Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…
Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
Τα σχόλια σας!
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.
Γειά σας αγαπημένοι φίλοι μας Νικόλα και Σούλα. Η αλήθεια είναι ότι μας έχει κλέψει την καρδιά η γλυκιά μας…
Καλό απόγευμα
αγαπητέ φίλε...και αδελφέ μου ήσασταν όμορφη παρέα μαζί με την υπέροχη Σούλα σου, και στην φωτογραφία όσοι είναι ήταν μια…
Και για μας, φίλε Βασίλη, είναι τιμή! Οι καιροί είναι δύσκολοι και όλοι έχουμε ανάγκη από καθαρούς και ειλικρινείς ανθρώπους…
Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Μια επιβαλλόμενη βόλτα στην Κηφισιά. “Γεύση” από Άλσος
Βρεθήκαμε χθες στη Κηφισιά, για δουλειά. Είπαμε, μαζεύουμε τις εκκρεμότητες μας, μιας και αύριο ταξιδεύουμε για Κρήτη… Η μέρα ήταν όμορφη και επωφεληθήκαμε για να κάνουμε μια βόλτα στο υπέροχο κι αυτή την εποχή Άλσος… Ένας κήπος, όλο ομορφιά. Η Σούλα είχε την ευκαιρία να καθίσει λίγο στο συντριβάνι, στο κέντρο και να ξαποστάσει.
Είναι εκπληκτικό πώς Νοέμβρη μήνα, στα μέσα του πια και υπάρχουν τόσα και τέτοια ανθισμένα λουλούδια, μέσα στον κήπο του Άλσους Κηφισιάς. Οι φωτογραφίες στο σημερινό δημοσίευμα είναι χθεσινές, από τη βόλτα μας εκεί. Και μπορείτε να δείτε κι εσείς αυτή την υπέροχη, μοναδική ομορφιά, όπως την αποτυπώσαμε.
Μια τέτοια ομορφιά είναι πειρασμός. Έτσι, δεν άντεξε η Σούλα και έσκυψε να κόψει ένα λουλουδάκι. Χρειάζονταν προσοχή, γιατί τα μελίσσια τα πολιορκούσαν και δεν θέλει και πολύ να συμβεί το κακό. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά και το μόνο που έμεινε ήταν αυτή η ωραία ανάμνηση να μας υπενθυμίζει πως όποια εποχή κι αν επιλέξεις να πας βόλτα στην Κηφισιά, θα τη βρεις στα καλύτερα της.
Ακόμα και τριαντάφυλλα, ανθισμένα, βρήκαμε στο δρόμο μας. Το Άλσος είναι ομορφοφτιαγμένο και προσεγμένο, από τους ανθρώπους του τοπικού Δήμου, οπότε η απόλαυση στο μάτι είναι εγγυημένη. Και είναι αρκετά μεγάλο σε έκταση, ώστε να θέλει το χρόνο του, για να το περπατήσεις. Και αν χρειαστεί, σε καίρια σημεία, υπάρχουν παγκάκια, κάτω από τεράστια δέντρα, για να καθίσεις λίγο. Εμείς το κάναμε!
Ετοιμαζόμαστε για Κρήτη και… καλύπτουμε εκκρεμότητες
Τρίτη μεσημέρι με καλό καιρό, ηλιόλουστη. Χρειάστηκε να έρθουμε στην οδό Ιακωβίδου, στον Άγιο Ελευθέριο, δυο βήματα από τα Άνω Πατήσια. Μπερδευτήκαμε λίγο στην αρχή. Αλλά με τη βοήθεια της Google βρήκαμε σχετικά εύκολα τον προορισμό μας. Είναι που ξεμάθαμε να λειτουργούμε όπως παλιά. Και που δεν υπάρχουν άνθρωποι, διαθέσιμοι να απαντήσουν σε ερωτήσεις, ακόμα και γεωγραφικού περιεχομένου, πριν σε περάσουν από… κόσκινο.
