Γιορτή λουλουδιών ώς την Κυριακή, στο Πεδίον του Άρεως
Εμείς προλάβαμε και την επισκεφτήκαμε, πριν κλείσει. Διότι δεν θα είναι για πολύ ακόμα. Την Κυριακή 14 Μαΐου, κατεβάζει ρολά! Η πρόσβαση είναι σχετικά εύκολη, στο κέντρο της Αθήνας και με τις δημόσιες συγκοινωνίες να βοηθούν πολύ. Ακόμα και ο Ηλεκτρικός είναι δυο βήματα. Πολύ κοντά είναι ο σταθμός Βικτώρια.
Η πρώτη εικόνα, καθώς μπαίνεις μέσα στην έκθεση είναι αυτό περίπτερο με τους κάκτους και τα παχύφυτα που έκανε θραύση στις πωλήσεις. Μικρά, διακριτικά φυτά που είναι σχετικά εύκολα στην ανάπτυξη τους και μπορούν να γίνουν ακόμα και σε εσωτερικού χώρους. Πήραμε κι εμείς μερικά!
Μου έκανε εντύπωση αυτό το περίπτερο για το όνομα του ανθρώπου που το είχε, πέρα από τα λουλούδια. Δείτε το όνομα του! Και μετά στοχαστείτε πως δεν χρειάζονταν να το αλλάξει για να κάνει καριέρα στο χώρο, επειδή απλά αγαπούσε τη δουλειά του και φρόντιζε να δίνει το καλύτερο στα λουλούδια του.
Μαζί με τη Χάρις κάναμε αυτή τη βόλτα. Η Σούλα συνεργάστηκε άψογα μαζί της. Αγαπά κι εκείνη τα λουλούδια στο μπαλκόνι της. Στην αυριανή ανάρτηση θα σας δείξουμε μερικά, ολάνθιστα, όπως είναι αυτή την εποχή. Να τα χαίρεται η ψυχή σου. Και φυσικά πάντα βοηθάει να συμβουλευτείς τους ειδικούς.
Όμορφες παπαρούνες, σε μερικά μέρη κάνουν πάρτι!
Για τις παπαρούνες έχουμε γράψει πολλές φορές και στο νέο site. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ και στο παλιό site που σήμερα αποτελεί το ζωντανό αρχείο μας ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Οι σημερινές φωτογραφίες της Orietta Tolin και τις δημοσίευσε στην Ομάδα “La natura siamo noi”. Εκεί τις είδαμε, μας ξεσήκωσαν και έγιναν αφορμή για τη σημερινή ανάρτηση.
Η παπαρούνα είναι αγγειόσπερμο, δικότυλο, ποώδες φυτό, η οποία ανήκει στην τάξη των Μηκωνωδών (Papaverales) και στην οικογένεια Μηκωνοειδών (Papaveraceae). Οι παπαρούνες βρίσκονται στις εύκρατες και ψυχρές περιοχές της Γης. Υπάρχουν πολλά είδη παπαρούνας (100 περίπου) που είτε είναι αυτοφυή λουλούδια των αγρών, είτε καλλιεργούνται.
Χαρακτηριστικά τους είναι τα φύλλα τους, που είτε αναπτύσσονται μέσα σε λοβό είτε είναι κομμένα σε διάφορα μέρη διασκορπισμένα, η ύπαρξη ενός γαλακτώδους υγρού στον βλαστό, καθώς και τα μεγάλα τους άνθη που φύονται μεμονωμένα σε μίσχους άφυλλους ή σε φυλλώδεις βλαστούς. Ο καρπός της παπαρούνας είναι πολύσπερμη κάψα.
Λουλούδια από το Καβούρι στη Βουλιαγμένη, μαγιάτικα
Είναι δίπλα στη θάλασσα, αυτοφυή, όμορφα. Και είναι έτσι αυτή την περίοδο, όπως τα βλέπετε. Προσωπικά, μου αρέσουν πολύ! Δεν μόχθησε κανείς για να τα φτιάξει, δεν τα έσπειρε, δεν τα πότισε, αλλά είναι εκεί, για να δίνουν μια ομορφιά σε όλο τον τόπο, ένα γύρο, με φόντο τη θάλασσα της Βουλιαγμένης.
Μάλλον είναι η εποχή. Όπου και να στρέψει το βλέμμα του θα τα δει αυτά τα αγριόχορτα – αγριολούλουδα που ωστόσο έχουν βγάλει λουλούδια αυτή την εποχή και δίνουν μια νότα ομορφιάς σε όλη την παραλία. Δε χόρταινα να τα φωτογραφίζω. Από διαφορετικές πλευρές, αλλά με το ίδιο στόχο πάντα.
