Ευκάλυπτοι στη Λεωφόρο Γαλατσίου, γωνία με Πατησίων
Τους είδαμε, μας άρεσαν και τους… φωτογραφήσαμε! Ο ευκάλυπτος είναι αγγειόσπερμο, δικότυλο, ιθαγενές φυτό και ανήκει στην τάξη Μυρτώδη και στην οικογένεια των Μυρτίδων. Περιλαμβάνει 550 περίπου είδη μεγάλων ως επί το πλείστον δέντρων που καλλιεργούνται στις εύκρατες περιοχές για εμπορική εκμετάλλευση και για τη σκιά τους.
Τα φύλλα του είναι μακριά, δερματώδη και κρέμονται από το δέντρο. Ο καρπός είναι κάψα που περιβάλλεται από μία θήκη και περιέχει πολλά μικρά σπόρια ενώ τα άνθη όταν ανοίγουν ενώνονται μεταξύ τους σχηματίζοντας ένα μικρό δοχείο. Τα φύλλα πολλών ειδών περιέχουν ένα έλαιο γνωστό και ως ευκαλυπτέλαιο που χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική σε διάφορα σπρέι κατά της ρινικής καταρροής.
Από τον κορμό κάποιων άλλων ειδών λαμβάνεται η ρητίνη, χρήσιμη στη βυρσοδεψία και στη φαρμακευτική. Τα δέντρα είναι ψηλά και μπορούν να φτάσουν σε ύψος και τα 90 μέτρα και η περιφέρεια του κορμού τα 8 μέτρα. Είναι τα ψηλότερα ανθοφόρα φυτά. Εντάξει ότι κι αν λένε στο WIKIPEDIA, εγώ τέτοιους ευκαλύπτους δεν έχω δει ακόμα στην Ελλάδα
Γνωρίζετε το Οφθαλμιατρείο Αθηνών, στην οδό Σίνα;
Το Οφθαλμιατρείο Αθηνών ένα από τα αρχαιότερα Νοσηλευτικά Ιδρύματα της Ευρώπης, με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του, τις θαυμάσιες οροφογραφίες και το μουσειακό υλικό που διαθέτει, θεωρείται ένα από σημαντικά– ίσως το σημαντικότερο –ιστορικό μνημείο των νεότερων χρόνων, συμπληρώνοντας –λόγω της θέσης του– την τριλογία της Εθνικής Βιβλιοθήκης, του Πανεπιστημίου Αθηνών και της Ακαδημίας Αθηνών.
Είναι έργο του Χριστιανού Χάνσεν, Γεράσιμου Μεταξά και Αριστείδη Μπαλάνου και αποτελεί αρχιτεκτονικό κόσμημα για τη πόλη της Αθήνας. Η ανέγερση του ειδικού αυτού κτιρίου για την περίθαλψη των πασχόντων από οφθαλμικά νοσήματα εγκρίθηκε επί Όθωνος και Αμαλίας τον Αύγουστο του 1843.
Η τελετή θεμελίωσης του κτιρίου του Οφθαλμιατρείου έγινε την 21η Απριλίου 1847 και τα επίσημα εγκαίνια την 14η Ιουνίου 1854. Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής για την Ίδρυση του Οφθαλμιατρείου Αθηνών, αλλά και Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου από ιδρύσεώς του έως και το έτος 1985 ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών.
Στο “Κοτύλι”, ένα μουσικό μεζεδοπωλείο στην Ανδριανού!
Από το 2011 το καφέ – μεζεδοπωλείο “Κοτύλη”, δηλώνει την παρουσία του στο Μοναστηράκι. Συγκεκριμένα στην οδό Ανδριανού 41-43. Ένα ξεχωριστό και όμορφο μαγαζί, θα σας χαρίσει στιγμές ηρεμίας στην καταπράσινη αυλή του με τα τραπεζάκια. Η κουζίνα και το menou του θα σας προσφέρουν μία ιδιαίτερη- γευστική εμπειρία.
Σε απόσταση 2 λεπτών από το μετρό “Μοναστηράκι” αλλά και 5 λεπτών από το μετρό “Ακρόπολη”, περπατώντας, θα έχετε την ευκαιρία να απολαύσετε ένα μοναδικό σε ποιότητα φαγητό. Να γευτείτε τον καφέ σας και το ποτό σας! Η απόλαυσή δηλώνει αισθητά την παρουσία της, αν ακολουθήσετε τις προτάσεις του σεφ. “Φέτα Κοτύλη”, “Ψαρονέφρι Κοτύλη”, “Πιατέλα του Ψαρά”, “Ποικιλίες Ορεκτικών”.
