Αρχική » 2024 » Ιούνιος (Σελίδα 3)

Αρχείο μηνός Ιούνιος 2024

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
024270
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Ιούνιος 2024
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 175, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Λαχταρώ αυτά τα κορόμηλα, (μπουρνέλες), φρούτα εποχής!

Θησαυρός εφέτος, λύγισαν τα κλαριά, τοπική ονομασία Μπουρνελιά ή Κορομηλιά, σε τρία χρώματα, πολύ κίτρινα, βαθύ κόκκινο, και ροζκοκκινοκότρινα, μάλλον μπαστάρδεψαν… Γράφει ο Aggelos Apostolopoulos στην ανάρτηση του. Τραγανά, γλυκά και 1000% βιολογικά… Μόνη περιποίηση το κλάδεμα. Απλά πράγματα, όπως τα ζουν οι άνθρωποι στην καθημερινότητα τους.

Τα κορόμηλα χαρακτηρίζονται από ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες, λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους στις βιταμίνες C και A, γεγονός που χαρακτηρίζει τους περισσότερους καρπούς δέντρων της οικογένειας των Ροδοειδών και αντικατοπτρίζεται στα έντονα χρώματά τους. Το φρούτο είναι επίσης πλούσιο σε νιασίνη (βιταμίνη Β3), η οποία είναι συμέτοχη στην απελευθέρωση ενέργειας στον οργανισμό.

Στα παραπάνω θρεπτικά συστατικά αποδίδεται επίσης η έντονη αντιγηραντική δράση, ενώ ενισχύουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, προστατεύοντας από λοιμώξεις. Ένα άλλο χαρακτηριστικό των κορόμηλων είναι οι φυτικές ίνες που περιέχουν σε υψηλή συγκέντρωση, ιδιαίτερα εάν καταναλώνονται ωμά με τη φλούδα, που παίζουν καθοριστικό ρόλο στην εύρυθμη λειτουργία του εντέρου. Οι φωτογραφίες είναι του Aggelos Apostolopoulos από την Ομάδα “ΗΛΕΙΑ ” ΟΡΕΙΝΗ – ΠΕΔΙΝΗ – ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ – ΉΘΗ – ΈΘΙΜΑ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

Στην Ακρόπολη, οι φίλες Ντενίς και Σούζαν με καύσωνα

Στην Αθήνα δεν έμειναν πολύ. Μόλις τρεις μέρες. Η Ντενίς (δεξιά) με τη Σούζαν (αριστερά).  Έφτασαν στην Πάρο από την Ιταλία και θα συνεχίσουν Ισπανία, Αγγλία και Γαλλία… Και μετά θα επιστρέψουν στον τόπο τους, το Βανκούβερ του Καναδά. Θα μας βρουν εκεί όταν έρθουν. Και παρ’ όλο που οι μέρες στην Αθήνα ήταν μέρες καύσωνα, τα κατάφεραν και ανέβηκαν, την Παρασκευή που μας πέρασε, στην Ακρόπολη.

“Ήταν όνειρο ζωής” είπε η Ντενίς. Η Ελλάδα, ο πολιτισμός της, η ιστορία κι αυτά τα μνημεία που στέκονται εκεί, αιώνες τώρα… Αγνόησαν λοιπόν την υπερβολική ζέστη, την ουρά, τον κόσμο και ανέβηκαν πάνω στο βράχο της Ακρόπολης. Να φωτογραφηθούν και να φωτογραφήσουν αυτές τις ανεπανάληπτες ομορφιές. Να έχουν να θυμούνται και να διηγούνται τα καλύτερα.

Με γεμάτο το δισάκι των αναμνήσεων, θα προσθέσουν ανάμεσα στα άλλα που έκαναν και τη χθεσινή βραδινή Αθήνα, μαζί μας. Τους το χρωστάγαμε. Ήταν οι μέρες μας πολύ γεμάτες αυτή την εβδομάδα, λόγω ειδικών συνθηκών και συνεχίζει και σήμερα στην ίδια προοπτική, αλλά χθες βράδυ θελήσαμε να είμαστε μαζί τους στου Ψυρρή, στο “Βολιώτικο Τσιπουράδικο”. Και περάσαμε πολύ όμορφα!

Υπέροχες φωτογραφίες από τους “Ιχνηλάτες Εικόνων”

Ένα καλό “κλικ” και πολύ επίκαιρο με τον καύσωνα, δημοσίευμα, επιχειρήσαμε να κάνουμε σήμερα. Το χρειαζόμαστε κι εμείς, καθώς οι προηγούμενες μέρες κύλισαν με πολύ μεγάλη δυσκολία. Τώρα ακούμε από τους ειδικούς ότι σιγά σιγά αυτός θα υποχωρήσει και είμαστε πολύ χαρούμενοι γι’ αυτό. Να επανέλθουμε στα φυσιολογικά επίπεδα. Η φωτογραφία είναι της Σοφια Ζαννίκου.