Άλλη μια όψη της ίδια περιοχής στο Καβούρι, όπως είναι αυτή την περίοδο, δροσερά και όμορφα. Αργότερα στους πρώτους καύσωνες όλα αυτά θα γίνουν φρύγανα, αφού η όποια υγρασία που τα κρατάει στη ζωή θα εξατμιστεί και φύγει. Και μαζί τους η ζωή και η ομορφιά σε ολόκληρο το τοπίο.
Κι αυτή είναι παραλία την οποία κάποιοι χρησιμοποιούν το καλοκαίρι για μπάνιο. Τώρα το Μάη, φυσικά δεν έχει κόσμο, ούτε ξαπλώστρες, ούτε και φραπέ από την κοντινή καντίνα. Φαίνεται όμως ότι τα κρατάνε σε μια καλή κατάσταση. Το καλοκαίρι δεν θα αργήσει να μπει στη ζωή μας.
Βλέποντας την αλλαγή μπόιλερ ενός ηλιακού θερμοσίφωνα
Τώρα, εγώ τεχνικός ούτε είμαι, ούτε και σκαμπάζω πολλά πράγματα, επειδή ανάλωσα τη ζωή μου γράφοντας ή σχεδιάζοντας σελίδες εφημερίδων στο γραφείο μου. Κι αυτό απαιτεί άλλου είδους δράση. Να ανασκουμπωθείς, να πιάσεις τα εργαλεία να κάνει τη δουλειά, κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες. Μου αρέσει όμως να παρακολουθώ τους μαστόρους στο έργο τους.
Την περασμένη εβδομάδα, είδα από κοντά πώς άλλαξαν οι υδραυλικοί το μπόιλερ ενός ηλιακού θερμοσίφωνα. Έπρεπε να αντικατασταθεί, αφού το προηγούμενο είχε τρυπήσει. Και χρειάστηκε να είμαι εκεί, για πρακτικούς λόγους, προκειμένου να διευκολύνω τους τεχνικούς στη δουλεία τους, οπότε και κατέγραψα φωτογραφικά όλη την προσπάθεια. Για μένα ήταν κάτι πρωτόγνωρο.
Τους έβλεπα να εργάζονται με άνεση στην ταράτσα του έβδομου ορόφου μιας πολυκατοικίας…. Και μόνο που τους έβλεπα ως παρατηρητής νόμιζα ότι κάτι θα πάθω. Φυσικά όλα ήταν στο μυαλό μου, αλλά τελικά είναι ωραίο να βλέπεις πώς δουλεύουν χειρονακτικά οι άνθρωποι που ξέρουν καλά πόσο κόπο και προσπάθεια θέλει για να βγει το ψωμί στο τραπέζι της οικογένειας.
Γέμισε ο τόπος χαμομήλια στο πάρκο Ακαδημίας Πλάτωνα
Τα είδε ο φίλος μου Βασίλης Σιούγκρο στη βόλτα που έκανε στο ανοιχτό αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα, εδώ κοντά μας. Και τα φωτογράφισε, για να μου τα στείλει. Το εκτιμώ πάρα πολύ αυτό. Όπως και κάθε φορά που κάποιος φίλος με σκέφτεται, τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ δηλαδή και μου στέλνει λουλούδια από τον κήπο του.
Χαμομήλι είναι η κοινή ονομασία για πολλά ποώδη φυτά που ανήκουν στην οικογένεια Αστεροειδή. Περιλαμβάνονται περί τα 45 είδη. Η ετυμολογία του είναι από το αρχαίο χαμαίμηλον, από το «χαμαί» (χάμω, κάτω στο χώμα, στη γη) και το «μῆλον» επειδή η μυρωδιά των ανθέων, θυμίζει αυτήν του μήλου. Το χαμομήλι ανάμεσα στα λευκά του πέταλα έχει έναν κίτρινο λοφίσκο.
Στη θέση αυτή η μικρή μαργαρίτα που πολύ μοιάζει με το χαμομήλι, δεν έχει κίτρινο λοφίσκο αλλά ένα κίτρινο αλωνάκι. Η μικρή αυτή μαργαρίτα που δεν έχει το άρωμα του χαμομηλιού, ονομάζεται προβατολούλουδο. Από τα άνθη του χαμομηλιού κατασκευάζεται τo ομώνυμο αφέψημα (τσάι).Επίσης, εκχυλίσματα χαμομηλιού χρησιμοποιούνται σε διάφορα καλλυντικά ή σαμπουάν.