Η οδός Ιακωβίδου είναι ένας κάθετος δρόμος που ακουμπά ή καλύτερα ξεκινά πάνω από την Πατησίων. Απέναντι ακριβώς, είναι ένα σούπερ μάρκετ «ΑΒ Βασιλόπουλος». Και στην αρχή της υπάρχει ένα συμπαθητικά καφέ, για να πάρω μια ζεστή σοκολάτα που μάλλον την χρειαζόμουν και την απόλαυσα καθώς έγραφα αυτό το σημείωμα. Η Αθήνα είναι μια μεγάλη πόλη, όπου μπορείς να βρεις όλα όσα αναζητάς…
Δεν έχει πολύ κίνηση, μεσημεριάτικα το καφέ ON THE ROAD 321, αλλά το βρήκα πολύ εξυπηρετικό και η σερβιτόρα του ήταν χαμογελαστή. Όμορφη προϋπόθεση σε μια εποχή που σπανίζουν οι χαμογελαστοί άνθρωποι και σε έναν κόσμο που δεν έχει κάτι καλό να δώσει. Μια ώρα, ήταν αρκετή να περπατήσω την αρχή ως κάποιο σημείο της Ιακωβίδου, να σκαρώσω αυτό το κομμάτι και να απολαύσω παράλληλα τη ζεστή σοκολάτα μου.
Ένας υπέροχος υδροβιότοπος, δυο βήματα από την Αθήνα
Δεύτερη μέρα σήμερα στη λίμνη Μπελέτσι που αποτελεί σημαντικό υδροβιότοπο της Αττικής, καθώς απαντώνται αποδημητικά πουλιά όσο και μόνιμα (πάπιες, κύκνοι), ψάρια, κυρίως κυπρίνοι και χέλια. Επίσης ζουν στη λίμνη αρκετές νεροχελώνες, κυρίως οι λεγόμενες νεροχελώνες με κόκκινα μάγουλα (Trachemys scripta elegans), οι οποίες είναι παράδειγμα για χωροκατακτητικά είδη.
Η αρχική καταγωγή τους είναι οι ΗΠΑ και το Μεξικό, αλλά είναι και παγκοσμίως οι πλέον εμπορεύσιμες χελώνες ως κατοικίδιο, και έτσι, ως παρατημένα πρώην κατοικίδια, καταφέρανε να κατακτήσουν παγκοσμίως διάφορους υδροβιότοπους όπως και τη λίμνη Μπελέτσι. Τις φωτογραφίες στο σημερινό δημοσίευμα, τις έχει τραβήξει με το κινητό της η Σούλα και την ευχαριστώ γι’ αυτό.
Σήμερα ο οικισμός της Αγίας Τριάδας εντός του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου έκτασης 7.636 στρεμμάτων/1.876 οικοπέδων του Οικοδομικού Συνεταιρισμού Υγειονομικών με την επωνυμία «Διεθνής Ιπποκράτειος Πολιτεία ΣΥΝΠΕ» που περιβάλλει την τεχνητή λίμνη Μπελέτσι, έχει πλέον αρκετές πολυτελείς μονοκατοικίες, αλλά και ένα κατάλληλα διαμορφωμένο καταφύγιο που στο παρελθόν φιλοξενούσε ελάφια και άλλα ζώα.
Είδαμε από κοντά την λίμνη Μπελέτσι, στην Πάρνηθα…
Η λίμνη Μπελέτσι είναι μία μικρή λίμνη που βρίσκεται σε υψόμετρο 600 μέτρων περίπου στις ανατολικές πλαγιές της Πάρνηθας, στην περιοχή Αγία Τριάδα της κοινότητας Αφιδνών, βορειοδυτικά της ομώνυμης κορυφής Μπελέτσι. Την περασμένη Παρασκευή, πήγαμε μαζί με τους φίλους μας Βασίλη και Ζανέτα και την είδαμε από κοντά.
Πρόκειται για τεχνητή λίμνη η οποία δημιουργήθηκε με δαπάνες των Γεωργίου Νάστου και Αθανασίου Πάντου τη διετία 1973-75 (εποχής Χούντας και λίγο μετά) ως αποθεματικό δυναμικό νερού για έργα που τότε κατασκεύαζαν στη περιοχή αλλά και ως μελλοντικό βιότοπο. Ως συνέπεια της κατασκευής της ήταν η αλλαγή της χάραξης του δρόμου που συνέδεε τον Άγιο Μερκούριο με τις Αφίδνες (πρώην Κιούρκα).
