Αρχική » 2024 (Σελίδα 40)
Αρχείο έτους 2024
Ένα ταξίδι με φέρι από το Horseshoe Bay στο νησί Bowyer
Βρεθήκαμε να ταξιδεύουμε πάνω σε ένα μικρό πλοίο μέσα σε ένα περίπου τριγωνικό ήχο, που ενώνει ένα δίκτυο φιόρδ το οποίο βρίσκεται βορειοδυτικά του Βανκούβερ, Βρετανική Κολομβία, Καναδά. Οι εκβολές του Howe Sound στο Στενό της Γεωργίας, βρίσκονται μεταξύ του Δυτικού Βανκούβερ και της ακτής Sunshine.
Ο ήχος είναι τριγωνικός (αν βέβαια ένας κατά γράμμα ήχος έχει σχήμα, αλλά εδώ πρόκειται για το όνομα της περιοχής παρμένο από την εποχή των Ινδιάνων γι’ αυτό και ακούγεται κάπως στα μη εξοικειωμένα αυτιά μας) ανοίγοντας προς τα νοτιοδυτικά στο Στενό της Γεωργίας και εκτείνεται 42 χιλιόμετρα (26 μίλια) βορειοανατολικά στο κεφάλι του στο Squamish.
Υπάρχουν πολλά νησιά στον ήχο, τρία από τα οποία είναι μεγάλα και ορεινά από μόνα τους. Οι απότομες ακτές της ηπειρωτικής χώρας διοχετεύουν το αεράκι καθώς τα καθημερινά θερμικά ρεύματα αυξάνουν τον άνεμο στους 20 κόμβους (37 km / h, 23 mph) ή περισσότερο στο βόρειο άκρο του ήχου σε μια τυπική καλοκαιρινή μέρα.
Γουίσλερ, με τους ποδηλατικούς αγώνες του ήταν πλήρες
Το Γουίσλερ είναι ένα παραθεριστικός δήμος στις νότιες οροσειρές του Ειρηνικού, στην επαρχία της Βρετανικής Κολομβίας του Καναδά. Βρίσκεται περίπου 125 χιλιόμετρα βόρεια του Βανκούβερ και 36 χιλιόμετρα νότια της κωμόπολης του Πέμπερτον. Τα παιδιά μας, διέθεσαν μια μέρα για να μας πάνε να το γνωρίσουμε. Και πέσαμε πάνω σε αγώνες ποδηλασίας.
Εδώ θα βρεις το Χιονοδρομικό Κέντρο Γουίσλερ: Είναι ένα από τα κορυφαία χιονοδρομικά κέντρα στον κόσμο. Μπορείτε ακόμα να απολαύσετε σκι, snowboard και άλλα χειμερινά σπορ όταν φυσικά οι πίστες του είναι γεμάτες από χιόνια. Αυτή την εποχή δεν υπάρχει ίχνος χιονιού. Εδώ μάλιστα έγιναν οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 2010. Σε άλλο δημοσίευμα θα σας δείξουμε τον οικισμό.
Αλλά εμείς το πετύχαμε μια μέρα που είχαν αγώνες ποδηλασίας στις άδειες από χιόνι πίστες του χιονοδρομικού. Η αγωνιστική ποδηλασία περιλαμβάνει αγωνίσματα, αρκετά εκ των οποίων είναι ή υπήρξαν αγωνίσματα των Ολυμπιακών Αγώνων. Κι εδώ αυτό που κυριαρχούσε ήταν η Ποδηλασία Πίστας (Ταχύτητα, Χρονομέτρηση, Καταδίωξη, Αγώνας Πόντων, Μάντισον, Σκρατς κ.α.)
Από τον ποδηλάτη καταλαβαίνεις ότι δεν είναι κάτι απλό
Τα ποδήλατα για τους αγώνες, δεν είναι και τόσο απλά και συνηθισμένα, ούτε ο εξοπλισμός του αναβάτη. Γύρω στα 8.500 ευρώ, κοστίζουν, απ’ ότι μας είπαν. Με άνεση δηλαδή, στην Ελλάδα αγοράζεις ένα καλό μεταχειρισμένο αυτοκίνητο δεκαετίας. Αλλά είπαμε, αρέσει ως χόμπι και ενασχόληση στους ανθρώπους, ιδιαίτερα στους νέους που και κουράγιο και αντοχές, έχουν.
Ένα μέρος που άξιζε να κάνουμε μια στάση, το Porteau Cove
Tο Porteau Cove Provincial Park είναι ένα καταφύγιο 56 στρεμμάτων μπροστά στον ωκεανό για δύτες, καγιάκ, stand-up paddleboarders, beachcombers και όσους απλώς αναζητούν ένα μέρος για να χαλαρώσουν στην ακτή. Είναι ένας μικρός παράδεισος μπροστά στον ωκεανό, σε μικρή απόσταση με το αυτοκίνητο από το κέντρο της πόλης Squamish.
