Αρχική » 2023 » Ιούλιος

Αρχείο μηνός Ιούλιος 2023

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
024280
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Ιούλιος 2023
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 175, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Η Μαλάμω μας, στην Παγκρήτια Αγροκτηνοτροφική Έκθεση

Το έκαναν η Μαλάμω μας με τη Στασούλα το Σάββατο το βράδυ. Επισκέφτηκαν, εν λειτουργία, την Αγροκτηνοτροφική Έκθεσης Αρκαλοχωρίου. Η έκθεση πραγματοποιείται με τη συνδιοργάνωση του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, την Περιφέρεια Κρήτης και το Δήμου Μινώα Πεδιάδος. Με 30 χρόνια διοργάνωσης, έχει κερδίσει πλέον τη θέση της ως μια από τις σημαντικότερες εκθέσεις του κλάδου στην Ελλάδα!

Είναι ανοιχτή και σήμερα (από τις 26 έως και τις 31 Ιουλίου) στο Εκθεσιακό Κέντρο Αρκαλοχωρίου. Έξι μέρες με επίκεντρο τον αγροκτηνοτροφικό τομέα, Έξι μέρες προβολής της δυναμικής της γεωργίας και της κτηνοτροφίας, έξι μέρες ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας και της αγροτικής οικονομίας, έξι μέρες γιορτής! Όσοι την επισκέφτηκαν, όπως η Μαλάμω με τη Στασούλα, έχουν να πουν τα καλύτερα…

Έχοντας αναδειχθεί ως η σημαντικότερη αγροτική έκθεση της Νοτίου Ελλάδας και επιθυμώντας να διατηρήσει τον τίτλο της, παρουσίασε ποικίλες  παράλληλες εκδηλώσεις. Χορηγός της Παγκρήτιας Αγροκτηνοτροφικής Έκθεσης Αρκαλοχωρίου είναι η ΤΕΡΝΑ Α.Ε. Το ωράριο λειτουργίας της έκθεσης είναι τις καθημερινές 17.00-22.00 και το Σαββατοκύριακο 10.00-14.30 & 17.00-22.00. Προλαβαίνετε, δεν προλαβαίνετε να πάτε…

Το πάρκο Ακαδημίας Πλάτωνα, πάντα ελκυστικό για μας!

Ο.Κ. μπορεί να έφυγαν οι καύσωνες, αλλά αυτό δε σημαίνει πως οι “φυσιολογικές” για την εποχή θερμοκρασίες, στις οποίες επιστρέψαμε, αντέχονται εδώ στη Αθήνα… Το απογευματάκι, νοιώθεις έντονα την ανάγκη να βγεις να περπατήσεις στη γειτονιά. Και τι καλύτερος προορισμός από το ανοιχτό αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα;

Περπατώντας ανάμεσα στο πράσινο και τη δροσιά των δέντρων, θα συναντήσεις συχνά τέτοια επιφανειακά αρχαιολογικά ευρήματα. Είναι κρίμα που δεν έχει γίνει μια ολοκληρωμένη έρευνα από την αρχαιολογική υπηρεσία. Ότι υπάρχει εδώ, είναι από τον ιδιώτη που, χωρίς να είναι αρχαιολόγος, αγόρασε αυτή την περιοχή και με δική του πρωτοβουλία έψαξε. Για να τη δωρίσει αργότερα στο κράτος κι αυτό να την εγκαταλείψει στην τύχη του.

Τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια ο Δήμος Αθηναίων κρατάει αυτόν τον πνεύμονα πρασίνου στην καρδιά της Αθήνας, καθαρό. Στην προχθεσινή επίσκεψη μας, είδαμε ότι έχουν καθαρίσει και τα ξερόχορτα. Μπράβο τους! Γενικά όμως το πάρκο συνεχίζει να αποτελεί μια πολύ καλή επιλογή για περπάτημα με την οικογένεια ή με φίλους. Εμείς για άλλη μια φορά την απολαύσαμε…

34 χρόνια γάμου για τον Κώστα και την Άννυ. Πάντα μαζί!

Είναι μια όμορφη στιγμή, να γιορτάζεις την επέτειο του γάμου σου. Και αυτό, γιατί ο γάμος μπορεί να έχει και τις καλές και τις κακές στιγμές, τα πάνω του και τα κάτω του, για όλους τους παντρεμένους. Αν και ο Ιεχωβά έχει ευλογήσει το γάμο, υπάρχει κι αυτή η καθημερινότητα που δημιουργεί ζητήματα, τριβές για απλά πράγματα. Να, γιατί είναι κατάκτηση να είναι ο Κώστας και η Άννυ, 34 χρόνια μαζί!

