Δέκα χρόνια κοινής πορείας με τη Σούλα! Σα να’ ταν χθες

Δέκα χρόνια αγάπης, συντροφικότητας και κοινών στιγμών αξίζουν έναν ιδιαίτερο εορτασμό! Αυτή η πορεία με τη Σούλα είναι ένας θησαυρός από αναμνήσεις, όνειρα και αμοιβαία υποστήριξη. Και κάθε χρόνο που περνά προσθέτουμε νέες σελίδες στην κοινή μας ιστορία, γεμάτες χαρά και αφοσίωση. Είναι σημαντικό να αφιερώνουμε χρόνο για να εκφράσουμε την αγάπη και την ευγνωμοσύνη μας για όσα έχουμε πετύχει μαζί όλα αυτά τα χρόνια.
Απόλαυσα, έσκυψα χαμηλά και είδα την ανθισμένη φύση

Η ανθισμένη φύση με αγριολούλουδα είναι ένα πανέμορφο θέαμα που μαγεύει τις αισθήσεις. Φανταστείτε ένα λιβάδι γεμάτο χρώματα: κόκκινα παπαρούνες, κίτρινες μαργαρίτες, μοβ λεβάντες και μικρά μπλε παπαρούνες που μοιάζουν σαν κοσμήματα. Τα άνθη κινούνται απαλά στον αέρα, προσδίδοντας ζωντάνια και αρμονία στον τοπίο.

Η μυρωδιά είναι λεπτή, μια μίξη από φρέσκια γη και λουλουδάτη ευωδιά που με έκανε να θέλω να σταθώ και να πάρω μια βαθιά ανάσα. Τα χωράφια ήταν δίπλα στο σπίτι της φίλης μας Νίτσας και του Παναγιώτη. Μικρές μαργαρίτες και χαμομήλια. Κι ανάμεσα τους μερικές παπαρούνες που δίνουν ένα τόνο ομορφιάς παραπάνω…

Αν κλείσετε τα μάτια, μπορείτε να ακούσετε τον ήχο του ανέμου που περνά μέσα από τα λουλούδια, τις μέλισσες που βουίζουν και τα πουλιά που κελαηδούν. Ένα τέτοιο μέρος φέρνει γαλήνη και εμπνέει μια βαθιά σύνδεση με τη φύση. Είναι μια αληθινή υπενθύμιση της ομορφιάς του κόσμου που μας περιβάλλει.

Η Μαλάμω και η Στασούλα, οι αδελφές μου εν ζωή!

Ήθελε να είναι κοντά της. Στο πατρικό και σπίτι της, σήμερα, δίπλα στο δικό μου, εκεί που έχει μνήμες. Εκεί που γεννήθηκε, μεγάλωσε, έπαιξε έγινε το κοριτσάκι που με μεγάλωσε, αφού η μητέρα μου έπρεπε να πηγαίνει στα χωράφια… Έτσι ανέβηκε ένα Σαββατοκύριακο στην Αθήνα για να την πάρει. Για τη Στασούλα, λέω και τη Μαλάμω τις αδελφές μου, εν ζωή. Φυσικά μαζί με τη Μαλάμω είναι ο σύζυγος της, ο Νίκος. Τη βοήθησα κι εγώ, στο βαθμό που μπορούσα, σ’ αυτό το τολμηρό εγχείρημα. Και φαίνεται ότι η Στασούλα είχε δίκιο… Ήδη η Μαλάμω είναι και δείχνει πολύ καλύτερα, όσο περνάει ο καιρός. Βοηθάει και η σχετική καλοκαιρία. Και όλα πάνε πρίμα. Πολύ τις χαίρομαι!
Μια εκδρομή σε φίλους μας στην Άνω Αλμυρή Κορινθίας

Το κάναμε χθες Τετάρτη και το απολαύσαμε, αν και ο καιρός δεν ήταν στα καλύτερα του. Ταξιδέψαμε ως το σπίτι των φίλων μας Παναγιώτη και Νίτσας στην Άνω Αλμυρή, για να τους δούμε και να περάσουμε μερικές ώρες μαζί τους. Μας φιλοξένησαν πολύ πλούσια και γνωρίσαμε και τον Γιάννη με την Ρούλα ένα ζευγάρι αδελφών που είχαν πάει να τους δουν. Στις φωτογραφίες βλέπετε την εξώπορτα του σπιτιού των φίλων μας.

Ο καιρός ήταν βροχερός σε πολλά σημεία της διαδρομής, αλλά η κίνηση ήταν βατή. Επιλέξαμε συνειδητά να πάμε από την παλιά εθνική οδό, μέσω Μεγάλου Πεύκου, Αγίων Θεοδώρων, Κινέτας και περάσαμε στην Πελοπόννησο από τη βυθιζόμενη γέφυρα στα Ίσθμια. Μπορεί ο δρόμος να έχει στροφές, αλλά μπορούσες να απολαύσεις το ταξίδι, σαν εκδρομή. Κι αυτό θέλαμε.

Φτάσαμε γύρω στις 12 στο σπίτι τους. Μας περίμεναν… Λίγο αργότερα ήρθε και το ζευγάρι των αδελφών. Κουβεντιάσαμε, μοιραστήκαμε εμπειρίες, ανοίξαμε τις καρδιές και η ώρα πέρασε πολύ όμορφα. Δυο ώρες μετά το μεσημεριανό φαγητό, απογευματάκι πια, πήραμε το δρόμο της επιστροφής πάλι από την παλιά εθνική. Και το χαρήκαμε. Απολαύσαμε το ταξίδι, τους φίλους μας, την παρέα τους. Θέλουν κι αυτοί κι εμείς, να το ξανακάνουμε.

