Αρχική » 2024 » Μάρτιος (Σελίδα 5)

Αρχείο μηνός Μάρτιος 2024

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
024283
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Μάρτιος 2024
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 175, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Έχουμε ζωντανή την αίσθηση, ότι η άνοιξη έρχεται…

Τη φωτογραφία αυτή μου την έστειλε η αδελφή μου, Στασούλα. Πρόκειται για παπαρούνες στο ανθοδοχείο πάνω στο τραπέζι του σπιτιού της, στην κουζίνα. Παπαρούνες που μάζεψε η ίδια, άγριες, από τα χωράφια του χωριού μου Θραψανού.

Μ’ αρέσει αυτό! Δείχνει καθαρά πως η άνοιξη έχει βρει το δρόμο της και σε λίγο θα είναι κοντά μας. Για πόσο; Δεν ξέρουμε. Οι εποχές είναι πια δυσδιάκριτες και ότι νομίζεις ότι το ξέρεις σήμερα, αύριο μάλλον θα είναι κάτι άγνωστο.

Ας κρατήσουμε αυτή την ομορφιά και ας ελπίσουμε, αυτές τις στιγμές που αγαπούμε, ότι θα τις κρατήσουμε στην καρδιά μας, ακριβά φυλαγμένες στις μέρες που έρχονται…

Κουκουνάρι, τι ξέρετε γι’ αυτό και πώς διαμορφώνεται έτσι;

Η κουκουναριά (Pinus pinea – Πεύκη η πίτυς) είναι ένα ιθαγενές πεύκο της Νότιας Ευρώπης, στην περιοχή της Μεσογείου. Το δέντρο καλλιεργείται για τους εδώδιμους σπόρους του από τους προϊστορικούς χρόνους. Αυτά είναι στοιχεία μερικά στοιχεία για την κουκουναριά. Πώς όμως δημιουργείται και πώς μεγαλώνει το κουκουνάρι, για να γίνει αυτό που ξέρουμε; Το έχετε δει;

Αυτό σας δείχνουμε σήμερα με τις φωτογραφίες. Η κουκουναριά μπορεί να υπερβεί τα 25 μέτρα σε ύψος, αν και συνήθως είναι λιγότερο ψηλή, γύρω στα 12-20 μέτρα. Έχει μια χαρακτηριστική ομπρελοειδή μορφή με κοντό κορμό και στρογγυλή επίπεδη κορυφή. Ο φλοιός είναι χοντρός, καστανοκόκκινος και βαθιά χαραγμένος από φαρδιές, κατακόρυφες πλάκες. Έχει ευλύγιστα βελονοειδή φύλλα ανά δυο σε βραχυκλάδια, μήκους 10-18 εκατοστών.

Τα νεαρά δέντρα έχουν διαφορετικά φύλλα, μήκους 2-4 εκατοστών με γλαυκοπράσινο χρώμα. Οι κώνοι είναι ωοειδείς, μήκους 8-15 εκατοστών και χρειάζονται 36 μήνες για να ωριμάσουν, περισσότερο από κάθε άλλο πεύκο. Οι σπόροι είναι μεγάλοι, μήκους δύο εκατοστών, ανοιχτοί καστανοί με μια μαύρη επίστρωση που φεύγει εύκολα.

Οι σπόροι διαδίδονται με τα ζώα και στην πρόσφατη ιστορία, με την βοήθεια των ανθρώπων. Ο εδώδιμος σπόρος είναι γνωστός ως κουκουνάρι και χρησιμοποιείται στη Μεσογειακή κουζίνα, με πιο γνωστή τη χρήση του ως βασικό συστατικό της Ιταλικής σάλτσας πέστο. Οι φωτογραφίες είναι από τον τοίχο του Πέτρος Πατσαλαρήδη, από το δάσος που βρίσκεται καθημερινά. Και τον ευχαριστούμε πολύ γι’ αυτό.

Μια πύλη των τειχών στο Ηράκλειο οδηγεί στον πολιτισμό!

Ψάχνοντας για κάτι καλό στο διαδίκτυο, βρήκα αυτά τα πράγματα και ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας. Ένας άνθρωπος που αγαπά τον τόπο του, έχει ανεβάσει αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες με το παρακάτω σχόλιο: “Τι ικανοποίηση πήρα σήμερα! Πρόκειται για το Ηράκλειο Κρήτης και ένα από τα όμορφα μέρη στην ανατολική πλευρά των Τειχών του Ηρακλείου, εκεί που είναι σήμερα το άγαλμα του Ελευθερίου Βενιζέλου”.

