Αρχική » 2024 » Απρίλιος

Αρχείο μηνός Απρίλιος 2024

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
024257
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Απρίλιος 2024
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 175, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Πρωτομαγιά των λουλουδιών, για άλλους εργατική

Την πρώτη Μαΐου γιορτάζεται η μέρα των εργατών. Είναι στην πραγματικότητα η καθιερωμένη γιορτή της εξέγερσης των εργατών του Σικάγου, η οποία αποτέλεσε μια από τις κορυφαίες στιγμές της πάλης των τάξεων στη νεότερη εποχή. Τον Μάιο του 1886 τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας ωράριο εργασίας στις 8 ώρες και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Εορτάζεται επίσης και ως μέρα των λουλουδιών και της Άνοιξης. Η μέρα έχει θεσπιστεί ως εργατική απεργία και όλες οι υπηρεσίες και οι επιχειρήσεις παραμένουν κλειστές.

Πρωτομαγιά ονομάζεται η πρώτη μέρα του Μαΐου και αποτελεί ημέρα εορτασμού της άνοιξης για πολλές χώρες του βόρειου ημισφαιρίου. Ο εορτασμός της έχει τις ρίζες του στις παγανιστικές εορτές του παρελθόντος, με πολλά από τα αρχαία έθιμα να επιβιώνουν μέχρι και σήμερα. Στην Ελλάδα εορτάζεται εθιμοτυπικά με τη δημιουργία στεφανιών από λουλούδια. Η σημασία της ημέρας της Πρωτομαγιάς για τους αρχαίους λαούς οφείλεται στο γεγονός πως ημερολογιακά (για το βόρειο ημισφαίριο) η πρώτη ημέρα του Μαΐου βρίσκεται ανάμεσα στην εαρινή ισημερία και το θερινό ηλιοστάσιο, τοποθετείται δηλαδή στην αρχή της άνοιξης.

Ένα μικρό νησί όνειρο, το Μεγανήσι στο Ιόνιο Πέλαγος…

Το Μεγανήσι είναι το μεγαλύτερο νησί του συμπλέγματος των Πριγκηπονήσων Λευκάδας, γι’ αυτό και ονομάζεται έτσι. Έχει έκταση 20,100 τ. χλμ. ψηλότερο σημείο στα 301 μέτρα και πληθυσμό 1.041 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή 2011 ενώ με την απογραφή του 2001 είχε 1.090. Το Μεγανήσι ανήκει επίσης στο ευρύτερο σύμπλεγμα των Τηλεβοΐδων νήσων. Οι κάτοικοί του ασχολούνται με τη γεωργία, κτηνοτροφία και αλιεία.

Το Μεγανήσι αποτελεί δήμο του νομού Λευκάδας, με πληθυσμό 1.092 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2001. Στο νησί υπάρχουν τρία χωριά, το Κατωμέρι (η έδρα του δήμου από το 1990), το Βαθύ και το Σπαρτοχώρι. Στον δήμο Μεγανησίου ανήκει και η γνωστή, από τον Ονάση, νησίδα Σκορπιός. Σήμερα βέβαια τον Σκορπι;o τον έχουν κάτι νεόπλουτοι Ρώσοι.

Η πρόσβαση στο νησί γίνεται μόνο από την πλευρά της Λευκάδας. Για το Μεγανήσι υπάρχουν τακτικά δρομολόγια πλοίου από το Νυδρί. Το πλοίο πιάνει στο λιμάνι του Σπαρτοχωρίου, τα Σπήλια με τη διάρκεια της διαδρομής να μην υπερβαίνει τα 25 λεπτά. Οι φωτογραφίες που βλέπετε εδώ είναι της Aline Dobbie δημοσιευμένες στην Ομάδα “Maganisians Unitend”.

Με αφορμή τα τριαντάφυλλα και έναν φανταστικό διάλογο

Ανθρώπινα! Γράφει η Irini Bayiaou στην Ομάδα “Πάθος για τα Ρόδα” Μπαίνω σε ένα φυτώριο για να αγοράσω κάτι άσχετο. ΟΧΙ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΕΣ… Ξεκινάω συζήτηση με τον εαυτό μου: Εγώ: ….πω, πω…. πολύ όμορφη αυτή η τριανταφυλλιά… Εγώ: έχεις πολλές τριανταφυλλιές, δε χρειάζεσαι άλλη. Εγώ: ναι, αλλά αυτό το χρώμα δε θυμάμαι να το έχω… Εγώ: έχεις παρόμοια… Πάρε αυτό για το οποίο ήρθες και προχώρα. Εγώ: ναι, ναι δίκιο έχεις. Δε θα την πάρω… Ε, τελικά με παράκουσα, την πήρα και να μου ζήσει!

