Μια πλατεία προς τιμήν του Λουδοβίκου Αυγούστου Α’
Ψάχνοντας το μάθαμε κι εμείς. Από πού πήρε το όνομα της η πλατεία Λουδοβίκου στον Πειραιά; Μα, από τον πατέρα του πρώτου μονάρχη της Ελλάδας, Όθωνα. Φυσικά αργότερα μετονομάστηκε σε πλατεία Σιδηροδρόμου. Για να επιστρέψει στις μέρες μας ο… Λουδοβίκος. Τη δεκαετία του ’70 από εδώ ξεκινούσε το τραμ του Περάματος… Μπροστά από τον τερματικό σταθμό του ΗΣΑΠ, που τότε λεγόταν ΕΗΣ.
Η γνωστή ως πλατεία Λουδοβίκου, δίπλα στον ηλεκτρικό σταθμό Πειραιά, στις 22 Ιουνίου του 1937 μετονομάζεται σε πλατεία 4ης Αυγούστου, προς τιμή φυσικά της επικράτησης του καθεστώτος Μεταξά, ενώ η ίδια πλατεία στις 17 Φεβρουαρίου του 1945 μετονομάζεται σε πλατεία Φραγκλίνου Ρούζβελτ, προς τιμή των Αμερικανών συμμάχων.
Απίστευτο, αλλά εκείνη την εποχή στον Πειραιά, δύο κεντρικές πλατείες τιμούσαν ταυτόχρονα τα ονόματα του Άγγλου Πρωθυπουργού Ουίνστον Τσώρτσιλ και του Αμερικανού Πρόεδρου Φραγκλίνου Ρούζβελτ. Αλλά, σιγά που θα ενοχλούσε κάποιον αυτό το πράγμα. Λεπτομέρειες, θα πείτε, αφού ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, για τους πολιτικάντες.
Τι μανία είναι αυτή με τις αλλαγές της ονοματοδοσίας δρόμων και πλατειών; Η ίδια πλατεία ονομάστηκε και Οδησσού, κάτι που κάνει κάποιους να τη λένε έτσι, ακόμα και σήμερα. Αλλά εγώ, σας βεβαιώνω ότι οι ταμπέλες αναφέρουν το όνομα του Λουδοβίκου. Όπως και η διεύθυνση του Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ. Λουδοβίκου 1!
Γεύσεις εποχιακές, που μας έχουν λείψει εδώ στην Αθήνα
Αυτή την εποχή και λίγο αργότερα, στην Κρήτη θα συναντήσετε αυτούς τους μεζέδες για τη ρακή. Ξέρετε τι είναι; Τα έχετε ξανασυναντήσει; Μπορεί και όχι γι’ αυτό, επιτρέψτε μου, να μοιραστώ μερικά “μυστικά” μαζί σας. Είναι καθαρισμένα αγκιναρόφυλλα, υπέροχος μεζές, μαζί με λεμόνι και πορτοκάλι. Δίπλα δυο σφηνάκια, περιμένουν!
Να ‘τα μόνα τους κι εδώ… Πασπαλισμένα με μπόλικο χοντρό αλάτι που τραβά και το αλκοόλ. Αν δεν τα ξέρεις, αποκλείετε να τα φανταστείς, παρόλο που τις άγριες αγκινάρες θα τι βρεις παντού στην εξοχή, αυτή την εποχή, άγριες. Αλλά κι αν ακόμα τα βρεις θα πρέπει κάποιος να σου δείξει πώς τις καθαρίζουν για να μπορέσεις να τις απολαύσει. Κι όλα αυτά, πριν βγάλουν τις αγκινάρες!
Το μοσχομπίζελο (Lathyrus odoratus, Fabaceae) είναι γένος πολυετών και ετήσιων αναρριχώμενων φυτών με καταγωγή από τη νότια ανατολική Μεσόγειο την Ιταλία, τη νότια Γαλλία και από την Ελλάδα. Δεν είναι βρώσιμο αλλά καλωπιστικό φυτό. Μια φωτογραφία της Anna Sofroniou δημοσιευμένη στην Ομάδα “Αγαπώ τα φυτά”
Γίνεται αρχές Μάρτη να κάνουμε καλοκαιρινές σκέψεις;
Ναι, στο διαδίκτυο όλα γίνονται! Το είδαμε καθώς περιδιαβαίναμε τις Ομάδες μας, μας άρεσε και είπαμε να κάνουμε μερικές σκέψεις. Στα Δωδεκάνησα θα σας πάμε, λοιπόν, στην Κω! Η υψηλή τουριστική κίνηση της Κω έχει αναπτύξει περιοχές και οικισμούς σε όλο το νησί. Ο Άγιος Φωκάς αποτελεί μία τέτοια περιοχή, όπου η τουριστική ανάπτυξη διαμόρφωσε μία νέα πραγματικότητα στα νοτιοδυτικά της πρωτεύουσας.
Μόλις 8 χλμ. από το κέντρο, ο Άγιος Φωκάς, κοντά στην παραλία Θέρμες και στο Ψαλίδι, χαρακτηρίζεται από μία ευρεία γκάμα ξενοδοχειακών μονάδων, από ξενοδοχεία χαμηλού κόστους σε πολυτελή ξενοδοχεία, αλλά και από ποικιλία στην εστίαση, με παραδοσιακές ταβέρνες, αλλά και εστιατόρια πολυτελείας με διεθνή κουζίνα.
Ο Άγιος Φωκάς, ωστόσο, έχει αρχαιολογική αξία δεδομένου ότι είναι μία από τις περιοχές του νησιού που κατοικήθηκε από τους προϊστορικούς ήδη χρόνους. Οι Θέρμες που ακολουθούν, μόλις 2 χλμ. δυτικά, με τις γνωστές για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες, ιαματικές πηγές. Οι φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν χθες, αλλά σίγουρα είναι τραβηγμένες μια άλλη εποχή πιο καλοκαιρινή.
Που ξέρεις, ίσως κι αυτοί οι άνθρωποι να είχαν τα ίδια αισθήματα νοσταλγίας, για ένα όμορφο καλοκαίρι στην Ελλάδα. Σε ένα μέρος που ακόμα δεν έχουμε πάει με φυσική παρουσία. Με την παραλία και τους επιβλητικούς βράχους, που αποτελούν έναν ακόμη λόγο για να φτάσει ο επισκέπτης ως εκεί. Από την ομάδα “Kos Town group”
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…