Το τεχνητό αυτό έργο συγκράτησε αφενός τα νερά της πηγής που βρίσκεται βόρεια, αφετέρου τα όμβρια ύδατα από τον υπερκείμενο λόφο με αποτέλεσμα το σχηματισμό της λίμνης. Η λίμνη έχει μέγιστη διάμετρο 130 μέτρα περίπου και μέγιστο βάθος 9 μέτρα, ενώ το συνολικό της εμβαδόν αγγίζει τα 7.000 τ.μ.
Χαιρόμαστε, κάθε φορά που βγάζουμε τον “ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ”
Ολοκληρώσαμε πρόσφατα, μόλις την περασμένη Πέμπτη, την έκδοση 169 του “ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηροδρόμου” και θέλουμε να σας μεταφέρουμε μερικά πράγματα που προσθέτουμε, έτσι ώστε κάθε στιγμή στην έκδοση να προσφέρουν χαρά. Να, εδώ η Σοφία στήνει την εφημερίδα μας στο κομπιούτερ της, στηριγμένη πάνω στα συστήματα της apple, ιδιαίτερα αξιόπιστα στην τυπογραφία.
Και μόλις τελειώσουμε όλη τη διαδικασία με τις τελευταίες πινελιές και το “μακιγιάρισμα”, όπως το λέω εγώ, προκειμένου να είναι έτοιμη και να φύγει για το πιεστήριο, ο Σάκης ετοιμάζει τους μεζέδες για το μικρό γλέντι που θα ακολουθήσει με τη ρακή από την Κρήτη. Φροντίζει μάλιστα να έχει το καθετί που θα προσθέσει ομορφιά πάνω στη συντροφιά, μαζί με την καλή παρέα που είναι διαθέσιμη.
Να, ένα στιγμιότυπο από την προετοιμασία των ατομικών πιάτων. Ήδη ο Λάμπρος ετοιμάζει το πιάτο της Σοφίας. Μετά την Κατερίνα, που είχε βρει κοινά σημεία μαζί της, επειδή έζησαν και οι δυο κάποια στιγμή στο Παγκράτι, τώρα βρήκε καλά σημεία και στα Νέα Φιλαδέλφεια που μένει η Σοφία. Όλα αυτό το λέει ευγένεια και ενδιαφέρον, αλλά όλοι οι άλλοι βλέπουμε τι ακριβώς συμβαίνει και χαμογελάμε.
Από αριστερά ο Σάκης, μπαμπάς του Δημήτρη Γαβαλά, ιδιοκτήτη της “Αναγραφής”, του τυπογραφείου που επιμελείται την έκδοση του “ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου”, γνωστού μου εδώ και 50 χρόνια από τις εφημερίδες. Και ο Λάμπρος με τον Θύμιο από τη μεριά του Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, ιδιοκτήτη και εκδότη της εφημερίδας. Καλή η παρέα μας!
Και ξαφνικά… χειμώνιασε! Μας έπιασε στο δρόμο η βροχή
Απογευματάκι, χθες. Επιστροφή ύστερα από μια βόλτα με φίλους στην Πάρνηθα. Ο καιρός ήταν σχετικά καλός, αλλά όσο καθόμασταν στον γνωστό μας “Λάμπρο”, στην ταβέρνα της Πάρνηθας, αυτός μαύρισε και όταν ήρθε η ώρα να φύγουμε κατά τις 4 και κάτι, είχε άρχισε ήδη να βρέχει με πολύ δυνατό ρυθμό. Οι φωτογραφίες που δημοσιεύω είναι μέσα από τα αυτοκίνητο. Οι σταγόνες πάνω στο παρμπρίζ είναι χαρακτηριστικές.
