Αρχική » 2025

Αρχείο έτους 2025

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
027788
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Ιανουάριος 2025
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Ένας Θραψανιώτης Αγγειοπλάστης μιλά στην T.V.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 176

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ. 176, ΕΔΩ τ. 175, ΕΔΩ το τ. 174, ΕΔΩ το τ. 173, ΕΔΩ το τ. 172, ΕΔΩ το τ. 171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε δημοσιογραφικά...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 444

Έτοιμο και το 444 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ κι ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 

Είμαστε στον 22ο χρόνο!

Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχει ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Οι εκδρομές του Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ

Κι αυτό ΕΔΩ είναι το πρόγραμμα των εκδρομών για το 2025 που εξέδωσε και φέτος το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ με το οποίο συνεργάζομαι σε επαγγελματική βάση.

Μια θεατρική παράσταση, “Το Ακρωτήρι”, που μας άρεσε

«Το Ακρωτήρι», ένα από τα πιο επιτυχημένα έργα της Off Broadway σκηνής, είδαμε χθες βράδυ, σκηνοθετημένο από τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο, στο Θέατρο «Ιλίσια», με πρωταγωνιστές τους Μαρία Ναυπλιώτου και τον Δημήτρη Αλεξανδρή. Η ιστορία της πορείας της Τζουλιάνας, μιας χαρισματικής και παθιασμένης νευρολόγου, από την κορυφή στην πτώση και από εκεί στην ελπίδα η οποία μιλά με μοναδικό τρόπο για την ενδιάμεση γκρίζα ζώνη, στην οποία κάποιος έρχεται αντιμέτωπος με την απώλεια της συνείδησης.

Η ίδια η Τζουλιάνα, πιστεύει πως για το ότι βλέπει και ακούει πράγματα ευθύνεται ο καρκίνος, όμως τα στοιχεία της ιατρικής της εξέτασης δεν συμφωνούν. Περιγράφει τον σύζυγό της, ως άπιστο και χειριστικό, αλλά αυτός στέκεται δίπλα της γεμάτος φροντίδα και αγάπη. Οι συχνές τηλεφωνικές συζητήσεις με την αποξενωμένη από χρόνια κόρη της, έχουν πολλές αντιφάσεις.

«Το Ακρωτήρι» μας παρουσιάζει την τραγωδία του να χάνει κανείς σταδιακά την συνείδηση του και την σκληρή μάχη που δίνει καθημερινά με τους πιο κοντινούς του ανθρώπους. Μιλάει τελικά για το πώς μπορεί κάνεις να επανεφεύρει τον εαυτό του, βρίσκοντας τον τρόπο να «περπατήσει» ξανά στην ζωή ακόμα και μετά τη μεγαλύτερη τραγωδία. Ο Sharr White έχει γράψει για δύο χαρακτήρες που παλεύουν να βρουν το κέντρο τους και ειδικά για μία ηρωίδα που αγωνίζεται να επανέλθει στο φως.

CREATOR: gd-jpeg v1.0 (using IJG JPEG v62), quality = 82

Και δυο λόγια καλωσορίσματος από το θέατρο «Ιλίσια»: “Αγαπητοί θεατές, πιστεύουμε ακράδαντα πως το θέατρο είναι μια μαγική κι αναγκαία μορφή τέχνης που μας ενώνει όλους, σε ένα κοινό πνεύμα εξερεύνησης. Γι’ αυτό και εκτιμούμε βαθιά την παρουσία σας στον χώρο μας, αφού χωρίς αυτή, τίποτα δεν θα ήταν εφικτό. Σας προτρέπουμε να αφεθείτε στον κόσμο της σκηνής και να ταξιδέψετε εκεί που αναπόφευκτα θα σας οδηγήσει η ιστορία… Και πάνω απ’ όλα σας ευχόμαστε, καλή θέαση!”

