Αρχική » 2023 » Αύγουστος (Σελίδα 3)

Αρχείο μηνός Αύγουστος 2023

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
024283
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Αύγουστος 2023
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 175, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Βάζουν βαθιά το μαχαίρι στην πληγή. Θα τα καταφέρουν;

Μας έκανε εντύπωση η βεβαιότητα στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας POLITICAL  της 17/8/2023, ότι ο πρωθυπουργός «καθαρίζει» τους χούλιγκαν από το ποδόσφαιρο. Μόνο που αυτά τα εισαγωγικά είναι που μας βάζουν σε προβληματισμό, σχετικά με το τι είδους καθαριότητα θα είναι αυτή. Κι εμείς, όπως πάντα και όχι τυχαία, κρατάμε μικρό καλάθι…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 19/08/2023

Προσωπικά με συντάραξε όλο αυτό με τη δολοφονία ενός ανθρώπου μόλις 29 χρονών, του Μιχάλη Κατσουρή, επειδή απλά δεν συμφωνούσαν οι αθλητικές πεποιθήσεις του με αυτές μια άλλης ομάδα. Και όλες αυτές τις ημέρες παρακολουθούμε άναυδοι να ολοκληρώνεται σε χρόνο ντε τε ο κύκλος των απολογιών για το σύνολο των κατηγορουμένων για τα αιματηρά επεισόδια στη Νέα Φιλαδέλφεια, αφήνοντας μια πικρή γεύση από την αναποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού.

Οι τρεις ανακριτές που είχαν αναλάβει το βαρύ έργο της αξιολόγησης των δεδομένων της τραγωδίας και την αποτίμηση της ποινικής ευθύνης των εμπλεκομένων κατέληξαν σε αθρόες προφυλακίσεις, με δεδομένο, ότι όλοι οι κατηγορούμενοι, πέραν των άλλων βαρύτατων αδικημάτων, αντιμετώπισαν και εκείνο της εγκληματικής οργάνωσης.

Η απόδοση από τις δικαστικές αρχές της συγκεκριμένης κατηγορίας, δίωξη σε βαθμό κακουργήματος, ήταν η βάση στην οποία πάτησαν για τις αθρόες προφυλακίσεις, ενώ ακόμα δεν έχει εντοπιστεί, μέχρι στιγμής, ο δράστης της στυγερής δολοφονίας του Μιχάλη Κατσουρή.

Το σύνολο των κατηγορουμένων 105, εκ των οποίων ένας νοσηλεύεται ακόμα φρουρούμενος, απολογήθηκαν και μάλιστα για τον ένα που αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας, μετέβη στο νοσοκομείο ο ανακριτής, λαμβάνοντας επί τόπου απολογία, ενώ στη συνέχεια ελήφθη απόφαση προφυλάκισής του.

Συνολικά προφυλακίστηκαν και οι 105 κατηγορούμενοι, Κροάτες οι περισσότεροι, αλλά και δύο Έλληνες και ένας Αλβανικής καταγωγής, γεννημένος όμως εδώ.

Όλοι οι κατηγορούμενοι κατά το τριήμερο των απολογιών τους, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, κράτησαν την ίδια υπερασπιστική γραμμή, αρνούμενοι τη συμμετοχή τους, όπως αυτή περιγράφεται στο βαρύ κατηγορητήριο.

Οι ανακριτικές αρχές, τρεις ανακριτές και δύο εισαγγελείς, αξιολόγησαν τις απολογίες, τα στοιχεία της δικογραφίας, τα ευρήματα από άρση τηλεφωνικού απορρήτου, κάμερες της περιοχής αλλά και μαρτυρίες, κρίνοντας ομόφωνα ότι όλοι ήταν προφυλακιστέοι.

Το γεγονός της προφυλάκισης των κατηγορουμένων, προκάλεσε αντιδράσεις που εκφράστηκαν σε υψηλό πολιτικό επίπεδο από τον πρόεδρο της Κροατίας, στον οποίο όμως απάντησαν τόσο κυβερνητικά στελέχη, ότι η ελληνική δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη, όσο και η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων που εξέδωσε σχετική ανακοίνωση.

Σε ό,τι αφορά τώρα τη συνέχιση των ερευνών με επίκεντρο τον εντοπισμό του δράστη που μαχαίρωσε τον άτυχο Κατσουρή, οι έρευνες βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη με τα δεδομένα όλα πάνω στο τραπέζι, καθώς ευρήματα αξιολογούνται από τα κινητά τηλέφωνα, τη λήψη γενετικού υλικού, τις καταγραφές από κάμερες της περιοχής και από μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων.

