Αρχική » 2024 » Αύγουστος (Σελίδα 2)

Αρχείο μηνός Αύγουστος 2024

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
024262
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Αύγουστος 2024
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 175, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Στην παραλία Πόρτο Κατσίκι της Λευκάδας για μπάνιο

Στο Πόρτο Κατσίκι θα βρεις μια από τις πιο εντυπωσιακές παραλίες της Ελλάδας με καταγάλανα νερά και λευκούς βράχους. Εδώ είναι μερικά από τα πράγματα που μπορείς να απολαύσεις: Κολύμπι και ηλιοθεραπεία: Τα καθαρά νερά είναι ιδανικά για κολύμπι, ενώ η παραλία προσφέρει άφθονο χώρο για ηλιοθεραπεία. Πήγαν η Άννυ με τον Κώστα. Και μας μετέφεραν την εμπειρία τους.

Η θέα, όπως βλέπετε, είναι εκπληκτική και προσφέρει πολλές ευκαιρίες για όμορφες φωτογραφίες. Μπορείς να δοκιμάσεις διάφορα θαλάσσια σπορ, όπως καγιάκ και paddleboarding. Και υπάρχουν μονοπάτια που οδηγούν στην παραλία, προσφέροντας μια όμορφη πεζοπορική εμπειρία. Τα παιδιά προτίμησαν να κάνουν το μπάνιο τους, να απολαύσουν τη διαδρομή και να επιστρέψουν στη Λυγιά για να φάμε μαζί το μεσημέρι.

Στην περιοχή θα βρεις μερικά εστιατόρια και καφετέριες για να απολαύσεις τοπικές γεύσεις. Μόνο πρέπει να έχεις αντοχές στις στροφές μέχρι να φτάσεις μέχρι εκεί για να μπορέσεις να απολαύσεις αυτό που θέλεις. Και επιπλέον δεν “προσφέρονται” όλα στο πιάτο. Όπως βλέπετε η παραλία είναι ανεκμετάλλευτη με την έννοια του κόσμου…

Ο Κώστας και η Άννυ, πηγαίνοντας για το Πόρτο Κατσίκι

Το Πόρτο Κατσίκι είναι μια από τις πιο διάσημες παραλίες της Λευκάδας και θεωρείται από τις ομορφότερες στην Ελλάδα.

Ναι, η παραλία Πόρτο Κατσίκι είναι μοναδική στο νησί της Λευκάδας. Το όνομα της έχει προέλθει από  τις κατσίκες που μπορούσαν να φτάσουν στην δύσβατη παραλία. Η παραλία είναι φημισμένη για το τοπίο και την καταγάλανη θάλασσα της. Βρίσκεται στο νότιο μέρος του νησιού ανάμεσα σε ένα κοίλο βράχο και νοτιοδυτικά της πόλης της Λευκάδας.

Η φυσική ομορφιά της παραλίας του Πόρτο Κατσίκι προσφέρει ένα από τα πιο εντυπωσιακά τοπία για τα οποία φημίζεται το νησί της Λευκάδας.

Ο Κώστας και η Άννυ σε μια σέλφι από εκεί. Περισσότερα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, αύριο. Έτσι που να προλάβουμε να προσαρμοστούμε λίγο και μετά να αρχίσουμε τις αναρτήσεις μας από τους Παξούς. Κι εμείς πάμε εκεί για πρώτη φορά!

Σε αυτό το σπίτι μείναμε, όσο ήμασταν στη Λευκάδα…

Τελικά τα 10 μέτρα από τη θάλασσα που διαβάσαμε, όταν η Άννυ «έκλεισε» το διαμέρισμα που θα μας φιλοξενούσε στη Λευκάδα, δεν ήταν καθόλου υπερβολή. Το αντίθετο αποτύπωνε την πραγματική εικόνα . Το διαπιστώσαμε αυτό κατά την παραμονή μας. Είχαμε την απόλυτη ησυχία και ηρεμία! Αν εξαιρέσεις την τελευταία μέρα, τους Κινέζους που δεν έβαζαν γλώσσα μέσα τους.

Τα Ι.Χ. όπως και η θάλασσα, είχαν ένα όριο. Κι έτσι το μόνο που άκουγες το πρωί και το απόγευμα ήταν το τιτίβισμα των πουλιών στα μεγάλα πεύκα ακριβώς μπροστά μας και το μεσημέρι τα γέλια των παιδιών και ο παφλασμός των κυμάτων πάνω στα βότσαλα. Αυτή ήταν η Βίλλα Βανδώρος 165 και τα καμιά δεκαριά διαμερίσματα της.

Δεξιά της Βίλλας, ο δρόμος συνέχιζε παραλιακά για όσους ήθελαν να το κάνουν αυτό με τα πόδια. Από δω πήγα δυο φορές ως τις Αλκές από όπου έκανα την ανάρτηση μνήμης. Κι εδώ κοντά, σε πολύ μικρή απόσταση ήταν οι δυο ταβέρνες πάνω στη θάλασσα για να απολαύσεις το γεύμα σου ή ότι άλλο ήσουν διατεθειμένος να ζητήσεις από μια επαρχιακή ταβέρνα.

Τι θύμισε, αυτή η εκδρομή μας στη Λυγιά της Λευκάδας!

