Αρχική » 2024 » Απρίλιος (Σελίδα 5)

Αρχείο μηνός Απρίλιος 2024

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
024285
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Απρίλιος 2024
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ…

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 175, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Αγάπη είναι… Να σε θυμούνται οι φίλοι σου όταν πρέπει!

6 Απριλίου 2024 / 1 σχόλιο στο Αγάπη είναι… Να σε θυμούνται οι φίλοι σου όταν πρέπει!

Έχει πολλούς τρόπους να πεις “Σε σκέφτομαι, σ’ αγαπώ και θέλω να μοιραστώ μαζί σου τη χαρά σου, όπως και τη λύπη σου” Είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε στη ζωή μας καλούς φίλους. Που ζούμε μαζί τους και αναπνέουμε τον ίδιο αέρα. Σίγουρα πολλαπλασιάζουν το οξυγόνο και προσθέτουν πολλαπλά στη ζωή μας! Και τους ευχαριστούμε γι’ αυτό!

Κι έρχονται μ’ αυτά τα λουλούδια και ευχές ξεχωριστές. Δεν αρκούνται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δεν τους καλύπτουν κάτι τέτοια. Παραμένουν παραδοσιακά “κολλημένοι” στο δώρο τους, μέσω του ανθοπωλείου και μια κάρτα γεμάτη μηνύματα με πολύ αγάπη. Ακόμα και όταν έχουν παραλείψει να βάλουν υπογραφή. Εμείς ξέρουμε για ποιον πρόκειται. Και η αγάπη, όπως είπαμε, απλά πολλαπλασιάζεται.

Λουλούδια λοιπόν! Συνθέσεις κι αρώματα. Κινήσεις γεμάτες ευαισθησία που ξεπερνούν συναισθήματα και έχουν τη δύναμη να εκφραστούν με τον καλύτερο τρόπο. Και τι χαρά που δίνουν! Καθόμασταν και τα βλέπαμε και χαμογελούσαμε με επιδοκιμασία, σαν τα παιδιά. Ναι, αυτό είναι αγάπη! Κι ένα “ευχαριστώ” είναι πάντα λίγο για να καλύψει αυτόν τον ποταμό αγάπης με τα καθαρά και διάφανα νερά του.

Κάποιες φορές ξεπερνιούνται όλες οι γεωγραφικές διαφορές και αποστάσεις. Η αγάπη είναι αυτή που τις μηδενίζει. Ενώνει, ξεσηκώνει, κινητοποιεί! Συναισθήματα πρωτόγνωρα για τους περισσότερους ανθρώπους, σήμερα. Αλλά πόσο χαιρόμαστε όταν ξέρουμε ότι υπάρχουν! Δεν πορευόμαστε μόνοι μας. Έχουμε τους καλύτερους, δίπλα μας, κοντά μας.

Συνέλευση Περιοχής 2023-2024 με εκπρόσωπο του Γραφείου Τμήματος αυτό το Σάββατο στο NOVOTEL

5 Απριλίου 2024 / Σχολιάστε

Σας προσκαλούμε αυτό το Σάββατο 6/4/2024 ώρα 1:30 το μεσημέρι στο ξενοδοχείο NOVOTEL, Μιχαήλ Βόδα 4, για να παρακολουθήσετε μαζί μας τη Συνέλευση Περιοχής 2023-2024 με εκπρόσωπο του Γραφείου Τμήματος με θέμα “Εισέλθετε στην Ανάπαυση του Θεού!”.


Δείτε ΕΔΩ το πρόγραμμα καθώς και τις ερωτήσεις που θα τεθούν από τους ομιλητές…

Θα χαρούμε να σας δούμε εκεί μαζί μας!

Ένα κρασί, στα εννιά χρόνια κοινής ζωής με τη Σούλα!

5 Απριλίου 2024 / Σχολιάστε

Στο ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ πήγαμε φέτος, στον 11ο όροφο, στο Olive Garden, να πιούμε ένα ποτό (ένα καλό λευκό κρασί, επιλέξαμε εμείς) για να γιορτάσουμε αυτή την όμορφη περίσταση: Τα εννιά (9) χρόνια κοινής ζωής μας με τη Σούλα. Την επέτειο γάμου μας! Απογευματάκι, σε ένα μέρος γνώριμο με όμορφες αναμνήσεις από πολλά πράγματα που μας έχουν γεμίσει και έχουν σημαδέψει την καρδιά μας.