Καθημερινά, το πάρκο προσφέρει άφθονη εξερεύνηση μέσω των παραλιών του με κορμούς δέντρων που έχει βγάλει η θάλασσα, της παλίρροιας και της παλιρροιακής θαλάσσιας ζωής, των βυθισμένων πλοίων, των τεχνητών υφάλων, των περιοχών για πικνίκ και των βοτσαλωτών παραλιών. Οδηγός μας ήταν ο Στήβ. Και έκρινε σκόπιμο να κάνουμε μια στάση εδώ. Πραγματικά, πολύ καλή ιδέα!
Το Porteau Cove είναι εξοπλισμένο με μια προβλήτα πολλαπλών επιπέδων που έχει θέα στο Howe Sound και προσφέρει καθαρή θέα στο νησί Anvil και στην ακτή Sunshine. Η αποβάθρα του είναι ανοιχτή στο κοινό και είναι ένα όμορφο σημείο για παρατήρηση των άστρων, θέαση άγριας ζωής και γενικά περιηγήσεις στα αξιοθέατα. Αλλά αυτή την προβλήτα θα σας τη δείξουμε σε ένα άλλο δημοσίευμα.
Μου αρέσει που όπου κι αν πας εδώ, βλέπεις λουλούδια!
Τα αγαπούν στο Βανκούβερ του Καναδά τα λουλούδια. Αλλά αρκεί αυτό για να τα βλέπεις παντού και όλες τις εποχές; Τα θυμάμαι τον Μάρτη – Απρίλη που είχα έρθει το 2015, αλλά τότε ήταν άνοιξη. Τον Ιούλιο όμως; Δεν είναι το ίδιο. Προφανώς βοηθάει και το κλίμα, ο καιρός. Την ώρα που στην Αθήνα οι θερμοκρασίες είναι στους 36 βαθμούς, εδώ φτάνουν μόλις τους 15, άντε στο πικ του 20 έως 24. Και υπάρχει μια σχετική υγρασία που κάνει καλύτερη την κατάσταση. Όπως και να έχει, τα λουλούδια μας αρέσουν!
Το σκηνικό το έφτιαξε η Άννυ και μείς το αποδεχτήκαμε
Είμαστε με τη Σούλα στο “CASCADE FALLS REGIONAL PARK”. Το σκηνικό το έχει στήσει η Άννυ. Ο βράχος που πάνω του είναι η επιγραφή, περιβάλλεται, όπως βλέπετε, από έναν ζωγραφισμένο κίτρινο κύκλο στο πεζοδρόμιο και υπάρχουν πυκνά δέντρα, ένα ολόκληρο δάσος γύρω μας. Ήρθαμε εδώ, σ’ αυτό το φυσικό πάρκο, να δούμε έναν από τους καταρράκτες της περιοχής. Κι ενώ όλο το τοπίο είναι υπέροχο, ο ίδιος ο καταρράκτης μας εντυπωσίασε! Έχω ήδη ανεβάσει βίντεο στο Facebook. Δεν είναι πολλά τα νερά του, επειδή κι εδώ, φέτος, δεν έβρεξε πολύ, ούτε χιόνισε, επομένως είναι λογικό τα φορτία νερού, να είναι κάπως περιορισμένα… Ξαναδείτε ΕΔΩ το σχετικό δημοσίευμα που κάναμε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ…
Διάλειμμα χειμώνα, μέσα στο καλοκαίρι, μας προέκυψε…
Σε ένα κόσμο ρευστό, από κάθε άποψη, ακόμα και η αλλαγή σκηνικού του καιρού μπορεί να συμβεί χωρίς να το περιμένεις. Ποιος θα το έλεγε, ας πούμε, στις 29 και 30 Ιουλίου, στην καρδιά δηλαδή του καλοκαιριού θα είχαμε μια βροχερή μέρα και μια “γεμάτη σύννεφα” λες κι ήταν ένα χειμωνιάτικο διάλειμμα, τόσο αναγκαίο για τη δροσιά του!
Λέω δροσιά από συνήθεια, επειδή είμαστε ημερολογιακά μέσα στο καλοκαίρι. Στην πραγματικότητα εδώ ζούμε έναν υπέροχο… ανοιξιάτικο καιρό, όπου όπως βλέπετε τα λουλούδια έχουν κάθε λόγο να ανθίζουν, να ευημερούν και να ομορφαίνουν τις ζωές των ανθρώπων. Ίσως, λέω τώρα, ίσως, αυτός να είναι ένας λόγος που οι άνθρωποι εδώ, είναι τόσο ήρεμοι και χωρίς εμφανή τα σημάδια του θυμού.
Το νοιώθω στο πρωινό περπάτημα, στη γειτονιά που μένουμε, στο Νορθ Βανκούβερ. Και πάντα επιλέγω να το κάνω αυτό πριν τις 8. Από μια τέτοια πρωινή βόλτα, στα γύρω τετράγωνα, είναι και οι φωτογραφίες που βλέπετε στο σημερινό δημοσίευμα. Και οι άνθρωποι, που θα συναντήσεις, αν και δε σε ξέρουν, έχουν ένα ζεστό χαμόγελο και μια “καλημέρα” να σου πουν. Πολύ όμορφο, στ’ αλήθεια!
Καλοί μας φίλοι Νίκο και Σούλα, η αλήθεια είναι ότι πολύ το χαρήκαμε που σας έκανε και κάνει πολύ καλό…