Η διάσημη καρέκλα στο νοτιότερο σημείο της Ευρώπης, στη Γαύδο! Την τοποθέτησαν εκεί Ρώσοι που είχαν ζήσει τον εφιάλτη του Τσερνομπίλ, πάνω στο βράχο της Τρυπητής- ένα βράχο μέσα στη θάλασσα- και συχνά-πυκνά ανέβαιναν και κάθονταν, όχι μόνο για να ρεμβάζουν, αλλά να γεμίζουν τα πνευμόνια τους με καθαρό αέρα. Η φωτογραφία είναι του Konstantinos Papachristos.

Λιμένι, ένα παραθαλάσσιο χωριό της Μάνης και ένας από τους ωραιότερους και πιο παραδοσιακούς οικισμούς της περιοχής. Σε απόσταση 5 χιλιομέτρων από την Αρεόπολη και περίπου 27 χιλιόμετρα από το Γύθειο. Η φωτογραφία είναι της ΜΑΙΡΗ ΚΑΡΙΩΤΟΥ. Και οι τρείς όπως αναφέρει και ο τίτλος του κομματιού, είναι από την Ομάδα “Ιχνηλάτες Εικόνων”. Τους ευχαριστούμε πολύ. Είναι χάρμα οφθαλμών να βλέπεις εκεί τη δουλειά τους.

Η Ντενίς και η φίλη της μένουν στο σπίτι των παιδιών…

Κατεβήκαμε στο λιμάνι του Πειραιά, χθες το μεσημέρι, για να πάρουμε τη Ντενίς και τη φίλη της που έρχονταν από την Πάρο, ύστερα από μερικές μέρες διακοπών εκεί. Είχε τόση ζέστη που καθίσαμε με αναμμένη μηχανή, στο λιμάνι περιμένοντας να φτάσει το πλοίο τους, για να δουλεύει του αιρκοντίσιον. Ήταν ζήτημα επιβίωσης, καθώς οι θερμοκρασίες ήταν πολύ υψηλές και η ώρα 3:30 μεσημέρι!

Το χάρηκαν που μας είδαν! Η Σούλα γνωρίζονταν με τη Ντενίς, από το Βανκούβερ του Καναδά. Έτσι γνωριστήκαμε και μαζί. Δεν τις αφήσαμε μέσα σ’ αυτή ζέστη, να πάρουν ταξί. Ήμασταν βέβαιοι και το εκτίμησαν, ότι η παρουσία μας εκεί, θα τους έδινε μεγάλη χαρά. Και την εισπράξαμε! Θα τις γνωρίσετε τις επόμενες μέρες, καθώς έχουμε κανονίσει να βγούμε το Σάββατο στην Αθήνα.

Νωρίτερα, το πρωί, λίγο μετά το ξεκίνημα, είχαμε φροντίσει να πάμε από τη Νισαίας για μια τελευταία ματιά, μήπως χρειάζονταν κάτι ακόμα το σπίτι, έτσι ώστε η τριήμερη φιλοξενία τους να είσαι όσο το δυνατόν πιο απολαυστική, ακόμα και μέσα σ’ αυτές τις σκληρές συνθήκες καύσωνα. Και νομίζω ότι τα καταφέραμε. Ενθουσιάστηκαν όταν είδαν το σπίτι. Ευχόμαστε να περάσουν καλά!

Χοχλιοί, ότι καλύτερο αυτή την εποχή, για τους Κρητικούς

χοχλιοί (σαλιγκάρια, τους λένε αλλού) αποτελούν χωρίς αμφιβολία ένα από τα βασικότερα πιάτα της κρητικής κουζίνας και κατά πολλούς, ένα από τα πιο εύγευστα. Στις μέρες μας, πέρα από την Κρήτη, τα σαλιγκάρια ως εκλεκτός «μεζές», είναι περιζήτητα και σε ολόκληρο τον κόσμο που σταδιακά αποδίδει την σημασία που αξίζει αυτός ο «θησαυρός» της φύσης.

Όσοι έχουν δοκιμάσει χοχλιούς, καταλαβαίνουν τους λόγους για τους οποίους όλο και περισσότεροι σεφ τα αναζητάνε για ξεχωριστές συνταγές στα μενού εστιατορίων. Αυτή την  εποχή που πολλά νοικοκυριά στη Κρήτη βάζουν τους χοχλιούς στα μαγειρέματα της εβδομάδας. Και προσέξτε πού μπορεί να τους βρει κανείς; Κάτω από αυτές τις πέτρες!

