Αρχική » 2024 » Φεβρουάριος

Αρχείο μηνός Φεβρουάριος 2024

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
024263
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Φεβρουάριος 2024
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
2526272829  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ…

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 175, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Η ομορφιά των πουλιών σε μια πόλη. Την έχετε προσέξει;

29 Φεβρουαρίου 2024 / Σχολιάστε

Το να παρατηρούμε τι συμβαίνει γύρω μας, μας αρέσει πολύ. Έτσι συχνά βλέπουμε τα πουλιά του ουρανού. Είτε στη ζωή, είτε στο διαδίκτυο. Τις φωτογραφίες που βλέπετε τις είχε ανεβάσει η φίλη μας Anna Svetlana, στην ομάδα ИСТИНАТА ЗА СТАРА ЗАГОРА. Δεν ξέρω τι μπορεί να σημαίνει το όνομα αφού δεν γνωρίζω τη γλώσσα, αλλά σίγουρα τα περιστέρια στο πάρκο είναι υπέροχα. Και θα τα συναντήσετε παντού.

Κι εδώ στην Αθήνα τα ίδια συμβαίνουν… Τα έχουμε δει στην πλατεία Στάγματος, στην πλατεία Κοτζιά, στην πλατεία Βάθη και Κάνιγγος, αλλά και στην πλατεία Αττικής και στην πλατεία Αγίου Μελετίου, στα Σεπόλια. Γεμάτος ο κόσμος! Και είναι αρκετά ήμερα, τόσο που πλησιάζουν τους ανθρώπους για να τους δώσουν την τροφή τους. Ελάχιστοι είναι αυτοί που τα φοβίζουν.

Συχνά κάνουν παρέα στους ηλικιωμένους, όταν επιλέγουν ένα παγκάκι να καθίσουν να ξεκουραστούν ή να περάσουν την ώρα τους. Και τα ταΐζουν και παίζουν μαζί τους. Κι αυτά ανταποκρίνονται, τους αρέσει και ταυτόχρονα εξασφαλίζουν το φαγητό τους. Ας πάρουμε μαθήματα από αυτά. Δεν έχουν άγχος για το καθημερινό φαγητό τους κι αυτό υπάρχει.

Διαδρομή προς Μεσογείων που κάνουμε συχνά, τελευταία

28 Φεβρουαρίου 2024 / Σχολιάστε

Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Και ας ξεκινήσουμε από το Πεδίον του Άρεως, αρχή την Αλεξάνδρας στο δρομολόγιο μας, για Μεσογείων. Το κάναμε την περασμένη Τρίτη και είχαμε ειδικό σκοπό. Αν και αυτή τη διαδρομή, πότε με το αυτοκίνητο και πότε με τη μηχανή, την έχουμε στο πρόγραμμά μας τα τελευταία τρία χρόνια, οπότε και τη γνωρίζουμε καλά. Συνήθως έχει κίνηση, ειδικά στην πλατεία Βάθη.

Η λεωφόρος Αλεξάνδρας, δεν είχε και μεγάλη κίνηση. Μου έκανε εντύπωση. Στην επιστροφή κατάλαβα γιατί σε όλη τη διαδρομή έβλεπα τροχονόμους στην άκρη του δρόμου. Οι ταξιτζήδες έκαναν την πρώτη μέρα από την 48ωρη απεργία τους και είχαν κανονίσει πορεία πάνω στο δρόμο. Τους είδα, οπότε, κάποιοι είχαν έγκαιρα την πληροφορία και απέφυγαν το δρόμο.

Ο Πύργος Αθηνών είναι ουρανοξύστης και, επί του παρόντος, το υψηλότερο κτίριο στην Ελλάδα. Έχει ύψος 103 μέτρα και 28 ορόφους. Θεμελιώθηκε στις 13/06/1969 και περατώθηκε τον Σεπτέμβριο του 1972 επί δικτατορίας, ενώ εγκαινιάστηκε στις 16 Οκτωβρίου της ίδιας χρονιάς. Αποτελεί έναν από τους δύο πύργους των Αθηνών, με το μικρότερο δεύτερο πύργο να βρίσκεται δίπλα στον πρώτο, όπως βλέπετε. Είναι στους Αμπελόκηπους, στην αρχή της Λεωφόρου Μεσογείων.

