Αρχική » 2024 » Μάιος (Σελίδα 3)

Αρχείο μηνός Μάιος 2024

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
024530
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Μάιος 2024
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ…

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 175, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Στο παζάρι των Μπαχαρικών ή αλλιώς Αιγυπτιακή Αγορά

18 Μαΐου 2024 / Σχολιάστε

Το Παζάρι Μπαχαρικών (τουρκικά: Mısır Çarşısı, Αιγυπτιακό Παζάρι) στην Κωνσταντινούπολη αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες αγορές της πόλης. Βρίσκεται στο Εμίνονου του Φατίχ της Κωνσταντινούπολης. Είναι το δεύτερο πιο διάσημο στεγασμένο εμπορικό συγκρότημα μετά το Μεγάλο Παζάρι και το οποίο βρίσκεται σε μικρή σχετικά απόσταση.

Η Αιγυπριακή Αγορά είναι ανοικτή επτά ημέρες την εβδομάδα και λειτουργεί από το 1664. Το παζάρι έχει σχήμα Γ και έξι πύλες. Φιλοξενεί στο εσωτερικό του καφενεία και μικρά εστιατόρια. Η οροφή του είναι υψηλότερη από αυτή του Μεγάλου Παζαριού και καλύπτεται και αυτή από τρούλους.

Το παζάρι κατά τα μέσα του 17ου αιώνα κατασκευάσθηκε αρχικά από ξύλο και πήρε τη τελική του μορφή στα μέσα της δεκαετίας του ’40. Σ;yμφωνα με το Wikipedia η κατασκευή όλων των κτιρίων στο κουλιγιέ του Νέου Τζαμιού, συμπεριλαμβανομένου και του Παζαριού των Μπαχαρικών, είχε διαταχθεί από την Σουλτάνα Τουρχάν Χατιτζέ, Βαλιντέ Σουλτάνα του Σουλτάνου Μωάμεθ Δ’.)

Στην οδό Παραμυθίας χτυπά η καρδιά του Μεταξουργείου

17 Μαΐου 2024 / Σχολιάστε

Κάποιοι λένε ότι πήρε το όνομά της, η οδός Παραμυθίας το πήρε από την ομώνυμη ορεινή πόλη της Θεσπρωτίας. Άλλοι πάλι ότι προέρχεται από τον αρχαιότερο τίτλο της Παρηγορήτριας Παναγίας. Οι πιο ονειροπόλοι δε (ανάμεσα σε αυτούς κι εγώ) ότι κρατάει από τους λαϊκούς μύθους που έπλασαν τις παιδικές μας αναμνήσεις.

Η οδός Παραμυθίας –όπως επίσημα αναγράφεται– ή Παραμυθίας –μια και αρκετοί θαμώνες βρίσκουν πιο γουστόζικη αυτήν την εκδοχή– είναι κάπου μεταξύ κέντρου και απόκεντρου. Πέρα από το νοητό σύνορο της Μεγάλου Αλεξάνδρου και δίπλα από τις ράγες της Κωνσταντινουπόλεως, ο sui generis δρόμος βρίσκεται –μόλις για λίγα μέτρα– έξω από την πολύβουη πιάτσα του Κεραμικού κι εμπλουτίζει χρόνο με το χρόνο το οπλοστάσιό της.

Σ’ αυτό τον πεζόδρομο περπατήσαμε με τη Σούλα. Όχι για πρώτη φορά. Μα ς αρέσει και μάλλον θα το ξανακάνουμε. Πήραμε μερικές φωτογραφίες για να τις μοιραστούμε μαζί σας. και όπως κάνουμε πάντα ψάξαμε για πηγές προκειμένου να πάρουμε στοιχεία έτσι ώστε η περιήγηση μας να είναι όσιο πιο αξιόπιστη γίνεται. Σ΄ αυτή την περίπτωση χρησιμοποιήσαμε το περιοδικό πόλης ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ.

Μερικές εικόνες, ακόμα, από την εκδρομή μας στην Πόλη

16 Μαΐου 2024 / Σχολιάστε

Ο Πύργος του Γαλατά βρίσκεται στο τέλος της πλατείας Ταξίμ. Δεν είναι κάτι το ξεχωριστό. Ναι, έχει ωραία θέα, αν ανέβεις, αλλά δεν είναι κάτι το αξιοθαύμαστο σαν κτίσμα. Είναι ωραίο να περπατήσεις στα σοκάκια τριγύρω αν και τα μαγαζιά είναι αρκετά ακριβά στην περιοχή, για αυτό που παρέχουν. Στη φωτογραφία μας, ένα μέρος του γκρουπ μας, πήγε μέχρι εκεί.