Στην ίδια ομάδα διαβάζουμε: “Καλησπέρα σε όλη την ομάδα. Κάποιες από τις τριανταφυλλιές που έχουν ανθίσει”. Γράφει ο Philippos Vassiliou του οποίου είναι κι αυτή η φωτογραφία. Η τριανταφυλλιά είναι γένος φυτών που ανήκει στην οικογένεια των Ροδοειδών. Είναι καλλωπιστικό και φυλλοβόλο φυτό. Αποτελείται από τη ρίζα, τον βλαστό, τα φύλλα και τα μπουμπούκια της. Η ρίζα της τριανταφυλλιάς είναι αποξυλωμένη και διακλαδίζεται προς όλες τις κατευθύνσεις.

Οι φίλοι λένε: Αν είναι και αρωματική κάνατε πολύ καλή επιλογή! Με την υγεία σας! Αν έχετε χρόνο (και θέλετε φυσικά ) μπορείτε να δημιουργήσετε δικές σας τριανταφυλλιές με μοσχεύματα, με παραφυάδες, με εναέριες καταβολάδες ή με εμβολιασμό αλλάζοντας ή προσθέτοντας νέες ποικιλίες ! Η χαρά που θα νοιώσετε θα είναι απερίγραπτη αφού θα δείτε τριαντάφυλλα από τα δικά σας χέρια! Καλό απόγευμα!

Μυρίζει όμορφα το οργωμένο χώμα! Αλλά το νοιώθουμε;

Θα το πω με ειλικρίνεια. Μου έχει λείψει η μυρωδιά της οργωμένης γης. Αλλά πού να βρεις χώμα στην τσιμεντούπολης της Αθήνας; Μια μεγαλούπολη, όπως αυτή που ζούμε, δεν έχει χώρους παρά μόνο για μπετόν. Στην επαρχία όμως είναι αλλιώς. Τρεις φωτογραφίες λοιπόν σας έχουμε σήμερα. Η επάνω και η κάτω είναι από την Κρήτη και η μεσαία από την Χαλκίδα.

Ο φίλος μου Πέτρος όργωσε για να βάλει τα φασόλια της χρονιάς για το σπίτι του. Τον παρακολουθώ, όταν το κάνει. Έχει το χώρο, έχει τη διάθεση, ασχολείται. Και είναι υπέροχο να έχει στο τραπέζι της οικογένειας ότι πιο καθαρό και υγιεινό, καθώς γνωρίζει πολύ καλά πώς τα έχει μεγαλώσει, μακριά από φάρμακα επικίνδυνα για τον ανθρώπινη υγεία. Έτσι κάνει και με τα άλλα κηπουρικά και τις ντομάτες του.

Τα ίδια και η Στασούλα μας, στου Γρέγο. Έχει φροντίζει ο Αγησίλαος για τον κήπο τους, όπως κάθε χρόνο. Εκείνος είναι που θα προμηθεύσει φρέσκα πράγματα στο τραπέζι τους. Κι εδώ, κοντά στα ζώα τους και όχι πολύ μακριά από το Θραψανό θα περάσουν μέρες, ώρες ατέλειωτες για να φροντίσουν την καλλιέργεια τους και να δώσουν καρπό, Τίποτα δεν είναι εύκολο, αλλά αξίζει τον κόπο.

Το “Ράδιο Κατουμά”, μέρος μιας ιστορίας που έσβησε πια

Ήταν 1960 όταν ο Μιχαήλ Κατουμάς άνοιξε στο 14 της οδού ένα μικρό μαγαζάκι με λίγα αλλά πρωτοποριακά είδη για την εποχή. Πήγε τόσο καλά που σε τέσσερα χρόνια μεταφέρθηκε σε μεγαλύτερο χώρο, στο νούμερο 23 του ίδιου δρόμου. Όταν και αυτό αποδείχθηκε ανεπαρκές, το 1970 η επιχείρηση μετακόμισε στο 15-19

Ήρθε η ώρα όμως για το γνωστό μαγαζί να εγκαταλείψει το κέντρο – πριν το «εγκαταλείψει» εκείνο. «Άλλαξαν οι χρήσεις, άλλαξε το πελατειακό κοινό. Οι τρεις όροφοι πάνω από εμάς έχουν γίνει aibnb, φτάνει η ώρα μας σιγά σιγά», λέει ο κ. Σπύρος. Δεν φταίει όμως μόνο αυτό. «Έχουν αλλάξει οι ανάγκες, τα ηλεκτρονικά φθίνουν, οι επισκευές επίσης, οι βιομηχανίες έκλεισαν, δεν φτιάχνεται τίποτα στην Ελλάδα.

