείτε, τι σας λέω τώρα… Εσείς ετοιμάζεστε να μπείτε στη μεγαλοβδομάδα. Να τηρήσετε τα έθιμα που κάνετε κάθε χρόνο. Να στεναχωρηθείτε, να γελάσετε και να κλάψετε, από συνήθεια και να γιορτάσετε μια Ανάσταση που δεν πιστεύετε. Με το πρόβλημα μιας 12χρονης θα ασχοληθείτε τώρα; Δεν είστε οι μόνοι. Κάπως έτσι το βλέπουν και οι αρμόδιοι, δυστυχώς.
Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί, αύριο Σάββατο 8/4/2023 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
8 χρόνια μαζί! Μαθαίνουμε, κάθε μέρα, ο ένας τον άλλον
Η σωστή εκδοχή του δώρου… Οι γυναίκες που παρατηρούν λεπτομέρειες βλέπουν και προσέχουν πράγματα στη φωτογραφία που δημοσιεύσαμε χθες. Και τότε παρεμβαίνουν για να αποκαταστήσουν την αλήθεια στα πράγματα. Έτσι και η Σούλα, τοποθέτησε τα λουλούδια στη θέση τους, για να σας δείξουμε ολοκληρωμένα, το δώρο των φίλων μας. Πάνω λοιπόν η ολοκληρωμένη φωτογραφία. Κάτω η ελλιπής.
Και να λοιπόν που φτάσαμε στην όγδοη επέτειο του γάμου μας με τη Σούλα! Η ζωή προχωρεί με τα πάνω της και τα κάτω της. Αλλά, απολογιστικά, είναι όμορφη, καθώς, μαζί δημιουργούμε πράγματα σε καθημερινή βάση, ενώ συμμετέχουμε μαζί σε κοινά πράγματα.
Βλέποντας λίγο πίσω, εκτιμώ ότι δημιουργήσαμε εκείνες τις προϋποθέσεις, για να είμαστε καλά. Δεν αφήνουμε τα πράγματα στην τύχη τους και δεν λειτουργούμε με μια μοιρολατρική διάθεση, αλλά δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για το καλύτερο που μας αξίζει.
Και είναι εντυπωσιακό πως, ενώ ως συνταξιούχοι πια, θεωρητικά, θα έπρεπε να ψάχναμε να βρούμε τρόπους για να περνά ευχάριστα ο καιρός, εμείς προσπαθούμε να βρούμε χρόνο για λίγη προσωπική ανάπαυση και ξεκούραση που όλοι έχουμε ανάγκη, όταν βρισκόμαστε σε συνεχή κίνηση και δράση.
Σχεδιάζουμε και υλοποιούμε δράσεις, ανοίγουμε το παράθυρο στο κοντινό μέλλον και λαχταρούμε την ώρα που θα έρθουν τα παιδιά της Σούλας, το φετινό καλοκαίρι, κοντά μας.
Ιούνιο, θα είναι εδώ η Έστερ, ο Στηβ και οι δύο κόρες τους. Και τον Αύγουστο, ο Κώστας και η Άννυ. Το μεσοδιάστημα, θα προσπαθήσουμε να πάμε κι εμείς κάπου για λίγη ξεκούραση.
Και περιμένοντας τους, σχεδιάζουμε και υλοποιούμε πράγματα. Μετά την κουζίνα, σχεδιάζουμε να αλλάξουμε και το μπάνιο. Θέλουμε να το προσαρμόσουμε στις καθημερινές τωρινές αλλά και τις λίγο πιο μακρινές ανάγκες μας. Ελπίζουμε οι εμπλεκόμενοι άνθρωποι, οι μαστόροι, να μας βοηθήσουμε να το κάνουμε αυτό με τον καλύτερο τρόπο.
Εκεί που στοχεύουμε, είναι η ποιότητα της ζωή μας. Το χρειαζόμαστε. Το έχουμε ανάγκη από τη μια κι από την άλλη μας αξίζει, επειδή έχουμε εργαστεί πολύ και συνεχίζουμε να το κάνουμε, όπου χρειάζεται. Δεν παροπλίζουμε τον εαυτό μας, δεν τον βάζουμε στο περιθώριο.
Δεν μας αξίζει κάτι τέτοιο. Μερικά πράγματα τα έχουμε ξεκαθαρίσει μέσα μας. Δεν αφήνουμε να «σέρνεται», ότι μπορεί να γίνει σήμερα. Αυτό βοηθάει πολύ. Το έχουμε δει πως λειτουργεί στην πράξη.