Τους βλέπουμε και τους χαιρόμαστε. Τους ζούμε, αν και από μακριά και σχεδιάζουμε πράγματα για το κοντινό και το λίγο μακρυνό μέλλον. «Στήσαμε» και συνεχίζουμε να στήνουμε και να συντηρούμε το σπίτι τους εδώ, στην Αθήνα, πολύ κοντά μας, στα Σεπόλια, για το οποίο κάνουν σχέδια και όνειρα. Και το χαιρόμαστε κι εμείς κι εκείνοι, που θα είναι λίγο περισσότερο και πιο συχνά κοντά μας.

Ύστερα από χρόνια, τον Αύγουστο, έρχονται εδώ στην Αθήνα και τα παιδιά τους, ο Δημήτρης και ο Άντωνη. Χαρά μας στις δεκαπέντε μέρες που θα μείνουν να τους γνωρίσουμε την πρωτεύουσα της Ελλάδας, της χώρας των γονιών τους, αλλά και κοντινές ή μακρύτερες περιοχές. Η προσμονή και η λαχτάρα να τους δούμε από κοντά, είναι τα κυρίαρχα συναισθήματα. Και οι ευχές μας στην επέτειο του γάμου του Κώστα και της Άννυς για τα 34 χρόνια, διάχυτες και από καρδιάς. Κοντά, για πάντα!

Άλλαξε ο καιρός, αλλά το καλοκαίρι, σκληρό, είναι εδώ!

Με εικόνες καταστροφής έχει γεμίσει το μυαλό μας, μετά τον παρατεταμένο καύσωνα και τους δυνατούς ανέμους που έφεραν πυρκαγιές τις προηγούμενες μέρες. Εικόνες απόγνωσης σαν αυτή εδώ που είναι παρμένη από την επικαιρότητα. Αλλά, πού θα πάει; Θα περάσει κι αυτό κι εμείς θα συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε τις καλύτερες μέρες που θα έρθουν, οπωσδήποτε.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 29/07/2023

Στ’ αλήθεια ζήσαμε δύσκολες ώρες στον παρατεταμένο καύσωνα, το προηγούμενο δεκαήμερο. Είναι πολύ φυσιολογικό να αναμένουμε λίγη δροσιά τις επόμενες μέρες. Αλλά πέρα από τα λεγόμενα και τις προβλέψεις των μετεωρολόγων, μπορούμε άραγε να περιμένουμε ότι αυτό θα είναι εφικτό;

Ο προβληματισμός μας έχει να κάνει με όλα όσα ζούμε τα τελευταία χρόνια και είναι πραγματικά πρωτόγνωρα. Φυσικά, όλοι ξέραμε ότι τον Ιούλιο στη χώρα μας έχει καύσωνες. Αυτό που μας ξάφνιασε και μας… απόκαμε, ήταν η διάρκεια του. Τόσες μέρες, τόση αντοχή, μπορεί άραγε κανείς να πιστεύει ότι σ’ αυτό ευθύνεται αποκλειστικά η κλιματική αλλαγή που έτσι κι αλλιώς έχει κάνει άνω – κάτω ολόκληρο τον πλανήτη;

Ως ένα βαθμό αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί. Όταν δε σεβόμαστε αυτό που μας έχει δοθεί ως δώρο, είναι αναμενόμενο κάποια στιγμή να επιστρέψει εκδικητικά εναντίον εκείνων που δεν το εκτιμούν. Το κακό είναι ότι σε μια τέτοια περίπτωση, μας παίρνει αμπάριζα όλους. Καλούς και κακούς. Υπεύθυνους ή όχι.

Υπάρχουν άραγε περιθώρια να κάνουμε κάτι και να ξεφύγουμε από αυτό το κακό; Μπορούμε να καταλάβουμε ότι με τις μικρές μας δυνάμεις, μάλλον δεν είμαστε σε θέση να κάνουμε και πολλά πράγματα.

Ευτυχώς, αυτό το καταλαβαίνουμε. Διαφορετικά θα δίναμε μάχη με τους ανέμους, χωρίς κανένα περιθώριο επιτυχίας. Κι ωστόσο, δεν καταθέτουμε τα όπλα.

Συνεχίζουμε να ελπίζουμε πως κάτι θα συμβεί και με κάποιον τρόπο θα αλλάξουν άρδην οι καταστάσεις και θα γίνουν λίγο καλύτερα τα πράγματα. Αλίμονο μας, άμα χάνουμε κι αυτή τη μικρή ελπίδα, ακόμα κι αν αυτή τείνει να είναι αβάσιμη αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί.