Μούσμουλα, ζουμερά, αρωματικά, ζωηρόχρωμα, μοναδικά

Αυτό το ανοιξιάτικο φρούτο, το μούσμουλο, με το μικρότερο ίσως διάστημα διάθεσης στην αγορά, έχει μόνο πιστούς φίλους και το ίδιο πιστούς εχθρούς. Να φταίει που η σάρκα του, αν και ζουμερή και μυρωδάτη είναι ελάχιστη, σε σχέση με τα μεγάλα κουκούτσια του; Να φταίει ότι αν το φας άγουρο είναι ξινό και στυφό; Μπορεί να φταίει και η ομολογουμένως υψηλή τιμή του. Οι θαυμαστές του, όμως, θα αντιτάξουν τη νοστιμιά και την ευωδιά της ώριμης ζουμερής του σάρκας, ιδιαίτερα αν είναι καλοαναθρεμμένο και από φημισμένη ποικιλία. Η μουσμουλιά (Εriobotrya japonica) είναι δέντρο της οικογένειας Ροδοειδών με πανάρχαια προέλευση από την ανατολική Ασία και την Ιαπωνία– από την τελευταία έχει άλλωστε πάρει και το όνομά του και συχνά στα φυτώρια το συναντάμε και ως ιαπωνική μουσμουλιά. Στην Ελλάδα έφτασε στα τέλη του 19ου αιώνα, περισσότερο ως δέντρο καλλωπιστικό παρά ως παραγωγικό, καθώς γίνεται ψηλό, φτάνοντας ακόμα και τα 10 μέτρα, με καταπράσινο, αειθαλές φύλλωμα από μεγάλα σκουροπράσινα και λογχοειδή φύλλα που δίνουν στο δέντρο αρχοντική και εντυπωσιακή όψη, ιδιαίτερα όταν είναι γεμάτο με ζωηρόχρωμους λαμπερούς καρπούς. Απαιτεί σχετικά μέτρια φροντίδα, κυρίως σωστό πότισμα, λίπανση και αραίωμα καρπών και μπορεί να ζήσει έως και 50 χρόνια. Τη φωτογραφία την είδαμε στη ομάδα “Φυτά, έντομα και άλλα της φύσης”. Το κείμενο το δανειστήκαμε από το “ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΟ”, το ένθετο περιοδικό της κυριακάτικης ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ

Ανθισμένες κουτσουπιές στην Αλ. Παναγούλη, Ελληνικό

Ελληνικό. Χθες, για δουλειά βρεθήκαμε εκεί. Περπάτησα στο τετράγωνο γύρω από τη Βοσπόρου, δίπλα στο δημοτικό σχολείο που είναι εκεί, στη μικρή πλατειούλα με το σιντριβάνι. Κυριαρχούν οι ανθισμένες κουτσουπιές σε έναν όμορφο, εξωτερικό χώρο, στην οδός Αλέξανδρου Παναγούλη. Το δέντρο είναι γεμάτο ροζ άνθη που δημιουργούν ένα ζωντανό και χαρούμενο τοπίο.

Έχει επίσης μερικά πράσινα και καφέ φύλλα, προσθέτοντας περισσότερες αποχρώσεις στο σκηνικό. Στο βάθος υπάρχει ένας πεζόδρομος και ένας καλοδιατηρημένος κήπος με διάφορα φυτά και θάμνους. Επίσης, φαίνονται ένα πολυώροφο κτίριο με μπαλκόνια και παράθυρα και κάποια ηλεκτροφόρα καλώδια. Μια κλασική εικόνα της πόλης.

Το Ελληνικό είναι μια όμορφη συνοικία. Αποτελεί δημοτική κοινότητα της Αργυρούπολης. Και είναι δυο βήματα από την παραλιακή. Ο καθαρός μπλε ουρανός ολοκληρώνει την εικόνα. Αυτό το στιγμιότυπο συνδυάζει τέλεια τη φυσική ομορφιά της κουτσουπιάς με το αστικό περιβάλλον, δημιουργώντας μια ισορροπία ανάμεσα στη φύση και την ανθρώπινη αρχιτεκτονική.

Δίπλα στην εγκατάλειψη, η ζωή συνεχίζεται στον Κολωνό

Ο Κολωνός ήταν μια ιστορική περιοχή της αρχαίας Αθήνας, γνωστή ως Ίππιος Κολωνός για να διακρίνεται από τον Αγοραίο Κολωνό στην Αρχαία Αγορά. Βρισκόταν κοντά στην Ακαδημία του Πλάτωνα και τον ποταμό Κηφισό και ήταν γεμάτος ελαιόδεντρα και ιερά. Εδώ υπήρχαν ναοί του Ποσειδώνα και της Αθηνάς, καθώς και το τέμενος των Ερινύων.

Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο Οιδίποδας θάφτηκε στον Κολωνό, όπως περιγράφεται στο έργο του Σοφοκλή “Οιδίπους επί Κολωνώ”. Σήμερα, η περιοχή του Κολωνού είναι μια ζωντανή συνοικία της Αθήνας, πυκνοκατοικημένη και γεμάτη κίνηση. Έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς η ιστορία και η μυθολογία συνυπάρχουν με τη σύγχρονη ζωή.

Η περιοχή φιλοξενεί σήμερα κατοικίες, καταστήματα, και σχολεία. Παράλληλα, υπάρχουν και προκλήσεις, Δίπλα στα κλειστά με λουκέτα, παλιά κτίρια ανεγείρονται νέες πολυκατοικίες που ζητούν αγοραστές. Η γειτονιά διατηρεί την παραδοσιακή της γοητεία, ενώ εξελίσσεται συνεχώς. Οι φωτογραφίες στο κομμάτι είναι χθεσινές, όταν παρά το κρύο, βγήκαμε μια βόλτα και πάρθηκαν από την οδό Άστρους.

