Nα σας γνωρίσουμε τη Λίμνη Παμβώτιδα στα Ιωάννινα
Η λίμνη των Ιωαννίνων, ήταν στην αρχαιότητα γνωστή ως «Παμβώτιδα» (ο μεγάλος προμηθευτής). Ακριβώς δίπλα στην πόλη των Ιωαννίνων, αυτή η όμορφη λίμνη είναι ένα πραγματικό στολίδι της λεκάνης των Ιωαννίνων. Με μια συναρπαστική ιστορία γεμάτη θρύλους και παραδόσεις που χάνονται στα βάθη των αιώνων, η λίμνη της Κυρά Φροσύνης έχει γίνει διάσημη πέρα από τα σύνορα της Ελλάδας.
Η λίμνη τροφοδοτείται από τις πηγές του όρους Μιτσικέλι, της Δραμπάτοβας, του Σεντένικου και της Κρύας. Τα νερά της είναι συνήθως ήρεμα, αν και παγώνει μερικές φορές. Ασκεί μια μυστηριώδη γοητεία στους ντόπιους, οι οποίοι περνούν ηλιόλουστες καλοκαιρινές μέρες στις ακτές της, απολαμβάνουν την πρωινή ομίχλη γύρω από τις όχθες της ή περπατούν δίπλα της τα μελαγχολικά χειμωνιάτικα βράδια.
Γύρω από τις όχθες της λίμνης υπάρχουν πυκνοί καλαμιώνες, πυκνές ιτιές, λεύκες και τεράστια πλατάνια που προσφέρουν καταφύγιο από τον άνεμο σε πλήθος ντόπιων και μεταναστευτικών πουλιών. Ερωδιοί, βουτηχτάρια, μπεκατσίνια, κύκνοι και κορμοράνοι «κερδίζουν το καθημερινό τους ψωμί» τσιμπολογώντας τον τοπικό πληθυσμό ψαριών.
Η λίμνη έχει δύο κύρια χαρακτηριστικά: μια ονειρική χερσόνησο με το ιστορικό κάστρο και τους πανύψηλους μιναρέδες και το μικρό νησί – το μοναδικό νησί στην Ελλάδα που κατοικείται και όμως δεν έχει όνομα – που απολαμβάνει τα πράσινα νερά του. Όλες οι φωτογραφίες του σημερινού δημοσιεύματος και τα βασικά σημεία είναι από site Ιωάννινα https://www.visitgreece.gr
Το «Lux Athens», πήρε τη σκυτάλη από τον «Ακροβάτη»
Τον «Ακροβάτη» τον γνωρίζαμε, μας άρεσε και έχουμε γράψει διάφορα δημοσιεύματα γι’ αυτόν στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ… Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Αλλά, μέσα στην πανδημία Govid-19 που διέλυσε τα πάντα, τον έβαλε και αυτόν στο περιθώριο. Και στη θέση του γεννήθηκε το «Lux Athens»!
Η νέα ιδιοκτησία, άλλαξε τα πάντα στον εσωτερικό χώρο. Ακόμα και τη θέση που ήταν η μπάρα. Και τον διάκοσμο! Από μεζεδοπωλείο που ήταν μέχρι τώρα, έγινε μουσικό φαγάδικο. Με ελληνικά πιάτα τα βράδια. Φυσικά από το πρωί που είναι ανοιχτό, μπορείς να πιείς ποτό η καφέ. Αυτό τουλάχιστον μας είπαν οι άνθρωποι του.
Τη φωτογραφία αυτή την πήραμε από το site της επιχείρησης. Όπως μας είπαν από Τετάρτη μέχρι και Κυριακή φιλοξενεί μουσικά σχήματα. Ένα τέτοιο βλέπετε εδώ, στο βάθος. Δεν ξέρουμε, αν και πώς δουλεύει αυτό, αλλά για να επενδύουν χρήματα σε κάτι τέτοιο, μάλλον θα υπάρχει ανάγκη.
Εξωτερικά όλα είναι ίδια… Κράτησε το χαρακτήρα που είχε και απλά δεν έχει πινακίδα του μαγαζιού. Αλλά οι μυημένοι ξέρουν. Στην Ψαρών 26, στον Άγιο Παύλο, Μεταξουργείο λειτουργεί πια το «Lux Athens». Περισσότερες πληροφορίες, αν σας ενδιαφέρει, μπορείτε να βρείτε εδώ https://luxathens.gr/el
Εδώ έχουμε ήπιο χειμώνα, αλλά στην Άνδρο έχουν άνοιξη!
