Αρχική » 2024 (Σελίδα 46)
Αρχείο έτους 2024
Φρεσκοβρασμένα καλαμπόκια, ιδανικά γι’ αυτή την εποχή
Όχι, το σημερινό σημείωμα δεν αφορά τον Καναδά που βρισκόμαστε, αλλά την Ελλάδα και εστιάζει σε κάτι πολύ όμορφο που αρέσει αυτή την εποχή. Το νωπό, φρέσκο καλαμπόκι που μπορείς να το φας ψημένο στα κάρβουνα ή βρασμένο. Η φωτογραφία είναι της Lemonia Peteinou και η μόνη λέξη που συνοδεύει την ανάρτηση της, στο Fecebook, είναι “φρεσκοβρασμένα”. Εικονική ζωή, θα μου πείτε. Και θα έχετε δίκιο. Μόνο, που, αν το μέσο το βάλουμε στη σωστή του θέση και δεν το θεοποιούμε, τότε μπορεί να μας δώσει όμορφες εικόνες που ίσως δεν θα ζήσουμε ποτέ, όπως αυτό εδώ που βλέπετε.
Μια βόλτα στο West Vankouver που μας άρεσε πάρα πολύ!
Αφορμή ήταν, το να ρίξει η Σούλα μια ματιά στα εμπορικά μαγαζιά ενός mall, γνωστού από τα παλιά στην ίδια, μιας και διαθέτει μερικές από τις καλύτερες, διεθνώς, μάρκες μαγαζιών… Καθόλου τυχαίο, αφού βρίσκεται στην καρδιά μιας περιοχής, ιδιαίτερα αναπτυγμένης οικονομικά με κατοίκους που ένα καλύτερο βιοτικό επίπεδο ζωής.. Είχαμε λοιπόν την ευκαιρία να την περπατήσουμε λίγο στο χώρο, έξω από το mall, απ’ όπου και οι φωτογραφίες.
«Πρωταγωνίστρια» η Σούλα, δικαιωματικά, στη σημερινή ανάρτηση. Έχει άλλωστε τον τρόπο να το κάνει αυτό. Εδώ φωτογραφημένη με φόντο ένα σπίτι – μαγαζί, βγαλμένο λες, μέσα από κάποιο παραμύθι. Και όντως, όταν έχουν κέφια οι άνθρωποι, είναι σε θέση να φτιάξουν εκπληκτικά πράγματα. Κι εμάς που μας αρέσει η ζωή, έχουμε κάθε λόγο να το επιδιώκουμε να ζούμε τέτοιες καταστάσεις.
Και μια φωτογραφία μέσα σε ένα από τα καταστήματα που επισκεφθήκαμε, το Simons. Τεράστιο σε έκταση, απλωμένο σε δυο ορόφους, με γυναικεία κυρίως ρούχα, αλλά και κάποια μέρη του με ανδρικά. Δεν με έχει δει να τη φωτογραφίζω. Και ξέρω πως δεν της αρέσει να δημοσιοποιώ τέτοια στιγμιότυπα, ακόμα και μέσα από ένα προσωπικό site, όπως είναι αυτό του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Αλλά το ρισκάρω, έστω και με τον «κίνδυνο» να υποστώ μια κάποια γκρίνια, θεωρώντας ότι κάποιες όμορφες, αυθεντικές στιγμές που ζήσαμε αξίζει να μείνουν.
Η εταιρεία Koobo, εξυπηρετεί τις ανάγκες μας, εδώ…
Δυστυχώς οι εταιρίες κινητής τηλεφωνίας δεν τα έχουν «βρει» μεταξύ τους, σε όλο τον κόσμο, μπροστά στην απληστία του μεγάλου κέρδους, γι’ αυτό και οι άνθρωποι ψάχνουν και βρίσκουν τρόπους, ώστε να εξυπηρετούνται πιο οικονομικά, όπου κι αν βρίσκονται. Φαντάζομαι, αυτό θα το δουν, κάποια στιγμή και οι εταιρίας τηλεπικοινωνιών και θα διορθώσουν το λάθος τους. Λοιπόν, αυτή η τηλεπικοινωνιακή εταιρία του Καναδά, εξυπηρετεί τις ανάγκες μας. Και μάλιστα πολύ αξιόπιστα. Με την επιστροφή μας στην Ελλάδα, θα επιστρέψουμε στη Vodafon και στο δικό μας αριθμό.
Το ελληνικό στοιχείο, το βρήκαμε να είναι διάχυτο!
Δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθείς σε ένα μεγάλο συγκρότημα καταστημάτων (έχουν πια μια διεθνή ορολογία, κατανοητή από όλους, Mall τα λέμε…) και να μην «πέσεις» πάνω σε ένα ελληνικό φαγάδικο… Αλλά εδώ, στο πολυπολιτισμικό Βανκούβερ, θα το δεις όλο και πιο έντονα το φαινόμενο. Δείτε ένα, που ανακαλύψαμε σε μια από τις βόλτες μας…
Τονίζεται ιδιαίτερα το ελληνικό στοιχείο και η κουζίνα μας. Προσαρμοσμένο φυσικά στις τοπικές ανάγκες. Προσέξτε, ένα από τα πιάτα που διαφημίζουν, είναι ο σολομός, ένα ψάρι που υπάρχει σε αφθονία, εδώ. Αλλά, προφανώς, είναι μαγειρεμένο με έναν άλλο τρόπο από αυτόν που συνηθίζουν οι ντόπιοι… Η υπάλληλος, δεν νομίζω να έχει καμιά σχέση με την Ελλάδα. Και, λογικό μου φαίνεται.