Οι φωτογραφίες είναι παρμένες κάπου στη Σητεία είναι των Vasilia Katsavavaki Kostis Fygetakis δημοσιευμένες στην “Ομάδα  Κρήτη των γεύσεων / Crete of tastes”. Την παρακολουθούμε αυτή την ομάδα, καθώς συχνά μας θυμίζει φαγητά που γνωρίζουμε από την παιδική μας ηλικία, αφού μεγαλώσαμε στο Θραψανό Ηρακλείου Κρήτης.

Μεσημέρι με καύσωνα κι ένα ανθισμένο δέντρο στο δρόμο

Κάτι που μ’ αρέσει στον φίλο μου, Πέτρο Πατσαλαρήδη είναι ότι ζει την κάθε στιγμή του. Με ζέστη χθες και πήγε στη δουλειά του, αλλά φρόντισε να μην καθίσει πολύ, λόγω του καύσωνα. Και καθώς επέστρεφε σπίτι του, το μεσημέρι, είδε στο δρόμο του αυτό το δέντρο. Δεν ήξερε πώς το έλεγαν, αλλά του άρεσε πολύ, έτσι που το είδε ανθισμένο.

Σταμάτησε λοιπόν το αυτοκίνητο του στην άκρη του δρόμου, κατέβηκε και άρχισε να το φωτογραφίζει. Έτσι κάνει με ότι συναντά στο δρόμο του, καθημερινά. Αναρωτιόταν τι είναι; Εμείς βρήκαμε φίλε Πέτρο. Το δέντρο λέγεται ακακία Κωνσταντινούπολης και διαφέρει πολύ από τις άλλες ακακίες. Πρόσφατα μάλιστα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, είχαμε κάνει μια ανάρτηση με παρόμοια δέντρα στην πλατεία Κάνιγγος στην Αθήνα. Δες ΕΔΩ.

Αυτή η εικόνα δεν έχει ιδιότητα alt. Το όνομα του αρχείου είναι dentro3.110624-486x1024.jpg

Έτσι ο Πέτρος κάνει ενδιαφέρουσα τη ζωή. Εστιάζει στα θετικά και δεν τον επηρεάζουν υπερβολικά τα αρνητικά στοιχεία που μας περιβάλλουν στον κόσμο αυτό και είναι τόσο πολλά. Συχνά, ακόμα και σ’ αυτόν τον ιστότοπο, προσπαθούμε να τον μιμηθούμε με τις αναρτήσεις μας. Και μας αρέσει πολύ γιατί ξέρουμε ότι ενθαρρύνουμε και πολλούς αναγνώστες μας σε όλο τον κόσμο.

Δύσκολη η ζωή αυτές τις μέρες στην «καιόμενη» Αθήνα

Δεν είναι και ότι καλύτερο να ζεις τέτοιες μέρες στην Αθήνα. Με τη θερμοκρασία ανεβασμένη στο Θεό. Ευτυχώς που φύσαγε χθες ένα δροσερό αεράκι και όσοι «τολμήσαμε» να κατέβουμε στο κέντρο της πόλης είχαμε την ευκαιρία να δούμε σχετικά λίγο κόσμο να κυκλοφορεί. Εδώ το ξενοδοχείο «Εσπέρια» στη Σταδίου, στο ύψος της Εδουάρδου Λω.

Κι εδώ ένα σιντριβάνι στην πλατεία Κοραή. Στη δροσιά του έχουν προστρέξει κάποια περιστέρια που δοκιμάζονται κι αυτά από τον καύσωνα. Τα βλέπεις λίγα – λίγα να κατεβαίνουν, να βουτούν στο νερό και μετά να κάθονται και να χαριεντίζονται με τα παιχνιδίσματα τους. Να κάθεσαι και να τα χαζεύεις! Μια ομορφιά, όλο αυτό!

Απογευματάκι κατά τις 5. Ο ήλιος είναι ακόμα ψηλά. Η μέρα συνεχίζει να είναι ζεστή. Η ΕΜΥ με το έκτακτο δελτίο υψηλών θερμοκρασιών δεν μας καθησυχάζει καθόλου. Το αντίθετο μάλιστα. Σκεφτόμαστε πως θα τη βγάλουμε αυτή βδομάδα. Ας είναι. Θα το περάσουμε κι αυτό. Τόσα και τόσα έχουμε περάσει ως τώρα… Αυτό είναι το κτίριο του Μετοχικού Ταμείο, απέναντι από το “Εσπέρια”