Κάτι που μας άρεσε πολύ και άξιζε ήταν το πρώτο βράδυ. Μας πήγε η ξεναγός Τίνα με τον Γιάννη σε μια ταβέρνα, πάνω στον πεζόδρομο του Πέραν, σχετικά κοντά στο ξενοδοχείο RIVA που μέναμε και δοκιμάσαμε ξεχωριστές γεύσεις ανατολίτικες. Από εκεί, είναι παρμένη αυτή η φωτογραφία. Κλείσαμε σχεδόν έναν όροφο και στα χαμογελαστά πρόσωπο αποτυπώνεται η χαρά της παρέας.

Αυτό είναι το καφενείο SARK μέσα στη Σκεπαστή Αγορά, από το 1958! Η χαρά των ανδρών που δεν άντεχαν το δαίδαλο των μαγαζιών ο οποίος δεν είχε τελειωμό (γι’ αυτή την αγορά γράψαμε ήδη σε άλλο ξεχωριστό σημείωμα μας. Δείτε ΕΔΩ) Εδώ απόλαυσα ένα πιάτο με καπνιστό σολομό και τον τούρκικο καφέ με τα παχύ καϊμάκι. Και δεν ήμουν ο μόνος. Σύντομα ήρθαν κι άλλοι στην παρέα και η Σούλα.

Τρεις ώρες στη Σκεπαστή Αγορά, μπορεί και να είναι λίγες

15 Μαΐου 2024 / Σχολιάστε

Το Μεγάλο Παζάρι, Καλυμμένο Παζάρι ή Καλυμμένη Αγορά (τουρκικά: Kapalıçarşı) είναι μία από τις μεγαλύτερες καλυμμένες αγορές στον κόσμο. Βρίσκεται στο παλιό τμήμα της Κωνσταντινούπολης και καλύπτει έκταση 30.700 μ². Το Μεγάλο Παζάρι είναι ένα από τα πιο πολυσύχναστα αξιοθέατα της Κωνσταντινούπολης.

Στους δρόμους του παζαριού υπάρχουν περισσότερα από 3.600 καταστήματα και 11 πόρτες. Κάθε μέρα το Παζάρι επισκέπτονται πάνω από μισό εκατομμύριο επισκέπτες και τουρίστες. Το φάσμα των προϊόντων στο Παζάρι είναι εξαιρετικά μεγάλο – κοσμήματα, αντίκες, δέρμα, υφάσματα, χαλιά, τουριστικά αναμνηστικά, κεραμικά, προϊόντα ξύλου κλπ.

Μέσα στο Μεγάλο Παζάρι υπάρχουν εστιατόρια, σιντριβάνια, τζαμιά, σπίτια, τουρκικό λουτρό (το χαμάμ), γραφεία συναλλάγματος κλπ. Κατά την οθωμανική περίοδο στο Παζάρι ασχολούνταν όχι μόνο με το εμπόριο, αλλά και με τις οικονομικές και χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις και οι τράπεζες εργάστηκαν εδώ. Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα το Παζάρι ήταν το κέντρο του εμπορίου σκλάβων.

Αν δεν έχετε πάει σ’ αυτόν τον πολυχώρο, μάλλον χάνετε…

14 Μαΐου 2024 / Σχολιάστε

Το “Βρυσάκι”, Βρυσακίου 17 κοντά στο Μοναστηράκι, είναι ένας προσεγμένος πολυχώρος, καλαίσθητος με ευγενικό προσωπικό. Καλή επιλογή για καφέ ή για ένα σνακ μετά την βόλτα στην περιοχή. Το κάναμε την περασμένη Κυριακή με τη Σούλα και το χαρήκαμε πραγματικά. Ο καιρός ήταν καλός. Κι αυτό μας έκανε κι εμάς καλό, προκειμένου να ξεφύγουμε από το μικρό κρυωματάκι που φέραμε από την Πόλη.

Συνηθίζουμε να διαβάζουμε στο Tripadvisor κριτικές από τους πελάτες, όταν πρόκειται να πάμε για πρώτη φορά σε ένα νέο χώρο. Να, παίρνουμε μια πρώτη γεύση. Φυσικά δεν είναι απόλυτο ότι αυτοί που γράφουν εκεί την εμπειρία τους, έχουν τα ίδια με μας κριτήρια. Γι’ αυτό και πολλές φορές είναι αλληλοσυγκρουόμενα. Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα από το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ για να γνωρίσετε τον γύρω χώρο.

