Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…
Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
Τα σχόλια σας!
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.
Ευχαριστούμε για την υπέροχη παρέα σας Νίκο και Σούλα. Ήταν μια υπέροχη ημέρα με έναν υπέροχο ήλιο, και η κουζίνα…
Καλοί μας φίλοι Νίκο και Σούλα, η αλήθεια είναι ότι πολύ το χαρήκαμε που σας έκανε και κάνει πολύ καλό…
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…
Γειά σας αγαπημένοι φίλοι μας Νικόλα και Σούλα. Η αλήθεια είναι ότι μας έχει κλέψει την καρδιά η γλυκιά μας…
Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Οι χοχλιοί του Μάρτη, λαχταριστοί και γεμάτοι σάρκα…
Του Μάρτη οι χοχλιοί ήταν κατάλληλοι για φαγητό, γιατί ήταν παχείς, αφού χόρτα υπήρχαν άφθονα. Οι χοχλιοί τον Μάρτη έβγαιναν την νύχτα μετά από μια βροχούλα, η αν η βραδιά είχε πολύ δροσούλα. Ο πατέρας έπαιρνε ένα δυο παιδιά του με τα καλαθάκια τους και πήγαιναν νύχτα στους χοχλιούς. Για να βλέπουν κρατούσαν στο χέρι με φαναράκια θυέλλης, αργότερα λουξ, και καμιά φορά φακούς. Οι χοχλιοί σαλεύγανε παντού, στα πλάγια σε δρόμους, σε πλαγιές λόφων, σε τράφους, κοντά σε σωρούς με πέτρες, και περνώντας, έναν – έναν τον πετούσαν στο καλάθι. Μόλις όμως έβγαινε ο ήλιος ή φύσαγε αέρας, οι χοχλιοί εξαφανιζόταν, γιατί κρυβόταν και δεν φαινόταν. Έτσι ή θα έπρεπε να πάνε από τις 10 με 12 τη νύχτα για δυο ώρες, ή ξημερώματα το πρωί, να προλάβουν να βρουν μισό καλάθι και να τους πάνε στο σπίτι. Δεν τους μάζευαν όλους, για να μπορούν πάλι να αναπιαστούν, έτσι ο πατέρας έλεγε στα παιδιά, να μην τους μαζεύουν από τους δαμάκους (λοξές πλαγιές, γκρεμούς), μια και υπήρχε κίνδυνος να γλιστρήσουν και να πέσουν.
Από την ομάδα “Ομφαλός της γης”. Κι αν έχετε Facebook διαβάστε όλο το κείμενο ΕΔΩ…
Η Τοσκάνη μας εκπλήσσει θετικά με τα όμορφα χωριά της
Το San Gimignano (Σαν Τζιμιάνο στα ελληνικά) είναι ένα μικρό μεσαιωνικό χωριό στην Τοσκάνη, γνωστό για την αρχιτεκτονική του και τις εντυπωσιακές του πύργους. Συχνά αποκαλείται “Μανχάταν του Μεσαίωνα” λόγω των πολυάριθμων πύργων που δεσπόζουν στον ορίζοντα. Από τους 65 πύργους που υπήρχαν κάποτε, σήμερα σώζονται 13, δημιουργώντας ένα μοναδικό σκηνικό.
Το ιστορικό κέντρο του San Gimignano έχει χαρακτηριστεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Εντός των τειχών του, μπορείτε να βρείτε εξαιρετικά δείγματα ρωμανικής και γοτθικής αρχιτεκτονικής, καθώς και σημαντικά κοσμικά και θρησκευτικά κτίρια, όπως το Palazzo Comunale και η Εκκλησία του Sant’ Agostino.
Εκτός από την αρχιτεκτονική, το χωριό είναι γνωστό για το λευκό κρασί Vernaccia di San Gimignano, που παράγεται από την αρχαία ποικιλία σταφυλιών Vernaccia, καθώς και για το σαφράν και το ξηρό χοιρινό κρέας με σαφράν. Εντός των τειχών, τα καλά διατηρημένα κτίρια περιλαμβάνουν αξιοσημείωτα παραδείγματα τόσο ρωμανικής όσο και γοτθικής αρχιτεκτονικής, με εξαιρετικά παραδείγματα κοσμικών κτιρίων
Δείτε μια πρόκληση, που μπορεί και να σας ενδιαφέρει
Ονομάζεται Mirsini Lambraki. Δεν γνωριζόμαστε από κοντά. Την παρακολουθώ όμως μέσα από την ομάδα της “Πάμε για Χόρτα (Μαζεύουμε και διασκεδάζουμε)”. Αντιγραφούμε από μια ανάρτηση της: “Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κρήτη! Ένας τόπος ευλογημένος που με τις πρώτες βροχές θυμάμαι τις γιαγιάδες μου με τα μαχαιράκια τους με σακούλες, ή μικρά υφαντά σακουλάκια να ξεδιαλέγουν τα καλύτερα, τα πιο τρυφερά και νόστιμα δώρα της κρητικής γης, τα άγρια βρώσιμα χόρτα της!