Σ’ αυτή τη διασταύρωση πρέπει να στρίψεις αριστερά για να βγεις στη Μεσογείων. Αν πας ευθεία βρίσκεσαι στο Νοσοκομείο Παίδων, αριστερά και στο Λαϊκό Νοσοκομείο, δεξιά. Σ’ αυτή τη διχάλα πάντα υπάρχει μια σχετική κίνηση, επειδή είναι ανοιχτή η κίνηση αριστερά, ακόμα κι όταν η δεξιά λωρίδα είναι κλειστή, αφού σε τίποτα δεν εμποδίζει. Ο καιρός ήταν σχετικά καλός.

Βροχερή μέρα χθες για την Αθήνα. Κάποιοι μας ζήλευαν!

27 Φεβρουαρίου 2024 / Σχολιάστε

Τίποτα δεν είναι πια φυσιολογικό στις μέρες μας. Καθόμασταν χθες και χαζεύαμε τη σταθερή βροχή και μας άρεσε, κάτω από την “τρομοκρατία” των μετεωρολόγων που με έκτακτα δελτία αναφέρονταν σ’ αυτή την αλλαγή του καιρού. Τη φωτογραφία αυτή την τράβηξα από το γραφείο μου. Είναι η βρεγμένη λεμονιά στον ακάλυπτο της πολυκατοικίας μας.

Κι αυτή, είναι η Κλειούς, την ώρα της βροχής. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη από το μπαλκόνι του πρώτου ορόφου του σπιτιού μου. Δεν ήταν για να βγεις χθες. Χρειάστηκε όμως και το κάναμε, για να διεκπεραιώσουμε κάποιες εργασίες που έπρεπε να γίνουν και δεν έπαιρναν αναβολή. Έπρεπε να προχωρήσει ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ και να ασχοληθούμε με το Γραφείο της ATTIC που είχε τη διαχείριση της πολυκατοικίας.

Και τα δύο τα κάναμε. Και μετά γύρισα σπίτι και ασχολήθηκα με τις εκκρεμότητες και με το γράψω αυτό μικρό σημείωμα, για να είναι ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ μέσα στην επικαιρότητα, με το δικό του τρόπο. Το κομμάτι που είχα ετοιμάσει θα “παίξει” αύριο. Μπορεί και πρέπει να προηγηθεί αυτό. Έχουμε αυτή τη δυνατότητα και την αξιοποιούμε!

Πανσέληνος Φλεβάρη σε Ναύπλιο, Χαλκίδα, Ρόδο, Κύπρο

26 Φεβρουαρίου 2024 / Σχολιάστε

Το ότι μας αρέσει η πανσέληνος, το ξέρετε. Δε χάνουμε ευκαιρία, όταν μπορούμε, να τη θαυμάζουμε ως μέρος της δημιουργίας. Και δείτε τώρα τι μαζέψαμε στη σημερινή ανάρτηση. Μέσω διαδικτύου “ταξιδέψαμε” στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Δείτε πρώτα το Ναύπλιο με πανσέληνο. Σε μια φωτογραφία του Ioannis Dimitrakopoulos δημοσιευμένη στην Ομάδα “ΝΑΥΠΛΙΟ…στη γειτονιά του έρωτα!!!”

Παντού, ο ομορφιά είναι ίδια. Αρκεί, τώρα το χειμώνα, να μην είναι ο ουρανός συννεφιασμένος για να την απολαύσουμε. Δείτε τι όμορφη που είναι η Χαλκίδα φεγγαρολουσμένη… Μοιάζει σαν πίνακας ζωγραφικής, όπως την κατέγραψε ο Βασιλης Ανδρεου και τη δημοσίευσε στην Ομάδα “Περπατώντας στη Χαλκίδα”. Τον ευχαριστούμε πολύ γι’ αυτό. Είναι σπουδαίο σ’ αυτόν τον κόσμο, να μπορείς να μοιράζεσαι πράγματα.

