Αρχείο μηνός Μάιος 2024

Το έχουμε ξαναπεί. Όταν οι μέρες περνάνε γρήγορα, είναι γιατί περνάνε καλά. Τα ξημερώματα της Τρίτης 7/5/2024 πήραμε το δρόμο της επιστροφής για την Ελλάδα. Είναι μεγάλο το ταξίδι. Κουραστήκαμε. Αλλά, σε λίγες μέρες, θα είμαστε μια χαρά, έτοιμοι να επιστρέψουμε στην καθημερινή όμορφη «ρουτίνα μας». Αφήσαμε πίσω μας το ξενοδοχείο RIVA δίπλα στην πλατεία Ταξίμ, της Κωνσταντινούπολης. Τέσσερις νύχτες περάσαμε στο 601 δωμάτιο του. Μέρες που νιώσαμε τη ζεστασιά και τη θαλπωρή του. Θα έχουμε να το λέμε για καιρό στην Αθήνα. Ήταν μια όμορφη εκδρομή με καλούς φίλους!

Είδαμε ότι σας άρεσαν οι φωτογραφίες αυτές που βγάλαμε σε μαγαζί με τουριστικά είδη στην Κωνσταντινούπολη. Και χαιρόμαστε να έχουμε αναγνώστες με χιούμορ. Ιδού λοιπόν και οι φίλοι μας Θανάσης και Σούλα. Δυο Σούλες στην ίδια φωτογραφία και δεν είναι πολλές. Γνωρίσαμε δυο καινούριους φίλους, από το Πικέρμι!

Δε χόρταινα να παίρνω φωτογραφίες, εκατοντάδες φωτογραφίας για να επικoινωνήσω τις τρεις ή τέσσερις, που εσείς βλέπετε. Η Κατερίνα ( Τίνα), η ξεναγός μας, μας μιλούσε από τα μεγάφωνα του σκάφους που βλέπετε. Φύσαγε έξω και έκανε ψυχρούλα και κάποιοι προτιμήσαμε να καθίσουμε κάτω, στον κλειστό με τζαμαρία χώρο.

Οι πληροφορίες της ξεναγού από τα μεγάφωνα του σκάφους, ήταν καταιγιστικές. Πού να τα θυμάσαι όλα; Είχαμε χαζέψει να ακούμε. Τόσο ωραία τα έλεγε, με την πολίτικη διάλεκτο της. Και για μιάμιση ώρα δεν έβαλε γλώσσα μέσα της. Αδύνατον να σας μεταφέρω όλο αυτό το υλικό. Και δεν έχει και νόημα. Αυτό, αξίζει να το ζήσεις.

Είναι εντυπωσιακό, πραγματικά. Και αξίζει να το κάνεις, αν βρεθείς στην Κωνσταντινούπολη. Ευρώπη και Ασία. Δυο τόσο διαφορετικοί ήπειροι και πολιτισμοί. Ιστορίες, σαν παραμύθια… Μύθοι και αλήθειες, όλα μαζί συνθέτουν κάτι πολύ εντυπωσιακό. Αρέσει να ακούς και αφήνεις τη φαντασία σου, να καλπάσει!

Πρώτη φορά είδα τόσες ουρές και τόσο κόσμο για να επισκεφτεί την Αγία Σοφιά και το Μπλε Τζαμί. Εμείς επιλέξαμε να φωτογραφηθούμε έξω από την Αγιά Σοφία. Ότι πιο εμπορικό μπορείς να φανταστείς. Για 20 λεπτά ξενάγηση μέσα στο… γυναικωνίτη, το εισιτήριο ήταν 25 ευρώ. Δεν μπήκαμε. Δεν άξιζε τον κόπο.

Μπήκαμε όμως στο Μπλε Τζαμί. Είχαν πλάκα οι γυναίκες του γκρουπ με τις μαντίλες του. Αναγκαίος σεβασμός προς τα πιστεύω των ανθρώπων. Αν και μέσα υπήρχε το αδιαχώρητο. Τόσο που να χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Εμείς τα καταφέραμε και μείναμε ενωμένοι. Δεν ήταν εύκολο, αλλά τα καταφέραμε.

Όλη αυτή ιστορία, χρειάζονταν πολύ υπομονή. Σε τέτοια μέρη θα συναντήσεις παντού ουρές, ατέλειωτες ουρές. Μου έκαναν εντύπωση και φωτογράφησα μερικές. Εδώ, αναγκαστικά και λόγω χώρου, σας δίνω μόνο μια. Δεν είμαι σίγουρος αν είναι από την ουρά της Αγιας Σοφιάς ή του Μπλε Τζαμιού. Και τα  δυο «σόου» είναι…

Η κ. Κατερίνα, η ξεναγός μας, είναι μια εξαιρετική κυρία. Είναι μια από τους 1500 Έλληνες που κατοικούν στην Κωνσταντινούπουλη των 23.000.000 κατοίκων. Μια κοινότητα που κάποτε, όχι και τόσο παλιά, άκμαζε και οικονομικά έχοντας τα περισσότερα μαγαζιά που μπορούσες να φανταστείς στην Πόλη. Έτσι, χθες το απόγευμα, βγήκαμε μαζί μια βόλτα στην πλατεία Ταξίμ και το δρόμο του Πέραν.

