Γεύσεις και αισθήσεις σε ετοιμότητα στο κτήμα Χαλίλη
Δεν έχουμε πάει ακόμα σ’ αυτό το όμορφο κτήμα, αλλά ενδόμυχα υπάρχει η σκέψη και είναι διαθέσιμη η πρόσκληση γι’ αυτό. Το κτήμα Χαλίλη στου Καππά, ένα χωριό κοντά στο χωριό του Άρη, στα Κανάλια της Καρδίτσας. Πώς προέκυψε και φτάσαμε με τη σκέψη μας εδώ, είναι ένα άλλο θέμα, που μπορεί να το συζητήσουμε μια άλλη φορά.
Το κτήμα Χαλίλη είναι ένας χώρος τέρψης των αισθήσεων, όπου η γεύση και η ακοή έχουν την τιμητική τους καθημερινά, με το ζωντανό πρόγραμμα της φύσης, αφού το κτήμα βρίσκεται πραγματικά στην εξοχή και παράλληλα οι καλομαγειρεμένες παραδοσιακές γεύσεις του εγγυώνται μοναδική απόλαυση. Και αυτό είναι που κάνει τους ανθρώπους από κοντινές περιοχές να το προτιμούν.
Είτε πρόκειται για μία καθημερινή έξοδο, για κοινωνικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες, το κτήμα Χαλίλη πάντα πρόθυμα εξυπηρετεί τις ανάγκες σας. Το προσωπικό είναι πάντα στη διάθεση του πελάτη, πρόθυμο να εξυπηρετήσει, ώστε να κάνει τις ευχάριστες στιγμές, ακόμη πιο απολαυστική εμπειρία διασκέδασης και ψυχαγωγίας.
Πλατεία Γεωργίου Α΄, η κεντρική πλατεία της Πάτρας
Η Πλατεία Βασιλέως Γεωργίου Α΄ πιο γνωστή ως Πλατεία Γεωργίου Α΄, όπως έχει επικρατήσει στους Πατρινούς. Είναι η κεντρική πλατεία της Πάτρας. Δημιουργήθηκε επί κυβερνήτη Καποδίστρια και με το σχέδιο που συνέταξε ο απεσταλμένος του κυβερνήτη, Σταμάτης Βούλγαρης το 1829.
Το σχέδιο απέβλεπε στην δημιουργία της Πάτρας από την αρχή, αφού η πόλη είχε καταστραφεί εξ ολοκλήρου κατά την επανάσταση. Το σχέδιο περιελάμβανε ανάπτυξη της νέας πόλης δίπλα στην παλιά με κάθετους και οριζόντιους δρόμους και νέες μεγάλες πλατείες.
Κατά καιρούς έχει αλλάξει πολλές ονομασίες. Ξεκίνησε ως Δημοκρατίας, άλλαξε σε Καλαμογδάρτη, Όθωνος, Κεντρική, Θωμόπουλου, Εθνική, Παλλιγενεσίας και από το 1863, Γεωργίου Α΄ προς τιμήν του βασιλέως Γεώργιου Α’.
Η Αθήνα τη νύχτα, όπως φαίνεται από το Λυκαβηττό
Τα παιδιά θέλανε να πάμε μια βόλτα στο Λυκαβηττό. Σχεδιάζαμε να πάμε μέρα, αλλά οι καταστάσεις επισπεύσανε τα πράγματα. Χθες είπαμε να πάμε σινεμά. Στο CINE PARIS στην Πλάκα, ένα από τα όμορφα θερινά σινεμά της Αθήνας. Η παράσταση της ταινίας που θα βλέπαμε ήταν προγραμματισμένη για τις 8:15. Ήμασταν εκεί από τις 7:40. Και… είχαν πουληθεί όλα τα εισιτήρια!
Δεν μου έχει ξανατύχει κάτι τέτοιο. Είπαμε να μη χαλάσουμε τη βραδιά μας και ανεβήκαμε νύχτα στο Λυκαβηττό. Με το τελεφερίκ οι τρεις κι εγώ με το αυτοκίνητο. Τους συνάντησα επάνω. Και απολαύσαμε μαζί, αυτό το υπερθέαμα της Αθήνας από ψηλά, τη νύχτα, όπως το αποτύπωσε ο Κώστας με το δικό του κινητό. Δεν είναι φανταστικό;
Ύστερα καθίσαμε στο μπαράκι που βρίσκεται εκεί που φτάνουν οι σκάλες, όταν ανεβαίνεις με τα πόδια και ήπιαμε ένα ποτό. Και θαύμασα τις φωτογραφίες που τράβηξε. Με την ευαισθησία του φακού, χωρίς φίλτρα και να έχει αυτό το αποτέλεσμα… Με το δικό μου, δεν μπορούσα ποτέ να έχω το ίδιο αποτέλεσμα.
Το Παυσίλυπο, ένα πάρκο στην καρδιά της Καρδίτσας
Το Πάρκο Παυσίλυπο είναι πραγματικά ένας υπέροχος προορισμός! Εκτός από τα όμορφα μονοπάτια και τα παγώνια, φιλοξενεί διάφορες πολιτιστικές και ψυχαγωγικές εκδηλώσεις καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Υπάρχουν επίσης πολλά σημεία για πικνίκ, καθιστώντας το ιδανικό για οικογένειες και φίλους που θέλουν να περάσουν χρόνο στη φύση. Το καφέ-εστιατόριο στο πάρκο είναι γνωστό για την εξαιρετική του εξυπηρέτηση και το φαγητό, προσφέροντας μια ποικιλία από γεύματα και ροφήματα. Είναι ένα εξαιρετικό μέρος για να χαλαρώσεις μετά από μια βόλτα στο πάρκο. Κάποιοι βέβαια το χρησιμοποιούν, απλά για να κόψουν δρόμο για τη δουλειά τους, κάθε μέρα. Και σε μια τέτοια περίπτωση είναι όμορφο!
Σεπτέμβρης με την Αθήνα να είναι άδεια, δεν ξανάγινε!
Θεωρητικά, το καλοκαίρι τελείωσε. Οι άνθρωποι επέστρεψαν στα σπίτια τους, αν τα κατάφεραν να πάνε που θενά έτσι δύσκολα που ήταν τα πράγματα φέτος. Και ήταν ένα από τα πιο ζεστά καλοκαίρια των τελευταίων χρόνων:. Αλλά οι κεντρικοί δρόμοι της Αθήνας χθες Παρασκευή ήταν άδειοι. Πού πήγαν οι άνθρωποι της;
Και η επάνω και αυτή εδώ η φωτογραφία είναι παρμένες από το ύψος της αλατεία Κοραή γύρω στις 11, λίγο πριν το μεσημέρι. Τα αυτοκίνητα λιγοστά, όπως και οι άνθρωποι. Και οι ζέστε μοιάζουν με αυτές του Ιουλίου. Έχω την αίσθηση ότι κάποιοι που δεν έχουν παιδιά να ετοιμαστούν για το σχολείο που θα ανοίξει την άλλη εβδομάδα δεν επέστρεψαν.
Μου το έλεγε χθες ένας επαγγελματίας στο χώρο της τυπογραφίας. Έπαθαν μια ζημιά σε ένα πρόγραμμα χρήσιμο για τη δουλειά τους και έψαχναν τον τεχνικό που τους κάνει σέρβις. Θα γυρίσει από βδομάδα τους είπε με απάθεια. Ε, τέτοια πράγματα δεν τα είχα ξαναζήσει μισό αιώνα στην Αθήνα. Πρωτοφανή. Και δεν είναι τα μόνα…
Ζαχαροκάλαμο! Το είδαμε και το θαυμάσαμε στη Λευκάδα
Το Cenchrus setaceus, κοινώς γνωστό ως βυσσινί γρασίδι, ή απλά ως ζαχαροκάλαμο, είναι ένα πολυετές χόρτο C4 που είναι εγγενές σε ανοιχτά, θαμνώδη ενδιαιτήματα στην Ανατολική Αφρική, την τροπική Αφρική, τη Μέση Ανατολή και τη νοτιοδυτική Ασία. Το συγκεκριμένο το είδαμε σε ένα μαγαζί που καθίσαμε με τη Σούλα για ποτό, στη Λυγιά.
Ψάχνοντας μάθαμε ότι έχει εισαχθεί σε πολλά μέρη του κόσμου ως καλλωπιστικό φυτό και έχει γίνει ένα χωροκατακτητικό είδος σε μερικά από αυτά. Είναι ανθεκτικό στην ξηρασία, αναπτύσσεται γρήγορα, φτάνει τα 3 πόδια σε ύψος και έχει πολλές μωβ, λοφώδεις αιχμές λουλουδιών. Δείτε τι όμορφο που είναι! Φυσικά εσείς εδώ το βλέπετε να χρυσαφίζει, αλλά είναι καλοκαίρι…
Το Fountaingrass εισήχθη στις Καναρίους Νήσους , τη Σικελία , τη Σαρδηνία , τη νότια Ισπανία, την Αυστραλία, τη Νότια Αφρική, τη Χαβάη , τις δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες, τη νότια Φλόριντα και τη Νέα Καληδονία. Ευδοκιμεί σε θερμότερες, ξηρότερες περιοχές και απειλεί πολλά αυτόχθονα είδη, με τα οποία ανταγωνίζεται πολύ αποτελεσματικά ως χωροκατακτητικό είδος.
Το παράξενο και περίεργο Facebook κι μείς. Μια σκέψη
Μας ξέρετε, χρόνια τώρα. Προσπαθούμε μέσα σε έναν κόσμο βίαιο και αψύ, να διατηρούμε έναν ήρεμο χαρακτήρα. Και οι αναρτήσεις μας είναι ψύχραιμες, χωρίς ακρότητες και φανατισμούς οποιασδήποτε μορφής. Τι είναι λοιπόν αυτό που κάνει το Facebook να μοιράζει “τιμωρίες” και να συμπεριφέρεται έτσι, μ’ αυτό τον αυταρχικό τρόπο, χωρίς κανένα εμφανή λόγο και χωρίς καμιά εξήγηση; Μετράμε ώρες, πια…
Μια υποψία είναι ότι θέλει να μας “οδηγήσει” να καταβάλλουμε μηνιαία συνδρομή, ώστε όλα, ξαφνικά να λειτουργούν άψογα. Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. Μια επικοινωνία είναι με τους ανθρώπους, τίποτε περισσότερο. Αν θέλουν να μας τη στερήσουν, θα βρούμε άλλους, υγιείς τρόπους, να το κάνουμε. Να είναι απόλυτα σίγουροι…
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…