Στη Σιένα, τη γενέτειρα της σύγχρονης συναλλαγματικής

Στην περιοχή της Σιένα είναι η πρώτη τράπεζα που δημιουργήθηκε στην Ιταλία και στη Ευρώπη και ο κύριος στο άγαλμα είναι ο πρώτος τραπεζίτης που σκέφτηκε τις συναλλαγματικές. Η ιστορία της συναλλαγματικής ξεκινά από την ανάγκη διευκόλυνσης των εμπορικών συναλλαγών, ειδικά αυτών που αφορούσαν απομακρυσμένες περιοχές. Ακολουθεί μια συνοπτική αναδρομή στην εξέλιξή της…

Αν και δεν υπήρχε η μορφή της σύγχρονης συναλλαγματικής, χρησιμοποιούνταν διάφορες μορφές γραπτών υποσχέσεων πληρωμής για την εξυπηρέτηση του εμπορίου. Στις ιταλικές πόλεις-κράτη, όπως η Γένοβα και η Βενετία, αναπτύχθηκαν οι πρώτες μορφές συναλλαγματικών, οι οποίες επέτρεπαν στους εμπόρους να αποφεύγουν τη μεταφορά μεγάλων χρηματικών ποσών.

Η ανάπτυξη της συναλλαγματικής συνδέεται στενά με την ανάπτυξη του τραπεζικού συστήματος. Η συναλλαγματική καθιερώθηκε ως σημαντικό μέσο πληρωμής στο διεθνές εμπόριο. Η νομοθεσία σχετικά με τις συναλλαγματικές κωδικοποιήθηκε, με σημαντικότερο το Νόμο 5325/1932 στην Ελλάδα. Η ανάπτυξη των ηλεκτρονικών συναλλαγών και των νέων μορφών πληρωμής έχει επηρεάσει τη χρήση της συναλλαγματικής, αλλά παραμένει ένα σημαντικό νομικό και οικονομικό εργαλείο.
Καλοδεχόμαστε τον Απρίλη στη ζωή μας, με δράσεις
Ο Απρίλιος ή Απρίλης είναι ο τέταρτος μήνας του έτους. Ανήκει στην εποχή της άνοιξης, στο βόρειο ημισφαίριο και στο φθινόπωρο στο νότιο ημισφαίριο, κατά το Ιουλιανό και το Γρηγοριανό ημερολόγιο. Είναι ο όγδοος μήνας κατά το εκκλησιαστικό ημερολόγιο, που αρχίζει τον Σεπτέμβριο, ο δεύτερος κατά το παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο και ο δέκατος στο αττικό ημερολόγιο ο οποίος ονομάζονταν Μουνιχιών και αντιστοιχούσε στο χρονικό διάστημα 24 Μαρτίου-22 Απριλίου του Γρηγοριανού ημερολογίου. Ο Απρίλιος περιλαμβάνει 30 ημέρες.
Στην οδό Ναυτίλου, κοντά, στο γειτονικό μας Περιστέρι…

Η οδός Ναυτίλου βρίσκεται στο κέντρο του Περιστερίου και συγκεκριμένα στην περιοχή της Νέας Ζωής. Ο ταχυδρομικός κώδικας της οδού Ναυτίλου είναι 12135. Ναυτίλου (Ναυτίλος); Μας έκανε εντύπωση και το ψάξαμε λίγο. Ακόμα και σε ένα τοπικό Blog, σε μια εργασία που είχαν κάνει μαθητες γυμνασίου καταγράφοντας τους δρόμους του Περιστερίου το ανέφεραν έτσι: Ο ναύτης, ο ναυτικός, ο ναυτιλλόμενος.

Χαρήκαμε που είχαν δώσει το όνομα το δρόμου σε έναν σκληρά εργαζόμενο, στα πλοία, άνθρωπο και μάλιστα ανώνυμα. Αλλά συνεχίσαμε να αναρωτιόμαστε πώς αυτό μπορούσε να συμβεί στο Περιστέρι, ένα μεγάλο δήμο στη δυτική Αθήνα που δεν συνορεύει με θάλασσα. Ας είναι, ψηλά πράγματα. Η ουσία είναι πως η μέρα ήταν καλή και απολαύσαμε τη βόλτα μας στη Ναυτίλου. Την ακολουθήσαμε ως παράλληλη της Εθνικής Αντιστάσεως, έναν πεζόδρόμο γεμάτο μαγαζιά.

Κι εδώ, στη Ναυτίλου τα μαγαζιά δεν είναι λίγα. Έχει μεγάλα, άνετα πεζοδρόμια και αντί για εμπορικά, καφέ. Και κάπου στους μικρούς κάθετους δρόμους που την ενώνουν με τον εμπορικό πεζόδρομο προσέξαμε μερικού τίτλους μεζεδοπωλείων που ανοίγουν μετά τις πέντε το απόγευμα. Και τα κρατήσαμε στη μνήμη μας. Συνήθως όλα αυτά κρύβουν εκπλήξεις, όμορφες… Κι εμάς μας αρέσουν κάτι τέτοια και τα βάζουμε στη ζωή μας.
Έτσι ευτυχισμένα και ακόμη καλύτερα σε όλη την αιωνιότητα. Με πολλή αγάπη Ρούλα.