“Μετά από τρία χρόνια απανωτών δημοσιεύσεων και για αυτό το σημείο και μετά την ιδέα μου να καθαρίσουμε τον χώρο, ύστερα από πολλά χρόνια, πήγαν και έπλυναν το σημείο. Επιτέλους! Σήμερα, ναι, μπορούν να το δουν οι πολίτες και οι τουρίστες! Μακάρι να είχα την δύναμη να καθάριζα όλα αυτά που φωτογραφίζω και καυτηριάζω, τρία χρόνια που έχω φτιάξει την ομάδα, αλλά και πιο μπροστά τα έδειχνα μέσα από το χρονολόγιο μου”.

“Είναι η τρίτη συμβολική ενέργεια που κάνω. Μπάζα από τον κεντρικό δρόμο της Ικάρου, Σαμπιονάρα με τον πολίτη που μάζεψε 20 σακούλες σκουπίδια και εγώ που σκούπισα την μισή Πύλη και εδώ την Πύλη Αγίου Γεωργίου… Οι άλλες ενέργειες να γίνουν από τους υπεύθυνους”. Οι φωτογραφίες είναι του Takitzis Marinos και δημοσιεύτηκαν στην Ομάδα  VINTAGE-ΚΛΙΚ ΜΕ ΧΡΩΜΑ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ-ΚΡΗΤΗ-ΕΛΛΑΔΑ-ΚΟΣΜΟΣ.

Τελικά, μερικές φορές, η ιδιωτική πρωτοβουλία δίνει καρπούς και… ξυπνά και τις δημόσιες ή δημοτικές αρμόδιες υπηρεσίες, ώστε να πράξουν το… αυτονόητο. Ο άνθρωπος αυτός, εργάζεται σε ένα περίπτερο, για το μεροκάματο. Και θα μπορούσε εύκολα να πει κανείς ότι είναι ίσως υπερβολή να ασχολείται με τέτοια πράγματα. Δείτε όμως πόσο καλό έκανε στην πόλη του!

Ανεβαίνοντας στο Σωματείο των Συνταξιούχων ΗΣΑΠ

Το κτίριο του Σταθμού των HΣAΠ (Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων Αθηνών-Πειραιώς) στον Πειραιά, είναι ένα ευρωπαϊκών προδιαγραφών έργο του αρχιτέκτονα Iωάννη Mιχ. Aξελού, απόφοιτου της ƒcole Royale des Beaux Arts των Bρυξελλών και του αδελφού του Mιλτιάδη Mιχ. Aξελού, πολιτικού μηχανικού του Πολυτεχνείου των Bρυξελλών.

Η κατασκευή του σταθμού τοποθετείται γύρω στα 1928-29. Το μεγαλοπρεπές, εκλεκτικιστικό οικοδόμημα με τον μεγάλο αψιδωτό θόλο, αποτελεί δημιουργική προσαρμογή των ευρωπαϊκών του προτύπων στα ελληνικά δεδομένα της εποχής. Πρόκειται για μεταλλική, αρθρωτή, πριτσινωτή κατασκευή, με διάφανη στέγαση, η οποία πακτώνεται με μπουλόνια στο έδαφος.

Επαναλαμβανόμενα πλαίσια συνδέονται με οριζόντιες, δικτυωματικές δοκούς, εξασφαλίζοντας την ακαμψία τους με χιαστί αντιανέμια, ενώ συγχρόνως συγκρατούν διάφανους υαλοπίνακες. Στην περίμετρό του ο σταθμός περιβάλλεται από υποστηρικτικά κτίρια, τα οποία έχουν ύψος δύο ορόφων, και στο εσωτερικό του δίνει την αίσθηση στεγασμένου forum.

Σκουπίδια μιας νύχτας, στην πλατεία Αγ. Κωνσταντίνου

Είναι φοβερό αυτό που ζούμε! Τι κι αν είναι ακόμα χειμώνας, τι κι αν κάνει κρύο, οι Ρομά έχουν κάνει στέκι την πλατεία Αγίου Κωνσταντίνου ή Σωτήρη Πέτρουλα στον Κολωνό, πίνοντας τα βράδια μπύρες ή τρώγοντας με τι παρέες τους οτιδήποτε μπορείτε να φανταστείτε, με αποτέλεσμα τα ξημερώματα, η πλατεία να είναι σ’ αυτή την κατάσταση. Η εικόνες του σημερινού δημοσιεύματος είναι χθεσινές, στις 8 η ώρα το πρωί.