Συνεχίζουμε να είμαστε κοντά, ο ένας στον άλλον. Η ζωή είναι εδώ και μας περιμένει στη γωνία, με υπομονή, ώσπου να ξεκαθαρίσουμε τις εκκρεμότητες μας…
Το έχουμε συνειδητοποιήσει ότι μεγαλώνουμε πια, αν και η καρδιά μας, επειδή είμαστε δημιουργημένοι διαφορετικά, «πεταρίζει» και ζητάει πράγματα. Και μπορούμε να βλέπουμε ρεαλιστικά τα πράγματα, όπως είναι και όχι, όπως θα θέλαμε να είναι.
Οκτώ χρόνια μαζί, έχουμε κάνει πολλά. Και για όσο μας επιτρέψει η ζωή, να είμαστε μαζί, θέλουμε να έχουμε και επιδιώκουμε το καλύτερο. Αυτό είναι το σκεπτικό μας και μ’ αυτό κινούμαστε στην καθημερινότητα μας.
Οκτώ χρόνια μαζί, δείχνουμε να αντέχουμε και είμαστε χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι, την κάθε καινούρια μέρα που ξημερώνει. Μπορούμε να είμαστε ακόμα καλύτερα; Προφανώς! Πάντα θα υπάρχουν περιθώρια για βελτίωση.
Και πάντα θα μαθαίνουμε από τα λάθη μας και θα προσπαθούμε να διορθωνόμαστε. Και θα γινόμαστε καλύτεροι. Εμείς το παλεύουμε αυτό, σε καθημερινή βάση και κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε σ’ αυτόν τον τομέα.
Χαιρόμαστε να μοιραζόμαστε μαζί σας πράγματα. Ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ έχει βοηθήσει πολύ σ’ αυτό. Από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του, μ’ αυτή τη λογική λειτούργησε και 20 χρόνια μετά, έκανε μερικά πράγματα, ακόμα πιο καθαρά για μας.
Το ωραίο είναι ότι εξελίσσεται μαζί μας. Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει αυτό. Αυτό που ξέρω και βλέπω στην πράξη, είναι ότι οι αντοχές μας, καθώς μεγαλώνουμε, μπορεί να λιγοστεύουν, αλλά η έκφραση μέσα από το γράψιμο ως ανάγκη, είναι πολύ δυνατή για μένα.
Κι αυτό μ’ αρέσει, οπότε το επιδιώκω ως ξεκούραση και χαλάρωση και όχι ως ένα επιπλέον άγχος και ευθύνη.
Θα ήθελα του χρόνου, στην ένατη επέτειο του γάμου μας, να είναι ακόμα καλύτερα τα πράγματα. Και θα το παλέψουμε μαζί, σ’ αυτή την κατεύθυνση. Στο χέρι μας είναι. Είναι το μόνο που έχουμε κατανοήσει καλά. Μόνο την υγεία μας να έχουμε… Όλα τα άλλα, μπορούμε να τα κάνουμε και να νοιώθουμε καλά σ’ αυτή τη σχέση…
Οι φίλοι ομορφαίνουν τις ζωές μας! Ευχαριστούμε πολύ!
Χθες βράδυ ήταν για μας μια πολλαπλά όμορφη μέρα κι ευχαριστούμε όσους την έκαναν ακόμα ομορφότερη καθώς μας σκέφτηκαν και μας φρόντισαν με πολύ αγάπη. Οι όμορφες εκπλήξεις αποτελούν ένα υπέροχο κομμάτι της ζωή μας. Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού Χριστού χθες, ζωοσωτήρια.
Και όπως συνηθίζουμε μετά την τελετή της Ανάμνησης, πήγαμε με μια παρέα φίλων στην ταβέρνα “Το αυγό του Κόκορα” στο Μεταξουργείο. Κάναμε την παρέα μας, κουβεντιάσαμε, γελάσαμε ώσπου άρχισαν να ξεδιπλώνονται οι εκπλήξεις, όπως ακριβώς τις είχαν σχεδιάσει. Την αρχή έβγαλαν αυτή την τούρτα.
Ήταν για μας! Για μένα και τη Σούλα που γιορτάζαμε την 8η επέτειο του γάμου μας… Εμείς βέβαια δεν είχαμε στο νου μας να κάνουμε κάτι παρέα με τους φίλους μας. Κάναμε κάτι το μεσημέρι της ίδιας μέρα στην Κηφισιά καθώς βρεθήκαμε εκεί για δουλειά. Αλλά, άλλες οι βουλές οι δικές και άλλες των φίλων μας!
Εκείνοι, λοιπόν, είχαν άλλα σχέδια για μας. Μετά την τούρτα, έβγαλαν αυτό το πακέτο που καθώς το ανοίξαμε συναντήσαμε αυτή την εικόνα. Ένα δώρο μέσα στο δώρο! Μια δική τους κατασκευή με πολύ φαντασία και με νόημα δίνοντας στον καθέναν από τους δυο μας ιδιαίτερα πράγματα.