Η συγκρατημένη αισιοδοξία που υπάρχει στις αρμόδιες αρχές για τον εντοπισμό του δράστη εδράζεται στο γεγονός ότι τα ευρήματα προσφέρουν δυνατότητες στην έρευνα και η αξιοποίηση τους θα έχει τελικά θετική κατάληξη.

Το ερώτημα πάντως παραμένει: Λύνονται τέτοια προβλήματα με μια σύσκεψη στο Μαξίμου, όσο καλές προθέσεις κι αν έχει ένας πρωθυπουργός που, προφανώς δεν θα ήθελε να συμβαίνουν τέτοια πράγματα στον τόπο που κυβερνάει; Οι επαφές με αθλητικούς διεθνείς παράγοντες, αλλά και με τους τέσσερις προέδρους των μεγάλων ΠΑΕ, ίσως δώσει κάτι, όπως και οι ξαφνικοί έφοδοι αρχών σε γηπεδικές εγκαταστάσεις.

Το απόστημα όμως με τους οργανωμένους οπαδούς, πρέπει κάποια στιγμή να σπάσει. Έχει κακοφορμίσει η πληγή, έχει διώξει σοβαρούς ανθρώπους από τα γήπεδα και έχει δημιουργήσει καταστάσεις που δεν τιμούν τον αθλητισμό. Αντίθετα έχουν οδηγήσει να υιοθετούν μεθόδους ναζιστικών οργανώσεων καταδικασμένων στη συνείδηση του λαού και των ανθρώπων…

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 19/8/2023 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Ήρθαν και τα παιδιά του Κώστα και της Άννυς, στην Ελλάδα

Τα καλωσορίσαμε χθες το πρωί στο διεθνές αεροδρόμιο της Αθήνας “Ελ. Βενιζέλος”, τα παιδιά του Κώστα και της Άννυς, Δημήτρη και Άντωνη. Τα συναισθήματα έντονα σε τέτοιες στιγμές. Νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που έρχονται σ’ αυτή την ηλικία, στην Ελλάδα και θέλουν να γνωρίσουν την πρωτεύουσα της χώρας των γονιών τους και όσο περισσότερα μπορούν από αυτόν τον τόπο.

Θα το φροντίσουμε εμείς, αυτό. Κι αυτή τη φορά, θα μπορέσω να συμμετάσχω πιο ενεργά κι εγώ που το θέλω, αφού και οι δυο καταλαβαίνουν καλά την ελληνική γλώσσα, ενώ ο Δημήτρης τη μιλά κιόλας, σχετικά άνετα. Άξιζε την αναμονή της πτήσης. Είναι ο καιρός, ο Αύγουστος, που έχει μια έντονη κινητικότητα στο αεροδρόμιο. Και είναι, αναπόφευκτες, οι καθυστερήσεις. Τελικά όλα πήγαν καλά. Γιαγιά και μαμά έσφιξαν στην αγκαλιά τους, τα καμάρια τους.

Λίγο μετά τα καλωσόρισα κι εγώ, καθώς είχα την υποχρέωση να τραβήξω τις φωτογραφίες που βλέπετε. Το αυτοκίνητο, μας περίμενε στο παρκινγκ, μικρής διάρκειας, διότι διαπιστώσαμε πως μπάρες, εκτός από τις «Αναχωρήσεις», έβαλαν και στις «Αφίξεις» με ιδιαίτερα υψηλές χρεώσεις, οπότε δεν είναι να παίζεις με αυτά. Κάθε στιγμή στο αεροδρόμιο, μαζί τους, ήταν μοναδική.

Στη σκιά της φωτισμένης Ακρόπολης των Αθηνών

Από την Κυριακή που μας πέρασε είναι κι αυτό το δημοσίευμα. Σας το είχαμε υποσχεθεί, όταν κάναμε την ανάρτηση για το Καβούρι. Κατεβήκαμε λοιπόν την ώρα που άρχιζε να νυχτώνει στο Θησείο και περπατήσαμε στην Αποστόλου Παύλου. Κι εκεί, στο άνοιγμα που κάνει σαν πλατεία και τα καφέ έχουν βγάλει τραπέζια τώρα, το καλοκαίρι, καθίσαμε κι εμείς, έχοντας αυτή την εικόνα.