Μέσα στην κίνηση του Κηφισού… Κι αν δεν έχεις κάποιο τρόπο να αντιδράσεις, σε πιάνει μια απελπισία καθώς όλα γίνονται υπερβολικά αργά. Βήμα – βήμα… Αυτοκίνητα μποτιλιαρισμένα, αλλά η καλή κουβέντα, έχει ευεργετικά αποτελέσματα. Ξεχνιέσαι! Πολύ περισσότερο δεν σε ακουμπάει το άγχος της επιστροφής. Κάπου το αφήνεις στην άκρη, με αφορμή την καλή συζήτηση.
Οι σταγόνες πάνω στο παρμπρίζ, μοιάζουν σαν εικαστικό πίνακα. Κι αυτό μου άρεσε πολύ. Το παιχνίδισμα το κάνει ο αυτόματος φακός του κινητού. Εστιάζει πάνω τους και φλουτάρει το βάθος της φωτογραφίας. Κι εδώ που τα λέμε, τι σημασία έχει; Ποιον ενδιαφέρει τι γίνεται έξω από το αυτοκίνητο μας; Στο μποτιλιάρισμα της βροχής, όλοι είναι ίδιοι, είτε το αντιλαμβάνονται αυτό, είτε όχι.
Κάτι άλλο που μου άρεσε πολύ, ήταν το χρυσό δειλινό, στο βάθος του ορίζοντα. Αυτό το υπέροχο μοναδικό κίτρινο που χρυσίζει πάνω στη φωτογραφία. Είχα ετοιμάσει άλλη ανάρτηση για σήμερα, αλλά με την επιστροφή κάθισα να γράψω, προκειμένου να αξιοποιήσω αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Μερικά πράγματα δεν γίνονται κάθε μέρα, οπότε αξίζει να τη ζεις την κάθε στιγμή!
Είδαμε και στη χώρα μας το ουράνιο φαινόμενο, σέλας…
Δυο φωτογραφίες από τη Λεπτοκαρυά Πιερίας, όπως αποτυπώθηκαν στα social media που «έμειναν», αποτυπώνοντας το ζήτημα μέσα από τις εμπειρίες ανθρώπων που το έζησαν. Τελικά, αποφασίσαμε να το κάνουμε θέμα στο ΡΕΘΕΜΝΟΣ που θα κυκλοφορήσει αύριο στα περίπτερα της πόλης, αλλά και στους χιλιάδες συνδρομητές της, παντού στον κόσμο.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 11/11/2023
Το σέλας είναι ένα εντυπωσιακό φωτεινό ουράνιο φαινόμενο που παρατηρείται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και είναι ορατό κυρίως στους πόλους, για αυτό και ονομάζεται επίσης πολικό σέλας. Όταν το φαινόμενο συμβαίνει στο Βόρειο πόλο αποκαλείται Βόρειο σέλας, ενώ αντίστοιχα όταν παρατηρείται στο Νότιο πόλο αποκαλείται Νότιο σέλας.
Κι όταν αυτό το φαινόμενο συμβαίνει στα… Βαλκάνια, τότε πώς άραγε το λένε; Το φαινόμενο παρουσιάζει ποικιλία χρωμάτων και σχεδίων, με αιφνίδιες εμφανίσεις και με γρήγορες σχετικά μεταμορφώσεις. Στην Ελλάδα είχε να εμφανιστεί από το 2003. Τα μόρια του οξυγόνου δίνουν συνήθως πράσινο χρώμα, αλλά λόγω της μεγάλης απόστασης της χώρας μας από το Βόρειο Πόλο, φθάνει σε μας ένα κόκκινο φως.
Η εξήγηση γι’ αυτό το εντυπωσιακό φαινόμενο δόθηκε τον 20ο αιώνα, αλλά είχε καταγραφεί και από τον Αριστοτέλη, ο οποίος το έχει περιγράψει με ακρίβεια στο βιβλίο του “Τα Μετεωρολογικά” και άρα έχουμε και γραπτή αποτύπωση για το Βόρειο Σέλας στην Ελλάδα από τον 4ο αιώνα προ Χριστού. Τα τελευταία 100 – 120 χρόνια έχει εμφανιστεί 10 με 12 φορές στην Ελλάδα.