Πρόκειται για μια παλιά μονοκατοικία, πολύ ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής διαρρύθμισης, με εσωτερική αυλή. Ο χώρος είναι υπέροχος, σαν να μπαίνεις σε ένα σπίτι της παλιάς Αθήνας. Το καφέ μια χαρά και η εξυπηρέτηση σχετικά γρήγορη, μιας και το μαγαζί είναι πάντα γεμάτο… Η νεαρή σερβιτόρος μας φάνηκε άψογη στην εξυπηρέτηση.

Περπατώντας στο ωραίο ενυδρείο της Κωνσταντινούπολης

13 Μαΐου 2024 / Σχολιάστε

Δεν ήξερα ότι υπάρχει. Αλλά ναι, είναι εκεί, στην Πόλη. Και κάποιοι είχαν το προνόμιο να το δουν και να το φωτογραφήσουν. Ψάχνοντας μάθαμε ότι εγκαινιάστηκε τον Ιούνιο του 2015 στην Κωνσταντινούπολη στην περιοχή Florya, ένα από τα μεγαλύτερα θεματικά ενυδρεία. Με φοβερά ψάρια και πολύ εντυπωσιακό, όπως βλέπετε από τις φωτογραφίες που δημοσιεύουμε.

Στους χώρους του φιλοξενούνται δεκαπέντε χιλιάδες χερσαία και θαλάσσια πλάσματα και οι επισκέπτες ακολουθούν μια γεωγραφική διαδρομή που φιλοξενεί 17 θεματικές ενότητες. Ταξιδεύουν από τη Μαύρη Θάλασσα. το Αιγαίο πέλαγος και την Μεσόγειο έως… τον Ειρηνικό ωκεανό. Το ενυδρείο λειτουργεί καθημερινά από τις 10 το πρωί έως τις 7 το απόγευμα και η είσοδος για τους ενήλικες είναι 29 TL (περίπου 13 ευρώ) .

Τα παιδιά μέχρι δυο ετών δεν πληρώνουν εισιτήριο, ενώ υπάρχει και το οικογενειακό για τριμελή οικογένεια στις 68 TL και για τετραμελή στις 76,50 TL. Αν και το πρόγραμμά μας ήταν επαρκώς φορτωμένο, πάντα είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε κάτι δικό μας κι από μόνοι μας. Αλλά αυτό προϋπέθετε έρευνα στη Google και εξοικείωση με μια πόλη 23.000.000. Πράγμα όχι και τόσο εύκολο.

Μια βόλτα για τη Μαλάμω μας, στον Πέρα Τσούτσουρα

12 Μαΐου 2024 / Σχολιάστε

Ο καιρός ήταν καλός και η Στασούλα μαζί με τη Μαλάμω μας, και τους συζύγους τους, Αγησίλαο και Νίκο, πήγαν μια βόλτα στον Τσούτσουρα. Όχι στον κάπως τουριστικό Τσούτσουρα, αλλά εκεί που μας αρέσει και που πάμε κι εμείς, όταν είμαι καλοκαίρι στην Κρήτη, στον Πέρα Τσούτσουρα. Και νάτη εδώ χαμογελαστή! Πόσο χαίρομαι που τη βλέπω καλά!

Το μέρος ίδιο κι απαράλλαχτο, όπως το ξέρουμε χρόνια, τώρα. Μόνο που τέτοια εποχή ήταν χωρίς ανθρώπους. Τα νερά εκεί είναι παγωμένα ακόμα και το καλοκαίρι, επειδή πέφτουν κρύα μέσα από πηγές, τρεχούμενα, όχι τώρα την άνοιξη. Και οι ντόπιοι ή οι επισκέπτες, το ξέρουν καλά και δεν τολμούν εύκολα τις βουτιές τους. Δεν είναι να κάνεις τέτοια πράγματα αψήφιστα.

Η Μαλάμω μας περπάτησε μέσα στο νερό της θάλασσας. Νιώθει κανείς όμορφα να το κάνει αυτό. Και δες εδώ μια ερημιά! Λες και ολόκληρη η παραλία είναι για χάρη της. Την άκουσα στα βίντεο να χαμογελά, όπως μόνο εκείνη ξέρει να το κάνει. Και χάρηκα πολύ που της αρέσει και έχει επιλέξει να περνά όμορφα κοντά στην αδελφή μας. Ο Θεός να την έχει καλά!

Πλοήγηση άρθρων

← Προηγούμενα άρθρα Επόμενα άρθρα →