Αρχική » 2024 » Μάιος (Σελίδα 2)

Αρχείο μηνός Μάιος 2024

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
024256
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Μάιος 2024
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 175, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Ένα σπίτι στην Άστρους και η ιστορία του όπως τη ζήσαμε

Το έχω ξαναπεί και ασφαλώς το θυμούνται οι τακτικοί αναγνώστες μου. Η Κλειούς που μένω στην Αθήνα, είναι ένας μικρός δρόμος που οριοθετείται από την Άστρους και την Αλαμάνας. Αν και δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα, μια μέρα θα σας πω γι’ αυτό. Σήμερα όμως θα ήθελα να μείνουμε στην Άστρους όπως την πρωτοείδα όταν ξαφνικά γκρέμισαν μια μονοκατοικία που υπήρχε και άρχισαν να χτίζουν…

Η περιοχή αν και δίπλα και κοντά σε αρχαιολογικό χώρο, όπως είναι το ανοιχτό αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημία Πλάτωνα, αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια με ραγδαίους ρυθμούς. Δεν ξέρω τι βλέπουν οι άνθρωποι για το μέλλον, αλλά είναι στη φύση τους να είναι αισιόδοξοι και να κάνουν σχέδια που δεν είναι πάντα σε θέση να τα χαρούν σ’ αυτή τη ζωή.

Αυτή την πολυκατοικία λοιπόν την παρακολουθώ από τα πρώτα της βήματα, θέλω δεν θέλω. Για να κατέβω στην Αθήνα, πρέπει οπωσδήποτε να περάσω από μπροστά της και να στρίψω πάνω στην Άστρους και Κιλκίς προκειμένου να βγω στη Λένορμαν. Μου έκανε εντύπωση ο πολύ καλός προγραμματισμός και ο ρυθμός των έργων του εργολάβου.

Σε γάμου χαρές! Ο Φώτης και η Τζένη παντρεύονται

Σ’ αυτή την όμορφη στιγμή τους θα είμαστε παρόντες! Θα πάμε το απόγευμα σ’ αυτή τη νέα αρχή που επιχειρούν σήμερα η Τζένη και ο Φώτης.

Ο γάμος είναι θεϊκός θεσμός, τον οποίο καθιέρωσε και εδραίωσε ο Ιεχωβά στην Εδέμ. Ο γάμος φέρνει σε ύπαρξη την οικογενειακή μονάδα, τον οικογενειακό κύκλο. Βασικός του σκοπός ήταν η αναπαραγωγή των μελών της ανθρώπινης οικογένειας, το να έρθουν σε ύπαρξη περισσότερα πλάσματα του ανθρωπίνου γένους.

Ο Ιεχωβά, ο Δημιουργός, έπλασε τον άνθρωπο αρσενικό και θηλυκό και θέσπισε το γάμο ως την κατάλληλη διευθέτηση για τον πολλαπλασιασμό της ανθρώπινης φυλής. (Γε 1:27, 28) Ο πρώτος ανθρώπινος γάμος τελέστηκε από τον Ιεχωβά, σύμφωνα με την περιγραφή των εδαφίων Γένεση 2:22-24.

Ο Ιεχωβά να τους στηρίζει!

Μαζέψατε ποτέ ρίγανη με σεβασμό στη φύση, προσεκτικά;

Τις φωτογραφίες που βλέπετε στη σημερινή δημοσίευση, τις είδαμε στην ομάδα ΑΓΡΙΑ ΧΟΡΤΑ ΚΑΙ ΘΑΜΝΟΙ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ και είναι του Tommy Karagiannis· Μας άρεσαν πολύ και μας γύρισαν χρόνια πίσω. Τελευταία φορά μαζέψαμε ρίγανη στη Χαλκιδική στο Πολύχρονο, με τον Άρη Σδρόλια. Ήξερε πού ήταν και ποτέ δεν τις ξερίζωνε, αλλά τις έκοβε. Δείτε πιο κάτω πώς το έκανε αυτό.

