Αρχική » 2023 » Αύγουστος (Σελίδα 2)

Αρχείο μηνός Αύγουστος 2023

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
024280
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Αύγουστος 2023
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 175, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Καπνός και στάχτη από τις φωτιές παντού στην Ελλάδα…

Ο καπνός και η μυρωδιά του καμένου κάνουν πολύ δύσκολη της κατάσταση, ειδικά για όσους αντιμετωπίζουν αναπνευστικά προβλήματα. Και να, που οι καπνοί σκέπασαν και την Ακρόπολη, ενδεικτικό του μεγέθους που έχει λάβει η φωτιά που κινείται στις πλαγιές της Πάρνηθας, ενώ η μυρωδιά του καμένου, έχει φτάσει μέχρι και τις παραθαλάσσιες περιοχές.

Τα ίδια και στο Περιστέρι. Η φωτογραφία είναι δικιά μας, τραβηγμένη γύρω στις 7:40 το απόγευμα της Τρίτης. Οι πυρκαγιές που μαίνονται σε όλη τη χώρα και καταστρέφουν ό,τι βρίσκουν στο διάβα τους, προκαλώντας ανυπολόγιστες καταστροφές, έχουν καλύψει με καπνό τον ουρανό της χώρας, όπως αναφέρει το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών. Και είναι κάτι που τουλάχιστον το Λεκανοπέδιο Αττικής το ζήσαμε.

Αυτή η φωτογραφία είναι της καλής μας φίλης Λένας, από τη Θεσσαλονίκη. Τα ίδια και χειρότερο κι εκεί… Οι καπνοί από τις μεγάλες φωτιές που πλήττουν τις τελευταίες μέρες την Αλεξανδρούπολη, τη Βοιωτία και την Εύβοια έχουν φτάσει σε πολλές περιοχές της χώρας. Έφτασαν μάλιστα μέχρι το Ωραιόκαστρο απ’ όπου και η φωτογραφία. Ακόμα και στα νησιά του Ιονίου τις διέκρινε κανείς.

Και η Ζαγορά χθες το πρωί φωτογραφημένη από την καλή μας φίλη, Βικτώρια… Χαιρόμαστε που οι άνθρωποι μας λειτούργησαν με… επαγγελματική ευσυνειδησία, θα λέγαμε και ανταποκρίθηκα άμεσα στην έκκληση μας για μια φωτογραφία από τον τόπο τους, σε σχέση με το πρωινό ξημέρωμα. Μια αληθινή δημοσιογραφία, χωρίς κραυγές που αποτυπώνει την σκληρή πραγματικότητα.

Έτσι γνωρίσαμε και την παραλία Ψάθα Αττικής… Υπέροχη!

Όταν σκέφτεσαι σε ποια παραλία της Αττικής να πας για μπάνιο, η Ψάθα είναι σίγουρα στις πρώτες επιλογές σου και όχι άδικα. Δεν είναι καθόλου τυχαία μια από τις all time classic επιλογές και πάντα σε βγάζει ασπροπρόσωπο για τα καθαρά και βαθυγάλαζα νερά της και για τις επιλογές που σου προσφέρει γενικά η περιοχή.

Η παραλία Ψάθα που απλώνεται στον Κορινθιακό έχει δύο βασικά πλεονεκτήματα, αρχικά έχει μεγάλη έκταση, άρα και πολύ κόσμο να έχει, δεν σε πειράζει και επιπλέον βρίσκεται σε απόσταση μόλις 60 χιλιομέτρων από το κέντρο της Αθήνας. Η πρόσβαση στην παραλία Ψάθα δεν είναι δύσκολη και γίνεται από τη διαδρομή Βίλια προς Ψάθα ή από τα Μέγαρα μέσω της παραλιακής οδού του Αλεποχωρίου.

Ωστόσο, τα σαββατοκύριακα, παρά τα 60 χιλιόμετρα της απόστασης, μπορεί να συναντήσετε αυξημένη κίνηση, οπότε καλύτερα να ξεκινήσετε νωρίς. Η απλωμένη και ελεύθερη παραλία της Ψάθας βρίσκεται κάτω από το όρος Πατέρας με θέα στον Κορινθιακό Κόλπο και αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη αν δεν έχεις βρεθεί στην περιοχή για μπάνιο κάποιο καλοκαίρι.