Τα ίδια και στη Ρόδο. Κι εδώ η πανσέληνος ήταν απίθανη. Είναι σαν κάδρο, στην παραλία που επέλεξε να τραβήξει τη φωτογραφία του ο Lindos Destiny. Θέα προς Πεύκο από Λάρδο Ρόδου, τη χαρακτηρίζει στην ανάρτηση του, καθώς τη δημοσίευσε στην Ομάδα “Friends of Rhodes / Φίλοι της Ρόδου”. Πραγματικά υπέροχη! Να είναι καλά…

Η πανσέληνος, ανατέλλει πάνω από την Αργάκα της Κύπρου. Μια φωτογραφία της Sonia Nutty Carroll δημοσιευμένη στην Ομάδα “View from YOUR window (the ORIGINAL Group!). Και η Κύπρος είναι στις αγαπημένες μας κι ας μην έχουμε πάει ακόμα με φυσική παρουσία. Το έχουμε στόχο να την επισκεφτούμε σ’ αυτή τη ζωή ή οπωσδήποτε, στο νέο κόσμο!

Αθήνα – Πειραιάς με τη μηχανή, μια εμπειρία! Μέρος 2ο

25 Φεβρουαρίου 2024 / Σχολιάστε

Συνεχίζουμε σήμερα το οδοιπορικό για τον Πειραιά που ξεκινήσαμε χθες. Μπορείτε να δείτε ΕΔΩ το πρώτο μέρος, αλλά χάριν συντομίας, θα σας περιγράψουμε πώς φύγαμε από τον Κολωνό, μέσω Ναυπλίου, συναντήσαμε την Αθηνών – Κορίνθου και στρίψαμε δεξιά, ενώ στο ύψος του Κηφισού ακολουθήσαμε τον παράδρομο δεξιά και περάσαμε κάτω από τη γέφυρα. Στρίψαμε κάτω από τη γέφυρα πάνω στον Κηφισό, μέχρι που φτάσαμε στην Πειραιώς…

Η οδός Πειραιώς, ξεκινά από την Ομόνοια και φτάνει μέχρι τον Πειραιά. Όταν εργαζόμουν στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και πήγαινα κάθε απόγευμα, από την ΠΕΤ ΟΤΕ, έκανα χιλιάδες φορές αυτή τη διαδρομή. Μου είναι πολύ γνωστή και οικία. Τότε στο ύψος της ΕΛΑΪΣ, έστριβα αριστερά προς το γήπεδο Καραϊσκάκη του Ολυμπιακού. Τώρα, όμως, συνέχισα ευθεία μπροστά για το λιμάνι.

Ακολουθήσα την Πειραιώς, όχι όμως μέχρι το λιμάνι της πόλης, αλλά μέχρι την οδό Ρετσίνα, έστριψα αριστερά και έφτασα στα φανάρι της Κόνωνος. Ήμουν πια πολύ κοντά στο στόχο μου. Τα κτίρια του ΗΣΑΠ είναι ήδη μπροστά μου. Ιδιαίτερα το αμαξοστάσιο. Τότε που Ηλεκτρικός είχε και τα πράσινα λεωφορεία. Στην Κόνωνος στρίψαμε αριστερά και φτάσαμε στην Αλιπέδου. όπου και στρίψαμε δεξιά.

Η οδός Αλιπέδου είναι ακριβώς πίσω από το αμαξοστάσιο των ΗΣΑΠ. Ένας στενός δρόμος που χρησιμοποιείται πιο πολύ από πεζούς και λιγότερο από αυτοκίνητα. Όμως για τη μηχανή δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, αν είσαι προσεκτικός, ιδιαίτερα μια μέρα καθημερινή όπως ήταν αυτή που πήγα εγώ. Στο βάθος διακρίνεται ο τερματικός σταθμός του ηλεκτρικού σιδηρόδρομου στον Πειραιά.

Αθήνα – Πειραιάς με τη μηχανή, μια εμπειρία! Μέρος 1ο

24 Φεβρουαρίου 2024 / Σχολιάστε

Είστε οδηγοί; Και αγαπάτε τις μηχανές ή τις αφήνετε να γίνουν εργαλεία στα χέρια σας, για να σας εξυπηρετήσουν στη δουλειά ή στο έργο σας; Εγώ την έχω πολλά χρόνια, 20 τόσα και η αλήθεια είναι ότι μας έχει εξυπηρετήσει πολύ και συνεχίζει να το κάνει. Χθες κατέβηκα Πειραιά μ’ αυτήν και είπα να καταγράψω την εμπειρία. Εδώ η οδός Ναυπλίου στον Κολωνό.