Είναι άνοιξη! Και βρίσκεις, αγριολούλουδα για το σπίτι

Χθεσινά. Τα μάζεψε η Στασούλα μας, από μια βόλτα της στην περιοχή του Αη Νικόλα, κοντά στο πηγάδι. Τουλίπες και άγριες ορχιδέες με κρινάκια…  Να έχει άραγε νερό, το πηγάδι; Δεν το φαντάζομε… Με τις γεωτρήσεις έχει κατέβει πολύ ο υδροφόρος ορίζοντας, στο χωριό. Πάει εκείνη η εποχή που έσκαβες πηγάδι στην Περβόλα και έβρισκες νερό, ακόμα και στα τρία μέτρα. Τα λουλούδια όμως είναι υπέροχα… Κρίμα να μην μεταφέρεται και η ευωδιά μέσα από τη φωτογραφία. Αλλά δεν γίνεται. Ας αρκεστούμε λοιπόν στην ομορφιά τους, όπως είναι τοποθετημένα στα βάζα του σπιτιού της.

H μεσαιωνική γοητεία του Κάρλοβι Βάρι στην Τσεχία…

Το Κάρλοβι Βάρι (τσέχικα: Karlovy Vary), παλαιότερα Κάρλσμπαντ (γερμανικά: Karlsbad), με πληθυσμό 48.723 το 2018, είναι μία λουτρόπολη στη Δυτική Τσεχία και βρίσκεται στην κοιλάδα του ποταμού Τέπλα κοντά στα σύνορα με τη Γερμανία, 140 χλμ. από την Πράγα και είναι δημοφιλής τόπος προορισμού τουριστών, ειδικά για τις διεθνείς προσωπικότητες που επισκέπτονται τη λουτρόπολη.

Η πόλη ιδρύθηκε από τον αυτοκράτορα Κάρολο Δ΄ το 14ο αιώνα και το όνομά του σημαίνει “λουτρά του Καρόλου”. Είναι επίσης γνωστή για το διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου και το δημοφιλές τσεχικό ηδύποτο “Μπεχερόφκα” Karlovarská Becherovka. Eξαιρετικά spa, συγκλονιστική αρχιτεκτονική και αστείρευτες θερμές ιαματικές πηγές. Δείτε ΕΔΩ ένα πρόσφατο δημοσίευμα που κάναμε για το  εντυπωσιακό ξενοδοχείο Grandhotel Pupp.

Η πόλη έχει χαρακτηριστεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO από το 2021, μαζί με άλλες λουτροπόλεις της Ευρώπης. Είναι μία από τις πιο διάσημες λουτροπόλεις του κόσμου, όχι μόνο γιατί διαθέτει πάνω από 80 ιαματικές πηγές που αναβλύζουν ασταμάτητα αλλά και γιατί έχει μια μοναδική ατμόσφαιρα που την οφείλει στα εντυπωσιακά νεοκλασικά και art nouveau κτίρια, στο καταπράσινο τοπίο που την περιβάλλει και στα δυο ποτάμια που τη διασχίζουν.

Ηλιόλουστο απόγευμα Κυριακής σε Ακρόπολη και πέριξ

Η Ακρόπολη και τα πέριξ είναι ένα υπέροχο μέρος για να περάσετε ένα ηλιόλουστο απόγευμα Κυριακής. Μπορείτε να περπατήσετε στα ερείπια του εμβληματικού συγκροτήματος ναών του 5ου αιώνα π.Χ. στον βραχώδη λόφο της Αθήνας, να επισκεφθείτε το Μουσείο Ακρόπολης και να απολαύσετε την εκπληκτική θέα στην πόλη. Εμείς επιλέξαμε τις παρυφές της Ακρόπολης.

Αν θέλετε να περπατήσετε λίγο περισσότερο, μπορείτε να κατεβείτε από την Ακρόπολη και να περιηγηθείτε στα στενάκια της Πλάκας, της παλιάς πόλης των Αθηνών. Θα βρείτε πολλά παραδοσιακά καφέ, εστιατόρια και καταστήματα με σουβενίρ. Δείτε πως βγήκαν οι άνθρωποι να καθίσουν στον ήλιο. Ζευγαράκια πάνω στα βράχια…

Εμείς προτιμήσαμε μετά το περπάτημα να καθίσουμε στην “Κλεψύδρα” στην Πλάκα, ένα καφέ που μας αρέσει και ήπιαμε το ποτό μας. (τελευταία φωτογραφία). Φυσικά υπάρχουν πολλές επιλογές… Αν θέλετε να χαλαρώσετε και να απολαύσετε τη θέα, μπορείτε να επισκεφθείτε τον λόφο του Φιλοπάππου, από όπου μπορείτε να δείτε ολόκληρη την πόλη.