Στην Ψάθα θα βρεις πολύ χώρο για να απλώσεις την πετσέτα σου και να βάλεις την ομπρέλα σου αλλά μπορείς επίσης να εκμεταλλευτείς την σκιά που σου προσφέρουν τα δέντρα και να χαλαρώσεις από το θρόισμα των φύλλων και τον ήχο από το κύμα. Δεν χρειάζεται πάντως να έχεις φτάσει εκεί με προμήθειες, μιας και θα βρεις όλα όσα θες στα μαγαζιά της περιοχής. Οι πληροφορίες είναι από το https://exploringgreece.tv

Ταξιδεύει, με ημερήσιο πλοίο για την επιστροφή, η Μαλάμω

Για πότε πέρασε ο καιρός, ούτε που το κατάλαβε η Μαλάμω με τον Νικο, το σύζυγο της, καθώς πριν δυο μήνες και πλέον, αποφάσισαν να πάνε στο χωριό Θραψανό, το χωριό μας, να αλλάξουν λίγο περιβάλλον και να ξανανιώσουν, ιδιαίτερα η Μαλάμω μας, να αναβιώσει αναμνήσεις από εκεί που γεννήθηκε και μεγάλωσε. Και τώρα, ήρθε η ώρα της επιστροφής στην Αθήνα. Μπορώ να την νιώσω. Θα ήθελε να καθίσει κι άλλο, αλλά βλέπεις στις 28 παντρεύεται η εγγονή της, Μαρία.

Μαζί της και ο Νίκος, ο άνδρας της, πέρασε καλά. Ηρέμησε, ησύχασε, έζησε κι αυτός πράγματα κι ας μην είναι ο δικός του τόπος. Κάποια, ωστόσο, τα αισθάνεσαι από ένστικτο, όταν βλέπεις τον άνθρωπο σου να είναι καλά και γεμάτος ενέργεια. Χαρήκαμε κι εμείς πολύ και ας μην είμαστε εκεί, μαζί τους. Μέσα από τις φωτογραφίες που μας έστελνε η Στασούλα, μοιραστήκαμε πολλές όμορφες στιγμές της.

Κάποιες από αυτές τις στιγμές τις κάναμε θέμα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Ξαναδείτε μερικές ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Κάποιες άλλες τις κρατήσαμε για τον εαυτό μας. Προσωπικές! Βαλμένες στην καρδιά μας, ανεξίτηλα… Καλό ταξίδι σας εύχομαι, καλή μου. Να ‘ναι μπουνάτσα ο καιρός, στο ημερήσιο ταξίδι σας και να φτάσετε ξεκούραστα, όσο γίνεται, σπίτι σας. Και να το ξανακάνετε! Θα χαρώ πολύ να συμπέσουμε κάποια στιγμή και μαζί…

Ημερήσια εκδρομή στη Σαλαμίνα, Κυριακάτικα. Ήταν ωραία!

Πάντα μου άρεσε η Σαλαμίνα. Παλιότερα, προ Covid-19, πήγαινα ύλη κάθε δίμηνο με αφορμή την έκδοση της εφημερίδας στην Πόπη που μένει εκεί. Εδώ και τρία χρόνια όμως ο «ΤΥΠΟΣ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών» βγαίνει διαδικτυακά, οπότε με την Πόπη συνεννοούμαστε μέσω εφαρμογών και δεν έρχομαι πια. Όμως χθες οργανώσαμε μια ημερήσια εκδρομή με την Άννυ και τα παιδιά στη Σαλαμίνα.

Περάσαμε με το καραβάκι – παντόφλα, από το Πέραμα στη Σαλαμίνα. Κι αφού, φτάνοντας, περιηγηθήκαμε λίγο στο νησί, ψάχνοντας για την «Ηλιαχτίδα» όπου είχαμε πληροφορίες πως θα βρίσκαμε μια όμορφη οργανωμένη παραλία, διαπιστώσαμε πως δεν ήταν αυτό που θα μας άρεσε. Έτσι αλλάξαμε προορισμό και πήγαμε στο «Αίαντας Μπίτς». Εκεί ήταν ωραία…

Είχε φτάσει μεσημέρι πια, οπότε το πρώτο που μας ενδιέφερε όταν το βρήκαμε ήταν να καθίσουμε για φαγητό και μετά όσοι από την παρέα ήθελαν πήγαν για μπάνιο. Και όντως το έκαναν κάποιοι. Εμείς να απολαμβάνουμε τη δροσιά από τους ανεμιστήρες, μετά το γεύμα μας, κάτω από τον ίσκιο του café bar του Αίαντα και να προετοιμάζουμε την ανάρτηση που διαβάζετε με τον τρόμο που εμείς ξέρουμε. Χειρόγραφα.