Η Ακρόπολη είναι υπέροχα φωτισμένη τη νύχτα. Και το κινητό Samsung της Σούλας μπόρεσε να βγάλει αυτή τη φοβερή φωτογραφία που είμαι βέβαιος πως ο καθένας θα ήθελε να είχε ζήσει ζωντανά με καλή παρέα. Καθόλου τυχαίο που τα μπροστινά τραπέζια ήταν όλα κλεισμένα από αρκετά νωρίς, προκειμένου να απολαύσουν αυτό το υπερθέαμα…

Οι δικές μου φωτογραφίες της Ακρόπολη την δείχνουν μεν  φωτισμένη, αλλά δεν έχει ακόμα νυχτώσει καλά την ώρα που τις τράβηξα, οπότε φαίνεται ακόμα στον ουρανό και τον ορίζοντα, ένα γύρο. Προσωπικά κι αυτό μου άρεσε. Σα να είσαι μέσα στην ιστορία και να ζεις στιγμές που δεν θα έχει κανείς την ευκαιρία να τις ζήσει πολλές φορές στη ζωή του. Άνθρωποι από όλο τον κόσμο, έρχονταν εδώ, ακριβώς γι’ αυτό το σκοπό.

Η ανανέωση δεν μπορεί να χτίζεται σε σαθρά υλικά…

Τα τελευταία χρόνια παρακολουθούμε τη ΔΕΗ να προχωρεί εντατικά στην ιδιωτικοποίηση, να κόβει και να πουλά κερδοφόρα κομμάτια της κι αυτό το λέει εκσυγχρονισμό. Μέχρι και το λογότυπο της άλλαξε, αλλά αυτό είναι το λιγότερο αν και κόστισε μια περιουσία όλο αυτό το εγχείρημα. Και στο μεταξύ, διατηρεί όλο το σύστημα, όπως ήταν από τον καιρό που ήρθε το ηλεκτρικό ρεύμα στη χώρα μας.

Αλλά για να μη μου πείτε ότι είμαι υπερβολικός, δείτε τις δύο από τις τρεις φωτογραφίες που παραθέτουμε στο σημερινό μας σημείωμα. Είναι αυθεντικές, αληθινές και δεν έχουν υποστεί καμία τεχνική επεξεργασία. Είναι ο μετρητής ρεύματος στο πατρικό μου, στο Θραψανό. Τοποθετημένος από τότε που ήρθε το ρεύμα στο χωριό. Πότε; Δεν ξέρω. Εγώ πάντως που γεννήθηκα το 1959 το θυμάμαι από τότε που έχω μνήμες.

Λογικό είναι να βρίσκονται σ’ αυτή την οικτρή κατάσταση. Το σπίτι βέβαια δεν κατοικείται μόνιμα και δεν υπάρχει υπερβολική χρέωση, αλλά αναρωτιέμαι πώς παίρνουν τις μετρήσεις εκείνοι που κάνουν την καταμέτρηση; Μια φορά, μου είπε η αδελφή μου που ήταν παρούσα, ο άνθρωπος χρειάστηκε να βγάλει το τζαμάκι για να δει τα νούμερα. Έκανα αίτημα για αλλαγή. Δεκαπέντε μέρες περιμένω μια απάντηση.

Λίγη χαλάρωση, Κυριακάτικα, στο αγαπημένο μας Καβούρι

Τρέξαμε αρκετά αυτές τις μέρες που είναι η Άννυ μαζί μας, ιδιαίτερα εκείνη, μαζί με τη Σούλα, εγώ επικουρικά βοήθησα, για να βρούμε πράγματα που χρειάζονται για τον εξοπλισμό του σπιτιού τους. Και χθες, Κυριακάτικα, είπαμε πως δικαιούμασταν λίγη χαλάρωση. Πήγαμε λοιπόν σε ένα αγαπημένο τόπο. Το Καβούρι Βουλιαγμένης. Κάναμε το μπάνιο μας και γευτήκαμε τους μεζέδες στο «Μαϊστρο».

Είναι και οι άνθρωποι καμιά φορά που σου φτιάχνουν τη διάθεση, όπως το γκαρσόνι, στο «Μαϊστρο», ένας ηλικιωμένος κύριος όλο χιούμορ σε κάθε του κουβέντα. Κι ήταν και ο καιρός, χωρίς πολύ ζέστη, δροσερός, τόσο όσο. Απολαύσαμε το μπάνιο μας στη θάλασσα κι ενώ σχεδιάζαμε να καθίσουμε σ’ αυτές τις ξαπλώστρες, δεν το κάναμε. Προτιμήσαμε να πάμε στο τραπέζι που είχε πιάσει η Σούλα. Και ότι διαλέξαμε να πάρουμε, ήταν ένα κι ένα…