Μετά πήγαιναν στο σπίτι, τα άπλωναν στην ποδιά τους να τα ξεδιαλέξουν! Σε άλλη λεκάνη τα βράστα γουλωτά ραδίκια, σε άλλη τα γιαχνερά, αλλού τα ασκολίμπρια και χώρια η σαλάτα με τα μυριστικά χόρτα! Πάμε μαζί λοιπόν για χόρτα! Ας γίνουμε μια ομάδα που θα ανταλλάξουμε γνώσεις για την βρώσιμη χλωρίδα της Ελλάδας και αγάπη για την ελληνική φύση και τους διατροφικούς θησαυρούς της!” Δεν τη βρίσκω άσχημη ως ιδέα…
Ο πύργος της Πίζας αποτελεί ασφαλώς ένα αξιοθέατο
Ο Πύργος της Πίζας είναι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα και εμβληματικά κτίρια στον κόσμο, γνωστός για την χαρακτηριστική του κλίση. Βρίσκεται στην πόλη της Πίζας, στην Ιταλία, και αποτελεί μέρος του αρχιτεκτονικού συγκροτήματος του Καθεδρικού Ναού της Πίζας, που περιλαμβάνει επίσης το Βαπτιστήριο και το Κοιμητήριο. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1173 και διήρκεσε περίπου δύο αιώνες, με διάφορες διακοπές.
Η κλίση του πύργου άρχισε να γίνεται εμφανής κατά τη διάρκεια της κατασκευής, λόγω του μαλακού εδάφους στο οποίο θεμελιώθηκε. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, η κλίση του πύργου αυξανόταν συνεχώς, προκαλώντας ανησυχίες για την σταθερότητά του. Το 1987 ο Πύργος της Πίζας χαρακτηρίστηκε ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την UNESCO. Ο πύργος είναι κτισμένος σε ρομανικό ρυθμό και έχει ύψος 55,86 μέτρα. Αποτελείται από οκτώ ορόφους, με μια στοά από κολώνες σε κάθε όροφο.
Στην κορυφή του πύργου βρίσκεται το καμπαναριό, με επτά καμπάνες. Η κλίση του πύργου οφείλεται στην καθίζηση του εδάφους, το οποίο είναι αμμώδες και μαλακό. Την δεκαετία του 1990 ξεκίνησαν εργασίες για να σταθεροποιηθεί ο πύργος και να μειωθεί η κλίση του. Από το 2001 και έπειτα ο πύργος έχει σταθεροποιηθεί και η κλίση του έχει μειωθεί σημαντικά. Ο Πύργος της Πίζας είναι ένα από τα πιο δημοφιλή τουριστικά αξιοθέατα στην Ιταλία.
Η Μαλάμω με τον Νίκο, περνάνε καλά στο χωριό μας…
Τι είναι αυτό που κάνει δυο ανθρώπους να περνάνε καλά; Το περιβάλλον; Η ηρεμία του τόπου ή μήπως οι μνήμες που κουβαλούμε στο υποσυνείδητο μας; Πραγματικά το ψάχνω. Αν και μερικές φορές δεν υπάρχει η απόλυτα λογική απάντηση. Ο Νίκος είναι σε μια φάση δύσκολη και η Μαλάμω αρχίζει να αντιμετωπίζει τα φυσιολογικά προβλήματα της ηλικίας που όλοι κάποια στιγμή, είτε μας αρέσει, είτε όχι, θα αντιμετωπίσουμε…
Τις βόλτες τους τις κάνουν συχνά στο σπίτι της Στασούλας. Δεν είναι και μακριά από το πατρικό μας και ο δρόμος είναι εύκολα προσβάσιμος. Άσε που έχουν και την παρέα του Αγησίλαου. Τους αγαπάει, τους προσέχει κι εκείνος, όπως και η Στασούλα και πάντα στο τραπέζι τους θα υπάρχει μια ρακή, έστω κι αν ο μεζές που τη συνοδεύει, είναι μερικές ελιές αρμυρές, μόνο. Και στον Νίκο αρέσει όλη αυτή η διαδικασία…
Χαίρομαι να τη βλέπω έτσι χαμογελαστή, τη Μαλάμω. Έχει προσφέρει πολλά σε όλους μας, με την καρδιά που διαθέτει. Το δικαιούται λοιπόν ένα χαμόγελο στη ζωή της! Το ίδιο χαμογελαστός είναι και ο Αγησίλαος. Αυτό, αν μη τι άλλο, δείχνει ότι κάνουν καλή παρέα. Μπορεί να ακούγεται κάπως, αλλά στο χωριό, όλα αυτά είναι μάλλον αυτονόητα. Κι αυτό είναι που κάνει τη ζωή εκεί πιο ελκυστική και πιο όμορφη.