Θα σας εντυπωσιάσει η μεγάλη ποικιλία παστών, η “ποικιλία μεζέδων”, οι “φρέσκες σαλάτες” αλλά και η “ποικιλία χειροποίητων γλυκών” με πρωταγωνιστή το “μπανόφι”. Η ζωντανή Ελληνική- μουσική θα σας ταξιδέψει. Το πρόγραμμα ξεκινά καθημερινά στις 19:00 μ.μ και το ΣάββατοΚύριακο από τις 13:30μ.μ μέχρι αργά το βράδυ.
Σταθμός Μετρό Αττικής, κοντά στο κατάστημα “Μαρμαρίδη”
Συχνά βρισκόμαστε εδώ, στο σταθμό του Μετρό Αττικής και μάλιστα στη μικρή πλατειούλα που βρίσκονται τα μαγαζιά, ζαχαροπλαστείο ΠΡΟΝΤΟ, Φούρνοι VΕNETIS και έπιπλα MΑΡΜΑΡΙΔΗΣ. Φαγώσιμα, αλλά και… έπιπλα στην πρώτη γραμμή! Κι από την άλλη, εμείς που σ’ αυτό το σημείο – πέρασμα, κάνουμε το έργο της δημόσιας μαρτυρίας.
Ένα ανοιξιάτικο απογευματάκι έχουν τραβηχτεί οι φωτογραφίες με το κινητό μου. Η μέρα έχει ήδη μεγαλώσει, αλλά η ώρα είναι όμορφη. Άνθρωποι κινούνται βιαστικά, σε πολλές κατευθύνσεις. Να πάρουν το ηλεκτρικό σιδηρόδρομο ή και τα λεωφορεία για να πάνε στα σπίτια τους, Αγίους Αναργύρους, Ίλιον, Πετρούπολη, Άνω Λιόσια, Μενίδι, Θρακομακεδόνες.
Και η Λιοσίων από δίπλα, αυτή την ώρα δεν έχει και μεγάλη κίνηση, όπως δείχνει το στιγμιότυπο. Η ώρα του απογεύματος, είναι μια όμορφη ώρα. Ο ήλιος πέφτει, η νύχτα πλησιάζει και οι άνθρωποι πορεύονται για τα σπίτια τους, να ησυχάσουν, να ξεκουραστούν. Αύριο, θα είναι μια νέα μέρα που θα κουβαλά τα δικά της προβλήματα.
Πώς είναι το Ναύπλιο αυτή την εποχή; Ας το δούμε!
Το Ναύπλιο θα είναι πάντα στην καρδιά μας. Ιδανικό για μια ημερήσια εκδρομή, καθώς βρίσκεται μόλις μιάμιση ώρα από την Αθήνα κι έχει να προσφέρει πολλά και διαφορετικά πράγματα. Τρεις φωτογραφίες σας έχουμε σήμερα. Τραβηγμένες από τρεις διαφορετικούς ανθρώπους. Μόνο τους κοινό σημείο ότι αφορούν το Ναύπλιο αυτή την εποχή. Ας τις δούμε προσεκτικά, παρακαλώ. Από την Ομάδα “Ελλάδα Παντού – Hellas Everywhere”.
Είτε επιλέξεις να περπατήσεις στα μαγαζιά και τον πεζόδρομο της παλιάς πόλης, είτε να ανέβεις στο κάστρο στο Παλαμίδι, στο Μπούρτζι ή στα καφέ και τα ρεστοράντ της παραλίας, πάντα θα έχεις κάνει την καλή επιλογή. Οι άνθρωποι καταφέρνουν να σε κερδίζουν. Αν και τουριστικό το μέρος, δεν έχουν αλλοτριωθεί από το χρήμα, τουλάχιστον στο βαθμό που να είναι αυτό εξώφθαλμο και έντονο. Η φωτογραφία είναι από την ομάδα “Η αξεθωριαστη μνημη ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ”.