Θέατρο στην πλατεία του χωριού, σήμερα Τετάρτη 23/8

Η Δημοτική Θεατρική Ομάδα του Δήμου Μινώα Πεδιάδας συνεχίζει την επιτυχημένη πορεία της και παρουσιάζει φέτος τον «Οίκο ευγηρίας» του Μανώλη Κορρέ, σε σκηνοθεσία Ευαγγελίας Μαρκοπούλου. Πρόκειται για μία παράσταση που δεν πρέπει να χάσει κανείς.
Μια σάτιρα κοινωνική και καυστική, που αποκαλύπτει τις απαράδεκτες συνθήκες των ιδρυμάτων ευγηρίας, ενώ παράλληλα «σκιτσάρει» το είδος πληροφόρησης που παρουσιάζεται από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Η παράσταση που πραγματοποιείται με την διοργάνωση της Περιφέρειας Κρήτης και τη συνδιοργάνωση του Δήμου Μινώα Πεδιάδας-ΔΟΠΑΠ, θα παρουσιαστεί στο Θραψανό σήμερα Τετάρτη 23/8. Να πάτε!
Η είσοδος είναι ελεύθερη.
Πηγή: https://www.typoskritis.gr/

Barbie, η γυναικεία ρεβάνς στο Χόλιγουντ. Ουρές θεατών!

Μέσα στις πρώτες 17 ημέρες από την πρεμιέρα της, η ταινία απέφερε στα στούντιο της Warner Bros 1 δισ. δολάρια. Ο αρμόδιος πρόεδρος της Warner Bros για τη διανομή της ταινίας στις ΗΠΑ, Τζεφ Γκολντστάιν, είπε πως «είναι η μοναδική ταινία που απέφερε τόσα έσοδα τόσο γρήγορα». Τι είναι αυτή η ταινία, που συνεχίζει να συγκεντρώνει ουρές θεατών στο “Θησείο” της Αποστόλου Παύλου;

Χαρακτηρίζεται ως κοινωνική σάτιρα, μιούζικαλ και ιστορία ενηλικίωσης, η διαδρομή της καταπιεσμένης Αμερικανίδας έως την αυτογνωσία αποδεικνύεται σεναριακά ευρηματική, ξεκαρδιστική όσο και εξοντωτικά διδακτική. Προσωπικά δεν την είδα και ότι πληροφορίες για την ταινία δείτε εδώ είναι από τον κριτικό του ΑΘΗΝΟΡΑΜΑΤΟΣ, Χρήστο Μήτση.

Τα ροζ κουκλόσπιτα, τα αμερικανικά 50s και τα κλασικά χολιγουντιανά μιούζικαλ εμπνέουν μια ξεκαρδιστικά αποστειρωμένη Barbieland, όπου οι σατιρικές βολές των Γκέργουικ και Νόα Μπάουμπακ, οι οποίοι συνυπογράφουν το σενάριο, πετυχαίνουν εύκολα “κέντρο”. Τα πράγματα προοδευτικά σοβαρεύουν, όταν η αληθινή ζωή παίρνει το πάνω χέρι, αλλά μια πικάντικη ανατροπή εδώ, μια ευφυής ατάκα εκεί και μια εμπνευσμένη σινε-αναφορά παραπέρα, κρατούν το συνδυασμό ιστορίας ενηλικίωσης, κοινωνικής σάτιρας, μιούζικαλ και κωμωδίας χαρακτήρων σε ισορροπία.

Περπατώντας πάνω στην Ακρόπολη. Eμπειρία από μέσα…

Είναι δυνατόν να έρθεις στην Ελλάδα και να μην ανέβεις πάνω στην Ακρόπολη; Όταν έρχεσαι από την άλλη μεριά του πλανήτη, το Βανκούβερ του Καναδά, είναι σαν όνειρο ζωής, όταν φτάνεις Αθήνα, το να ανέβεις. Αν και το εισιτήριο είναι κάπως «τσιμπημένο», 30 ευρώ δεν είναι και λίγο, καθημερινά και παρά τη ζέστη του Αυγούστου, βλέπεις τους ανθρώπους, να περιμένουν ουρές για να μπουν.

Χθες το απόγευμα, το δοκίμασαν η Άννυ με τα παιδιά της. Τον Δημήτρη και τον Άντωνη. Εμείς δεν πήγαμε μαζί τους, επειδή έχουμε πάει αρκετές φορές, αλλά ζητήσαμε να μας βγάλουν με τα κινητά τους μερικές φωτογραφίες, για να δούμε αυτό το ιστορικό μνημείο πολιτισμού, μέσα από τα δικά τους μάτια. Και το αποτέλεσμα το βλέπετε στην εικονογράφηση της σημερινής ανάρτησης.

Αυτή είναι λοιπόν η Ακρόπολη της Αθήνας, όπως την έζησαν από μέσα η Άννυ, ο Δημήτρης και ο Άντωνη. Αυτοί τα κατάφεραν και θα ‘χουν να διηγούνται την εμπειρία τους στους φίλους τους. Και φυσικά να δείχνουν στους φίλους τους τις φωτογραφίες που τράβηξαν, εννοείται πολύ περισσότερες από αυτές που δημοσιεύουμε εδώ. Διότι έτσι έχουν τα πράγματα. Η αληθινή ζωή έχει να σου προσφέρει πολύ περισσότερα από τις φωτογραφίες αναμνήσεων…