Θα έχουμε βεβαίως ένα ολόκληρο πενθήμερο στη διάθεση μας τον Μάιο, στην Κωνσταντινούπολη, αλλά θέλαμε ακριβώς στην επέτειο του γάμου μας, να θυμηθούμε όμορφα πράγματα. Και δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από το να βρίσκεις χρόνο για τον άνθρωπο σου. Χρόνο ευχάριστο, παραγωγικό, χαλαρό, χωρίς έγνοιες για την καθημερινότητα. Κάτι σαν ένα μικρό τάιμ άουτ που δίνει ποιότητα στη ζωή μας.

Και παρά το “τρέξιμο” καταφέραμε χθες να είναι πολύ όμορφα… Αγαπούμε το ΤΙΤΑΝΙΑ. Αν και στο κέντρο της Αθήνας, δυο βήματα από την Ομόνοια στον 11ο όροφο, είναι σα να βρίσκεσαι σε έναν άλλο κόσμο. Χαρήκαμε στιγμές! Αυτές είναι που έχουμε τόσο ανάγκη και αγωνιζόμαστε να το κάνουμε στην καθημερινότητα μας. Και ποιος δεν θέλει να είναι καλά σε μια σχέση; Κανένας δεν θα ξεχώριζε, σ’ αυτό, τον εαυτό του!

Στα πεζοδρόμια της Αθήνας, περπατώντας προσεκτικά

4 Απριλίου 2024 / Σχολιάστε

Η αλήθεια είναι ότι το να περπατάς στην Αθήνα, δεν θα ήταν άσχημο, αν συνέβαινε πραγματικά, τα πεζοδρόμια της πόλης να είναι σε καλή κατάσταση. Δίπλα στις πολυκατοικίες με τα τεράστια αποθέματα μπετόν, υπάρχουν φυτεμένες νεραντζιές και λεμονιές, χαρά Θεού αυτή την εποχή με τους ανθούς τους να μοσχομυρίζουν. Στο σημερινό σημείωμα θα δείτε το πεζοδρόμιο από το περπάτημα μου στην οδό Ομήρου.

Η οδός Ομήρου βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας, διασχίζει την Πανεπιστημίου, καθώς “κατεβαίνει” από το Κολωνάκι και τον Λυκαβηττό. Εδώ θα δεις ενδιαφέροντα πράγματα. Ίσως χρειαστεί στο μέλλον να επανέλθουμε και με άλλη ανάρτηση. Έχουμε σήμερα να ρίξουμε μια ματιά στα πεζοδρόμια της Αθήνας. Στενά ίσως, αλλά βολικά σε δρόμους σαν αυτόν, όχι και τόσο μεγάλους.

Λόγω των επιλογών μας περπατάμε πολύ στα πεζοδρόμια αυτής της πόλης. Και όχι πάντα στα ίδια σημεία. Κι αυτό μας δίνει τη χαρά να γνωρίζουμε καλύτερα την Αθήνα και τους ανθρώπους της, δηλαδή σχεδόν τη μισή Ελλάδα. Αλλά το αγαπούμε αυτό, οπότε και το επιδιώκουμε. Σκυφτοί άνθρωποι, σκεφτικοί και προβληματισμένοι, μοναχικοί στην πλειοψηφία τους. Τα προσέχω όλα αυτά και μου αρέσει να τα παρακολουθώ με… δημοσιογραφική ματιά.

Μπήκαμε στα 10 χρόνια που είμαστε μαζί με τη Σούλα!

4 Απριλίου 2024 / 2 σχόλια στο Μπήκαμε στα 10 χρόνια που είμαστε μαζί με τη Σούλα!

Η αλήθεια είναι πως ο καιρός περνά σαν αέρας. Ιδιαίτερα, όταν αυτός περνάει καλά! Για πότε έφυγαν κιόλας 9 χρόνια από τότε που παντρευτήκαμε με τη Σούλα, ούτε που το καταλάβαμε.
Μια σχέση με τα σκαμπανεβάσματα της, αλλά αν τη βάζαμε σε μια ζυγαριά, σαφώς και τα υπέρ θα ήταν πάρα πολύ περισσότερα… Έχουμε μοιραστεί πολλές χαρές, αλλά και δυσκολίες από αυτές που βιώνουν όλοι οι φυσιολογικοί άνθρωποι σ’ αυτή τη ζωή. Και πώς θα γιορτάσουμε φέτος αυτή την επέτειο;
Σχεδιάζουμε να το κάνουμε λίγο διαφορετικά. Και… λίγο αργότερα. 2-7 Μαϊου θα πάμε εκδρομή στην Κωνσταντινούπολη! Το ήθελε πάντα η Σούλα. Κι εγώ που την έχω ζήσει την Πόλη, πολλά χρόνια πριν, σας βεβαιώνω ότι είναι όντως, ένα σταυροδρόμι πολιτισμού, ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή. Αξίζει λοιπόν και θα το τολμήσουμε! Έτσι κι αλλιώς μας αρέσει να γνωρίζουμε νέους τόπους, ανθρώπους, πολιτισμούς.
Και καθώς μεγαλώνουμε, ο 10ος χρόνος θέλουμε να μας βρει να μοιραζόμαστε ακόμα περισσότερα πράγματα και να κάνουμε τη ζωή μας να έχει πιο πολλές ποικιλίες και ενδιαφέροντα. Έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον. Κι αυτό που ζούμε είναι αληθινή αγάπη και μοίρασμα καρδιάς, το δίχως άλλο!