Φίλοι χρόνια τώρα, αναγνώστες του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ και προσωπικοί φίλοι μας, μας τροφοδοτούν με φωτογραφίες από το όμορφο νησί της Άνδρου που δείχνει πώς είναι αυτή την εποχή. Αν κι εμείς εδώ βιώνουμε μια μικρή κακοκαιρία σε ήπια μορφή, που παραπέμπει σε μίνι χειμώνα, εκεί έχουν ήδη άνοιξη! Δεν είναι φοβερό;
Οι αμυγδαλιές άνθισαν και είναι πανέμορφες! Δείτε προσεκτικά την ομορφιά αυτής της φωτογραφίας. Με τέτοιες υψηλές θερμοκρασίες για την εποχή και με τόση ηλιοφάνεια είναι δυνατόν να μην μπερδευτούν τα φυτά και τα δέντρα; Εδώ, εμείς και δεν μπορούμε να κοντρολάρουμε καμιά φορά τα πράγματα…
Δείτε μερικά πανέμορφα λουλούδια, όπως είναι ανθισμένα. Είναι κι η γωνία που έχει επιλέξει να τα φωτογραφίσει η Ευαγγελία. Είναι και ο τόπος που μένει, ένας μικρός παράδεισος λίγο πιο έξω από τ’ Αποίκια, όλα παίζουν το ρόλο τους στο τελικό αποτέλεσμα. Και χαίρεσαι να το απολαμβάνεις. Ευχαριστούμε από καρδιάς!
Δέντρα που βιάζονται να μιλήσουν για την άνοιξη, ανθισμένα! Και πιο δίπλα, σπίτια όλο πέτρα, η ομορφιά της Άνδρου! Χαιρόμαστε κάθε φορά που γίνεται λόγος γι’ αυτό το νησί των Κυκλάδων. Οι τακτικοί αναγνώστες μας, ξέρουν και το γιατί. Έχουμε φίλους εδώ και έχουμε μοιραστεί τόσα πράγματα μαζί τους!
Ένας σκύλος στην πλατεία Καπνικαρέας με το αφεντικό του
Δεν το βλέπεις και κάθε μέρα, ένα τέτοιο μεγάλο σε μέγεθος σκυλί στο κέντρο της Αθήνας, στην πλατεία Καπνικαρέας. Σ’ αυτόν τον πολυσύχναστο πεζόδρομο της Ερμού, μας έκανε εντύπωση που ήταν ιδιαίτερα συνεργάσιμος και υποτακτικός στο αφεντικό του. Γαύγιζε μόνο αν κάποιος πλησίαζε ακόμη και με καλό κίνητρο και το εκλάμβανε ως απειλή.
Το παρατηρούσα για αρκετή ώρα, μέχρι να βρω την κατάλληλη ευκαιρία, για να το φωτογραφίσω. Επάνω του έγραφε SERVICE DOC. Δεν γνωρίζω, τι υπηρεσίες παρέχουν τέτοια σκυλιά, αλλά σίγουρα είναι χρήσιμα για τους ανθρώπους. Και παρά την φαινομενική αγριάδα του, είχε μια γλύκα εκπληκτική που άρεσε σε όλους όσους το έβλεπαν.
Τα κατάφερα και τα τράβηξα μερικές φωτογραφίες από διάφορες πλευρές. Δεν πήγα πάρα πολύ κοντά. Χρησιμοποίησα λίγο και το ζουμ στο φακό του κινητού μου, αλλά νομίζω δεν δημιούργησε πρόβλημα. Μια ώρα, ίσως και περισσότερο κάθισαν εκεί οι δυο τους. Και μείς τους είδαμε σαν παρέα και τους καλοδεχτήκαμε.
Ξέρετε τη σπηλιά του Κίτσου στον Θορικό Λαυρίου;
Η Σπηλιά του Κίτσου, στον Θορικό Λαυρίου. Έχετε πάει; Εμείς όχι, αλλά μας άρεσαν όσα διαβάσαμε γι’ αυτήν, τόσο που θέλαμε να το μεταφέρουμε κι εδώ. Οι φωτογραφίες είναι του Vassilios Papanikolaou και τις δημοσίευσε στην Ομάδα “i love lavrio”. Αυτή τη σπηλιά έκανε κρησφύγετο του, τις δεκαετίες του 1850 και 60 ο περίφημος λήσταρχος της εποχής, Κίτσος.
Η Γαλλοελληνική έρευνα στη Σπηλιά του Κίτσου, πραγματοποιήθηκε υπό την υποδειγματική οργάνωση της Νicole Lambert, από το 1968 ως το 1975. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως τα πρώτα ίχνη κατοίκησης στην περιοχή του Λαυρίου και τα αρχαιότερα στην Αττική. Αυτό μαρτυρούν τα πρωτόγονα λίθινα εργαλεία, των θηρευτών και τροφοσυλλεκτών της εποχής, που βρέθηκαν εντός του σπηλαίου.
Η αρχαιολόγος, Όλγα Αποστολοπούλου – Καβογιάννη μας πληροφορεί: “35.000 χρόνια αργότερα επιστρέφουν και πάλι στην σπηλιά του Κίτσου, στην οποία κατοικούν (ολοχρονίς ή κατά μικρότερες περιόδους) συνεχώς από το 5.000 π.Χ. έως το 3.000 π.Χ. Από τα οστά 18 ατόμων που βρέθηκαν μέσα στα στρώματα της σπηλιάς συμπεραίνουμε ότι είχαν μέτριο ύψος και πολύ λίγοι έφθαναν σε γήρας.