Έχουμε ανάγκη από κάπου να πιαστούμε. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο Αύγουστος που είναι μπροστά μας, ίσως έχει λίγη δροσιά. Τη χρειαζόμαστε! Την έχουμε ανάγκη, με όσα βιώσαμε τον Ιούλιο που έφυγε.

Βεβαίως κάποιοι, ιδίως οι επαγγελματίες, σε άλλες εποχές είχαν την πολυτέλεια να κλείνουν τα μαγαζιά τους και να πηγαίνουν κάπου μερικές μέρες διακοπών. Κι αυτοί όμως δοκιμάστηκαν σκληρά στα χρόνια των μνημονίων και του Covid-19. Και οι επιπτώσεις τους, φαίνονται καθαρά στα λουκέτα που έχουν κατακλείσει την αγορά.

Μια βόλτα σε δρόμους που κάποτε ανθούσε το εμπόριο, θα σας πείσει πως τίποτα δεν είναι πια το ίδιο. Κατεβασμένα ρολά, λουκέτα και πινακίδες «ενοικιάζονται» είναι το σύνηθες που θα δεις.

Κι ωστόσο μιλώντας με κάποιον επαγγελματία, μην ξαφνιαστείς αν πας για να του δώσεις δουλειά και αρνηθεί να την παραλάβει «επειδή σε λίγο κλείνει και θα ανοίξει ξανά τον Σεπτέμβρη».

Συμβαίνουν αυτά στην Ελλάδα. Και πολύ λογικά οι ξένοι ή οι Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό, αδυνατούν να κατανοήσουν πώς γίνεται σε μια χρεωμένη χώρα στα διεθνή Ταμεία, οι κάτοικοι της και πολίτες της να μην αλλάζουν συνήθειες. Φυσικά όταν ζεις στην Ελλάδα, καταλαβαίνεις το βαθμό δυσκολίας που έχει ένα τέτοιο εγχείρημα.

Επιστρέφοντας στο ερώτημα, πώς θα είναι ο καιρός μετά τον καύσωνα, δεν τρέφουμε ψευδαισθήσεις ότι όλα θα αρχίσουν να λειτουργούν φυσιολογικά και τέλεια. Κι όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε, τόσο το καλύτερο θα είναι για όλους μας. Όλα δείχνουν ότι αυτό το σύστημα έχει φάει τα ψωμιά του, και έχει φτάσει στα όρια του. Και καμιά προοπτική άλλη δεν έχει, από το να τελειώσει. Ωστόσο δεν χρειάζεται να είμαστε αρνητικοί σε μια τέτοια εξέλιξη. Μπορεί να είναι και για καλό! Ίσως η επόμενη μέρα, να έχει μια νέα αρχή, με αληθινές ελπίδες, μέλλον και προοπτική.

Εμείς θέλουμε να το πιστεύουμε και το κάνουμε, εσείς; Αυτή ίσως είναι η ώρα των απαντήσεων. Αλλά και το να καταφέρεις να ξεφύγεις από το πλήθος που οδηγούν στον γκρεμό και την καταστροφή, είναι μόνο του μια νίκη.

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο Σάββατο 29/7/2023 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Γεράνια, μολόχες και μαστιχάκια, μια ομορφιά στον κήπο

Οι περισσότεροι από εμάς θεωρούμε το γεράνι ως ένα από τα φυτά που είναι σήμα κατατεθέν της Ελλάδας και της Μεσογείου γενικότερα. Το γεράνι προέρχεται από τη Νότιο Αφρική καθώς όμως οι συνθήκες στη χώρα μας είναι ιδανικές, έγινε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά φυτά της ευρύτερης περιοχής της Μεσογείου. Οι φωτογραφίες είναι τις Μαρίας Μπακόλα στην Ομάδα “Αγαπώ τα φυτά”.

Το μαστιχάκι, γνωστό και ως βαμβακούλα, ανήκει στην ίδια οικογένεια με το γεράνι και είναι ένα πολύ διαδεδομένο καλλωπιστικό φυτό που συναντάμε πολύ συχνά στις αυλές και στα μπαλκόνια των ελληνικών σπιτιών. Με καταγωγή από τη Νότια Αφρική, το μαστιχάκι χαρακτηρίζεται από γυαλιστερό πράσινο φύλλωμα, λεπτούς βλαστούς και κρεμοκλαδή πλάγια ανάπτυξη. – Πηγή: www.mistikakipou.gr

Το όνομά τους πάντως είναι ελληνικό και προέρχεται από τη λέξη γερανός γιατί το σχήμα τους μοιάζει με γερανό. Τα γεράνια είναι μεγάλη οικογένεια και συνήθως στη χώρα μας το όνομα γεράνι το δίνουμε στο φυτό που λέγεται αλλιώς και μολόχα. Το ίδιο όνομα έχει και η άγρια μολόχα που είναι αυτοφυής στην Ελλάδα. Στα γεράνια όμως ανήκουν και τα πελαργόνια ή μαυρομάτες όπως και οι βαμβακούλες ή μαστιχιές που είναι τα κρεμαστά ή έρποντα γεράνια.