Έχεις την αίσθηση πως το χαμόγελο τους είναι αληθινό. Ακόμα κι αν δεν είναι έτσι. Και προσποιητό να είναι, λόγω των υπηρεσιών που παρέχουν στους τουρίστες, σε κερδίζουν. Μ’ αρέσει να προσέχω και να παρακολουθώ τους ανθρώπους, ιδιαίτερα όταν βρίσκομαι σε δημόσιους χώρους. Δεν το κάνω πάντα με… επιτυχία, καθώς η διπλωματικότητα δεν αποτελεί στοιχείο του χαρακτήρα μου, αλλά το απολαμβάνω και ευτυχώς, χωρίς προβλήματα ώς τώρα. Η φωτογραφία είναι του Ioannis Dimitrakopoulos, δημοσιευμένη στην Ομάδα “ΝΑΥΠΛΙΟ…στη γειτονιά του έρωτα!!!”
Το Θραψανό, όπως το ζει ο ξάδελφος μου Γιάννης…
Ανθισμένα δέντρα στο κήπο του Γιάννη Θεοδωράκη του ξαδέλφου μου, έξω από το σπίτι του. Απρίλης είναι και είναι πάνω στον ανθό τους, τα δέντρα. Ντυμένες νυφούλες! Αλλά εμείς τα έχουμε δει αυτά τα δέντρα και Ιούλιο μήνα. Δείτε δύο δημοσιεύματα ΕΔΩ κι ΕΔΩ, που έχουμε κάνει από εκεί, καθώς μας έκανε το τραπέζι. Από το αρχείο μας.
Η τεχνητή λίμνη της Λειβάδας είναι πάντα ένας όμορφος προορισμός για βόλτα στο χωριό. Αυτή η φωτογραφία είναι της Κατερίνα Χ. Και την προσθέτει ως σχόλιο στην ανάρτηση του Γιάννη, ο οποίος κάνει αναφορά και στη λίμνη επικεντρώνοντας όμως στις πάπιες που… κυκλοφορούν αμέριμνες. Δεν την γνωρίζουμε τη συγχωριανή, αλλά σίγουρα έχουμε ένα κοινό σημείο: Αγαπά κι αυτή το χωριό μας!
Η άνοιξη με τα μάτια του Γιάννη Θεοδωράκη, του ξαδέλφου μου, που αποτύπωσε σε φωτογραφίες όλα αυτά που ζει από κοντά αυτή την περίοδο. Και αναδεικνύει τη δύναμη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που είναι για καλό, αντί να αναλώνονται σε αυτοπροβολή και περιαυτολογίες. Ευχαριστούμε φίλε που μας έκανε μάρτυρες, αυτής της ομορφιάς.
Ένα Σάββατο τόσο όμορφο, αλλά και τόσο διαφορετικό!
Έχουμε καταφέρει, επειδή το προσπαθούμε συνειδητά, να κάνουμε τη ζωή μας να έχει ενδιαφέρον. Και το πετυχαίνουμε αυτό, με το να μην αφήνουμε τίποτα στην τύχη του. Το αντίθετο! Παλεύουμε να διαμορφώσουμε έτσι τα πράγματα για την ωφέλεια μας. Συνειδητές επιλογές που μας βοηθούν, ιδιαίτερα σ’ αυτό. Όπως χθες, Σαββατιάτικα!
Επιλέξαμε να βρεθούμε στο ξενοδοχείο NOVOTEL της Αθήνας. Μαζί με πολλούς αδελφούς και φίλους. Από τις 1:30 το μεσημέρι ώς αργά το απόγευμα, γύρω στις 8:00 μ.μ. Κι αντί να χαζολογούμε με ζητήματα της καθημερινότητας που δε λείπουν, επιδιώξαμε να εκπαιδευτούμε με βάση αυτά που ήθελε να διδάξει ο Ιεχωβά Θεός. Ο αληθινός Θεός!
Ακούγεται παλιομοδίτικο και έξω από τις συνήθειες αυτού του κόσμου; Έτσι ακριβώς είναι. Κι αυτό τελικά είναι που μας αρέσει! Είναι σπουδαίο για να να διακρίνουμε τα πράγματα που είναι για την ωφέλεια μας, από το να ακολουθούμε το συρμό και τη μόδα της εποχής. Φυσικά, αυτό χρειάζεται προσπάθεια. Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα. Αλλά αξίζει, πιστέψτε με.
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…