Είναι τόσο τραγική η κατάσταση που οι καθαριστές του Δήμου Αθηναίου αδυνατούν να ανταποκριθούν. Σκουπίζουν μόνο γύρω – γύρω από τις άκρες της πλατείας και τα παγκάκια και στη συνέχεια έρχεται το αυτοκίνητο – σκούπα του Δήμου για να τα μαζέψει. Τόσο πολλά, είναι! Και προσέξτε, είναι μόνο μιας νύχτας! Που σημαίνει ότι κάθε πρωί, οι κάτοικοι αντιμετωπίζουν την ίδια εικόνα.

Δεν μας τιμάει καθόλου ως ανθρώπους. Αλλά πώς να το σταματήσεις αυτό; Είναι η κουλτούρα αυτών των ανθρώπων. Δίνουν ραντεβού από όλο το Λεκανοπέδιο. Δεν είναι της γειτονιάς. Η αστυνομία τους παρακολουθεί, διακριτικά, καθώς ένα βανάκι με μερικούς αστυνομικούς είναι βάρδια κάθε βράδυ, αλλά καθόλου δεν του πτοεί. Κάποτε που έθεσαν το θέμα στον δήμαρχο κ. Καμίνη είπε, “έχετε ευθύνη κι εσείς οι κάτοικοι που τους δώσατε χώρο”.

Χιόνια ξανά στο Βανκούβερ του Καναδά. Λίγα τώρα!

Μπορεί εδώ οι θερμοκρασίες να είναι αρκετά υψηλές, αυτή την περίοδο και να έχουμε απλά μερικές βροχές πού και πού, για να μας θυμίζουν ότι ο χειμώνας είναι ακόμα εδώ, δε αποχώρησε, αλλά στο Βανκούβερ του Καναδά, χιόνισε πάλι. Λίγο αυτή τη φορά, αλλά το έστρωσε!

Χαιρόμαστε που τα παιδιά μας εκεί μοιράζονται μαζί μας τις στιγμές τους. Είναι ωραίο να ξέρεις ότι ακόμα και στην άλλη μεριά του πλανήτη πώς ζουν και τι κάνουν, όχι μόνο από ένα τηλέφωνο επικοινωνίας ή μια βιντεοκλίση, αλλά και κλασικά, όπως ξέραμε, με φωτογραφίες!

Πόρτες και παράθυρα, μια ομάδα, γεμάτη κατασκευές

Συχνά, το διαδίκτυο μας αρέσει να βλέπουμε όμορφα πράγματα. Σήμερα διαλέξαμε πόρτες και παράθυρα από διάφορα μέρη της Ελλάδας. Και ας ξεκινήσουμε από τον Πειραιά. Οδός Βασιλέως Γεωργίου, Καστέλλα Πειραιάς. Μια φωτογραφία της Πηνελόπη Πειραιάς δημοσιευμένη στην Ομάδα ΠΟΡΤΕΣ – ΠΑΡΑΘΥΡΑ & ΜΠΑΛΚΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Doors and windows in Greece

Το ίδιο όμορφο είναι το κτίριο που στεγάζει τα ZARA στη Θεσσαλονικη και συγκεκριμένα στη συμβολή της Τσιμισκή με την Καρόλου Ντηλ. Πρόκειται για το μέγαρο Πρεβεδουράκη, κτίσμα του 1924. σε σχέδια του αρχιτέκτονα Παλαιολόγου. Αποτέλεσε κτίριο διαμερισμάτων μέχρι που εγκαταλείφθηκε. Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο το 1983. Ανακαινίστηκε το 2010.

Πόρτα σπιτιού στην παλιά πόλη των Ιωαννίνων της Ιωάννα Δελή. Γραφική συνοικία με λιθόστρωτους δρόμους στο παλιό κάστρο των Ιωαννίνων. Αν βρεθεί κανείς στην πόλη, πρέπει οπωσδήποτε να αφιερώσει λίγο από τον χρόνο του για να σουλατσάρει στην παλιά πόλη. Εμείς την έχουμε περπατήσει στο παρελθόν και μάλιστα κάποια στιγμή “στριμώξαμε” το SUBARU στα στενόσοκα της.

Πάτρα, στην οδό Σατωβριάνδου. Κλικ: Nikos Nikolaou. Η οδός των στοχασμών, δίπλα από το ιστορικό κέντρο της Πάτρας! Ένας από τους ομορφότερους δρόμους, δίπλα σχεδόν από το ιστορικό κέντρο της Πάτρας που αποπνέει αυτή την αρχοντιά που κάποτε είχε η πόλη. Πήρε το όνομα του από τον Φρανσουά-Ωγκύστ-Ρενέ, υποκόμης ντε Σατωμπριάν ο οποίος θεωρήθηκε από δεκάδες κριτικούς της λογοτεχνίας ως ο θεμελιωτής του γαλλικού ρομαντισμού.