Αρχική » 2025
Αρχείο έτους 2025
Μια θεατρική παράσταση, “Το Ακρωτήρι”, που μας άρεσε

«Το Ακρωτήρι», ένα από τα πιο επιτυχημένα έργα της Off Broadway σκηνής, είδαμε χθες βράδυ, σκηνοθετημένο από τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο, στο Θέατρο «Ιλίσια», με πρωταγωνιστές τους Μαρία Ναυπλιώτου και τον Δημήτρη Αλεξανδρή. Η ιστορία της πορείας της Τζουλιάνας, μιας χαρισματικής και παθιασμένης νευρολόγου, από την κορυφή στην πτώση και από εκεί στην ελπίδα η οποία μιλά με μοναδικό τρόπο για την ενδιάμεση γκρίζα ζώνη, στην οποία κάποιος έρχεται αντιμέτωπος με την απώλεια της συνείδησης.

Η ίδια η Τζουλιάνα, πιστεύει πως για το ότι βλέπει και ακούει πράγματα ευθύνεται ο καρκίνος, όμως τα στοιχεία της ιατρικής της εξέτασης δεν συμφωνούν. Περιγράφει τον σύζυγό της, ως άπιστο και χειριστικό, αλλά αυτός στέκεται δίπλα της γεμάτος φροντίδα και αγάπη. Οι συχνές τηλεφωνικές συζητήσεις με την αποξενωμένη από χρόνια κόρη της, έχουν πολλές αντιφάσεις.

«Το Ακρωτήρι» μας παρουσιάζει την τραγωδία του να χάνει κανείς σταδιακά την συνείδηση του και την σκληρή μάχη που δίνει καθημερινά με τους πιο κοντινούς του ανθρώπους. Μιλάει τελικά για το πώς μπορεί κάνεις να επανεφεύρει τον εαυτό του, βρίσκοντας τον τρόπο να «περπατήσει» ξανά στην ζωή ακόμα και μετά τη μεγαλύτερη τραγωδία. Ο Sharr White έχει γράψει για δύο χαρακτήρες που παλεύουν να βρουν το κέντρο τους και ειδικά για μία ηρωίδα που αγωνίζεται να επανέλθει στο φως.

Και δυο λόγια καλωσορίσματος από το θέατρο «Ιλίσια»: “Αγαπητοί θεατές, πιστεύουμε ακράδαντα πως το θέατρο είναι μια μαγική κι αναγκαία μορφή τέχνης που μας ενώνει όλους, σε ένα κοινό πνεύμα εξερεύνησης. Γι’ αυτό και εκτιμούμε βαθιά την παρουσία σας στον χώρο μας, αφού χωρίς αυτή, τίποτα δεν θα ήταν εφικτό. Σας προτρέπουμε να αφεθείτε στον κόσμο της σκηνής και να ταξιδέψετε εκεί που αναπόφευκτα θα σας οδηγήσει η ιστορία… Και πάνω απ’ όλα σας ευχόμαστε, καλή θέαση!”
Μούσμουλα, ζουμερά, αρωματικά, ζωηρόχρωμα, μοναδικά

Αυτό το ανοιξιάτικο φρούτο, το μούσμουλο, με το μικρότερο ίσως διάστημα διάθεσης στην αγορά, έχει μόνο πιστούς φίλους και το ίδιο πιστούς εχθρούς. Να φταίει που η σάρκα του, αν και ζουμερή και μυρωδάτη είναι ελάχιστη, σε σχέση με τα μεγάλα κουκούτσια του; Να φταίει ότι αν το φας άγουρο είναι ξινό και στυφό; Μπορεί να φταίει και η ομολογουμένως υψηλή τιμή του. Οι θαυμαστές του, όμως, θα αντιτάξουν τη νοστιμιά και την ευωδιά της ώριμης ζουμερής του σάρκας, ιδιαίτερα αν είναι καλοαναθρεμμένο και από φημισμένη ποικιλία. Η μουσμουλιά (Εriobotrya japonica) είναι δέντρο της οικογένειας Ροδοειδών με πανάρχαια προέλευση από την ανατολική Ασία και την Ιαπωνία– από την τελευταία έχει άλλωστε πάρει και το όνομά του και συχνά στα φυτώρια το συναντάμε και ως ιαπωνική μουσμουλιά. Στην Ελλάδα έφτασε στα τέλη του 19ου αιώνα, περισσότερο ως δέντρο καλλωπιστικό παρά ως παραγωγικό, καθώς γίνεται ψηλό, φτάνοντας ακόμα και τα 10 μέτρα, με καταπράσινο, αειθαλές φύλλωμα από μεγάλα σκουροπράσινα και λογχοειδή φύλλα που δίνουν στο δέντρο αρχοντική και εντυπωσιακή όψη, ιδιαίτερα όταν είναι γεμάτο με ζωηρόχρωμους λαμπερούς καρπούς. Απαιτεί σχετικά μέτρια φροντίδα, κυρίως σωστό πότισμα, λίπανση και αραίωμα καρπών και μπορεί να ζήσει έως και 50 χρόνια. Τη φωτογραφία την είδαμε στη ομάδα “Φυτά, έντομα και άλλα της φύσης”. Το κείμενο το δανειστήκαμε από το “ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΟ”, το ένθετο περιοδικό της κυριακάτικης ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ…
Ανθισμένες κουτσουπιές στην Αλ. Παναγούλη, Ελληνικό