Δείτε μια άλλη ομορφιά τους! Ειδικοί χώροι για τις ευχές… Προσωπικά μηνύματα με πολύ αγάπη, για ότι πιο όμορφο θέσπισε ο Ιεχωβά Θεός, τον γάμο. Θα επανέλθουμε γιατί είναι αδύνατον τα συναισθήματα να καταγραφούν σε μερικές αράδες. Έτσι κι αλλιώς το κομμάτι γράφτηκε το πρωί της Τετάρτης, ύστερα από ένα σχετικό ξενύχτι που άξιζε πέρα για πέρα!
Απόψε, μετά τη δύση του ήλιου, γιορτάζουμε την Ανάμνηση
Είναι η κορυφαία στιγμή της Χριστιανοσύνης! Τηρούμε την ανάμνηση του θανάτου του Ιησού Χριστού όπως το ζήτησε ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, την τελευταία νύχτα της επίγειας ζωής του. Πολλοί, κατ’ όνομα Χριστιανοί, δεν γνωρίζουν τίποτα, σχετικά με αυτό. Λογικό. Ποιος να τους πει από εκείνους που ηγούνται στην πίστη τους. Μήπως ξέρουν και οι ίδιοι;
Εμείς θα γιορτάσουμε σ’ αυτό το κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας. Εκεί ήμασταν και πέρσι. Θέλουμε να θυμόμαστε το θάνατο του. Χάρη σ’ αυτόν συμφιλιωθήκαμε με τον Θεό που ήμασταν σε έχθρα, ύστερα από την ανυπακοή των πρώτων γονιών μας Αδάμ και Εύα. Κι όμως, τώρα μπορούμε να πλησιάζουμε τον αληθινό Θεό, με προσευχή και να ελπίζουμε σε ένα πολύ καλύτερο μέλλον.
Φυσικά, μπορείτε να έχετε τις απόψεις σας. Δικαίωμα σας. Ο Θεός, μας έπλασε δίνοντας μας αυτό το δώρο της προσωπικής επιλογής, μόνο που πρέπει να το χρησιμοποιούμε με διάκριση και προς όφελος μας. Και πριν απ’ όλα να μάθουμε, διαβάζοντας μέσα από τον Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή τι σημαίνουν όλα αυτά για μας, αλλά και για το θείο σκοπό του Θεού για τη γη και τους ανθρώπους. Σε ότι αφορά την ομιλία αυτή έγινε το περασμένο Σάββατο.
Ολάνθιστος ο κάμπος της Ημαθίας. Τι ομορφιά, Θεέ μου!
Ήταν λίγο παράξενη η χθεσινή μέρα. Σε πολλά μέρη, όπως στην Ημαθία, μπορεί να είχε μια συννεφιά χθες το πρωί αλλά η μέρα κύλησε όμορφα. Ή μπορεί και να έβρεξε στη συνέχεια, όπως έκανε εδώ, στην Αθήνα. Το ζήσαμε εμείς που αποφασίσαμε να πάμε μια βόλτα με φίλους μας στον “Λάμπρο” στην Πάρνηθα. Αλλά και τι μ’ αυτό; Με τέτοια ομορφιά γύρω μας, δεν ήταν δυνατόν να χαλάσει η διάθεση μας.
Ήταν όλες αυτές οι ανθισμένες κερασιές, κυδωνιές, αχλαδιές, αμυγδαλιές και βερικοκιές από τον κάμπο της Ημαθίας, μας έδωσαν ενέργεια και δύναμη. Και φρόντισε γι’ αυτό ο διαδικτυακός μας φίλος, Stavros Tsalampounis, με τις φωτογραφίες που ανέβασε στην ομάδα “ΚΗΠΟΥΡΙΚΗ – ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗ – ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ”.
Δε χρειαζόμαστε και πολλά πράγματα εξάλλου. Στο τσεπάκι μας την έχουμε την καλή διάθεση. Οπότε τέτοιες ομορφιές μας κάνουν να αφηνόμαστε και να… φεύγουμε. Καρπός θα γίνουν όλα αυτά τα άνθη της σημερινή ανάρτησης. και σε λίγο αυτός θα είναι φανερός. Οι μέλισσες και τα εντομάκια έχουν κάνει τη δουλειά τους. Όλα πορεύονται πρίμα!
Έρχονται και φεύγουν όλα τόσο γρήγορα στη ζωή μας! Μία που τα είδαμε και τα απολαύσουμε, μία που θα φύγουνε και θάρθουν άλλα να γεμίσουν τα κενά μας. Η αλήθεια είναι πως Εκείνος που μας φροντίζει στην καθημερινότητα μας κάνει έτσι τα πράγματα ώστε να μην πλήττουμε αλλά να έχουμε συνεχώς νέας ενδιαφέροντα!
Καλοί μας φίλοι Νίκο και Σούλα, η αλήθεια είναι ότι πολύ το χαρήκαμε που σας έκανε και κάνει πολύ καλό…