Σ’ αυτό το ταξίδι μας στη Λευκάδα, έτυχε να μείνουμε σε ένα σπίτι που νοικιάστηκε από τον Καναδά μέσω airΒΝΒ, στη Λυγιά, ένα χωριό, λίγα χιλιόμετρα έξω από την πρωτεύουσα που φέρει το όνομα του νησιού. Και τι ανακάλυψα σε μια πρωινή βόλτα μας; Ότι στο ίδιο μέρος είχα έρθει πριν 34 – 35 χρόνια, ίσως το 1990, με τροχόσπιτο και την Ειρήνη, μικρή. Είναι από δω, ο φίλος μου, Κώστας Λάζαρης.

Θυμάμαι, τότε ήμουν σε πολύ καλύτερη οικονομική κατάσταση και νεότερος, οπότε, θεωρητικά τουλάχιστον, είχα μεγαλύτερη όρεξη και διάθεση για ζωή. Λέω θεωρητικά, γιατί μπορεί να υπήρχε ο ενθουσιασμός της νεότητας, αλλά δεν είχε τη λογική και τη σύνεση αυτής της ηλικίας. Είχαμε στήσει το τροχόσπιτο μας ακριβώς εδώ, στις Αλυκές και το είχαμε ξεκοτσάρει, οπότε κάναμε και τις βόλτες μας στο νησί με το μικρό δίπορτο SUBARU που είχα τότε.

Μας το είχε συστήσει ο Κώστας ως ήσυχο τόπο που δεν θα μας ενοχλούσε κανείς. Και είχε δίκιο. Μόνο που δεν είχαμε υπολογίσει, πώς θα αντιδρούσαν οι ιδιοκτήτες του κάμπινγκ στο χωριό, που υπάρχει ακόμα και είναι σε λειτουργία. Μετά από μια εβδομάδα, έστειλαν την αστυνομία που ευγενικά μας είπε πως έπρεπε να φύγουμε, επειδή απαγορεύονταν το ελεύθερο κάμπινγκ. Φύγαμε, αλλά με όμορφες αναμνήσεις από τις διακοπές μας εδώ.

Το πρώτο μας μπάνιο στη Λευκάδα το κάναμε στο Κάθισμα

Η παραλία έχει μήκος πάνω από 1 χλμ., οπότε σίγουρα δεν θα μπορούσε να υπάρχει κάποιος συνωστισμός, παρ’ όλο που η μέρα ήταν ζεστή και ο κόσμος πολύς. Το Κάθισμα έχει πολλά ήσυχα σημεία- και μια φανταστική σπηλιά για εξερεύνηση- προς το τέλος της. Είναι υπέροχο μέρος, όπως και η διαδρομή από τη Λυγιά, μέχρι εκεί. Και σίγουρα εδώ θα βρεις σε αυτό το μέρος κάτι που θα αρέσει πολύ.

Το Κάθισμα είναι μία από τις ομορφότερες, άγριες και κοσμοπολίτικες παραλίες της Λευκάδας. Έχει ψιλή λευκή άμμο και βότσαλα, ενώ τα τροπικά τιρκουάζ νερά της αντιπροσωπεύουν  το Ιόνιο Πέλαγος στο 100%. Ακόμα ομορφότερη την κάνει η πράσινη βλάστηση που «κατηφορίζει» το βράχο: πεύκα και έλατα καλύπτουν την πλαγιά του βουνού, κάνοντας το τοπίο τον απόλυτο πρωταγωνιστή.

Οι αλεξιπτωτιστές πλαγιάς χρησιμοποιούν τον βράχο για να απογειωθούν και την παραλία για να προσγειωθούν, ενώ στο Κάθισμα μπορείς να απολαύσεις και πληθώρα water sports. Επίσης, τα ρηχά νερά την καθιστούν παραλία κατάλληλη και για παιδιά. Καθίσαμε μέχρι το μεσημέρι εκεί και περάσαμε υπέροχα!

Μας αρέσει να βλέπουμε την ανατολή του ήλιου…

Αυτή η φωτογραφία είναι από το πρώτο μας ξημέρωμα στη Λευκάδα, στη Λυγιά που μένουμε. Μ’ αρέσει στα μέρη που πηγαίνουμε να βλέπω τον ήλιο να βγαίνει, στην ανατολή του. Είναι κάτι πολύ ξεχωριστό για μένα. Εδώ ο ήλιος ανατέλλει από την Πλαγιά της Αιτωλοακαρνανίας, απέναντι από τη Λευκάδα. Αλλά η ομορφιά της είναι το κάτι άλλο, καθώς μέχρι τη Λευκάδα, μεσολαβεί και η θάλασσα.

Στιγμές, από τις ομορφιές που ζούμε στη Λευκάδα…

Το πρώτο πράγμα που μας χρειάζεται στη Λευκάδα που βρισκόμαστε είναι λίγη χαλάρωση. Ο Κώστας και η Άννυ το ξεκίνησαν ήδη στην ταβέρνα “Επτάνησα” που καθίσαμε χθες το μεσημέρι για να τσιμπήσουμε κάτι. Μια φωτογραφία τους στο ξεκίνημα αυτών των μικρών διακοπών στα τέλη του Αυγούστου. Κι ένα χαμόγελο. Ας το κρατήσουμε καθώς θα γνωρίζουμε βήμα – βήμα το νησί…