Ελληνικό. Χθες, για δουλειά βρεθήκαμε εκεί. Περπάτησα στο τετράγωνο γύρω από τη Βοσπόρου, δίπλα στο δημοτικό σχολείο που είναι εκεί, στη μικρή πλατειούλα με το σιντριβάνι. Κυριαρχούν οι ανθισμένες κουτσουπιές σε έναν όμορφο, εξωτερικό χώρο, στην οδός Αλέξανδρου Παναγούλη. Το δέντρο είναι γεμάτο ροζ άνθη που δημιουργούν ένα ζωντανό και χαρούμενο τοπίο.

Έχει επίσης μερικά πράσινα και καφέ φύλλα, προσθέτοντας περισσότερες αποχρώσεις στο σκηνικό. Στο βάθος υπάρχει ένας πεζόδρομος και ένας καλοδιατηρημένος κήπος με διάφορα φυτά και θάμνους. Επίσης, φαίνονται ένα πολυώροφο κτίριο με μπαλκόνια και παράθυρα και κάποια ηλεκτροφόρα καλώδια. Μια κλασική εικόνα της πόλης.

Το Ελληνικό είναι μια όμορφη συνοικία. Αποτελεί δημοτική κοινότητα της Αργυρούπολης. Και είναι δυο βήματα από την παραλιακή. Ο καθαρός μπλε ουρανός ολοκληρώνει την εικόνα. Αυτό το στιγμιότυπο συνδυάζει τέλεια τη φυσική ομορφιά της κουτσουπιάς με το αστικό περιβάλλον, δημιουργώντας μια ισορροπία ανάμεσα στη φύση και την ανθρώπινη αρχιτεκτονική.

Δίπλα στην εγκατάλειψη, η ζωή συνεχίζεται στον Κολωνό

Ο Κολωνός ήταν μια ιστορική περιοχή της αρχαίας Αθήνας, γνωστή ως Ίππιος Κολωνός για να διακρίνεται από τον Αγοραίο Κολωνό στην Αρχαία Αγορά. Βρισκόταν κοντά στην Ακαδημία του Πλάτωνα και τον ποταμό Κηφισό και ήταν γεμάτος ελαιόδεντρα και ιερά. Εδώ υπήρχαν ναοί του Ποσειδώνα και της Αθηνάς, καθώς και το τέμενος των Ερινύων.

Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο Οιδίποδας θάφτηκε στον Κολωνό, όπως περιγράφεται στο έργο του Σοφοκλή “Οιδίπους επί Κολωνώ”. Σήμερα, η περιοχή του Κολωνού είναι μια ζωντανή συνοικία της Αθήνας, πυκνοκατοικημένη και γεμάτη κίνηση. Έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς η ιστορία και η μυθολογία συνυπάρχουν με τη σύγχρονη ζωή.

Η περιοχή φιλοξενεί σήμερα κατοικίες, καταστήματα, και σχολεία. Παράλληλα, υπάρχουν και προκλήσεις, Δίπλα στα κλειστά με λουκέτα, παλιά κτίρια ανεγείρονται νέες πολυκατοικίες που ζητούν αγοραστές. Η γειτονιά διατηρεί την παραδοσιακή της γοητεία, ενώ εξελίσσεται συνεχώς. Οι φωτογραφίες στο κομμάτι είναι χθεσινές, όταν παρά το κρύο, βγήκαμε μια βόλτα και πάρθηκαν από την οδό Άστρους.