Δεν είχε πολύ κόσμο η παραλία. Είχαμε το σκεπτικό ότι δεν θα έπεφτε καρφίτσα, αλλά κάναμε λάθος εκτίμηση. Φυσικά, αυτό για μας ήταν ακόμα καλύτερο. Επειδή μπορούσαμε να απολαύσουμε την κάθε στιγμή. Κι αυτός ο τόπος είναι γεμάτος με όμορφες αναμνήσεις. Το χαρήκαμε. Επιστρέψαμε σπίτι κατά τις 2:30 – 3:00. Και δε χάσαμε και τη μεσημεριανή σιέστα μας. Τελικά δεν θέλει και πολλά ο άνθρωπος για να νιώσει καλά.

Ο φίλος μου, ο Ηλίας, ψηλά στο Μενοίκιο με φίλους

Του Ηλία του αρέσει πολύ εδώ ψηλά στη βουνοκορφή του Μενοίκιου όρους. Το μέρος είναι υπέροχο! Και ευχαρίστως θα πήγαινα κι εγώ, αν ήμουν εκεί, στο χωριό, μαζί του. Για την ώρα πάντως, το μόνο που μπορώ να κάνω στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι να καταγράφω στιγμές, έστω και από μακριά. Φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά. Μπορώ να σας θυμίσω μερικές παλιότερες αναρτήσεις από το αρχείο μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Τι θα βρει κανείς εδώ στο βουνό; Καταρχήν υπάρχει ένα σπιτάκι που μπορεί να καλύψει τις ανάγκες για τροφή και ύπνο, χειμώνα –καλοκαίρι. Ιδιαίτερα ελκυστικός τόπος είναι το καλοκαίρι, καθώς έχει μια δροσιά, άλλο πράγμα, την ώρα που στην Αθήνα ψηνόμαστε από τις υψηλές θερμοκρασίες. Ύστερα είναι και τα άλογα που βόσκουν ελεύθερα και μπορείς να τα πλησιάσεις σε απόσταση ασφαλείας.

Κάθε τρεις και λίγο, ο Ηλίας έρχεται εδώ. Έχει «πετάξει» από δω με ανεμόπτερο μέχρι το χωριό του, την Αναστασιά των Σερρών, τότε που ήταν λίγο νεότερος και τολμούσε να ζήσει δυνατά πράγματα και έντονες συγκινήσεις. Τώρα έχει χαμηλώσει λίγο του ρυθμούς, αλλά η καρδιά του συνεχίζει να «πεταρίζει». Και το καλό γι’ αυτόν είναι ότι για ένα τέτοιο προορισμό πάντα έχει καλή παρέα.

Η όμορφη ώρα του δειλινού στο Πολύχρονο της Χαλκιδικής

Το Πολύχρονο είναι στο πρώτο πόδι της Χαλκιδικής, εδώ που, κοντά στους φίλους μας Άρη και Χάρις περάσαμε μερικά από τα πιο όμορφα καλοκαίρια της ζωής μας. Η αγάπη τους και το φιλόξενο πνεύμα τους, μας έκανε να το αγαπήσουμε κι μείς και να νοιώθουμε κάπως, τώρα που η φίλη μας η Χάρις είναι εκεί, μόνη της. Δείτε τι όμορφη που είναι αυτή η ώρα, καθώς άλλη μια μέρα φεύγει.

Αλλά και από το μπαλκόνι του σπιτιού της είναι υπέροχα, καθώς η θάλασσα είναι κοντά και συνάμα δεν έχεις το πολυάριθμο των ανθρώπων που αυτόν τον καιρό, είτε ως επισκέπτες, είτε ως κάτοικοι, είτε ως τουρίστες κατακλύζουν τον οικισμό. Και η Χάρις το είχε ανάγκη με όλα όσα πέρασε. Μας λείπει και τη σκεφτόμαστε. Θέλουμε να είναι καλά!

Και θα είναι! Βρίσκεται σ’ έναν τόπο ονειρεμένο, όποια εποχή κι αν πας, αλλά ιδιαίτερα το καλοκαίρι. Και δεν είναι καθόλου μόνη της. Κοντά της έχει ανθρώπους που αγαπά και την αγαπούν. Υπάρχει άραγε τίποτα καλύτερο από αυτό; Μιλάμε συχνά στο τηλέφωνο, ιδιαίτερα η Σούλα που είναι φίλες κι έχουμε ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας. Όπως θα κάναμε κι εμείς στη θέση της, μοιράστηκε μαζί μας αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες.