Αρχική » 2024 » Σεπτέμβριος (Σελίδα 7)

Αρχείο μηνός Σεπτέμβριος 2024

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
024300
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Σεπτέμβριος 2024
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 175, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Γεύσεις και αισθήσεις σε ετοιμότητα στο κτήμα Χαλίλη

Δεν έχουμε πάει ακόμα σ’ αυτό το όμορφο κτήμα, αλλά ενδόμυχα υπάρχει η σκέψη και είναι διαθέσιμη η πρόσκληση γι’ αυτό. Το κτήμα Χαλίλη στου Καππά, ένα χωριό κοντά στο χωριό του Άρη, στα Κανάλια της Καρδίτσας. Πώς προέκυψε και φτάσαμε με τη σκέψη μας εδώ, είναι ένα άλλο θέμα, που μπορεί να το συζητήσουμε μια άλλη φορά.

Το κτήμα Χαλίλη είναι ένας χώρος τέρψης των αισθήσεων, όπου η γεύση και η ακοή έχουν την τιμητική τους καθημερινά, με το ζωντανό πρόγραμμα της φύσης, αφού το κτήμα βρίσκεται πραγματικά στην εξοχή και παράλληλα οι καλομαγειρεμένες παραδοσιακές γεύσεις του εγγυώνται μοναδική απόλαυση. Και αυτό είναι που κάνει τους ανθρώπους από κοντινές περιοχές να το προτιμούν.

Είτε πρόκειται για μία καθημερινή έξοδο, για κοινωνικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες, το κτήμα Χαλίλη πάντα πρόθυμα εξυπηρετεί τις ανάγκες σας. Το προσωπικό είναι πάντα στη διάθεση του πελάτη, πρόθυμο να εξυπηρετήσει, ώστε να κάνει τις ευχάριστες στιγμές, ακόμη πιο απολαυστική εμπειρία διασκέδασης και ψυχαγωγίας.

Πλατεία Γεωργίου Α΄, η κεντρική πλατεία της Πάτρας

Η Πλατεία Βασιλέως Γεωργίου Α΄ πιο γνωστή ως Πλατεία Γεωργίου Α΄, όπως έχει επικρατήσει στους Πατρινούς. Είναι η κεντρική πλατεία της Πάτρας. Δημιουργήθηκε επί κυβερνήτη Καποδίστρια και με το σχέδιο που συνέταξε ο απεσταλμένος του κυβερνήτη, Σταμάτης Βούλγαρης το 1829.

Το σχέδιο απέβλεπε στην δημιουργία της Πάτρας από την αρχή, αφού η πόλη είχε καταστραφεί εξ ολοκλήρου κατά την επανάσταση. Το σχέδιο περιελάμβανε ανάπτυξη της νέας πόλης δίπλα στην παλιά με κάθετους και οριζόντιους δρόμους και νέες μεγάλες πλατείες.

Κατά καιρούς έχει αλλάξει πολλές ονομασίες. Ξεκίνησε ως Δημοκρατίας, άλλαξε σε Καλαμογδάρτη, Όθωνος, Κεντρική, Θωμόπουλου, Εθνική, Παλλιγενεσίας και από το 1863, Γεωργίου Α΄ προς τιμήν του βασιλέως Γεώργιου Α’.

Η Αθήνα τη νύχτα, όπως φαίνεται από το Λυκαβηττό

Τα παιδιά θέλανε να πάμε μια βόλτα στο Λυκαβηττό. Σχεδιάζαμε να πάμε μέρα, αλλά οι καταστάσεις επισπεύσανε τα πράγματα. Χθες είπαμε να πάμε σινεμά. Στο CINE PARIS  στην Πλάκα, ένα από τα όμορφα θερινά σινεμά της Αθήνας. Η παράσταση της ταινίας που θα βλέπαμε ήταν προγραμματισμένη για τις 8:15. Ήμασταν εκεί από τις 7:40. Και… είχαν πουληθεί όλα τα εισιτήρια!

Δεν μου έχει ξανατύχει κάτι τέτοιο. Είπαμε να μη χαλάσουμε τη βραδιά μας και ανεβήκαμε νύχτα στο Λυκαβηττό. Με το τελεφερίκ οι τρεις κι εγώ με το αυτοκίνητο. Τους συνάντησα επάνω. Και απολαύσαμε μαζί, αυτό το υπερθέαμα της Αθήνας από ψηλά, τη νύχτα, όπως το αποτύπωσε ο Κώστας με το δικό του κινητό. Δεν είναι φανταστικό;

Ύστερα καθίσαμε στο μπαράκι που βρίσκεται εκεί που φτάνουν οι σκάλες, όταν ανεβαίνεις με τα πόδια και ήπιαμε ένα ποτό. Και θαύμασα τις φωτογραφίες που τράβηξε. Με την ευαισθησία του φακού, χωρίς φίλτρα και να έχει αυτό το αποτέλεσμα… Με το δικό μου, δεν μπορούσα ποτέ να έχω το ίδιο αποτέλεσμα.

