Αρχική » 2024 » Νοέμβριος (Σελίδα 2)

Αρχείο μηνός Νοέμβριος 2024

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
024411
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Νοέμβριος 2024
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ…

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 175, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Κοντά στους Πομάκους στο χωριό Σμίνθη. Μια εμπειρία…

26 Νοεμβρίου 2024 / Σχολιάστε

Οι Πομάκοι (βουλγαρικά: Помаци, Πομάτσι – πληθυντικό, και Πομάκ – ενικό, τουρκικά: Pomaklar, Πομακλάρ) είναι μία μουσουλμανική πληθυσμιακή ομάδα που μιλάει μία διάλεκτο της βουλγαρικήςκαι συγκεκριμένα την «Πομακική γλώσσα». 

Η διάλεκτος αυτή χρησιμοποιείται στην οροσειρά της Ροδόπης, στη Βουλγαρία, από Βούλγαρους Χριστιανούς και από Βούλγαρους Μουσουλμάνους. Αυτή η διάλεκτος έχει το δικό της λεξικό και δεν χρησιμοποιεί κάποιο αλφάβητο.

Η γλώσσα των Πομάκων αναφέρεται ως παλαιοσλαβική (αλλιώς, αρχαία βουλγαρική ή εκκλησιαστική σλαβική), με πολλές τουρκικές λέξεις, λόγω της τουρκικής παρουσίας στα Βαλκάνια. Η γλώσσα αυτή αντιπροσωπεύει την πρώτη γραπτή φιλολογική μορφή σλαβικής γλώσσας.

Μικρή παρένθεση, η ζωή σαν όνειρο στο χωριό του Ηλία!

25 Νοεμβρίου 2024 / Σχολιάστε

Χθες βράδυ, θες το κρύο, θες η νοσταλγία που πριν λίγες μέρες ήμασταν μαζί στις Σέρρες και περάσαμε μερικές μοναδικές ώρες παρέα, ο Ηλίας είχε κέφια κέφια και με «βομβάρδισε» με μια σειρά από φωτογραφίες από το παρελθόν, πρόσφατο και λίγο πιο μακρινό. Γεννήθηκε λοιπόν τον ερώτημα: Πώς είναι η ζωή στο χωριό; Η ζωή στο χωριό είναι μια εμπειρία μοναδική και διαφορετική από την αστική ζωή, με τα δικά της πλεονεκτήματα και τις δικές της προκλήσεις.

Έθεσα λοιπόν το ερώτημα στο Gemini της Google μια νέα εφαρμογή που προσφέρεται με… ίχνη τεχνητής νοημοσύνης και δείτε την απάντηση της. Ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά της: Πλεονεκτήματα: Η καθημερινή επαφή με τη φύση, τα ζώα και τους αγρούς προσφέρει μια αίσθηση ηρεμίας και ευεξίας. Ο ρυθμός ζωής είναι πιο αργός, επιτρέποντας στους ανθρώπους να απολαύσουν τις απλές χαρές της ζωής. Οι κοινότητες των χωριών είναι πιο δεμένες και οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων πιο προσωπικές.

Φρέσκα προϊόντα: Η πρόσβαση σε φρέσκα, οργανικά προϊόντα από την τοπική παραγωγή είναι εύκολη και οικονομική. Τα χωριά θεωρούνται γενικά πιο ασφαλή μέρη για να ζήσει κανείς. Τα σκέφτηκα. Πολλά ήταν έτσι, αλλά υπάρχουν και αρνητικά όπως  στην υγεία όπου σε σύγκριση με τις πόλεις, τα χωριά συχνά έχουν περιορισμένες υπηρεσίες, όπως υγειονομική περίθαλψη, εκπαίδευση και ψυχαγωγία.

Ετοιμάζουν το παραμύθι, μέσα σε ένα βροχερό τοπίο…

24 Νοεμβρίου 2024 / Σχολιάστε

Η Ονειρούπολη της Δράμας χαρίζει χαμόγελα, γλυκές αναμνήσεις και παραμυθένια ατμόσφαιρα σε εκατομμύρια επισκέπτες! Νεράιδες, ξωτικά, τάρανδοι, καλικάντζαροι, χιονάνθρωποι, αλλά και ο ίδιος ο Άι Βασίλης, ζουν σ’ ένα μέρος που μοιάζει με παραμύθι. Περπατήσαμε εκεί, αν και δε βοηθούσε ο βροχερός καιρός.

Η ατμόσφαιρα της πιο «μαγικής» γιορτής του χρόνου, τρυπώνει μέσα σε ξύλινα σπιτάκια, βγαίνει από τις καμινάδες και φτάνει ακόμη και στα πιο ψηλά δέντρα, από εκεί βουτά στις φωτισμένες λιμνούλες, πηδά από νούφαρο σε νούφαρο και, συνοδευόμενη από χριστουγεννιάτικες μελωδίες, ακολουθεί διαδρομές από γέφυρες και μονοπάτια, παρασύροντας στον ρυθμό των ημερών, όποιον βρίσκεται εκεί.