Κάποτε ήμασταν οι προμηθευτές μεγάλων εργοστασίων. Σε σχέση με το 2000, ο τζίρος μας έχει μειωθεί στο 1/20». Τα παιδιά του έχουν ακολουθήσει άλλους δρόμους, οπότε η δική του απόφαση είναι μονόδρομος. «Ηταν απανωτά τα οικονομικά χτυπήματα, αλλά είμαι υπερήφανος που αντέξαμε χωρίς χρέη. Ομως από 7 ετών είμαι εδώ μέσα. Είναι στενάχωρο…». Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το ρεπορτάζ της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ

Η Μαλάμω μας, επέστρεψε στο χωριό για να καλοκαιρέψει

Τη χαίρομαι να τη βλέπω να θέλει να είναι στο σπίτι που γεννηθήκαμε και να μένει εκεί με τον σύζυγό της, τον Νίκο, για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Για την σαρκική μου αδελφή λέω, τη Μαλάμω, που, αφού ήρθε στην Αθήνα για να ξεχειμωνιάσει, επέστρεψε στο πατρικό μας, στο σπίτι της για να καλοκαιρέψει.

Της αρέσει εκεί. Έχει μνήμες και καθώς όλοι μεγαλώνουμε, θέλει να ζήσει και να ξαναθυμηθεί όμορφες στιγμές. Γι’ αυτό, συχνά, όποτε ο καιρός και συνθήκες το επιτρέπουν, βγαίνει από το σπίτι και πηγαίνει στα χωράφια. Όπως στην επάνω φωτογραφία, είναι με τον Αγησίλαο στο κήπο τους, στου Γρέγο, που μόλις έχει οργώσει.

Μικροί, στενοί δρόμοι, τσιμεντένιοι για να αποφεύγουν οι άνθρωποι τη λασπουριά τον χειμώνα. Και μετά η ανθισμένη πορτοκαλιά που έχει ακόμα καρπούς  πάνω της στα… αζήτητα. Καθαρισμένη όμως από τα χόρτα που την περιβάλλουν και με μια μυρωδιά που “σπάει” μύτες. Η απόλυτη ομορφιά και η ηρεμία του τοπίου.

«Γεύση» από την πανσέληνο του Απριλίου στο Μπελίζ

Η πανσέληνος του Απριλίου, γνωστή και ως «ροζ πανσέληνος» ή «πασχαλινό φεγγάρι», φώτισε τον ουρανό, την Τετάρτη 24 Απριλίου, και η φωτεινότητά της κορυφώθηκε στις 02:49 ώρα Ελλάδος. Εντάξει, μπορεί να μην το πήρατε καν είδηση, λόγω και της υψηλής ποσότητας αφρικανικής σκόνης που είχε η ατμόσφαιρα.

Στο Μπελίζ όμως της Καραϊβικής, τα πράγματα ήταν διαφορετικά, όπως μπορείτε να δείτε και από τις φωτογραφίες που σας έχουμε σήμερα και που μας έστειλαν τα παιδιά μας που είναι αυτές τις μέρες είναι εκεί. Δείτε μια ομορφιά στο συγκρότημα που είναι το σπίτι τους. Υπερθέαμα! Έτσι είναι, κάθε τόπος, προφανώς έχει τα δικά του υπέροχα πράγματα.

Η πανσέληνος του  Απριλίου πήρε το όνομά της από τα ροζ αγριολούλουδα phlox που είναι ενδημικά της Βόρειας Αμερικής και συχνά ανθίζουν τον Απρίλιο, σύμφωνα με τον ιστότοπο Time and date, ενώ σύμφωνα με το Farmers’ Almanac, τα αγριολούλουδα αυτά προσελκύουν πεταλούδες που προαναγγέλλουν την άφιξη της άνοιξης.