Τα είδη που χρησιμοποιούνται πιο συχνά είναι τα εξής: Ματρικάρια η περιτμημένη (Matricaria recutita) γνωστό επίσης ως Ματρικάρια το χαμαίμηλον ή Χαμαίμηλον το κοινόν (Matricaria chamomilla), χαμομήλι, χαμόμηλο, μουγιόχορτο (στην Κύπρο), γερμανικό χαμομήλι ή άγριο χαμομήλι. Είναι το πιο δημοφιλές είδος. Chamaemelum nobile, ρωμαϊκό, αγγλικό ή χαμομήλι του κήπου (η παραλλαγή C. nobile ‘Treneague’ χρησιμοποιείται για την δημιουργία χλοοταπήτων του είδους).
Ο φάκελος της δολοφονίας του δημοσιογράφου Γ. Καραϊβάζ
Η ΕΣΗΕΑ αγκάλιασε ζεστά αυτή την υπόθεση, από την αρχή. Η δολοφονία μέρα μεσημέρι, ενός μέλους της, είναι πολύ σοβαρό πράγμα και αφορά την ελευθερία του Τύπου. Έγκαιρα λοιπόν καθιέρωσε το 2023 ως έτος αφιερωμένο στον αδικοχαμένο συνάδελφο. Έκανε μάλιστα και στην είσοδο της πολυκατοικίας που στεγάζονται τα γραφεία της επί της Ακαδημίας, ειδικά πανό, που υπάρχουν ακόμα και σήμερα.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 06/05/2023
Βεβαίως και δεν είναι δουλειά μας να κρίνουμε πώς κινείται και λειτουργεί η αστυνομία. Κι αν το κάνουμε στο πλαίσιο αυτής της δημοσιογραφικής προσέγγισης είναι γιατί μερικά πράγματα που έχουν σχέση με την απλή λογική δεν μας «κάθονται» και τόσο καλά, έτσι όπως μας σερβίρονται και επειδή έχουμε μάθει να το… ψάχνουμε λίγο περισσότερο.
Τα λέμε όλα αυτά, με αφορμή το άνοιγμα του φακέλου της δολοφονίας του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ, που έγινε πριν δυο χρόνια. Το γεγονός ότι ο Γιώργος έκανε επαγγελματικά το ρεπορτάζ του αστυνομικού συντάκτη, του προσδίδει ένα επιπλέον ζήτημα προς διερεύνηση.
Κι αυτό γιατί ο Γιώργος δεν ήταν άγνωστος στην αστυνομία. Το ρεπορτάζ του τον ήθελε να επικοινωνεί, σχεδόν καθημερινά μαζί τους, για να «τσεκάρει» τις ειδήσεις του και να ενημερώνεται πρώτος για τις δράσεις της αστυνομίας.
Μετά από δυο χρόνια απραξίας και παρά το γεγονός ότι από την πρώτη στιγμή έσπευσε ο πολιτικός προϊστάμενος της να υποσχεθεί ότι θα έριχνε άπλετο φως και θα φτάσουν μέχρι τους εκτελεστές και τους ηθικούς αυτουργούς.
Η ΕΣΗΕΑ ανέδειξε το θέμα αρκετές φορές και μάλιστα ψηλά. Μέχρι και έξω από τα γραφεία της, στην Ακαδημίας, ανέβασε σχετικό πανό. Κατάφερε μάλιστα να δώσει διεθνείς διαστάσεις στο θέμα με το βγάλει η Διεθνής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων (ΔΟΔ) ψήφισμα γι’ αυτό το θέμα.
Εκεί μάλιστα αναφέρεται: Η Δ.Ο.Δ. ενώνει τη φωνή της με την ΕΣΗΕΑ στις πιέσεις που ασκεί, ώστε να προχωρήσει και να αποδώσει η αστυνομική έρευνα για την δολοφονία του Έλληνα δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ, η οποία παραμένει ανεξιχνίαστη για δύο ολόκληρα χρόνια. Ο δημοσιογραφικός κόσμος, διεθνώς, απαιτεί να βρεθούν οι ένοχοι, φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί, αυτού του εγκλήματος κατά της ελευθερίας του Τύπου.
Στηρίζουμε την πρωτοβουλία της ΕΣΗΕΑ να αφιερώσει το 2023 στη μνήμη του δολοφονημένου Γιώργου Καραϊβάζ με κεντρικό σύνθημα «20 σφαίρες δολοφονούν τη δημοκρατία».
Πρόκειται για μια υπόθεση που προκάλεσε διεθνές ενδιαφέρον, το οποίο δεν έχει ατονήσει. Εμφανίζεται σε όλες τις εκθέσεις για την ελευθερία του Τύπου και το κράτος δικαίου στην Ελλάδα, ως δείκτης απειλής κατά της ασφάλειας των δημοσιογράφων.
Οι Έλληνες δημοσιογράφοι αλλά και οι δημοσιογράφοι σε όλο τον κόσμο, δεν ξεχνούν ούτε θα επιτρέψουν να ξεχαστεί η δολοφονία του συναδέλφου μας. Αντίθετα, ο χρόνος που περνά, ενδυναμώνει την αποφασιστικότητά μας στη διεκδίκηση του καθολικού αιτήματος για απονομή δικαιοσύνης.
Η ΔΟΔ στέκεται στο πλευρό των δημοσιογραφικών Ενώσεων της Ελλάδας και καλεί όλες τις κυβερνήσεις του κόσμου να λάβουν επειγόντως αυστηρά μέτρα για τον τερματισμό της ατιμωρησίας και την προστασία της ελευθερίας του Τύπου.
Και ξαφνικά, ενώ βρισκόμαστε στη τελική ευθεία των εκλογών, μας προέκυψαν δύο συλλήψεις που μας έκαναν να… μειδιάσουμε! Μάλιστα κάποιοι αισθάνθηκαν την ανάγκη να… απολογηθούν, λέγοντας ότι οι καθυστερήσεις σχετικά με την έρευνα της ΕΛΑΣ προέκυψαν, επειδή λίγο μετά, προέκυψε η δολοφονία της Καρολάιν στα Γλυκά Νερά, με τις αρχές να ρίχνουν το βάρος τους εκεί.
Τώρα λοιπόν που κοντεύει να τελειώσει η δίκη του δολοφόνου – συζύγου, τώρα επιταχύνουν τις έρευνες. Σχημάτισαν μάλιστα δικογραφία εναντίον πέντε ατόμων εκ των οποίων, όπως αναφέραμε ήδη, συνελήφθηκαν οι δύο.
Φρόντισαν μάλιστα, έντεχνα και με ελεγχόμενες διαρροές, να μας πουν ότι η συνεχιζόμενη έρευνα, πιθανόν να οδηγήσει και στη διαλεύκανση κι άλλων εγκληματικών ενεργειών, από τις 25 που έχουν σημειωθεί την τελευταία εξαετία. Ως πρώτο στοιχείο κρατάμε ότι πίσω από αυτές ίσως να κρύβονται 4-5 ηθικοί αυτουργοί και 3-4 συστήματα «εκτελεστών» και προσέξτε ότι όλα αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα που, θεωρητικά, είναι μια ασφαλής χώρα, όσο ασφαλής μπορεί να αισθάνεται εδώ, ο πολίτης. Όμως γι’ αυτό, θα έχουμε σίγουρα εξελίξεις…
Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 6/5/2023 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Απολαμβάνοντας την Αθήνα από ψηλά. Μια εμπειρία…
Αγαπώ τον τόπο που μένω, μπορεί και να σημαίνει, μαθαίνω να ζω και να απολαμβάνω στιγμές, ακόμα και μέσα σε μια τσιμεντούπολη, όπως είναι η Αθήνα. Δείτε την από ψηλά. Νομίζετε ότι είμαι υπερβολικός στους χαρακτηρισμούς; Φυσικά έχει και πνεύμονες πρασίνου, αλλά όπως βλέπετε εδώ, αυτό που κυριαρχεί είναι το μπετόν. Ατέλειωτες πολυκατοικίες και διαμερίσματα που στεγάζουν ανθρώπινες ζωές.
Προφανώς και είναι ζήτημα οπτικής, αλλά πέρα από την αίσθηση της πρώτης εικόνας, η Αθήνα δεν είναι τόσο αποκρουστική, αν κατεβείς στη επίπεδο της και την περπατήσεις. Σίγουρα θα ανακαλύψεις τόπους όμορφους, μόνο που πρέπει να ασχοληθείς λίγο, να ψάξεις και να τους βρεις. Και τότε θα ανακαλύψεις, έκπληκτος, πως τόσα πράγματα μαζεμένα, πουθενά αλλού δεν θα τα βρεις.
Και ίσως, αρχίσεις να τη βλέπεις και λίγο αλλιώτικα, ακόμα και από ψηλά, καθώς πρέπει να την αποδεχτείς, να τη συνηθίσεις, να την αγαπήσεις, για να σου ανταποδώσει κι εκείνη την αγάπη της. Εύκολο, δύσκολο; Το βέβαιο είναι ότι χρειάζεται δουλειά με τον εαυτό σου. Τίποτα δεν προσφέρεται απλόχερα. Και τελικά το ζήτημα είναι να μη μείνουμε στην πρώτη ανάγνωση, την επιφανειακή, αλλά να πάμε ένα βήμα πιο πέρα…
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…