Κάπου οι κουτσουπιές άνθισαν, κι εδώ αρχίζουν επίσης…
Η Κουτσουπιά, λατ. Cercis siliquastrum, (επιστ. Κέρκις η κερατονιοειδής) λέγεται και κότσικας ή κουτσίκι. Είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο δέντρο της μεσογειακής και της ελληνικής υπαίθρου που ξεχωρίζει κάθε άνοιξη στους αγρούς με τα πυκνά μωβ άνθη της. Αρχίζουμε και τα βλέπουμε και στην περιοχή μας. Χθες, η πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα ήταν ολάνθιστη.
Η κουτσουπιά είναι φυλλοβόλο δέντρο που φτάνει σε ύψος τα πέντε μέτρα. Έχει φύλλα καρδιοειδή και άνθη έντονα μωβ. Η περίοδος ανθοφορίας της είναι από τα τέλη Φεβρουαρίου μέχρι και τα τέλη Απριλίου. Αναπτύσσεται τόσο στην παραθαλάσια όσο και στην ορεινή ζώνη. Φυτεύεται συχνά σε πάρκα στις πόλεις ως καλλωπιστικό φυτό και πολλαπλασιάζεται με σπέρματα.
Χάρη στο ωραίο του φύλλωμα και στην πλούσια ανθοφορία του, θεωρείται εξαιρετικό καλλωπιστικό δένδρο, γι΄αυτό και φυτεύεται στους κήπους. Έχει καλής ποιότητας ξύλο, το οποίο χρησιμοποιείται στην τορνευτική. Τις φωτογραφίες τις πήραμε από την ομάδα “Φυτά έντομα και άλλα της φύσης”. Και πρώτη φορά είδαμε κουτσουπιές με λευκά άνθη!
Αθήνα – Πράγα, δυο 2 ώρες και 40 λεπτά, αεροπορικώς…
Η Πράγα είναι η πρωτεύουσα της Τσεχίας (ή Τσεχικής Δημοκρατίας). Και η Γέφυρα του Καρόλου στην Πράγα είναι ένα από τα πιο εμβληματικά αξιοθέατα της Ευρώπης! Χτίστηκε το 1357 από τον βασιλιά Κάρολο IV και αποτελεί σύνδεσμο μεταξύ της Παλιάς Πόλης και της Μικρής Πόλης, προσφέροντας μαγευτική θέα στον ποταμό Μολδάβα. Διακοσμείται με 30 αγάλματα αγίων σε κάθε πλευρά της, δημιουργώντας μια μοναδική ατμόσφαιρα που συνδυάζει ιστορία, θρησκεία και τέχνη.
Η φωτογραφία απεικονίζει ένα εντυπωσιακό γλυπτό που συνδυάζει δύο διαφορετικά αντικείμενα: ένα αεροπλάνο και μια πεταλούδα. Το σώμα του αεροπλάνου είναι βαμμένο σε μωβ και μπλε χρώματα, ενώ τα φτερά της πεταλούδας είναι φτιαγμένα από μεταλλικό πλέγμα. Το γλυπτό είναι τοποθετημένο σε έναν τοίχο ενός κτιρίου και φαίνεται να είναι αναρτημένο ψηλά.
Το Εθνικό Θέατρο της Πράγας είναι ένα από τα πιο εμβληματικά πολιτιστικά μνημεία της Τσεχίας. Χτίστηκε το 1881 και αποτελεί σύμβολο της εθνικής αναγέννησης της χώρας. Το κτίριο βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Μολδάβα και εντυπωσιάζει με την αρχιτεκτονική του, που συνδυάζει νεοαναγεννησιακά στοιχεία και καλλιτεχνικές διακοσμήσεις από κορυφαίους Τσέχους ζωγράφους.
Έτσι ευτυχισμένα και ακόμη καλύτερα σε όλη την αιωνιότητα. Με πολλή αγάπη Ρούλα.