Τις βρήκα λοιπόν αυτές τις δημοσιεύσεις στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ από το αρχείο και τις βάζω ξανά ΕΔΩ κι ΕΔΩ, να τις δείτε, αν θέλετε. Έχουν ένα χρόνο διαφορά μεταξύ τους. Εδώ όμως αυτές που βλέπετε είναι από τον Αρχάγγελο Ρόδου, όπου θα δει κανείς εκατοντάδες στρέμματα από άγρια ρίγανη, στο χωριό που έβγαζε ρηγανέλαιο και λεσφακόλαδο, δίπλα Μαλώνα το ίδιο και τα βουνά και οι κάμποι.

Όσοι έχουν απορίες για την ρίγανη… Σε έναν τόπο γεμάτο με θυμάρια, λεσφακιές, θρουμπιά και μελανθρουμπιά, γενικά όλη η Ρόδος και οι  παλαιότεροι βοτανολόγοι, με τον δικό τους τρόπο, μπορούν να το επιβεβαιώσουν. Αλλά ειδικά ρίγανη μπορείς αν βρεις παντού, στην άγρια φύση. Αρκεί να μην έχει προλάβει να την καταστρέψει ο άνθρωπος.

Πήγαμε στην 70η Ανθοκομική Έκθεση, στο Άλσος Κηφισιάς

Μέρες τώρα το βλέπετε ως δημοσίευμα που σας καλούσε, εσάς τους αναγνώστες του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ να πάτε την 70η Ανθοκομικής Έκθεση Κηφισιάς που έχει ανοίξει, εδώ και μια βδομάδα και θα είναι ανοιχτή ώς την Κυριακή 26 Μαΐου 2024. Και θα συνεχίσουμε να το βάζουμε στην κορυφή, όσο διαρκεί, επειδή για μας είναι μια πολύ σημαντική εκδήλωση. Τα λουλούδια, είναι η μεγάλη αγάπη μας.

Έτσι την περασμένη Παρασκευή το απόγευμα είπαμε να πάμε μια βόλτα με τη Σούλα και να τη δούμε από κοντά, να θαυμάσουμε τα λουλούδια και γιατί όχι να πάρουμε κιόλας. Το πιο σημαντικό είναι ότι μπορείς να συζητήσεις με τους ανθρώπους που έχουν εκεί τα φυτά τους, να τους ρωτήσεις για το πώς να τα προσέξεις περισσότερο, να ζήσουν και να αναπτυχθούν σωστά, τι πρέπει να κάνεις.

Δείτε μια ομορφιά που έχει ο χώρος. Το Άλσος της Κηφισιάς είναι από μόνο του ωραίο, φανταστείτε να τώρα και επιπλέον τα χιλιάδες ανθισμένα λουλούδια εποχής. Ε, αυτά είναι που μας κάνουν να τα αγαπάμε τόσο και να τα θέλουμε στη ζωή μας, αν κι αυτά επηρεάζονται από την ατμόσφαιρα τις ασθένειες και όλα τα κακά της εποχής μας και χρειάζονται ένα σωρό φάρμακα για να αντέξουν.

Πλημμύρισαν τα χωριά της Πεδιάδας από ποδηλάτες…

Με αφετηρία τους Αποστόλους, οι ποδηλάτες διέσχισαν τα χωριά Σαμπά, Ζωφόροι, Βόνη, Γαλατά, Θραψανό και κατέληξαν στην περιοχή Λιβάδες σε μια αξέχαστη βόλτα ,στην ανοιξιάτικη φύση. Στιγμές χαράς για μικρούς και μεγάλους ποδηλάτες που απόλαυσαν τις ομορφιές της φύσης που αυτή την εποχή είναι γεμάτη χρώματα και αρώματα, διανύοντας μια διαδρομή 15 χιλιομέτρων.

Και όλα αυτά στο πλαίσιο του Ποδηλατικού Γύρου Πεδιάδας, ο οποίος πραγματοποιείται για 12η χρονιά με δρόμους να πλημμυρίζουν με ποδήλατα. Πρόκειται για μια αθλητική δράση που αγαπούν μικροί και μεγάλοι, ποδηλάτες και θεατές καθώς σχετίζεται με την ιστορία, την παράδοση και το περιβάλλον. Οι φωτογραφίες είναι από το site του Δήμου Μινώα Πεδιάδας.