Μάρτυρες λοιπόν ενός πρωτόγνωρου για τα ελληνικά δεδομένα θεάματος, έγιναν οι κάτοικοι της Κεντρικής Μακεδονίας, Σέρρες και Θράκης οι οποίοι το βράδυ της περασμένης Κυριακής, είδαν στον νυχτερινό ουρανό το Βόρειο Σέλας. Και ξαφνικά τη Δευτέρα 6/11/2023, αυτό το θέμα κυριάρχησε στα ΜΜΕ.
Συνοδεύοντας από εντυπωσιακές φωτογραφίες, από αυτό το σπάνιο φαινόμενο που συναντάς μόνο σε σημεία του βόρειου και νότιου πόλου της γης και πάντως όχι στη χώρα μας. Γι’ αυτό και ‘έκανε τόση και τέτοια εντύπωση!
Τα γνωστά και ως Nothern Lights που δημιουργούνται κυρίως στις Σκανδιναβικές χώρες. Εκτός από την Ελλάδα, η Red Aurora εμφανίστηκε και σε άλλες βαλκανικές κυρίως χώρες, ενώ θεάσεις καταγράφηκαν στην Πολωνία ακόμα και στην Ιταλία.
Η θέαση του φαινομένου σε γεωγραφικά πλάτη νοτιότερα του Βορείου Ημισφαιρίου είναι σχεδόν αδύνατη, όμως αυτή τη φορά έγινε ορατό σε ένα μεγάλο μέρος της Ευρώπης γεγονός που έχει καταστήσει το φαινόμενο πρωτοφανές.
Σέρρες, Θράκη και Κεντρική Μακεδονία, ήταν από τις περιοχές όπου έγινε ορατό το σπάνιο φαινόμενο, για το οποίο μίλησε και ο διευθυντής της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας, Θοδωρής Κολυδάς. «Μια ισχυρή γεωμαγνητικη καταιγίδα επιπέδου G3 επηρέασε την Ευρώπη προκαλώντας φαινόμενα σέλαος ακόμη και σε Ιταλία και Βουλγαρία», ανέφερε.
«Μοιάζει σαν ένα τεράστιο πύρινο μέτωπο, αλλά στην πραγματικότητα είναι το Βόρειο Σέλας. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο, που γίνεται για πρώτη φορά ορατό στην Βουλγαρία, εξαιτίας μίας ιδιαίτερα ισχυρής γεωμαγνητικής καταιγίδας (ηλιακή έκλαμψη), που βρίσκεται σε εξέλιξη στο Βόρειο Ημισφαίριο».
Και ποιος θα το πίστευε ότι μία μικρή πόλη σ’ ένα νησί καταμεσής του αρκτικού κύκλου θα στήριζε το τουριστικό της προϊόν στα φώτα; Ο λόγος για την μικρή πόλη Τρόμσο στο νησί Τρομσόγια της Νορβηγίας που μοιάζει σφηνωμένη μέσα στα χιλιάδες συμπλέγματα των νορβηγικών φιόρδ. Η πόλη βρίσκεται στη βόρεια Νορβηγία πολύ κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία και παρά το πολικό κλίμα, αποτελεί δημοφιλή πόλο έλξης τουριστών που πληρώνουν όσο όσο για να δουν το βόρειο σέλας.
Μεταξύ Σεπτεμβρίου και Απριλίου η πόλη ζει στο απόλυτο σκοτάδι εξαιτίας της λεγόμενης πολικής νύχτας, ενώ μετά τον Δεκέμβριο μέχρι περίπου τον Φεβρουάριο το βόρειο σέλας είναι το μοναδικό φυσικό φως που πλημμυρίζει τους σκοτεινούς ουρανούς του Τρόμσο. Η μικρή αυτή γωνιά της Νορβηγίας φημίζεται για τον καθαρό ουρανό και τα σχεδόν μηδενικά ποσοστά φωτορύπανσης, κάνοντας την ελκυστικό προορισμό για τους «κυνηγούς του φωτός».
Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 11/11/2023, στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…