Πάμε στον Πλακιά στα νότια του Ρεθύμνου, για ένα μπάνιο;

Αυτό το μέρος το ξέρω καλά. Έχω περάσει μερικά καλοκαίρια εδώ, με ανθρώπους που μπορούσαμε να κάνουμε σχέδια πάνω στον πολιτισμό και να βάζουμε μικρούς στόχους που είμαστε σε θέση να τους υλοποιούμε… Το μέρος, όμως, έχει χαραχτεί για πάντα στην καρδιά μου. Είναι η αγριάδα του, οι ξεχωριστοί άνθρωποι, η ηρεμία του; Όλα αυτά και το καθένα χωριστά, είναι που κάνουν τον Πλακιά να ξεχωρίζει.

Μέρες καλοκαιρινές, του Ιουλίου και καθώς είμαστε κλεισμένοι σπίτια μας για την προστασία μας από τον καύσωνα, «έπεσε» μπροστά μου ένα δημοσίευμα στο διαδίκτυο από την ομάδα «Crete My Second Home». Δεν είχε την υπογραφή του φωτογράφου για να τον αναφέρω, όπως κάνω πάντα όταν οι φωτογραφίες δεν είναι δικές μου, αλλά εστίαζε σε μια σπάνια στιγμή, καθώς εντόπισε έναν γύπα στην παραλία του Πλακιά, εκεί προς τον Παλίγκρεμο.

Επέλεξα αυτές τις τρεις φωτογραφίες, αν και το δημοσίευμα είχε αρκετές, επειδή σ’ αυτά τα νερά του Λιβυκού Πελάγους έχω κολυμπήσει κι έχω γνωρίσει υπέροχους, ξεχωριστούς, ανθρώπους. Αφορμή ήταν ο γύπας. Στην πραγματικότητα υπάρχουν κάποιες αναμνήσεις που δε σβήνουν με τίποτα στο πέρασμα των χρόνων. Κι αν βρεθώ κάποια στιγμή στην Κρήτη, καλοκαίρι, με χαρά θα ξαναπήγαινα στον Πλακιά. Μ’ αρέσει!

Νίκος και Μαλάμω στο Εκθεσιακό Κέντρο Αρκαλοχωρίου

Περνάνε καλά στο χωρίο ο Νίκος Μαράτσης με τη γυναίκα του και αδελφή μου, Μαλάμω. Παρά τις δυσκολίες της εποχής, λόγω καιρικών συνθηκών καύσωνα, συχνά κάνουν τις βόλτες τους σε διπλανά χωριά, όπως εδώ στο Αρκαλοχώρι, εννιά μόλος χιλιόμετρα από το Θραψανό. Μαζί τους φυσικά και η αδελφή μου, Στασούλα! Τους προσέχει σαν τα μάτια της.

Τα φώτα γύρω δείχνουν να είναι νύχτα. Και τι μ’ αυτό; Απολαμβάνουν τις στιγμές. Τουλάχιστον αυτό εισπράττουμε εμείς από τις φωτογραφίες. Και καλά κάνουν! Ήταν, τελικά, πολύ καλή η επιλογή να κατέβουν στο χωριό… Άλλαξε η διάθεση τους, συμμετέχουν σ’ αυτό που λέμε ζωή και καθημερινότητα. Το είχαν ανάγκη, όπως όλοι μας. Ας καθίσουν, όσο πιο πολύ μπορούν. Το καλό, μπορεί να γίνει καλύτερο.

Το Εκθεσιακό Κέντρο Αρκαλοχωρίου λειτούργησε το έτος 1999 για πρώτη φορά, όπου στο χώρο του διοργανώνεται κάθε δυο χρόνια η Παγκρήτια Γεωργική Έκθεση Αρκαλοχωρίου και κατά καιρούς διοργανώνονται και άλλες εκθέσεις, όπως Εμπορική Έκθεση, Έκθεση κατοικίας κ.α. Μάλιστα το έτος 2007, έγιναν ενέργειες για την επέκταση του με την προσθήκη νέου κτηρίου με την ίδια χρήση.