Έστειλαν το μήνυμα για τη θέση που πρέπει να έχει το ποδήλατο στην καθημερινότητα  ως εναλλακτικό μέσο μεταφοράς και ως ήπια μορφή άσκησης. Μας αρέσει που για να γίνει αυτή η όμορφη δράση χρειάστηκε να συνεργαστούν πολλοί και διαφορετικοί άνθρωποι και φορείς. Το έκαναν με με χαρά, εθελοντικά και τελικά, αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας. Το κείμενο είναι από το site της ΝΕΑΣ ΚΡΗΤΗΣ. Δείτε ΕΔΩ τι έγραψε η εφημερίδα ΜΑΛΕΒΙΖΙΩΤΗΣ

Η αρχιτεκτονική του 1ου Δημοτικού Σχολείου Λαυρίου

Στο Λαύριο θα σας πάμε σήμερα, ένα πανέμορφο χωριό με ιστορία, έδρα του Δήμου Λαυρεωτικής. Η αρχιτεκτονική ανάπτυξη του 1ου Δημοτικού σχολείου, αναμειγνύεται με τις υπόλοιπες ομορφιές της πόλης και δημιουργεί ένα μωσαϊκό πλούσιο σε αντιθέσεις, που δίνει στο Λαύριο χαρακτήρα και προσωπικότητα που δύσκολα θα σε αφήσει ασυγκίνητο.

Αν θέλετε πραγματικά να πάρετε μια πιο βαθιά αίσθηση του Λαυρίου, σας προτείνουμε να επισκεφθείτε την κεντρική πλατεία, όπου βρίσκεται το πρώτο δημοτικό σχολείο (χτισμένο το 1901) ένα από τα παλαιότερα κτίρια της πόλης το οποίο αποτελεί εξαιρετικό δείγμα της νεοκλασικής αρχιτεκτονικής του Λαυρίου. Τα σχολικά κτίρια δεν στεγάζουν μόνον την εκπαίδευση, τη μόρφωση και τα όνειρα όσων διδάσκουν και φοιτούν σε αυτά.

Λειτουργούσε μέχρι και πριν 30 χρόνια, που δημιουργήθηκε το νέο Δημοτικό. Το κτίριο έμεινε στον δήμο και φτιάχτηκε με τη βοήθεια της Περιφέρειας Αττικής, γιατί ήταν πολλά τα χρήματα, πάνω από 2,5 εκατομμύρια το έργο επισκευής. Σήμερα στεγάζει το Μουσείο κεραμικής. Τα στοιχεία αυτού του κομματιού είναι από την Ομάδα “i love lavrio” και οι φωτογραφίες είναι του Vassilios Papanikolaou. Ευχαριστούμε!

Φάγαμε τα πρώτα φετινά μούρα, από το πάρκο μας!

Το κάνουμε σχεδόν κάθε χρόνο. Είναι μια παράδοση, από παιδί, τότε που τα μούρα ή μούρνα κατά την κρητική διάλεκτο, ήταν ένα από τα καλύτερα φρούτα και ξέραμε πού να πάμε να τα βρούμε και να τα φάμε, επιτόπου. Ούτε πλύσιμο χρειάζονταν, ούτε τίποτα. Αυτή η φωτογραφία είναι τραβηγμένη πριν δυο χρόνια από το ίδιο δέντρο. Κι αυτή, ήταν η αφορμή να ξαναπάμε.

Συχνά, οι εφαρμογές μας ξαναφέρνουν μπροστά δραστηριότητες που κάναμε την ίδια ημέρα, πέρσι, πρόπερσι κι ακόμα πολύ πιο πίσω, αν έχουμε τέτοιες. Την Παρασκευή λοιπόν, αν και με τις καιρικές συνθήκες μας φάνηκε πρόωρο, είπαμε να πάμε μια βόλτα στο ανοιχτό αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα και να δούμε και τις μουριές.

Ο κύκλος ήταν ίδιος, κανονικότατος. Με μια διαφορά μόνο. Οι μουριές που ξέραμε είχαν… αλλάξει. Κάποιος, εκτελώντας χρέη γεωπόνου, προφανώς χωρίς να είναι, κατέστρεψε με το κλάδεμα τους τα δέντρα, φέρνοντας τα μερικά χρόνια πίσω, στην καρποφορία. Παρ’ όλα αυτά, βρήκαμε και φάγαμε. και βρήκαμε και νέα δέντρα που στο μεταξύ είχαν μεγαλώσει με πολύ καρπό.