Μια παραλία του Νοτίου Ρεθύμνου, αυτή της Πρέβελης

3 Απριλίου 2024 / Σχολιάστε

Υπάρχει μέρος στην Ελλάδα που να συνδυάζει το φαράγγι, με το ποτάμι, με τη λιμνοθάλασσα, με μια υπέροχη αμμουδερή παραλία και ένα φοινικόδασος; Η απάντηση είναι θετική. Στην έξοδο του φαραγγιού Κουρταλιώτης, εκεί όπου καταλήγει και το ομώνυμο ποτάμι δημιουργείται ένα δέλτα μέσα στο οποίο ξεδιπλώνεται η Πρέβελη.

Πάμε λοιπόν σ’ αυτή τη μοναδική Πρέβελη, η οποία βρίσκεται 38 χλμ. νότια του Ρεθύμνου και 10 χλμ. ανατολικά του Πλακιά κάτω από το μοναστήρι της Πρέβελης. Η παραλία είναι αλλιώς γνωστή ως Λίμνη Πρέβελης ή Φοίνικας. Πρόκειται για μία από τις διασημότερες και ομορφότερες παραλίες του νησιού, με ανοιχτόχρωμη άμμο, βοτσαλωτό βυθό και κρυστάλλινα νερά.

Για την επίσκεψή σας σε αυτό το μαγευτικό σημείο, χρειάζεται να της αφιερώσετε μια ολόκληρη μέρα αν θέλετε να κολυμπήσετε και στην παραλία που «κοιτάζει» ευθεία στο Λιβυκό Πέλαγος και στη λιμνοθάλασσα αλλά και στον ποταμό Κουρταλιώτη. Πίσω από την αμμουδερή εντυπωσιακή παραλία ξεκινάει ένα παραποτάμιο φοινικόδασος έκτασης 40 στρεμμάτων.

Στην ιστορική ψαροταβέρνα του Μοσχάτου, “Τα Κανάρια”

2 Απριλίου 2024 / Σχολιάστε

Τα “Κανάρια” είναι μία ψαροταβέρνα που κρατά τις αξίες, την ατμόσφαιρα, τη διακόσμηση αλλά και την πρώτη της ύλη στα επίπεδα του τότε. Σα να τα έχει βάλει σε ένα ελληνικό ψυγείο του 1964 και να τα συντηρεί τέλεια. Αν έχεις απορία πώς ήταν οι ταβέρνες τη δεκαετία του ’60, αρκεί να επισκεφτείς τα “Κανάρια” και θα έχεις όλη την εμπειρία του παρελθόντος στο πιάτο.

Η ψαροταβέρνα στο Μοσχάτο, στέκει ίδια και απαράλλαχτη όλα αυτά τα χρόνια και, παρά τις νέες αφίξεις που αλλάζουν σχεδόν καθημερινά πια τον γαστρονομικό χάρτη της Αθήνας, είναι καθημερινά γεμάτη με κόσμο που φτάνει εδώ από κάθε γωνιά της πόλης. Τα “Κανάρια” άνοιξαν το 1950, σε μια περιοχή που είχε πολλούς ψαράδες, αλλά ακόμα περισσότερους μετανάστες από τη Μικρά Ασία.

Τότε ήταν που ο πατέρας του Σπύρου Αργυρόπουλου ξεκίνησε μαζί με τη γυναίκα του, ένα καφενείο αφού είχε αποκτήσει εμπειρία σε φημισμένα καφενεία της Ομόνοιας. Σύντομα το καφενείο έγινε στέκι για τους ψαράδες της περιοχής, που μαζεύονταν εδώ με την ψαριά τους, κι έτσι άρχισαν να πέφτουν στο τηγάνι φρέσκα ψάρια.

Πλοήγηση άρθρων

← Προηγούμενα άρθρα Επόμενα άρθρα →