Ο δρόμος γι’ αυτή την μαγική ατμόσφαιρα, οδηγεί στη Δράμα. Κάθε χρόνο, ο δημοτικός κήπος και η κεντρική πλατεία της πόλης, μεταμορφώνονται σε παραμυθένια σκηνικά και όλοι οι επισκέπτες σε πρωταγωνιστές, στην Ονειρούπολη! Δεν έχετε παρά να διαπιστώσετε από κοντά πως όλα τα όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα!

Αποχαιρετίσαμε την Τασία Σοφούλη στο Γ΄ Νεκροταφείο

23 Νοεμβρίου 2024 / Σχολιάστε

Το Σάββατο 23/11/2024 ήταν μια μέρα θλίψης για μας. Βρεθήκαμε στο Γ΄ Νεκροταφείο Αθηνών στη Νίκαια για να να αποχαιρετήσουμε τη αδ. Τασία Σοφούλη από αυτή τη ζωή. Παρά τις υποχρεώσεις μας καταφέραμε να είμαστε εκεί νωρίς. Λίγοι άνθρωποι, ευτυχώς και κάποιοι από την εκκλησία που διευθέτησαν όπως εμείς τα πράγματα, για να είμαστε εκεί. Η Τασία ήταν 93 χρονών. Τα τελευταία χρόνια ζούσε στην Κόρινθο στο χωριό του γιου του άνδρα της στη Στιμάγκα. Είχαμε να τη δούμε από την εποχή του Govid-19 όταν της πηγαίναμε τα έντυπα σπίτι της, στην περιοχή Μεταξουργείου… Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα που έκανα στις 20 Ιουνίου του 2017. Από το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.

Αν και βροχερός ο καιρός κάναμε τη βόλτα μας στη Δράμα

23 Νοεμβρίου 2024 / Σχολιάστε

Η Δράμα είναι πόλη της ανατολικής Μακεδονίας, έδρα του Δήμου Δράμας. Βρίσκεται στην περιοχή της αρχαίας Ηδωνίδας με μακραίωνη ιστορία, καθώς ο τόπος κατοικήθηκε από τους προϊστορικούς χρόνους. Η ετυμολογία της λέξης προέρχεται από το «Ύδραμα»-«Δύραμα», λόγω της αφθονίας των υδάτων που αναβλύζουν στην περιοχή.

Η περιοχή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν Ηδωνίδα. Πρώτοι κάτοικοι φαίνεται ότι ήταν οι Δίοι, όπως τους ονομάζει ο Όμηρος, και κατοικούσαν σε τμήμα της πεδιάδας και στα βόρεια ορεινά. Οι Δίοι ήταν πανάρχαιο πελασγικό φύλο, παρακλάδι των Οδρυσών, που θεωρούνταν ότι κατάγονταν από τον Δία και για τον λόγο αυτό ονομάζονταν και Δίοι.

Οι Δίοι πήραν μέρος στον Τρωικό πόλεμο και στην εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ήδη από τους προϊστορικούς χρόνους, στη σημερινή περιοχή Δράμας, που ανήκε στην περιοχή της Ηδωνίδας, βεβαιώνεται ανθρώπινη δραστηριότητα και πολιτισμός.

Δημοτικό Σχολείο Θραψανού: «Γιατί μας ξεχάσατε;»

22 Νοεμβρίου 2024 / Σχολιάστε

Επιστολή στο Σύλλογο Σεισμόπληκτων «Ελπίδα» έστειλε ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων από το Δημοτικό Σχολείο στο Θραψανό, καθώς τα τελευταία τέσσερα χρόνια  τα μαθήματα γίνονται σε κοντέινερ.

Η επιστολή τους αναμένεται να αποσταλεί επίσης στα Υπουργεία Παιδείας και Πολιτισμού με τους Συλλόγους  Δημοτικού και Γυμνασίου όπως και της Εκπαιδευτικής Κοινότητας, να ενώνουν δυνάμεις διεκδικώντας τα αυτονόητα, όπως ο Πρόεδρος του Συλλόγου «Ελπίδα» Κώστας Γκαντάτσιος λέει στο Ράδιο 9.84.

Η επιστολή έχει τον τίτλο: «Γιατί μας Ξεχάσατε».

Αναφέρει συγκεκριμένα: «Ο σεισμός τις 27ηs Σεπτεμβρίου του 2021 δεν άφησε ανεπηρέαστο το δημοτικό σχολείο Θραψανού το οποίο από το 1984 έχει κηρυχθεί διατηρητέο και μοναδικής αρχιτεκτονικής από την τότε υπουργό πολιτισμού Mελívα Mερκoύρn.