Η περιοχή, την εποχή αυτή, καλύπτεται από δάση κυρίως πεύκων και θάμνους, όπου οι άνθρωποι θηρεύουν άγρια ζώα (ελάφια, καφέ αρκούδες, λύγκες, λύκους, αλεπούδες, αγριογούρουνα και κυρίως λαγούς και πουλιά), με τελειοποιημένα όπλα, όπως αιχμές βελών. Ακόμη συνέλεγαν κοχύλια και σαλιγκάρια στα ποτάμια και τις ακτές της θάλασσας.
Συνεργείο του Δήμου Αθηναίων πλένει το δρόμο μας…
Είχε ξανασυμβεί να το δούμε μέσα στην πανδημία του COVID-19 και το επαινέσαμε και τότε. Είναι ωραίο να βλέπεις ότι ο Δήμος Αθηναίων, ένας τεράστιος, σε έκταση και πληθυσμό, Δήμος, φροντίζει την υγιεινή και στις λαϊκές συνοικίες σαν τη δική μας, τον Κολωνό. Μπράβο τους! Ναι, είναι ωραίο να διακρίνεις τη φροντίδα, μπροστά σου.
Ο Δήμος Αθηναίων στα χρόνια που ζω, εδώ, έχω διαπιστώσει ότι πιο πολύ τον ενδιέφερε πάντα η βιτρίνα, το τουριστικό κέντρο και όχι οι συνοικίες που μένουν οι άνθρωποι. Πάντα φρόντιζαν να είναι πιο καθαρό, πιο φωτισμένο, πιο ασφαλές. Είχαμε την ευκαιρία να δούμε αυτή την αλλαγή επί διοίκησης του πρώην δημάρχου κ. Μπακογιάννη και το βλέπουμε και τώρα.
Μακάρι ο νέος δήμαρχος κ. Δούκας να κρατήσει ότι καλό βρήκε από τον προηγούμενο και να μην κάνει, αυτό που, συνήθως κάνουν οι πολιτικοί… Να σαρώνουν δηλαδή ότι βρήκαν, καλό ή κακό και να θέλουν να κάνουν τη δική τους πολιτική, αγνοώντας το πραγματικό συμφέρον των κατοίκων που ζουν, αναπνέουν και ξέρουν καλύτερα από τον καθένα τα προβλήματά της γειτονιάς τους.
Πάμε μια βόλτα στην άλλη πλευρά της γης, Παταγονία
Η Παταγονία (ισπανικά: Patagonia) προσδιορίζεται ως γεωγραφική περιοχή που καταλαμβάνει το νοτιότερο τμήμα της Νότιας Αμερικής και βρίσκεται στις νότιες περιοχές της Αργεντινής και της Χιλής. Δυτικά και νότια περιλαμβάνει την οροσειρά των Άνδεων, ενώ ανατολικά τα υψίπεδα και τις πεδιάδες των αργεντινών πεδιάδων (πάμπας).
Το όνομα Παταγονία προέρχεται, με βάση ορισμένους ερευνητές, από τη λέξη «παταγών» (patagon), την οποία αρχικά χρησιμοποίησε ο Μαγγελάνος για να περιγράψει τους ιθαγενείς που συνάντησε κατά την εκστρατεία του, και θεώρησε ότι είχαν γιγάντιες διαστάσεις. Εμείς για να σας προλάβουμε, δεν έχουμε πάει ποτέ, αλλά ακούγεται ελκυστικός ένας τέτοιος προορισμός.
Σήμερα, πιστεύεται ότι οι Παταγόνες ήταν Ινδιάνοι Τεουέλτσες, οι οποίοι είχαν μέσο ύψος 1,80 εκ. σε σύγκριση με το μέσο ύψος των 1,55 εκ. των Ισπανών εξερευνητών, εκείνη την εποχή. Μας αρέσει να γνωρίζουμε νέους τόπους, συνήθειες, πολιτισμούς, ανθρώπους. Εντάξει δεν ξέρουμε τη γλώσσα, αλλά κάτι θα κάνουμε με κάποιος μηχανικό μεταφραστή.
Ανατολικά από τις Άνδεις η Παταγονία εκτείνεται βόρεια από τους ποταμούς Νεουκέν και Κολοράδο στην Αργεντινή, ενώ δυτικά των Άνδεων εκτείνεται νότια από το γεωγραφικό πλάτος 39° Ν, χωρίς να περιλαμβάνει το Αρχιπέλαγος Τσιλοέ. Το τμήμα της Παταγονίας που ανήκει στην Αργεντινή περιλαμβάνει τις επαρχίες Νεουκέν, Ρίο Νέγρο, Τσουμπούτ, Σάντα Κρους και Γη του Πυρός, καθώς και νότιες εκτάσεις των επαρχιών του Μπουένος Άιρες, της Μεντόσα και της Λα Πάμπα.
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…