Χωρίς κορώνες και εθνικιστικές εξάρσεις, έτσι κι αλλιώς, εδώ στον Καναδά, αυτό δεν υπάρχει, οπότε μάλλον αισθάνεσαι πολύ ωραία και άνετα, θέλουμε να προσεγγίσουμε το θέμα. Εξάλλου με ανοιχτό μυαλό, εμείς προτιμήσαμε να φάμε κάτι από την κουζίνα των νότιων Πολιτειών των ΗΠΑ. Πάντα στους τόπους που πάμε, θέλουμε να γνωρίζουμε την κουζίνα τους, επειδή αυτή αποτελεί στοιχείο του πολιτισμού τους!
Ζούμε κάτι ωραίο: Οι πρώτες 5 μέρες μας στον Καναδά!
Αυτή τη φορά, όλα κυλούν χωρίς κανένα άγχος ή πίεση. Έχουμε πολύ χρόνο μπροστά μας. Ζούμε, αυτό που θα δίναμε ως ορισμό των διακοπών. Βιώνουμε ήδη τις πρώτες πέντε μέρες και έχετε δει αρκετά στις καθημερινές αναρτήσεις μας. Έτσι και θα συνεχίσουμε και τις επόμενες μέρες. Έχω μια καθαρή εικόνα, καθώς γράφω μπροστά σε ένα παράθυρο, που έχει ακριβώς αυτή την εικόνα που βλέπετε.
Φυσικά οι άνθρωποι που μας φιλοξενούν, είναι γεμάτοι αγάπη για προσφορά και καθώς ζούμε στο κλίμα μιας όμορφης οικογενειακής ατμόσφαιρας, φροντίζουν για μας με καθημερινά μικρά όμορφα σχέδια για εξόδους σε κοντινούς προορισμούς. Αν και μέχρι τώρα η θερμοκρασία είναι σαφώς πιο χαμηλή από την Ελλάδα και μερικά πράγματα τα ξανασκεφτόμαστε, εντούτοις τις κάνουμε τις βόλτες μας και με το παραπάνω.
Αυτό που ακόμα δεν έχει συνηθίσει το βιολογικό μας ρολόι, είναι η αλλαγή του χρόνου. Ξαφνικά, μπήκαν μπροστά μας, εννιά ώρες διαφορά, προς τα πίσω. Από τη μια στο ρολόι του χεριού, έχουμε την ώρα Ελλάδος που δεν αλλάξαμε κι από την άλλη το κινητό μου τηλέφωνο με την κάρτα sim του τοπικού τηλεπικοινωνιακού φορέα Kooda που πήραμε, για να έχουμε επαφή με το διαδίκτυο όπου κι αν είμαστε, να δείχνει άλλες ώρες. Ώρες όμως που ζούμε όμορφα!
Περιδιαβαίνοντας το εντυπωσιακό West Vancouver
Μας αρέσει να γνωρίζουμε νέους τόπους. Χθες πήγαμε σε ένα μεγάλο mall, να δούμε για κάποια πράγματα που θέλαμε. Εντάξει, αυτός είναι ένας τόπος για γυναίκες, ο δικός τους μικρός παράδεισος, αλλά αυτοί που σχεδιάζουν τέτοιους τόπους, αφήνουν και μια… χαραμάδα και για τους άνδρες. Άσε δηλαδή που υπάρχουν και οι εξωτερικοί χώροι, όπου μπορείς να δεις υπέροχα πράγματα, όπως αυτή εδώ την εντυπωσιακή κατασκευή σπιτιού..,
Μεσημεράκι, βόλτα στο μονοπάτι του βουνού Cypress
Μας το πρότεινε ο Στηβ και το βρήκαμε πολύ ενδιαφέρον, οπότε ξεκινήσαμε με την Έστερ και τη Σούλα και πήγαμε. Ήταν μόλις 30 λεπτά από το σπίτι που μένουμε. Το Howe Sound Crest Trail (HSCT) είναι ένα πανέμορφο μονοπάτι 29 χιλιομέτρων που εκτείνεται από το Cypress Bowl έως το Porteau Cove.
Δεν κάναμε ολόκληρο το μονοπάτι. Στις οδηγίες που διαβάσαμε χρειάζεται να είσαι ειδικός στην πεζοπορία για να το απολαύσεις κι αυτό σε μεταφέρει σε πολλές κορυφές, προσφέροντας εκπληκτική θέα στο Howe Sound, τα λιοντάρια και τις όμορφα τιρκουάζ λίμνες Deeks, για να αναφέρουμε μερικές.
Αν και το μονοπάτι δεν είναι περίπατος στο πάρκο και συνήθως αντιμετωπίζεται ως ολονύκτιο ταξίδι, που είναι ο ασφαλέστερος τρόπος. Ωστόσο, μπορεί να ολοκληρωθεί σε μία ημέρα από ένα έμπειρο και κατάλληλο άτομο. Εμείς, επιλέξαμε μια μικρή διαδρομή μιας ώρας περίπου.
Καλοί μας φίλοι Νίκο και Σούλα, η αλήθεια είναι ότι πολύ το χαρήκαμε που σας έκανε και κάνει πολύ καλό…