Η πλατεία Ταξίμ είναι ένα κέντρο πολυσύχναστο από τους ανθρώπους. Όπως είδατε και στην πάνω φωτογραφία από το δρόμο του Πέραν, αυτή θυμίζει έντονα την Ερμού, σε ώρες αιχμής. Μόνο μουσικούς του δρόμου δεν έχει και το μικρό τραμ που κυκλοφορεί ανάμεσα στους ανθρώπους, ανενόχλητο, με πολύ χαμηλές ταχύτητες. Στα χρόνια που είχα να έρθω, έχτισαν εδώ άλλο ένα τζαμί να έχουν να πορεύονται.

Στο δρόμο του Πέραν βρήκαμε κι αυτό το εκπληκτικό μεζεδοπωλείο και απολαύσαμε υπέροχους μεζέδες σε αρνίσιο κρέας, αλλά και άλλες λιχουδιές με την παρέα μας. Παραφάγαμε κιόλας για βράδυ. Ήταν ιδέα του αρχηγού και οδηγού μας Γιάννη και της ξεναγού μας, που σήμερα έχει κανονίσει πρόγραμμα και θα είμαστε μαζί της. Πρόκειται για έναν φανταστικό άνθρωπο που του αρέσει να προσφέρεται…

Ταξιδεύαμε όλη τη νύχτα με το πούλμαν που βλέπετε. Δεν το έχουμε ξανακάνει και δεν ήταν και το πιο εύκολo πράγμα στον κόσμο. Κοντά 17 ώρες με πολλές στάσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία. Αλλά ήταν καλός ο οδηγός μας και παρέα, αποτέλεσμα όλα κύλισαν όμορφα. Θα ξεβολευτούμε λίγο τις λίγες επόμενες μέρες. Λόγω του ότι δεν θα έχουμε κάθε στιγμή Ίντερνετ.

Αλλά να είστε βέβαιοι ότι τις αναρτήσεις μας θα συνεχίσουμε να τις κάνουμε καθημερινά από το ξενοδοχείο που μένουμε το RIVA, κοντά την πλατεία Ταξίμ. Φαντάζομαι εκεί θα λειτουργεί WiFi και ναι λειτουργεί!. Δεν θα έχουμε όμως στο δρόμο, καθώς θα κινούμαστε στα διαφορά μέρη της Κωνσταντινούπολης.

Βλέπεις η Τουρκία δεν είναι χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έχει ειδικές πανάκριβες τιμές σε ότι αφορά την περιαγωγή ή την χρήση τοπικών δικτύων. Ωστόσο αυτός ο μικρός περιορισμός δεν πρόκειται να μας στερήσει τη χαρά μας. Κάθε μέρα θα είναι και καλύτερη για μας. Θα το δείτε στην πράξη ξεκινώντας από σήμερα κιόλας!

Το Riva Hotel Taksim Κωνσταντινούπολη απέχει μόλις 5 λεπτά με το αυτοκίνητο από Γέφυρα Γαλατά, ενώ επίσης διαθέτει θυρίδα ασφαλείας και εστιατόριο. Η στάση του λεωφορείου Hava Airport βρίσκεται στα 250 μέτρα μακριά από το ξενοδοχείο και 5 λεπτά θα περπατήσετε μέχρι το σταθμό μετρό Taksim-Έξοδος Gezi Parkı.
Το κατάλυμα βρίσκεται στη ιστορική συνοικία Ταξίμ. Είναι επίσης 20 λεπτά με τα πόδια μακριά από Ντολμά Μπαχτσέ. Ο σταθμός του τελεφερίκ Taskisla βρίσκεται σε απόσταση 10 λεπτών με τα πόδια.
Το ξενοδοχείο προσφέρει 55 δωμάτια εξοπλισμένα με μικρό ψυγείο-μπαρ και ανιχνευτές καπνού.
Το πρωινό με μπουφέ είναι καλό. Το δείπνο προσφέρεται στο εστιατόριο αλακάρτ Riva Restoran κάθε βράδυ.

Και να που έφτασε η ώρα που περιμέναμε πώς και πώς! Από χθες το απόγευμα ξεκινήσαμε το ταξίδι μας για την Κωσταντινούπολη. Το θέλαμε πολύ αυτό το ταξίδι, το χρειαζόμαστε. Είναι ένα όνειρο που βάλαμε μέσα στο πλαίσιο της επετείου των εννιά χρόνων του γάμου μας με τη Σούλα. Θέλουμε να το απολαύσουμε. Και θα κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Και μην ανησυχείτε. Εσείς γνωρίζετε πως έχουμε κάθε καλή πρόθεση να το μοιραστούμε μαζί σας με καθημερινές αναρτήσεις εδώ, στην ιστοσελίδα μας. Καλό μας ταξίδι, λοιπόν…