Το Παυσίλυπο, ένα πάρκο στην καρδιά της Καρδίτσας

Το Πάρκο Παυσίλυπο είναι πραγματικά ένας υπέροχος προορισμός! Εκτός από τα όμορφα μονοπάτια και τα παγώνια, φιλοξενεί διάφορες πολιτιστικές και ψυχαγωγικές εκδηλώσεις καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Υπάρχουν επίσης πολλά σημεία για πικνίκ, καθιστώντας το ιδανικό για οικογένειες και φίλους που θέλουν να περάσουν χρόνο στη φύση. Το καφέ-εστιατόριο στο πάρκο είναι γνωστό για την εξαιρετική του εξυπηρέτηση και το φαγητό, προσφέροντας μια ποικιλία από γεύματα και ροφήματα. Είναι ένα εξαιρετικό μέρος για να χαλαρώσεις μετά από μια βόλτα στο πάρκο. Κάποιοι βέβαια το χρησιμοποιούν, απλά για να κόψουν δρόμο για τη δουλειά τους, κάθε μέρα. Και σε μια τέτοια περίπτωση είναι όμορφο!

Σεπτέμβρης με την Αθήνα να είναι άδεια, δεν ξανάγινε!

Θεωρητικά, το καλοκαίρι τελείωσε. Οι άνθρωποι επέστρεψαν στα σπίτια τους, αν τα κατάφεραν να πάνε που θενά έτσι δύσκολα που ήταν τα πράγματα φέτος. Και ήταν ένα από τα πιο ζεστά καλοκαίρια των τελευταίων χρόνων:. Αλλά οι κεντρικοί δρόμοι της Αθήνας χθες Παρασκευή ήταν άδειοι. Πού πήγαν οι άνθρωποι της;

Και η επάνω και αυτή εδώ η φωτογραφία είναι παρμένες από το ύψος της αλατεία Κοραή γύρω στις 11, λίγο πριν το μεσημέρι. Τα αυτοκίνητα λιγοστά, όπως και οι άνθρωποι. Και οι ζέστε μοιάζουν με αυτές του Ιουλίου. Έχω την αίσθηση ότι κάποιοι  που δεν έχουν παιδιά να ετοιμαστούν για το σχολείο που θα ανοίξει την άλλη εβδομάδα δεν επέστρεψαν.

Μου το έλεγε χθες ένας επαγγελματίας στο χώρο της τυπογραφίας. Έπαθαν μια ζημιά σε ένα πρόγραμμα χρήσιμο για τη δουλειά τους και έψαχναν τον τεχνικό που τους κάνει σέρβις. Θα γυρίσει από βδομάδα τους είπε με απάθεια. Ε, τέτοια πράγματα δεν τα είχα ξαναζήσει μισό αιώνα στην Αθήνα. Πρωτοφανή. Και δεν είναι τα μόνα…

Ζαχαροκάλαμο! Το είδαμε και το θαυμάσαμε στη Λευκάδα

Το Cenchrus setaceus, κοινώς γνωστό ως βυσσινί γρασίδι, ή απλά ως ζαχαροκάλαμο,  είναι ένα πολυετές χόρτο C4 που είναι εγγενές σε ανοιχτά, θαμνώδη ενδιαιτήματα στην Ανατολική Αφρική, την τροπική Αφρική, τη Μέση Ανατολή και τη νοτιοδυτική Ασία. Το συγκεκριμένο το είδαμε σε ένα μαγαζί που καθίσαμε με τη Σούλα για ποτό, στη Λυγιά.

Ψάχνοντας μάθαμε ότι έχει εισαχθεί σε πολλά μέρη του κόσμου ως καλλωπιστικό φυτό και έχει γίνει ένα χωροκατακτητικό είδος σε μερικά από αυτά. Είναι ανθεκτικό στην ξηρασία, αναπτύσσεται γρήγορα, φτάνει τα 3 πόδια σε ύψος και έχει πολλές μωβ, λοφώδεις αιχμές λουλουδιών. Δείτε τι όμορφο που είναι! Φυσικά εσείς εδώ το βλέπετε να χρυσαφίζει, αλλά είναι καλοκαίρι…

Το Fountaingrass εισήχθη στις Καναρίους Νήσους , τη Σικελία , τη Σαρδηνία , τη νότια Ισπανία, την Αυστραλία, τη Νότια Αφρική, τη Χαβάη , τις δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες, τη νότια Φλόριντα και τη Νέα Καληδονία.  Ευδοκιμεί σε θερμότερες, ξηρότερες περιοχές και απειλεί πολλά αυτόχθονα είδη, με τα οποία ανταγωνίζεται πολύ αποτελεσματικά ως χωροκατακτητικό είδος.

Το παράξενο και περίεργο Facebook κι μείς. Μια σκέψη

Μας ξέρετε, χρόνια τώρα. Προσπαθούμε μέσα σε έναν κόσμο βίαιο και αψύ, να διατηρούμε έναν ήρεμο χαρακτήρα. Και οι αναρτήσεις μας είναι ψύχραιμες, χωρίς ακρότητες και φανατισμούς οποιασδήποτε μορφής. Τι είναι λοιπόν αυτό που κάνει το Facebook να μοιράζει “τιμωρίες” και να συμπεριφέρεται έτσι, μ’ αυτό τον αυταρχικό τρόπο, χωρίς κανένα εμφανή λόγο και χωρίς καμιά εξήγηση; Μετράμε ώρες, πια…
Μια υποψία είναι ότι θέλει να μας “οδηγήσει” να καταβάλλουμε μηνιαία συνδρομή, ώστε όλα, ξαφνικά να λειτουργούν άψογα. Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. Μια επικοινωνία είναι με τους ανθρώπους, τίποτε περισσότερο. Αν θέλουν να μας τη στερήσουν, θα βρούμε άλλους, υγιείς τρόπους, να το κάνουμε. Να είναι απόλυτα σίγουροι…