Οι ζημιές που προκλήθηκαν στο υφιστάμενο κτίριο του σχολείου μας ανάγκασαν να εγκατασταθούμε σε άλλο χώρο με την τοποθέτηση container για σχολικές τάξεις. Τα παιδιά μας ήδη διανύουν τον τέταρτο σχολικό χρόνο στους οικίσκους χωρίς τις απαραίτητες υποδομές όπως :

Ο αύλειος χώρος αποτελείται από τμήμα του δημοτικού δρόμου του χωριού περιφραγμένος με πλέγματα χωρίς σκέπαστρο με αποτέλεσμα τις βροχερές μέρες τα παιδιά να βρέχονται ακόμα και κατά την μετακίνηση τους στους χώρους υγιεινής και όχι μόνο π.χ τουαλέτες, κυλικείο διάλειμμα κ.α.

Οι διδακτικές και εκπαιδευτικές ανάγκες των παιδιών εξαιτίας της έλλειψης αιθουσών αναγκάζουν τους μαθητές να χρησιμοποιούν τους ίδιους χώρους για διαφορετικές δραστηριότητες π.χ. στην αίθουσα πληροφορικής λειτουργεί και το τμήμα ένταξης, δεν υπάρχει αίθουσα πολλαπλών χρήσεων με αποτέλεσμα τα παιδιά να μετακινούνται στην αίθουσα της ενορίας και όχι μόνο.

Τον περασμένο Αύγουστο ολοκληρώθηκε η μελέτη για τις βέλτιστες λύσεις του κτιρίου που εκπονήθηκαν από το Πολυτεχνείο Κρήτης. Οι ειδικοί εισηγούνται ότι το κτίριο μπορεί να επαναλειτουργήσει . Το χρονοδιάγραμμα αποκατάστασης ορίστηκε στα δυο έτη εντούτοις έχουν περάσει τρεις μήνες και δεν γνωρίζομε τι θα γίνει; Πολλά και αναπάντητα ερωτήματα:

– Έχουν βρεθεί πηγές χρηματοδότησης;

– Θα ξεκινήσει το έργο;

– Πότε;

– Είναι αποκαρδιωτική η εικόνα για εμάς τους Θραψανιώτες  να αντικρίζουμε καθημερινά το σχολείο μας στο οποίο φοίτησαν γενιές και γενιές να στέκεται λαβωμένο, εγκαταλειμμένο, σαν φάντασμα στο πιο κομβικό σημείο του χωριού μας. Οι υλικές ζημιές που προκλήθηκαν από το σεισμό επιδεινώνονται με το πέραμα του χρόνου καθώς από τα σπασμένα πορτοπαράθυρα, τις ρωγμές στη στέγη και τους τοίχους μπαίνουν νερά και n υφιστάμενη κτιριακή εικόνα χειροτερεύει.

Ο Σύλλογος Γονέων του Δημοτικού και Νηπιαγωγείου του Θραψανού ζητάμε να δοθεί άμεση προτεραιότητα στην αποκατάσταση και επαναλειτουργία του σχολείου μας για να επιστρέψουν τα παιδιά μας στην κανονικότητα.

ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΞΕΧΑΣΑΤΕ;

Από την εφημερίδα ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ.

Η Ξάνθη έχει και πολύ πράσινο κοντά στον ποταμό…

22 Νοεμβρίου 2024 / Σχολιάστε

Στις πηγές χαρακτηρίζεται ως πόλις και παρουσιάζεται δίπλα σε μία περιοχή ιδιαίτερα πυκνοκατοικημένη, κατειλημμένη από σημαντικό αριθμό χωριών και κωμοπόλεων. Η Ξάνθεια αποτέλεσε στο εξής μία πόλη-φρούριο που βρισκόταν στο κέντρο σημαντικού αριθμού χωριών και άλλων συγκεντρώσεων και αποτελούσε το φυσικό σημείο άμυνας και προσανατολισμού τους.

Η Ξάνθη καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς το 1375. Στο τέλος του 14ου αιώνα αρχίζει ο εποικισμός της περιοχής με μουσουλμάνους και ο εξισλαμισμός των ορεινών περιοχών του νομού. Στα μέσα του 17ού αιώνα η Ξάνθη περιγράφεται αναλυτικά από τον Οθωμανό περιηγητή Εβλιγιά Τσελεμπή.

Κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821 η Θράκη δε μένει αμέτοχη. Οι Ξανθιώτες συμμετείχαν στων αγώνα για την ανεξαρτησία με κυριότερο οπλαρχηγό τον καπετάν Γεώργιο Δημητρίου. Η επανάσταση εδώ ωστόσο γρήγορα καταπνίγεται, αφού η Θράκη βρισκόταν κοντά στο κέντρο της δύναμης των Οθωμανών.

Πλοήγηση άρθρων

← Προηγούμενα άρθρα Επόμενα άρθρα →