Είναι άνοιξη! Και βρίσκεις, αγριολούλουδα για το σπίτι

Χθεσινά. Τα μάζεψε η Στασούλα μας, από μια βόλτα της στην περιοχή του Αη Νικόλα, κοντά στο πηγάδι. Τουλίπες και άγριες ορχιδέες με κρινάκια… Να έχει άραγε νερό, το πηγάδι; Δεν το φαντάζομε… Με τις γεωτρήσεις έχει κατέβει πολύ ο υδροφόρος ορίζοντας, στο χωριό. Πάει εκείνη η εποχή που έσκαβες πηγάδι στην Περβόλα και έβρισκες νερό, ακόμα και στα τρία μέτρα. Τα λουλούδια όμως είναι υπέροχα… Κρίμα να μην μεταφέρεται και η ευωδιά μέσα από τη φωτογραφία. Αλλά δεν γίνεται. Ας αρκεστούμε λοιπόν στην ομορφιά τους, όπως είναι τοποθετημένα στα βάζα του σπιτιού της.

H μεσαιωνική γοητεία του Κάρλοβι Βάρι στην Τσεχία…

Το Κάρλοβι Βάρι (τσέχικα: Karlovy Vary), παλαιότερα Κάρλσμπαντ (γερμανικά: Karlsbad), με πληθυσμό 48.723 το 2018, είναι μία λουτρόπολη στη Δυτική Τσεχία και βρίσκεται στην κοιλάδα του ποταμού Τέπλα κοντά στα σύνορα με τη Γερμανία, 140 χλμ. από την Πράγα και είναι δημοφιλής τόπος προορισμού τουριστών, ειδικά για τις διεθνείς προσωπικότητες που επισκέπτονται τη λουτρόπολη.

Η πόλη ιδρύθηκε από τον αυτοκράτορα Κάρολο Δ΄ το 14ο αιώνα και το όνομά του σημαίνει “λουτρά του Καρόλου”. Είναι επίσης γνωστή για το διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου και το δημοφιλές τσεχικό ηδύποτο “Μπεχερόφκα” Karlovarská Becherovka. Eξαιρετικά spa, συγκλονιστική αρχιτεκτονική και αστείρευτες θερμές ιαματικές πηγές. Δείτε ΕΔΩ ένα πρόσφατο δημοσίευμα που κάναμε για το εντυπωσιακό ξενοδοχείο Grandhotel Pupp.

Η πόλη έχει χαρακτηριστεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO από το 2021, μαζί με άλλες λουτροπόλεις της Ευρώπης. Είναι μία από τις πιο διάσημες λουτροπόλεις του κόσμου, όχι μόνο γιατί διαθέτει πάνω από 80 ιαματικές πηγές που αναβλύζουν ασταμάτητα αλλά και γιατί έχει μια μοναδική ατμόσφαιρα που την οφείλει στα εντυπωσιακά νεοκλασικά και art nouveau κτίρια, στο καταπράσινο τοπίο που την περιβάλλει και στα δυο ποτάμια που τη διασχίζουν.

Ηλιόλουστο απόγευμα Κυριακής σε Ακρόπολη και πέριξ

Η Ακρόπολη και τα πέριξ είναι ένα υπέροχο μέρος για να περάσετε ένα ηλιόλουστο απόγευμα Κυριακής. Μπορείτε να περπατήσετε στα ερείπια του εμβληματικού συγκροτήματος ναών του 5ου αιώνα π.Χ. στον βραχώδη λόφο της Αθήνας, να επισκεφθείτε το Μουσείο Ακρόπολης και να απολαύσετε την εκπληκτική θέα στην πόλη. Εμείς επιλέξαμε τις παρυφές της Ακρόπολης.

Αν θέλετε να περπατήσετε λίγο περισσότερο, μπορείτε να κατεβείτε από την Ακρόπολη και να περιηγηθείτε στα στενάκια της Πλάκας, της παλιάς πόλης των Αθηνών. Θα βρείτε πολλά παραδοσιακά καφέ, εστιατόρια και καταστήματα με σουβενίρ. Δείτε πως βγήκαν οι άνθρωποι να καθίσουν στον ήλιο. Ζευγαράκια πάνω στα βράχια…

Εμείς προτιμήσαμε μετά το περπάτημα να καθίσουμε στην “Κλεψύδρα” στην Πλάκα, ένα καφέ που μας αρέσει και ήπιαμε το ποτό μας. (τελευταία φωτογραφία). Φυσικά υπάρχουν πολλές επιλογές… Αν θέλετε να χαλαρώσετε και να απολαύσετε τη θέα, μπορείτε να επισκεφθείτε τον λόφο του Φιλοπάππου, από όπου μπορείτε να δείτε ολόκληρη την πόλη.

Έτσι ευτυχισμένα και ακόμη καλύτερα σε όλη την αιωνιότητα. Με πολλή αγάπη Ρούλα.