Η Ναυπλίου με έβγαλε στην Καβάλας ή αλλιώς Αθηνών Κορίνθου. Ήταν γύρω στις 10 και κάτι το πρωί, οπότε, όπως βλέπετε κι εσείς από τη φωτογραφία, δεν είχε και μεγάλη κίνηση. Όλη η διαδρομή ήταν ήρεμη, αν και μερικοί που γνωρίζουν να οδηγούν μηχανή, φοβούνται να μπουν μ’ αυτή σε μεγάλους δρόμους. Αλλά για μένα δεν ήταν ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά.

Στη γέφυρα του Κηφισού έπρεπε αντί να την ανέβω (και να συνεχίσω για Ελευσίνα…) να πάρω τον παράδρομο δεξιά που οδηγεί στα ΚΤΕΛ και να πιάσω την αριστερή λωρίδα που οδηγούσε στον Πειραιά. Αυτό και έκανα. Είναι υπόθεση ενός φαναριού, αλλά χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή καθώς μπαίνεις στον Κηφισό προς Πειραιά, επειδή τα αυτοκίνητα που ήδη κινούνται εκεί, τρέχουν με μεγάλη ταχύτητα.

Κινήθηκα χωρίς GPS. Την έχω κάνει τόσα χρόνια αυτή τη διαδρομή, καθώς από τον καιρό της πανδημίας COVID-19, προτιμούσα αντί να χρησιμοποιώ τον Ηλεκτρικό για να κατεβαίνω Πειραιά, να πηγαίνω με τη μηχανή. Κάτι που το συνηθίζω ακόμα και σήμερα. Αισθάνομαι πιο ανεξάρτητος, ακόμα και όταν το ποτάμι έχει πολύ κίνηση. Πάντα μπορείς να κάνεις, προσεκτικά, μικρούς ελιγμούς και να ξεφύγεις απόν ουρά.

Ο ποταμός Κρουσοβίτης ή Αχλαδίτης, βόρεια των Σερρών

23 Φεβρουαρίου 2024 / Σχολιάστε

Από τις πηγές του, στα Όρη Βροντούς και τον Όρβηλο, μέχρι τη συνάντησή του με τον ποταμό Στρυμόνα, αμέσως μετά το Σιδηρόκαστρο, στο βόρειο νομό Σερρών, ο ποταμός Κρουσοβίτης ή Αχλαδίτης, δημιουργεί κατά μήκος του ένα πανέμορφο φυσικό περιβάλλον με μονοπάτια, τοξωτά γεφύρια, καταρράκτες, χαράδρες αλλά και ιστορικά χωριά.

Η πρωινή ομίχλη καλύπτει τα χωράφια και τα δέντρα στο χωριό της Φαιάς Πέτρας, βάσης αυτού του οδοιπορικού, ομορφαίνοντας το σερραϊκό τοπίο ακόμη περισσότερο. Μια σύντομη καταιγίδα το προηγούμενο βράδυ φώτισε με τις αστραπές της, τη διαδικασία απόσταξης τσίπουρου στο τοπικό αποστακτήριο, μεθώντας ακόμη πιο πολύ αυτήν την ετήσια ιεροτελεστία.

Για λιγότερο από δύο μήνες κάθε φθινόπωρο, τα καζάνια της Ελλάδας βράζουν και αποστάζουν τα στέμφυλα, γεμίζοντας αλκοολικά αρώματα την ατμόσφαιρα σε κάθε γωνιά της. Έτσι γίνεται και στο νομό Σερρών, που είναι διάσημος για την ποιότητα του τσίπουρου έτσι κι αλλιώς. Το κεφάλι δεν είναι βαρύ. Το κείμενο και οι φωτογραφίες είναι του Nikos Kokkas από την σελίδα “Travel.gr”

Το ραντεβού με τον ξεναγό Σάββα Ιωαννίδη, πρόεδρο Φίλων Σπηλαιολογίας και Περιβάλλοντος «Μαύρος Βράχος» στη βόλτα μέχρι το Αχλαδοχώρι, είναι στη γέφυρα της Φαιάς Πέτρας, η οποία είναι μόνιμα σκεπασμένη από τα βαριά κλαδιά των αιωνόβιων πλατάνων, ριζωμένων βαθιά στις όχθες του Κρουσοβίτη.

Πλοήγηση άρθρων

← Προηγούμενα άρθρα